ไปทำงานที่ดัลลัส

ตอนนี้กำลังเขียนโปรแกรมเพื่อจะรับข้อมูลจากบริษัทโทรศัพท์แห่งหนึ่งที่ร่วมกับADTเพื่อขายบริการระบบเตือนภัยตามบ้าน ซื่งมีหลายระบบที่เกี่ยวข้อง ระบบในส่วนต่างๆเริ่มเสร็จเรียบร้อย หัวหน้าโปรเจคเลยให้ทุกคนไปรวมกันที่ดัลลัส เพื่อทดสอบระบบ ระหว่างวันที่ 10/10/11-10/13/11

ออกเดินทางจากเดนเวอร์เช้าวันที่ 10 เครื่อง Fromtier ออก 7.30 น. ถึงสนามบินDFW(Dallas Fort Worth) 10.00น. สนามบินนี้แบ่งเป็น 5 เทอร์มินัล A - E เครื่องมาจอดที่เทอร์มินัลE

นั่งชัตเติลบัสออกจากตัวสนามบินเพื่อไปที่อาคารบริการรถเช่า ซี่งของที่สนามบินนี้เป็นอาคารใหญ่อาคารเดียวทุกบริษัทเช่ารถแชร์พื้นที่กัน ซึ่งแตกต่างจากที่เดนเวอร์ซึ่งแต่ละบริษัทจะมีชัตเติลบัสและอาคารรับรถของตัวเอง
สถานที่ทำงานใช้เวลาเดินทางไม่เกิน 20 นาทีจากสนามบิน แต่อยู่ในเขตเมืองIrving เนื่องจากอยู่ไม่ห่างจากสนามบินเลยไม่มีโอกาสดูสภาพบ้านเมืองมากนัก ออกจากสนามบินก็เข้าที่ทำงานเลย แต่วันแรกนี้เริ่มงานกันตอนบ่ายไปถึงตั้งแต่ 11 โมงเลยไม่มีอะไรทำมากนัก

มื้อกลางวันไปทาน BBQ ร้านใหญ่มาก แต่จำชื่อร้านไม่ได้แล้ว การสั่งอาหารก็ไปเลือกเนื้อที่อยากทานแล้วก็ชั่งน้ำหนัก จากนั้นก็ไปเลือกside dish แล้วจ่ายเงิน แต่ราคาค่อนข้างแพง แต่บริษัทจ่าย ฮิฮิ...

หลังจากกินอิ่มแล้วก็กลับมาเริ่มงานวันนี้ก็หารือกันว่ามีระบบไหนที่เรียบร้อยและจะทดสอบระบบกันอย่างไร จากนั้นก็หารือถึงปัญหาที่อาจเกิดขึ้นและหาแนวทางแก้ไขหรือหลีกเลี่ยง

ตอนเย็นเข้าเช็คอินที่ Marriot เสียคืนละ 157 เหรียญ นี่เป็นราคาลดแล้ว จากราคาเต็มประมาณ 250 เหรียญ เอาของเก็บแล้วก็ไปทานอาหารเย็น มีเพื่อนร่วมรุ่น วิทยา มช รหัส 24 เปิดร้านอาหารไทยอยู่เลยได้โอกาสแวะไปหา โดยลากเอาหัวหน้าไปกินด้วย หน้าหน้าคนนี้เป็นหัวหน้าคนใหม่ เพิ่งมารับตำแหน่งได้ 4-5เดือนหลังจากที่หัวหน้าเก่าลาออกไปทำงานที่ Kaiser Permanente คนเก่าชอบกินอาหารไทย และเคยไปเที่ยวที่เมืองไทยด้วย คนใหม่ไม่ชอบอาหารต่างชาติกินแต่อาหารอเมริกันพื้นๆ ร้านของเพื่อนชื่อ Thai Papaya Garden อยู่ที่Euless แต่ห่างจากโรงแรมประมาณ 10 กว่าไมล์เท่านั้น ไปถึงร้านก็แวะทักทายเพื่อน ถามไถ่สารทุกข์สุกดิบตามประสาคนที่ไม่ได้เจอกันตั้งแต่เรียนจบ เพิ่งได้กลับมาติดต่อกันใหม่ตอนต้นปีนี้เองทางเฟซบุ๊ค รสชาติอาหารอร่อยถูกปาก หัวหน้าสั่งข้าวผัดไก่ เพราะทานเผ็ดไม่ได้ แต่ก็ชมว่าอร่อย ตัวเองสั่งผัดกระเพราหมูของโปรด เพื่อนก็แถมกุ้งห่อเกี๊ยวทอดและของหวามเป็นไอศกรีมกะทิทำเองแสนอร่อยมาให้ทานเพิ่ม กินอิ่มแล้วก็ร่ำลาเพื่อน พร้อมกับสัญญาว่าจะกลับมาเที่ยวใหม่พร้อนพาภรรยามาด้วย

ระหว่างทางได้มีโอกาสเห็นสภาพเมือง ซี่งแปลกตาไปจากโคโลราโด้ พอสมควร ถนนขับยากกว่าและระหว่างทางแยกเพื่อลงถนนเล็กก็สับสนมาก ซึ่งก็ขับวนหลงทั้งสองวันที่ออกมาทานนอกโรงแรม

วันที่ 11-12 ก็ทำการทดสอบระบบ ซึ่งก็พบปัญหาเล็กๆน้อยๆ รวมถึงปัญหาใหญ่ซึ่งเกี่ยวข้องกับการส่งข้อมูลข้ามแพลทฟอร์มซึ่งไม่เคยทำมาก่อน ทำให้การทดสอบขลุกขลักบ้าง

วันที่ 13 ตอนเช้าก็สรุปการทดสอบและแนวทางการแก้ไขปัญหา ตอนบ่ายก็ประชุมชี้แจงความคืบหน้าของระบบ แล้วก็เตรียมตัวกลับ

ตอนกลับก็เอารถไปคืนที่อาคารเช่ารถเดิม แล้วนั่งชัตเติลบัสมาที่เทอร์มินัลแต่ละเทอร์มินัลทีเจ้าหน้าที่ DHS ที่ละ 3 จุด ทำให้การตรวสอบเสียเวลาน้อยมาก ไม่ถึง 10 นาทีก็เสร็จ เดนเวอร์น่าจะปรับปรุงบ้าง เดินทางทีไรต้องเผื่อเวลาตรวจเช็คไม่ต่ำกว่า 30 นาทีหรือมากกว่า เครื่องออกจากสนามบิน 19.30 มาถึงเดนเวอร์ 20.20 น. ปรากฏว่าวันที่เดินทางมา หัวหน้าไปรับที่บ้านเอารถแกมาจอดที่สนามบิน จอดรถเสร็จแล้วก็เดินคุยกันเข้าตัวเทอร์มินัล แล้วเราทั้งสองคนลืมจดว่าจอดรถที่เขตไหน วันกลับเลยต้องมาเดินหารถ เสียเวลาไปครึ่งชั่วโมง มาถึงบ้าน 21.30 น.

การไปดัลลัสทริปนี้เป็นครั้งที่สองที่ภรรยาต้องอยู่บ้านคนเดียวถึง 4 วัน ซึ่งตั้งแต่มาเดนเวอร์ตอนปี 2000 นี่เป็นครั้งที่สองที่ต้องอยู่บ้านคนเดียว ดีที่มีโอกาสได้คุยกันบ้างทางโทรศัพท์

เป็นการไปทำงานนอกรัฐซึ่งเกิดขึ้นนานๆครั้ง เป็นอีกประสบการณ์หนึ่งที่นำมาเก็บเอาไว้ที่บล็อกแห่งนี้ ....

Create Date : 15 ตุลาคม 2554		5 comments
Last Update : 15 ตุลาคม 2554 19:13:30 น.
Counter : 4085 Pageviews.
Share Tweet