ปีที่ผ่านมา(มีนาคม)
เดือนมีนา เป็นเดือนที่ครบรอบแต่งงานเราพอดีค่ะ เราเลยถือโอกาสไปฉลองครบรอบ 13 ปี ที่พัทยาและเป็นการพาลูกๆไปเยี่ยมคุนยาย ของพวกเค้าด้วย พัทยาเป็นเมืองหน้าอยู่จริงๆค่ะ แสงสีและความเจริญทำให้เศรฐกิจที่นั่นดีมากๆ อะไรก็เป็นเงินเป็นทอง พึ่งจะหายเครียดเรื่อง อาม่าป่วยได้ไปพักผ่อนกับครอบครัวก็ดีนะ อิอิFree TextEditorFree TextEditorแต่ใครจะรู้ล่ะค๊ะ ว่ามีอะไรรอเราอยู่ข้างหน้า ความสุขมักจะมาเร็วไปเร็วเสมอ เรากลับจากพัทยาแค่วันเดียว เด็กๆก็ไม่สบายค่ะ เวียนหัว คลื่นใส้ อาเจียร ถ่ายเหลวติดๆกันหลายครั้ง ไข้เริ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ มังกรอาเจียรเสร็จปุ๊ป น้องเก้าก็อาเจียรต่อเลยค่ะ ท่าทางอาการไม่ดีทั้งคู่ค่ะ เราจึงพาลูกๆไป รพ.ปกติ จากบ้านเราไป รพ. นี้ใช้เวลาแค่ 20-30 นาทีเท่านั้น แต่เย็นวันนั้นรถติดมากเลยค่ะ ยิ่งเราใจร้อนดูเหมือนว่ามันจะยิ่งช้า ขับรถออกมาจากซอยบ้านแค่แป็ปเดียว น้องเก้าก็บอกให้ป๋าแวะปั้ม เพราะอยากเข้าห้องน้ำ มือก็ยังถือถุงก๊อปแก็ปที่อาเจียรใส่อยู่เลย ส่วนมังกรก็อาเจียรตลอดทางหน้าซีดเชียวค่ะ พอถึง รพ.หมอรีบไห้น้ำเกลือน้องเก้า แล้วเข็นรถขึ้นห้องไปเลย แล้วหมอก็ตามไปตรวจที่ห้องค่ะ แต่มังกรซิค่ะป่านนี้ยังเจาะน้ำเกลือไม่ได้ไข้ก็ขึ้นสูงความดันตก มือและเท้าซีดและกลายเป็นสีม่วงไปแล้วพยาบาลก็พยายามที่จะเจาะน้ำเกลือแต่ก็ หาเส้นเลือดไม่เจอเพราะลูกเสียน้ำมากจนเส้นเลือดหดตัว หมอและพยาบาลวิ่งเข้ามาในห้องฉุกเฉินเกือบ 10 คนแล้วก็ให้เราออกไปรอข้างนอก นาทีนั้นคนเป็นพ่อ-แม่ ใจแทบขาดค่ะ ภาวนาขอให้ลูกรอดและปลอดภัย สุดท้ายพอเจาะน้ำเกลือได้คุณหมอก็เดินออกมาขออนุญาติเราให้ยาหยุดถ่ายกับ มังกรไว้ก่อนเพราะเค้าช็อคเสียน้ำมากซักพักพยาบาลก็เข็นเตียงมังกรออกมาจาก ห้องฉุกเฉินค่ะลูกๆไม่สบายครั้งนี้ ทำให้เรามีความคิดมีสติเป็นผู้ใหญ่ขึ้นเยอะเลยค่ะ ความทุกและความเสียใจมันทำให้คนเราเข้มแข็งขึ้นจริงๆค่ะ ต้องขอ ขอบคุณ คุณหมอและพยาบาลมากๆนะค๊ะ ที่ดูแลลูกๆเราเป็นอย่างดี แล้วเรื่องนี้ก็เป็นอีกเรื่องนึงค่ะที่ทำให้เรารุ้สึกว่าเราลืมปีที่ผ่านมาไม่ลง
...ปีเก่าผ่านไปแล้ว..ปีใหม่เข้ามา....
...ก้อจะได้เจอแต่สิ่งที่ดีๆ ค่ะ...
...ขอให้มีความสุขมากขึ้น ๆ เรื่อย ๆนะค่ะ...
...ขอบคุณนะค่ะ..ที่แวะมาทักทายกัน....