ประวัติย่อจีน (ภาคหนึ่ง): สมัยจีนโบราณ
"By three methods we may learn wisdom: First, by reflection, which is noblest; Second, by imitation, which is easiest; and third by experience, which is the bitterest." - Confucius
สมัยจีนโบราณ
* ยุค
** ราชวงศ์เซี่ย (2100-1600 ปีก่อนคริสต์ศักราช)
** ราชวงศ์ซาง (1600-1100 ปีก่อนคริสต์ศักราช)
** ราชวงศ์โจว (1100-256 ปีก่อนคริสต์ศักราช)
** ยุคเลียดก๊ก (Warring States Period; 战国时代) เป็นนับเป็นยุคสุดท้ายของสมัยจีนโบราณ ขณะนั้นมีรัฐใหญ่ต่างๆอยู่ 7 รัฐ คือ รัฐฉี (Qi), รัฐฉู่ (Chu), รัฐเยียน (Yan), รัฐฉิน (Qin), รัฐหาน (Han), รัฐเว่ย (Wei) และ รัฐเจ้า (Zhao)
ก่อนที่ฉินหวางเจิ้ง จะปราบรัฐต่างๆและรวมเป็นแผ่นดินจีน และสถาปนาตัวเองเป็นจิ๋นซีฮ่องเต้ (221 ปีก่อนคริสต์ศักราช)
* เด่น: ขงจื้อ (Confucius; 孔子) ปรจารย์ปรัชญา และ เล่าจื๊อ (Lao Zi; 老子) ผู้ก่อตั้งลัทธิเต๋า
* เที่ยว
** เมืองอันหยาง (Anyang; 安阳) เหอหนาน (Henan; 河南): Tomb of Fu Hao (Shang Dynasty), Tianning Temple (Zhou dynasty), Yinxu Museum
* หนัง/นิยายจีน
** นาจาเทพจอมอิทธิฤทธิ์ (Gods of Honour; 封神榜)
** ขุนศึกสะท้านปฐพี โดยหวงอี้
** เจาะเวลาหาจิ๋นซี (A Step into the Past; 尋秦記) โดยหวงอี้ เรื่องของตำรวจจากศตวรรษที่ 21 ที่ย้อยเวลากลับไปในยุคเลียดก๊ก และมีส่วนช่วยให้ฉินหวางเจิ้งรวมแผ่นดินจีนสำเร็จ
* หยิบมาเล่า
** ตะเกียบ ถูกประดิษฐ์มาตั้งแต่สมัยราชวงศ์ซาง
** ไซซี (Xi Shi; 西施)
ไซซีมีชีวิตอยู่ในช่วงราวๆ 500 ปีก่อนคริสต์ศักราช (ยุคชุนชิว ราชวงศ์โจว)
ได้รับการยกย่องว่าสวยมาก ความงามของนางนั้นทำให้แม้แต่ปลายังจมน้ำเพราะตะลึงลืมว่าย จนได้รับฉายาว่า "มัจฉาจมวารี"
หญิงงามนั้นมีทั่วแผ่นดินแต่ที่ทำให้นางเด่นกว่าใครนั้นคือ
นางเกิดในเมืองจูจี้ (Zhuji; 诸暨) จังหวัดเจ้อเจียง (Zhejiang; 浙江) ซึ่งตอนนั้นอยู่ภายใต้การปกครองของรัฐเย้ (State of Yue; 越國)
อ๋องรัฐเย้ ต้องการจะมอมเมา อ๋องรัฐหวู่ (State of Wu; 吳國, เมืองหลวงอยู่ที่ซูโจว จังหวัดเจียงซู) จึงส่งนางไปเป็นบรรณาการให้อ๋องรัฐหวู่ ซึ่งด้วยความงามและความอ่อนหวานของนางทำให้อ๋องรัฐลุ่มหลง จนละทิ้งกิจการบ้านเมือง จนรัฐหวู่อ่อนแอและพ่ายแพ้รัฐเย้ในที่สุด
** ไซซี ถูกจัดเป็น หนึ่งในสี่หญิงงามในประวัติศาสตร์จีน ซึ่งอีกสามคือ หวังเจาจวิน (Wang Zhaojun; 王昭君), เตียวเสี้ยน (Diao Chan; 貂蝉) และ หยางกุ้ยเฟย (Yang Guifei; 楊貴妃) มีชีวิตอยู่ในช่วง ราชวงศ์ฮั่น, ยุคสามก๊ก และ ราชวงศ์ถัง ตามลำดับ ทั้งสี่ถูกบรรยายว่า "沉鱼落雁,闭月羞花" ซึ่อาจารย์ถาวร สิกขโกศล ได้แปลว่า "มัจฉาจมวารี ปักษีตกนภา จันทร์หลบโฉมสุดา มวลผกาละอายนาง" แต่ละนางหาได้งามไร้ที่ติไม่ ว่ากันว่าไซซีมีเท้าที่ใหญ่ว่าหญิงจีนทั่วไปในสมัยเดียวกัน (แต่ผมว่าคงไม่ใหญ่มาก เพราะคนจีนสมัยก่อนชอบผู้หญิงเท้าเล็กมากๆ); หวังเจาจวินมีนิสัยหยิ่งและเอาแต่ใจ; ส่วนหยางกุ้ยนั้นมีกลิ่นตัวแรง
** บะจ่าง (Zongzi; 肉粽)
ตำนานของบะจ่างมีว่าชวูหยวน (Qu Yuan; 屈原) เป็นกวีที่มีชื่อเสียงของรัฐฉู่ ในสมัยยุคเลียดก๊ก (Warring States Period; 战国时代) ชวูหยวนได้พยายามเตือนอ๋องรัฐฉู่ เพื่อให้เตรียมพร้อมสำหรับการขยายอำนาจองรัฐฉิน แต่อ๋องกลับไม่ฟัง ที่สุดเมื่อรัฐฉินยึดเมืองหลวงของรัฐฉู่ได้ ทำให้ชวูหยวนเศร้าโศกมากจนกระโดดน้ำตายที่แม่น้ำมี้โหล (Miluo river; 汨罗江) ชาวบ้านเมื่อรู้เรื่องเข้าก็ทำข้าวมัดแล้วโยนลงน้ำ เพื่อให้ปลากินข้าวแทนที่จะไปกัดแทะศพของชวูหยวน จึงเกิดเป็นการทำข้าวห่อ หรือ บะจ่างขึ้น
** คำว่า จีน (Chine) ก็มาจากคำว่า ฉิน (Qin)
** การฝังเข็มมีต้นกำเนิดจากจีน และอาจมีการใช้ตั้งแต่ยุคหินโดยใช้หินแหลม ก่อนที่มีการพัฒนาการใช้โลหะ
ที่มา
* //en.wikipedia.org/wiki/History_of_China และบทความอื่นๆจากวิกีพีเดียทั้งภาษาไทย-ภาษาอังกฤษ
* Bamber Gascoigne, The Dynasties of China, A History, Carroll & Graf Publishers, NY 2003
| Create Date : 02 มกราคม 2553 |
| Last Update : 18 พฤศจิกายน 2559 10:34:29 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 888 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
