|
หรือจะโสดจนสามสิบ (ฉบับนิยาย) ตอนที่ 16
ณ Studio แห่งหนึ่ง
ภายในห้องอัดรายการทีวีแห่งนี้ ภายในห้องได้มีการสร้างฉากจำลองของบ้านไม้เรือนไทย ซึ่งใช้ถ่ายละคร sitcom ที่กำลังดังเป็นพลุแหก ชื่อ กระหังทไวไลท์
''เออ ชื่อมันคุ้น ๆ นะครับเนี่ย'' ผมกล่าวเปรย ๆ กับตัวเองแบบ เบาเบา (เหมือนชื่อเพลงดังวง..ซิ่งกะลา) ทว่าเสียงเบา ๆ ของผมก็ทำเอา ผู้กำกับหน้าตี๋คล้าย อ๊อกไซด์แป้ง หันมาเขม่นมองผมด้วยสายตาแบบเต่าสมชาย
ทำให้ผมต้องรีบเงียบปาก แล้วหันไปมองที่ฉากซึ่ง มีคุณหนูเรกำลังยืนอ่านบท และซักซ้อม พร้อมคุยเล่นกับเพื่อนดาราสาวที่แสดงเป็นนางเอกชื่อ เพ็ญหล้า (ไม่ใช่ เบลล่า นะเออ)
''ชื่อคุ้น ๆ อีกล่ะ'' ผมเปรยเบา ๆ คราวนี้เบากว่าเดิมมาก
โดยเรื่องราวของละครจะเป็นว่า นางเอกหรือเพ็ญหล้า ได้ไปแอบชอบพอกับหนุ่มคนหนึ่ง ซึ่งมารู้ทีหลังว่าเค้าคือกระหัง และ เรื่องราวยิ่งซับซ้อนเมื่อเพื่อนสนิทหนุ่มของเธอจริงๆ แล้วเป็นปอปที่เป็นศัตรูคู่แค้นกับเฝ่ากระหัง
ซึ่งทำเธอลำบากใจมาก เพราะเธอจริงๆ ก็แอบชอบทั้งนายกระหังและนายปอป แต่ที่ชอบที่สุดคือลาปเลือด น้ำตก ลู่
''เรื่องมันคุ้นนนน คุ้น'' ผมกล่าวพึมพัมกับตัวอย่างต่อเืนื่อง แต่พอผมพูดจบก็มีอีกเสียงหนึ่งดังขึ้นมาจากด้านหลังว่า
''จะบอกว่ามันคล้ายเรื่องแวมไพร์ ทไวไลท์ เหรอ''เป็นเสียงของหญิงสาวที่จ้าวแจ๋วไม่น้อย และพอผมหันกลับไปมองก็เห็นเธอเข้ามานั่งข้าง ๆ แล้ว
"เก๋!!!!" ผมร้องเสียงหลง เพราะคนที่ปรากฎกายออกมาคือน้องเก๋ เจ้าแม่นิยายรักหักสวาทแห่งสำนักพิมพ์ a date นั้นเอง ซึ่งวันนี้เธอมาในชุดดำทั้งตัวแบบลึกลับ สลับเซอร์
''ร้องซะยังกะ แพนด้าตกมัน''
''โอ๊ะ แรง... ว่าแต่เธอมาทำอะไรทีนี้''
''พอดีรู้จัก บางคนแถวนี้ เลยมานั่งแช่ห้องแอร์แก้ร้อน'' ถ้าเชื่อก็เป็นแมวแล้ว แต่ผมก็ไม่อยากซักไซร่อะไรต่อ
และไม่ทันที่ผมจะกล่าวอะไรเธอ ก็ยิงคำถามใหม่มา
''ละครเรื่องนี้พล๊อตมันไม่ค่อยเวิอร์คเนอะ''
คำถามโดยใจ ผมรีบกระจวกวาจากลับไปว่า
''พี่ก็ว่าไม่เวิอร์ค ดูมันลอก ๆ ไม่มีแบบฉบับ พูดตรง ๆ ว่าเห่ย ไม่ไหวจะทน''ผมใส่อย่างไม่ยั้งเพราะแอบเห็นว่านายผู้กำกับตี๋ไม่อยู่แถวนั้นพอดี
น้องเก๋ได้ฟังก็พยักหน้าอึมอัมก่อนจะตอบกลับมาั้สั้น ๆ ว่า
''หนูเป็นคนเขียนบทประพันธ์...''
เออ เหมือนโลกสงบเงียบไปตาม ๆ กัน....อยากให้โลกสงบสุข
''แต่จริง ๆ พี่ว่า มันก็ได้ความเป็นไทย ๆ ดีนะ ไทยทำไทยใช้ไทยเจริญ'' ดำน้ำขุ่นๆ ไป และแถรั่ว ๆ จนเอวแทบเคล็ด
''พี่โจไม่ต้องมาสตอเบอร์แหลพลิกลิ้นก็ได้ จริงๆ หนูก็ไม่ค่อยชอบเรื่องนี้เท่าไรหรอก กะว่าแค่เขียนขำ ๆ ฮา ๆ ไม่คิดว่าจะมีคนเอามาทำละครจริงๆ''
''อ้าวเหรอ แต่พี่ว่าได้ทำเป็นละคร ยังไงก็ยอดเยี่ยมกระเทียมเด้ง แล้วนะ''
''เหรอ...'' เก๋กล่าวลากเสียงยาวก่อนจะพูดต่อไปว่า ''จริงๆ เก๋ ยังมีเรื่องที่เตรียมจะเปิดกล้องอีกเหมือนกัน''
''เป็นเรื่องยังไงล่ะ'' ผมถามด้วยความกระสันจะรู้
''เรื่องของโรงเรียนพ่อมด ไสยเวทย์ ที่ตัวเอกเป็นเด็กกำพร้า มีร้อยแผลเป็นรูปสายฟ้า ใส่แว่นหนา ๆ ชื่อว่า...''ไม่ทันที่เธอจะกล่าวจบผมก็กล่าวแทรกว่า
''แฮรี่''
''อืม ว่าจะใช้ชื่อ หริ แล้วเปลี่ยนรอยแผลเป็น ให้เป็นรูปจันทร์เสี้ยวที่กลางหน้าผาก''
''นี้มุกใช่ไหม?'' ผมกล่าวด้วยน้ำเสียงสิ้นหวังแล้ว
''ฮะฮะฮะฮะ'' เธอได้แต่หัวเราะขำ ๆ จะไม่รู้ว่านั้นเรื่องจริงหรือโจ๊ก ก่อนที่เธอจะกล่าวต่อไปว่า ''พี่โจ ชอบพี่เร ใช่ไหม''
ผมได้ยินคำถามนี้ถึงกลับทำไรไม่ถูก ตะลึงงัน ไม่รู้จะตอบยังไงดี จนเธอต้องกล่าวถามคำถามใหม่ว่า
''งั้นพี่โจ ชอบเก๋ ไหม''
| Create Date : 20 ธันวาคม 2553 |
|
14 comments |
| Last Update : 20 ธันวาคม 2553 20:51:58 น. |
| Counter : 1097 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [