หรือจะโสดจนสามสิบ (ฉบับนิยาย) ตอนที่ 14

ณ งานแต่งงานแห่งหนึ่งที่โรงแรมหรูริมทะเล

ภายในห้องแต่งงานนั้นตกแต่งได้อย่างดูดีมีชาติตระกูล แถมยังประดับประดาไว้ด้วยพุ่มดอกไม้เป็นระยะ ๆ คล้ายดังงานหรูไฮโซ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าไม่มองอะไรทีี่มันแอบแปลก ๆ อย่างเ่ช่น...

ก้อนตุ๊กตาน้ำแข็งหน้างานที่สลักเป็นรูปเดวิด เบ็คแคม หรืออย่างหนังสือภาพคู่รักที่เจ้าบ่าวเจ้าสาวแต่งตัวคล้ายหลุดมาจากเรื่องแฮรี่ พอเต๊อะ

หรือว่าเพลงบรรเลงในงานที่เป็นเสียงตงมงเมียว เหมือนอยู่ในวัดจีนที่ให้ความรู้สึกอิ่มเอิบทางใจ

อีกทั้งเจ้าบ่าวยังแต่งชุดเป็นนักเตะผีแดง แต่หญิงสาวแต่งตัวเป็นเฮอร์ไมโอนี่ และมีชีวจิตเป็นอาหารหลักของงาน

ประหนึ่งว่าคุณเจ้าบ่าว คุณเจ้าสาว แกชอบอะไรก็จะเอามายัดไส่แบบไม่เกรงใจแขก กันเลยทีเดียว

''มันแปลก ๆ ว่าไหม'' ผมหันไปถามน้องเร ที่วันนี้มาในชุดกระโปรงหรูผ้ามันสีขาว แม้นเธอจะยังคงผอมเหี่ยว แต่ก็ดูสดใสน่ารักขึ้นมาก

''เพื่อนฉันคู่นี้ มันก็เป็นแบบนี้แหละ แต่ก็เป็นคู่ที่น่ารักนะ พวกมันจะทำอะไรทีก็สุดโต้ง เอาแบบที่ตัวเองชอบไม่สนใจใคร แต่ตัวเองพอใจก็พอ'' เรกล่าวอย่างรื่นรมย์อยู่ครู่ ก่อนจะมองตาขวางมาทางผม

''อะไร...'' ผมกล่าว

''ไปเฉิ่มมาจากอโยธยารึไง ฉันบอกว่าไม่ต้องติดกระดุมเม็ดบนสุดของเสื้อก็ได้ ปลด ๆ ให้มันดูเซอร์แบบเป๋อารักขา บ้างไม่ได้รึไง''

''จ้าคุณนาย..'' ผมกล่าวพร้อมปลดกระดุมออกตามบัญชายัยตัวร้าย จะว่าไปการแต่งตัวของผมวันนี้ก็มียัยตัวดีคนนี้แหละจัดแจงให้ ผมได้แต่นึกในใจไปว่า

''เล่นพาเราไปห้างหรูแล้วไล่เราไปซื้อเสื้อผ้าราคากระชากใจ ลด 50% บ้านแมวมันเหอะ เหลือ 1400 จากเกือบสามพัน ไม่พอ..ยังให้เราไปซื้อรองเท้าหนังหัวแหลมเป็นเจ้าชายเปอร์เซีย กับเข็มขัดหัวมันวาว...โอ้ว เกย์ได้ใจ''

''นาย...'' เร กล่าวเรียกผมที่กำลังเหม่อ ''นายโจ ฉันอยากแนะนำให้รู้จักเพื่อนของฉัน'' เธอเรียกผมลุกไปคุยกับชายคนหนึ่ง เขามาในชุดสูทสีขาวเรียบหรู ดูไฮโซ แถมยังทำผมเนี้ยบเรียบตั้ง รึว่า...เขาคนนี้จะเป็นอดีตแฟนเธอ

''สวัสดีครับ ยินดีที่ได้รู้จัก'' ผมกล่าวกับนายหล่อที่อยู่เบื้องหน้า แบบว่าประหม่าเล็กน้อย ก่อนที่ชายหนุ่มเบื้องหน้าจะทักทายตอบและเอื้อมมือมาเช็คแฮนด์กับผม

''เออ ไอ้ฝรั่ง'' ผมแอบด่าในใจ แต่มันไม่เช็คแฮนด์เปล่า มันแอบเอานิ้วก้อยมาเขี่ยมือผมด้วยนี่สิ เฮ้ย!!!

''นี้มันเช็คแฮนด์โลกไหน''ผมได้แต่คิดในใจ และครู่นั้นนายหล่อ....ก็แต๋วแตกมาทันที รีบพูดกับหญิงเรไปว่า

''ยัยเร (เสียงสูงมากกกก) เพื่อนแกคนนี้มันไม่ใช่เกย์เหรอวะ ฉันนึกว่า่พบเผ่าพันธ์เดียวกันซะอีก'' เสียงแหลมเลยนะอีป้า (ผมคิด)

เร ได้ฟังเพื่อนเกย์ร้องเสียงหลง ก็แอบขำ ก่อนจะกล่าวไปว่า

''แชมป์ นายจืดคนนี้ไม่ใช่เกย์หรอก ฮะฮะ'' เธอกล่าวหัวเราะร่วน แปลกแต่จริง ผมรู้สึกเหมือนโดนเย้ยหยามเล็กน้อย

แต่ไม่ทันทีเธอจะหัวเราะให้ไส้เลื่อน ก็มีนายหล่ออีกคนโผล่เข้ามาทางด้านหลังของเธอ ชายคนนี้หน้าตาดูคุ้น ๆ อย่างมาก เหมือนว่าเคยเห็นในทีวี ... ใช่...ดาราสักชื่อ เล่นละครสักช่อง

ไม่ทันที่ผมจะกล่าวเรียกเร นายคนนี้ก็เอื่อมมือไปจับไหล่ของหล่อนและกล่าวว่า

''เร คุณกลับมาตั้งแต่เมื่อไร?''เขากล่าวด้วยน้ำเสียงห่วงใย และสายตาที่เป็นห่วง

ทว่าเมื่อเธอหันกลับมามองที่ต้นเสียง กลับเป็นเรที่ตื่นตะลึงเหมือนหัวใจหยุดเต้น ก่อนจะรีบคว้าแขนผมไว้ และวิ่งออกไปนอกงานแต่ง

พร้อมกับเสียงที่ดังไล่หลังมาจากเขาว่า

''เร....''

Create Date : 06 ธันวาคม 2553		4 comments
Last Update : 6 ธันวาคม 2553 23:04:04 น.
Counter : 1076 Pageviews.
Share Tweet