นิยาย -LOVE IN HOSPITAL- (yaoi)
LOVE IN HOSPITAL PART 1 โรงอาหารแห่งนั้นคลาคล่ำไปด้วยผู้ป่วยและเจ้าหน้าที่โรงพยาบาล ผมเดินตรงไปนั่งเก้าอี้ยาว กับอากาศประเทศไทยต้นเดือนพฤษภาคมในช่วงเวลาแปดโมงครึ่งทำเอาผมเหงื่อซึมหลังได้เหมือนกัน กาแฟเย็นกับจานข้าวแกงถูกยื่นมาจากน้องคนเสิร์ฟ พึ่งสังเกตอีกทีว่าร้านข้าวแกงเปลี่ยนเด็กเสิร์ฟคนใหม่อีกแล้ว คนเก่าคงจะ(รีบ)ลาออกหลังจากอยู่มาได้ไม่ถึงสามเดือน ตามที่เขาร่ำลือกันว่าเจ้าของร้านใช้งานเด็กเสิร์ฟหนักมากกับค่าตอบแทนวันละ200 บาทกับวันหยุด 1 วันต่อสัปดาห์ ผมจัดการธุระมื้อเช้าเสร็จเรียบร้อยตอนเกือบ 8 โมงเช้าเพื่อจะรีบเข้าทำงาน ระหว่างทางสอดส่ายสายตาหวังเจอใครบางคนแต่ดันได้ยินแสบแหลมแก้วหูระหว่างทาง สวัสดีค่า พี่แจ๊ค แหมๆๆๆ หน้าหนูนี่ไม่มองเลยนะคะ มองแต่อย่างอื่น มันลงเวรไปแล้วค่าคุณพี่ แล้วมันขึ้นเวรอีกทีเมื่อไหร่ กิ๊ก ว้าย พี่แจ๊คเยอะนะคะ หนูแค่ลองเชิง คุณพี่พลาดแล้วค่ะ อย่าบอกนะว่าพี่ชอบไอ้โยมันจริงจริง กรี๊ด
ดดด กิ๊กเราอย่าตื่นเต้น พี่ยังไม่ได้พูดไรเลย ผมพูดบอกพร้อมกลั้นยิ้มที่พลาดหลุดปากอะไรไปให้กับเจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์พ่วงตำแหน่งลำโพงโรงพยาบาลคนนี้ แล้วอ้อม ไปไหน ผมพูดเปลี่ยนประเด็น อ้อม ลาป่วยค่ะวันนี้
.. คุณพี่ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่อง ถึงขั้นไหนกันแล้ว ABCD ได้กันหรือยัง เล่าให้ฟังเลยค่ะ ได้อะไรเล่า ไปทำงานแล้ว ผมบ่นอย่างขำขำ ผมเดินเข้าออฟฟิศฝ่ายฯ เจอพี่แนน พี่ที่สนิทที่สุดในฝ่าย คนไข้ยังไม่มาส่งใบสั่งยา สงสัยหมอยังไม่ลงตรวจ แจ๊ค พี่เห็นเธอเขียนอะไรในเฟสบุ๊ค ไปแอบชอบอะไรใครเขาอีกจ๊ะ พี่แนนพูดยิ้มๆ ใส่ผม ผมก็เขียนไปเรื่อยครับ อยากมีโมเม้นต์เป็นวัยรุ่นแอบชอบชาวบ้าน ผมลงเฟสโดยไม่ได้เลือกแบบ public เอาแบบเพื่อนสนิทเท่านั้นซึ่งก็มีไม่กี่คนหรอก เหรอจ๊ะ พี่แนนใช้สำเนียงล้อ ๆ พี่ก็เห็นนะว่ามีใครชอบไปนั่งจัง ตรงเวรเปล เที่ยงก็ไป เย็นก็ไป ใครก็ไม่รู้จ้ะ เว่อร์แล้ว ป่ะป่ะพี่ ทำงานเถอะ เดี๋ยวบอสวัยทองวีนอีก จบการสนทนาตรงนั้น ผมกับพี่แนนต่างคนก็ทำงานตาม job ตัวเอง จนกระทั่งพักเที่ยง ผม พี่แนน น้องแป้งเจ้าหน้าที่ธุรการฝ่ายฯ ออกไปกินข้าวนอกโรงพยาบาลกัน ดีนะที่เราออกมากินร้านแอร์ ไม่งั้นแป้งเป็นลมแน่ค่ะ อือ อากาศข้างนอกร้อนมาก พี่แนนใส่ได้ไง เสื้อสองชั้นสามชั้น จะให้พี่ใส่ชั้นเดียวเหมือนเธอได้ไงจ๊ะ แจ๊ค พี่แจ๊ค แต่พี่ต๊อกใส่เสื้อเชิ้ตแขนยาวแล้วใส่กาวน์ทับอีกนะคะ น้องแป้ง ให้พี่ต๊อกเขาดูดีเป็นศรีสง่าสุขุมเท่ห์เสื้อเจ็ดแปดชั้นไปเถิด พี่ทนร้อนไม่ได้เฟ้ย ออกมานอกตัวตึก แดดก็เผาตัวพี่จะไหม้เป็นจุณแล้ว ระหว่างนั้นข้าวก็มาเสิร์ฟพวกเราสามคน พวกเราจึงได้หยุดคุยกันไปเพื่อจัดการอาหารตรงหน้า กินเสร็จแล้ว ไปเซเว่นมั้ยคร้าบพี่แนน วันนี้ผมอยากกินนมดีน่างาดำ จึงพูดอ้อนแกเล็กๆ เพราะวันนี้พวกเราอาศัยรถพี่แนนมากินข้าว แป้งไปมั้ยจ๊ะ ผมส่งสายตาอำมหิตและกดดันน้องแป้ง เพื่อบอกให้รู้ว่าผมต้องการอะไร ไป..ก็ได้ค่ะ เราสามคนเดินลุกจากที่นั่ง น้องแป้งเดินเบียดผมพร้อมกระซิบกับผมใกล้ๆหู พี่แจ๊คตอบแทนแป้งด้วยการมาช่วยเคลียร์บิลค่ายาบ่ายนี้เลยนะ จัดไป ผมกระซิบตอบ ระยะทางจากประตูรถถึงประตูเซเว่นเดินไม่ถึงสิบก้าวแต่ร้อนแสบตัวเหลือเกินเมื่อร่างกายปะทะกับแอร์ในเซเว่น อดเปรียบเปรียบเทียบไม่ได้กับเดินทางในทะเลทรายซาฮาร่าแล้วมาเจอโอเอซิส ผมเดินไปตู้นมหยิบดีน่ามาสองกล่องและกะจะซื้อบี-ทาเก้นอีกสามขวด เห็นหลังพี่แนนกับน้องแป้งไวๆคงไปซื้อป๊อกกี้กัน หลังจากจ่ายเงินที่เคาน์เตอร์ ผมยืนรอสองคนนั้นที่โซนนิตยสาร หยิบอ่านอะไรไปเรื่อย เสร็จแล้วนะพี่ กลับกันๆ ผมชวนทั้งสองสาวกลับโรงพยาบาล โดยคิดว่าเจ้าตัวอยู่ใกล้ๆ จะกลับแล้วหรือพี่ เป็นจังหวะพอดีที่ผมหันไปเห็นอีกคน อ้าว โยมาหาอะไรกินแถวนี้ เป็นเจ้าโยนั่นเอง เปล่า ผมมาซื้อยาสีฟัน แล้วมาเห็นพี่พอดี มาคนเดียวเหรอ พี่มากับเพื่อนในห้อง มาหาอะไรกิน พอผมตอบ มันก็มองถุงนมที่ผมถืออยู่ พี่มาซื้อไอ้แบบนี้ ส่วนตัวของผมก็มี เอากะผมก็ได้ มันพูดแล้วมองหน้าผม แล้วมันทำหน้ายิ้มๆ อะไรของเอ็ง ฟังไม่รู้เรื่อง ผมก้มหน้า คิดลึกไปไหนต่อไหน หมายถึงผมทำงานที่เซเว่นสาขาอื่น แล้วนมถ้ามันใกล้หมดอายุ พนักงานเอาไปกินเองได้ ถ้าพี่ชอบกิน เดี๋ยวแบ่งมาให้ไง พี่คิดไร ไม่ได้คิดอะไร ส่วนเรื่องนม เอ็งเอาไปกินเองเถอะ พี่เกรงใจ พอผมพูดเสร็จ ก็ได้ยินเสียงไอค่อกแค่ก มาจากทางด้านหลัง สงสัยพี่แจ๊คจะไม่ได้กลับกับเราแล้วค่ะ อะไรของเธอแป้ง ไม่กลับกับพี่แนน แล้วพี่จะกลับยังไง พี่เดินกลับไม่ไหวหรอก ผมหันไปมองเจ้าโยที่จ่ายเงินเสร็จแล้วเดินออกไปจากประตูเซเว่นไปพร้อมยิ้มให้มัน เจอกันพี่ อืม ผมชวนพี่แนนกับน้องแป้งเดินทางกลับโรงพยาบาลเพราะอีกสิบห้านาทีจะถึงเวลาทำงานตอนบ่ายแล้ว พี่ว่าน้องคนนี้ ดูไม่ค่อยพูด ไม่ทักใครเลย พี่แนนพูดขึ้นตอนเลี้ยวรถเข้าประตูโรงพยาบาล ผมก็เคยเตือนมัน มันบอกไม่สนใจ ต่างคนต่างอยู่ ผมก็ไม่รู้จะว่าไงเหมือนกัน แหมพี่แจ๊ค พูดเหมือนเป็นแฟนกันแล้วนะ น้องแป้ง relationship พี่ตอนนี้ยังโสดครับ get มั้ย เชื่อค่ะ ภาระงานช่วงบ่ายก็ยังคงเหมือนเดิม ที่เปลี่ยนไปคงเป็นผมที่เริ่มจะง่วงนอน ถ้าไม่มีคนไข้หรือรับเคสอะไร ผมคงสลบคาโต๊ะไปแล้ว จนกระทั่งเวลาเลิกงานผมถึงกระวีกระวาดเก็บของ แต่ความสุขเล็กๆผมได้มอดไปเมื่อเจอเสียงบอสวัยทอง แจ๊ค งาน case study น้องฝึกงานที่พี่สั่งไป ส่งพี่หรือยัง วางไว้ที่โต๊ะพี่เมื่อวานนี้แล้วครับ อยู่ตรงไหน เอกสารกองเป็นตั้ง เรามาหาซิแจ๊ค เห็นเอกสารพะเนินเทินทึกบนโต๊ะแกแล้ว ไม่อยากจะเข้าไปแตะนัก กลัวจะโดนพาลหาว่าผมจะไปทำให้เอกสารอะไรแกหาย พี่เป้ เดี๋ยวผม print ให้ใหม่ ส่งพรุ่งนี้เช้าก็ยังทันครับ ปรับ font ให้ดีๆ คราวที่แล้วก็ตัวเล็กตัวใหญ่ สะกดผิดๆถูกๆ ดูให้ชัด ครับ ผมยอมรับว่าบางทีผมก็เบลอ เอกสารก็มีหลุด แต่ที่พี่เป้พูดไม่ใช่ผลงานผมแน่ๆ แต่ไอ้ครั้นจะให้เถียงออกไปคงเรื่องยาว รู้นิสัยแกดี ทำงานด้วยกันมา 5-6 ปีแล้วนี่ ออกไปอย่าลืมปิดไฟ ปิดแอร์ ปิดคอมฯ เก็บโต๊ะให้เรียบร้อย เก็บถุงขยะด้วย ครับผม แต่ในใจผมเหรอ จุกจิกชิบหาย ----------------------------------------------------------------------------------------
Create Date : 04 พฤศจิกายน 2557 |
Last Update : 4 พฤศจิกายน 2557 21:38:04 น. |
|
0 comments
|
Counter : 655 Pageviews. |
|
|