|
Love In Hospital ตอนที่ 22 (yaoi)
PART 22 ผมไปคุยกับหัวหน้าเรื่องขออยู่แค่เวรเช้า ผมกับเจ้าโยคุยกันตอนพักเที่ยงใน-วันรุ่งขึ้น ได้ความว่า ไม่มีปัญหา แต่ถ้ามีเวรเปลคนอื่นลาพักร้อนผมก็ต้องไปช่วยอยู่เวร โอเค แล้วเมื่อคืนกลับมากี่โมง พี่ไม่เห็นรู้เรื่อง เห็นพี่หลับอยู่เลยไม่กวน กะว่าจะลักหลับ โยเอ๊ย สงสัยจะรักษายากนะที่เอ็งเป็นเนี่ย ตัดตัวปัญหาทิ้งสถานเดียว เป็นการรักษาที่ต้นเหตุ พี่จะทำกับผมยังไง พี่ก็คือคนเดียวในใจผมเสมอ ถุ้ยย พอเท้อะ กินเบอร์ดี้มารึวะ ฮ่าๆ เวลาเขินผมพี่ก็ชอบด่ากลบเกลื่อนนะ ว่าแต่เย็นศุกร์นี้พี่มีเวรเปล่า ไม่มี จะชวนไปไหน ไปบ้านแจน เอ็งไปเหอะ ช่วยเหลือแฟนหน่อยดิ ก็นี่ไง พี่อยากให้ผมเคลียร์เรื่องแจน ผมก็ให้พี่ช่วยไปรับรู้ด้วย ..เอาญาติที่บ้านเอ็งไปสิ เอาไปทำไม ผมไปคุยแค่เรื่องวันแต่งกับพ่อแม่แจนเขา เรื่องงานวันแต่ง มันน่าจะต้องเอาผู้ใหญ่ไปด้วยไม่ใช่เหรอ มันไม่ซีเรียสขนาดนั้นหรอก ก็ให้ญาติไปแค่วันหมั้นวันแต่งครั้งเดียวเท่านั้นพอ ถ้ามันมีงานอ่ะนะ พูดแปลกๆไอ้นี่ แล้วพ่อแม่ฝั่งเขาโอเคเปล่า ไปดุ่ยๆ ยังงี้ ระดับผม ไม่มีปัญหา พูดแบบนี้ ยิ่งไม่อยากไปด้วยเข้าไปใหญ่ ไม่คิดถึงผมเหรอ เสาร์ อาทิตย์ไม่เจอกันนะผมกลับบ้าน และเมื่อถึงเย็นวันศุกร์ จุดหมายปลายทางของเราคือบ้านแจนในทาวน์เฮาส์ย่านรังสิต นั่งรถตู้ไปดีกว่า วันนี้รถติดมาก ผมขับรถให้มั้ย ไม่ต้อง ถึงจะนั่งหลายต่อแต่ก็ไม่ต้องขับเอง ได้หลับด้วย ถึงจุดหมายปลายทางเกือบ 6 โมง บ้านแฟนเจ้าโยมันเป็นทาวน์เฮ้าส์ 3 ชั้นครึ่ง มีบริเวณกว้าง เห็นญาติพี่น้องรวมอยู่หลายคน สวัสดีครับ ผมยกมือไหว้ตามเจ้าโยพร้อมนั่งลงที่โซฟาในห้องรับแขก ผมชวนเพื่อนมาด้วย เป็นพี่ที่ทำงาน ผมพยักหน้าตอบรับคำพูดเจ้าโย และหันไปสบตากับญาติผู้ใหญ่ฝั่งแฟนเจ้าโยที่นั่งอยู่ ผมเดาเอาว่าน่าจะมี พ่อ แม่ ป้าหรือน้า ลุงหรือปู่ และอีกคนน่าจะเป็นน้องแจน ที่คุยกัน ว่าไงบ้าง ผู้ใหญ่ท่านนี้น่าจะเป็นพ่อแจน ได้กล่าวเปิดประเด็นขึ้นมา มองหน้าเจ้าโย และหันหน้ามาดูที่ผมแบบนิ่งๆ ผมขออนุญาตไปโทรศัพท์ข้างนอกครับ ผมบอกกับทุกคนในวงสนทนา เจ้าโยมองมาที่ผมแล้วยิ้มให้ ผมเดินเตร็ดเตร่รอแถวลานหน้าบ้าน มองทะลุประตูกระจกเลื่อนเข้าไปไม่เห็นอะไร มีเฟอร์นิเจอร์ เครื่องแต่งบ้าน วางบังวิถีสายตาผมไว้ นั่งรอตรงเก้าอี้ชิงช้าหน้าบ้าน หยิบมือถือขึ้นมาเปิดเล่นเกมส์ฆ่าเวลา สักครู่ผ่านไป รู้สึกมีใครอีกคนมานั่งข้างๆ นั่งด้วยได้มั้ยคะ อ่า เชิญครับ คงเป็นน้องแจน ผมเก็บมือถือเข้ากระเป๋า พี่แจ๊คใช่มั้ยคะ เห็นโยพูดถึงบ่อย ครับ โยบังคับมาหรือเปล่าคะ น้องเค้าถามผมเชิงหยิกแกมหยอก ก็ไม่เชิง..ครับ คุยสบายๆ กับแจนได้ค่ะ น้องแจนดูน่ารักสมวัยหน้าตาคงไม่ได้แต่งมา อาจจะมีทาแป้งบางๆ ชุดที่ใส่เป็นเสื้อคอกลมหลวมๆ กางเกงขาสามส่วนดูทะมัดทะแมง เขาว่าคนท้องถ้าสวยจะได้ลูกสาว (มั่วป่าวเนี่ย) โยเล่าอะไรเกี่ยวกับแจนให้พี่แจ๊คฟังเยอะมั้ย ไม่หรอก ก็คุยธรรมดาทั่วไป แต่โยเล่าเรื่องพี่แจ๊คให้แจนฟังเยอะเลยค่ะ แจนยิ้มให้ผมทั้งปากและนัยน์ตา พี่ควรจะดีใจมั้ย ผมยิ้มตอบให้ ต้องดีใจสิคะ ถ้าจะมีคนๆนึงที่เขาคิดถึงเราตลอดและเขาได้ถ่ายทอดความรู้สึกนี้ให้คนอื่นได้รับรู้ ต้องให้อีกฝั่งนึงได้มีโอกาสมาแก้ต่างบ้างนะ บางทีฝ่ายแรกที่ถ่ายทอดข้อมูลคงพูดอะไรเว่อร์ๆ น่ารักอย่างนี้ถึงมีคนมารัก นะคะพี่แจ๊ค เหอะๆ แล้วแจนไม่อยู่คุยกับเขาข้างในล่ะครับ แจนเป็นคนนอกไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจอะไรอยู่แล้ว ออกมาดีกว่าค่ะ จริงๆ เราเป็นคนใน โคตรจะในเลยนะแจน เอ่อ
แล้วสบายดีมั้ย แจน ก็ดีค่ะ สบายดี ไม่ป่วย ไม่ไข้ พี่หมายถึง
อ๋อ ก็โอเคดีค่ะ ไม่มีปัญหา แจนแข็งแรงดี เสียงบานประตูกระจกเลื่อนดังขึ้นมาเบาๆ เห็นเจ้าโยเดินตรงมาที่ผมกับแจนนั่งคุยกัน รอนานมั้ย ไม่นาน มีเพื่อนคุยด้วย อ่อ
พี่อย่าไปเชื่ออะไรที่แจนเค้าโม้มากนะพี่ ร้อนตัวแล้วเนี่ย แจนเขายังไม่ได้พูดอะไรเลย เอ็งไปทำอะไรผิดไว้รึไง เปล่าน่า บอกๆ เผื่อไว้ก่อน แจนหันมามองเราสองคน แล้วอมยิ้ม ตกลงเสร็จเรื่องแล้วใช่มั้ยจ๊ะโย แจนหันไปถามมัน อืม เดี๋ยวเดินไปส่งหน้าถนนนะ ไม่เป็นไร จะกลับแท็กซี่กัน ได้จ้ะ แจนหันมามองที่ผม โอกาสหน้า เราคงได้เจอกันอีกนะคะพี่แจ๊ค สวัสดีค่ะ
| Create Date : 15 มกราคม 2558 |
|
0 comments |
| Last Update : 15 มกราคม 2558 20:11:50 น. |
| Counter : 652 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [