|
คน ๆ หนึ่ง พอดีว่าเราไปเจอเพจนี้มาค่ะ ชอบมาก ! จะมีอยู่คน ๆ หนึ่งที่เป็นแบบนี้เลย แบบนี้เลยแหละ ! ตั้งแต่วันแรกที่รู้จักกันจนตอนนี้ ^^ เคยเข้าไปย้อนดูเม้นเก่า ๆ ตั้งแต่เขียนเรื่องแรกมาเรื่อย ๆ เห็นพัฒนาการความสนิทของคน ๆ นั้นมาเรื่อย ๆ ตลกดีนะอ่านไปขำไป ! อ่อ ! เราเองนะคะ ! เราเองที่คิดว่าสนิท (เขาไม่ได้สนิทเรา) ที่เราคิดแบบนั้นก็มีเพียงเขานั่นแหละค่ะที่คอยซัพพอร์ตในเรื่องของกำลังใจให้เราเสมอมา ก็เลยทึกทักเอาเองค่ะ ! ไม่เกี่ยวกับคน ๆ นั้นเลยเด้อ ไม่ว่าเราจะเขียนอะไรไป เขาจะแกล้งเข้ามาชอบทุกทีเลย 555 ชมตลอด ชมเสมอ แต่แบบเราก็ชอบนะ คือมันเป็นความชอบที่มันแปลงเป็นกำลังใจไง ไม่เคยหายไปไหนเลย มีบ้างหายไป ! แต่ก็กลับมาไง อิอิ ^^ หายไปทีเราก็คิดนะ คือแบบหายไปไหน ? ทำอะไรอยู่ ? เป็นอะไรหรือเปล่า เกิดอะไรขึ้นอะไรแบบนี่แหมะ ไม่เคยคิดเลยว่าเขารำคาญตัวเอง55 คือคิดมากแหละแต่ว่าทำอะไรไม่ได้เลย ทำได้แค่รอเงียบ ๆ ลุ้นว่าจะมาตอนไหน สุดท้ายก็กลับมา เรานี่ยิ้มหน้าบานเลย 55555 ทุกคนเข้าใจอารมณ์คนมันดีใจปะ ทุกคนเคยรอใครมั้ย แล้วเค้ากลับมานั้นแหละเราก็ประมาณนั้น คน ๆ นั้นทำให้เรายืนอยู่จนทุกวันนี้ได้ หลายอย่างหลายเรื่องราวไม่มีเขาก็คงไม่มีเราในวันนี้ สำหรับเราเหรอ เขาเหมือนเกาะป้องกันชั้นดีให้เราเลยค่ะ เป็นทั้งกำลังใจด้วย หลายครั้งที่ท้อที่เบื่อ พอเห็นเขาพูดมาแบบนั้นแบบนี้ ก็อยากทำต่อเด้บาดหนิ 5555 ตั๋วแต่กันดีใจ ตั๋วแต่กันเขียนต่อ บางครั้งเขาไม่รู้หรอกค่ะว่าเรากำลังท้อ เพราะเราไม่เคยบอกอะไรเลย บางครั้งมันบังเอิญไง เราก็โอเค ! ไปต่อก็ได้ ! แหแหแห ^^ และแบบเชื่อมั้ยว่าเราทำอยู่ทุกวันนี้เพราะคน ๆ นั้นเลย เพราะอะไรก็ได้ ! เพราะได้คุยมั้ง ! อยากน้อยมันก็ได้คุยกับเค้าแหละ ทั้งที่เราจะจบบริบูรณ์ไปแล้ว เราก็ยังไม่อยากจะจบ ทั้งที่เราไม่มีอะไรจะเขียนต่อแล้ว เราก็ยังหาเรื่องเขียนมาจนได้ เพราะอยากคุย คือสุดยอดมาก สุดยอดตัวเองมาก ! 5555 นอกเรื่องกันไปใหญ่แล้ว อันนี้มันเป็นผลพวงไง หลัก ๆ คือเราชอบงานเขียนอยู่แล้วค่ะ ชอบเขียน ชอบเพ้อเจ้อ เพ้อฝันด้วยมั้ง ชอบ ! เรามีฝันเล็ก ๆ ที่ไม่รีบค่ะ ไม่รีบจริง ! ค่อยเป็นค่อยไป เราอยากฝนฝีมือให้มาก ๆ กว่านี้ก่อน ทุกเรื่องที่เราเขียนเราหวังผลนำไปต่อยอดหมดแหละ แต่มันยังไม่ใช่ตอนนี้ เราไม่รีบขนาดนั้น ! ก็มีคน ๆ นี้ที่คอยอยู่ข้าง ๆ เราเสมอมา (เราคิดเอาเองน๊า) คือเขาอยู่ข้าง ๆ ทักคนค่ะ รวมทั้งเราด้วย เขาเป็นคนที่น่ารัก^^ เขาอยู่ข้างเราเสมอ เป็นกำลังใจให้เราโดยที่เขาก็ไม่รู้ตัวเองหรอกว่าเป็น เขาทำให้เราฮึดสู้ ทำให้เราอยากเขียน ไม่หยุดจินตนาการ อยากออกไปสัมผัสสิ่งใหม่ ๆ อยู่เสมอเพื่อที่จะนำมาต่อยอดงานเขียนของตัวเอง ทำให้เรากระตือรือร้นอยากเขียน คือเป็นทุกอย่าง ! เขาทำให้เรารักงานเขียน ไม่เบื่อ ไม่เหนื่อย (ส่วนนี้ก็อยู่ที่ใจของเราด้วยค่ะ ส่วนหนึ่งคือเรารักงานเขียนของเราอยู่แล้วเรารักในสิ่งที่เราทำอยู่แล้ว) เขาทำให้เราไม่อยากที่จะหยุดจินตนาการเลย เขาทำแบบนั้นกับเราได้จริง ๆ เขาทำให้เราไม่แคร์ผู้ใดเลย แค่เขา แค่เขาคนเดียวจริง ๆ...
| Create Date : 18 พฤษภาคม 2564 |
|
3 comments |
| Last Update : 18 พฤษภาคม 2564 21:22:03 น. |
| Counter : 953 Pageviews. |
|
 |
|
ขอเป็นแรงใจ และขอให้มีคนสนับสนุนเยอะ ๆ ค่ะ