++Arty 2 เดือนแล้วค้าบบ++ วันนี้น้องอาร์ตี้ของพี่ออมมี่ครบ 2 เดือนแล้ว ไวจังเลยเหมือนเพิ่งคลอดไม่นานนี่ผ่านไป 2 เดือนแล้ว ประเดิมด้วยรูปแรกที่ลุงปุ๊กกี้ถ่ายให้ก่อนละกันหน้าตรงชัดๆ เด๋วค่อยทยอยลงรูปที่ปาป๊ากับแม่ถ่ายเก็บไว้ อาร์ตี้ มีชื่อจริงว่า ด.ช อติวิชญ์ ความหมายคือ นักปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ (ถ้าแม่จำไม่ผิด) แหะๆ คลอดที่รพ.จุฬา วันที่ 4 ธันวาคม 2551 เวลา 07.44 น. เกือบจะต้องคลอดเองบนรถซะแล้วถ้าไปถึงช้ากว่านี้หรือบังเอิญรถติดมากๆ แต่ว่าโชคดีที่รถไม่ติดเลยในเช้าวันนั้น แม่เริ่มรู้สึกปวดท้องมดลูกบีบตัวเป็นพักๆตั้งแต่ตีสามกว่าๆของเช้าวันนั้น แต่ด้วยความที่คิดว่าคงจะเจ็บเตือนยังไม่ถึงเวลาจะคลอดจริงหรอกเพราะกว่าจะถึงกำหนดก็อีกเกือบสองอาทิตย์ พอลุกมาฉี่ก็มีความรู้สึกว่ามันโล่งดีจังฉี่ออกได้เยอะแล้วก็คล่องมากๆ ก็ยังไม่เอะใจ กลับไปนอนต่อ อาการปวดท้องก็ยังคงมาเป็นพักๆ เลยลุกลงไปเตรียมเสื้อผ้าข้าวของๆอาร์ตี้สำหรับจะไปรพ. แล้วก็ขึ้นมาปลุกปาป๊าบอกว่าปวดท้อง ให้เตรียมของตัวเองด้วยแม่เตรียมไม่ไหวแล้วเพราะอาการปวดท้องเริ่มถี่แต่ก็ยังใจเย็นกลับไปนอนต่อ สักพักไม่นอนแระลุกไปอาบน้ำดีกว่า ตี 5 พอดีแล้วก็โทรบอกคุณยายให้รีบมาอยู่ที่บ้านดูพี่ออมมี่ อาบน้ำแต่งตัวไดร์ผมแต่งหน้าเล็กน้อย อิอิ แล้วก็ได้เวลาออกจากบ้าน 6 โมงเช้า ปาป๊าขับไปเรื่อยๆเหยียบ 120 บนโทลเวย์ ซึ่งแม่มีความรู้สึกว่าทำไมขับได้ช้าอย่างนี้ในขณะที่ถนนโล่งๆ แล้วแม่ก็ปวดท้องมากขึ้นเรื่อยๆถึงกับต้องเปล่งเสียงร้องโอยๆไปด้วย จับเวลารู้สึกได้ว่าทำไมมันถี่แล้วนะแทบจะทุก 10 นาที แต่ในใจก็ยังใจเย็นว่าคงยังไม่คลอดแน่ๆ ไปถึงรพ. 6.30 จอดรถหน้าตึกคัคนางค์ ทีแรกจะเดินเข้าไปเองแต่ก้าวขาแทบไม่ออก รปภ.ตรงหน้าตึกถามว่ามาคลอดใช่ไม๊ ไหวป่าว แม่บอกไม่ไหวเค้ารีบเข็นรถเข็นแล้วรีบพาขึ้นไปทันที ไปถึงข้างบนห้องเตรียมคลอดไม่ต้องพูดไรมากมายเพราะลุงหมอกระเษียณได้โทรมาแจ้งพยาบาลที่นี่ไว้แล้ว เค้าเห็นแม่ปวดท้องมากเลยรีบให้เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วขอตรวจช่องคลอดว่าเปิดกี่เซนต์แล้ว โอ้โห เสียงพยาบาลร้อง แม่ก็รู้สึกตกใจเพราะมันต้องหมายความว่าเปิดไปแล้วหลายเซนต์แน่ๆ แต่ไม่คิดว่าจะเปิดไปถึง 9 เซนต์แล้ว พยาบาลบอกว่านี่เปิดตั้ง 9 เซนต์แล้ว ทำไมคุณถึงเพิ่งมา แม่ก็เอิ่มม..รีบโทรแจ้งหมอเร็วๆค่ะ คุณพยาบาลบอกว่าต้องรีบโทรอยู่แล้ว แล้วก็รีบวิ่งวุ่นหาผู้ช่วยมาจัดการกับแม่พร้อมกับแจ้งพยาบาลคนอื่นให้เตรียมเคสฉุกเฉินเพราะอาจจะคลอดได้ในไม่กี่นาทีนี้ ลุงหมอมาเล่าให้ฟังทีหลังว่าตกใจมากที่พยาบาลโทรไปแจ้งว่าเปิด 9 เซนต์ ทีแรกลุงหมอกับป้าอ้อยมีผ่าที่รพ.กรุงเทพ ไปถึงตรงพระราม 9 แล้วต้องรีบกลับรถแล้วซิ่งมาที่รพ.จุฬาก่อนทันที ระหว่างรอแม่ก็ปวดท้องมากๆแต่พอทนไหวพยาบาลบอกอย่าเพิงเบ่งนะคะอั้นไว้ก่อนพร้อมกับให้เป่าลมหายใจเข้าออกช้า แม่ก็นึกถึงตอนที่ไปเข้าคอร์สอบรมก่อนคลอดตนพี่ออมมี่ก็พยามทำตาม แต่ก็มีความรู้สึกว่าทำไมลุงหมอไม่มาสักทีช้ามากๆ ระหว่างที่รอเจ้าหน้าที่เซ็ทเครื่องมือทั้งหลายนั้นลุงหมอก็ส่งเสียงมาให้แม่ได้ยินว่า อยู่นี่มาถึงแล้วไม่ต้องกลัวนะ แล้วป้าอ้อยก็เดินเข้ามาหาบอกว่านี่ฉุกเฉินอีกแล้วนะเธอ แล้วก็เข้าไปห้องผ่าตัดให้คุณหมอทำการบล๊อคหลังฉีดยาชา ยาก็เดินช้ามากๆกินเวลาไปเกือบ 15 นาที กว่าแม่จะไม่รู้สึกท่อนล่าง แล้วลุงหมอก็หลอกแม่ว่ายังไม่ได้ทำไรนะอ้อมไม่ต้องกลัว แม่ก็ค่ะๆหมอที่บล๊อคหลังคอยอยู่คุยกับแม่ก็บอกว่าให้ลืมตาได้นะคะคุณแม่ แม่ก็ไม่ค่ะกลัวค่ะ สักพักได้ยินเสียงลุงหมอบอก หยุด อย่าเพิ่งร้องนะ แล้วก็ได้ยินเสียงอุแว้ๆๆๆ ทันใดนั้นแม่ก็น้ำตาไหลพราก ออกมาแล้วลูกแม่ออกมาแล้ว มันดีใจอย่างบอกไม่ถูก แล้วป้าอ้อยก็อุ้มหนูเข้ามาถ่ายรูปกับแม่ หลังจากนั้นก็เป็นการเย็บแผลที่แม่มีความรู้สึกว่าทำไมมันจุกอยู่ตลอดเวลา เย็บนานมากไม่เสร็จซะที แล้วทำไมแม่ถึงไม่หลับ ก็เลยถามหมอที่บล๊อคหลังว่าทำไมไม่หลับอ่ะ หมอบอกว่าใกล้เสร็จแล้วค่ะอีกแป๊บเดียว พอเสร็จแล้วก็ย้ายไปนอนดูอาการอีกห้องนึงระหว่างนั้นแม่ก็รู้สึกหนาวมากๆๆๆรู้สึกตัวสั่นไปหมดเจ็บแผลด้วยสุดๆเลย เกือบๆสองชม.ขึ้นห้องกลับพักฟื้นต่อที่ห้องก็แปลกใจว่าทำไมตัวเองไม่รู้สึกสลืมสลือเหมือนสองครั้งก่อนที่ผ่า ยังรู้สึกตัวดีอยู่ ยังโทรไปส่งข่าวให้เพื่อนได้แล้วก็รู้สึกเจ็บแผลมากๆๆ แล้วก็มากขึ้นเรื่อยชนิดที่แบบใครอย่ามาทำเตียงสั่นสะเทือนนะมายืนเกาะเตียงแล้วมาคุยกับแม่ๆก็รู้สึกเจ็บแผลที่สุด ขอยาระงับปวดฉีดเข้าเส้นหลับไปได้แป๊บเดียวตื่นมาก็ยังเจ็บอยู่ จนกระทั่งลุงหมอมาเยี่ยมตอนบ่ายถึงได้สั่งให้ฉีดยาตัวใหม่ให้อาการก็ดีขึ้นแผลเริ่มไม่เจ็บเท่าไหร่ แล้วลุงหมอก็บอกว่าเป็นเพราะเคสฉุกเฉินแม่เลยไม่ได้มอร์ฟีนระงับปวดเหมือน 2 ครั้งก่อน มิน่าหล่ะปวดแผลมากมาย พอตกกลางคืนพยาบาลพาอาร์ตี้มาดูดกระตุ้น หนูดูดเก่งมากเลยจุ๊บๆๆตลอดเวลา ไม่ได้ดูดแล้วหลับ ดูดแล้วหลับเหมือนพี่ออมมี่เลย แม่ก็เลยมีน้ำนมมาเร็วแล้วก็เยอะด้วย พอกลับมาบ้านอาทิตย์แรกแม่ลองปั๊มระหว่างที่อาร์ตี้หลับก็ออกมาได้ 1-2 ออนซ์ ดีใจมากๆ เลยเริ่มทำสต๊อคไปได้ 2-3 ถุง แล้วก็คิดได้ว่ามันเป็นน้ำนมเหลืองควรเก็บไว้ให้หนูดูดจากเต้าดีกว่า พอครบเดือนแล้วค่อยทำสต๊อคใหม่ก็ได้ จนถึงตอนนี้ 2 เดือนแล้วแม่มีนมสต๊อคไว้ให้อาร์ตี้เหลือเฟือเลยน่าจะ 100 ออนซ์ อัพได้แล้วนะ เยอะกว่าตอนพี่ออมมี่หลายเท่าเลยหล่ะ พัฒนาการของอาร์ตี้ก็ดีมากๆ แข็งแรง คอตั้งได้ไว กินนมเก่งฟูไวมากๆ ชอบส่งเสียงคุยด้วย ชอบให้คนมาคุยด้วยแล้วจะส่งเสียงอ้อแอ้ตอบกลับมา กลางวันนอนเล่นมองโมบายได้เองจนเบื่อก็ส่งเสียงเรียกให้อุ้ม มองและหันตามเสียงได้ กลางคืนตอนนี้ก็นอนยาวถึงเช้าได้เป็บางวัน แม่ต้องปลุกให้ตื่นมากินนมแต่ก็จุ๊บได้แป๊บเดียวก็หลับต่อ แม่ลองชั่งน้ำหนักได้ 5.8 กิโลแล้ว เอารูปที่อยู่รพ.มาลงต่อละกัน พี่ออมมี่มารอดูน้องแต่เช้า ตื่นเต้นมากๆจะอุ้มน้องจับน้องจุ๊บน้องตลอดเวลา รอนานจนหลับป๊อกไปเลย ก่อนจะกลับบ้าน มาถึงบ้านแล้ว ครบ 1 สัปดาห์ ยิ้มแรก 1 สัปดาห์ 2 วัน จริงๆคือกล้ามเนื้อกระตุกมากกว่าหรือตามคำโบราณก็บอกว่ายิ้มให้กับแม่ซื้อ ยิ้มกว้างอีกทีตอนคริสมาสต์พอดีได้ 21 วัน หันอีกด้าน ยิ้มหวานด้วย ใส่ชุดแดงด้วย ก่อนครบเดือน1 วัน ก็พาออกงานแล้วค้าบไปฉลองพร้อมกับวันเกิดย่าภาที่ไชน่าเกท รูปแรกป้าอ้อยรับขวัญหลาน ต้องขอบคุณป้าอ้อยกับลุงหมอมากๆเลยไหนจะดูแลแม่ตอนท้อง ทำคลอด แล้วก็ยังรับขวัญหลานด้วย แล้วก็ก๋งกับคุณย่าแล้วก็ป้าอิ๋ว 1 เดือน 1 สัปดาห์ 1 เดือน 2 สัปาดาห์ กับอากาศหนาวๆ โดนจับห่อตัวเป็นหนอนเลย 1 เดือนกับ 2 สัปดาห์กว่าๆ เริ่มนอนมองดูโมบายได้นานมากขึ้น 2 เดือนเต็มแล้วค้าบบบบบบ ฉลองด้วยการโดนยุงกัดที่หน้าตั้ง 5-6 ตุ่มแหน่ะ   Create Date : 04 กุมภาพันธ์ 2552 12 comments Last Update : 4 กุมภาพันธ์ 2552 12:27:56 น. Counter : 1654 Pageviews. Share Tweet

หนูอาร์ตี้โตไวจริงๆ เลย หน้าเหมือนป่าป๊าอ่ะ   โดย: ป้าแอน IP: 221.128.75.82 4 กุมภาพันธ์ 2552 13:18:58 น.

น้องอาร์ตี้น่ารักมากๆๆ ออมมี่อาร์ตี้ อิอิ อ่านเรื่องราวไปคลอดแล้วตื่นเต้นไปด้วยเลยค่า น้องยังเหี่ยวๆเหมือนลูกเหมียวตอนเล็กๆๆ อย่างนี้เค้าว่าโตฟูไวนักแล ดีใจด้วยนะคะ ญ1ช1 เพอร์เฟคมากๆๆเลย ^^   โดย: melo 4 กุมภาพันธ์ 2552 14:49:17 น.

ชอบรูปปากจู๋ของอาร์ตี้จริงๆ เลย หน้าตาแบบทะเล้นๆ แม่อ้อมเก็บสต๊อคนมได้เยอะเลยน่ะ เก่งมาก ช่วงนี้ยุงเยอะ พี่ฮาร์ทก็โดนไปหลายเม็ด เต็มหน้าเลยอ้อม   โดย: Sistine 4 กุมภาพันธ์ 2552 14:55:49 น.

โอ้โห ตัวโตมากๆ จ้ำม่ำสุดๆ หน้าเหมือนออมมี่เด๊ะๆ เป็นไงอ้อม ว่างมาอัพบล็อกแล้วเหรอ ....ชีวิตแม่ลูก 2 สนุกดีมั้ยเอ่ย แล้วเอารูปอาร์ตี้มาลงอีกเยอะๆ นะ   โดย: แม่หนมจีนน้อย 4 กุมภาพันธ์ 2552 23:42:11 น.

น่ารักจ้ำมำจังอยากหอมแก้มสักฟอก   โดย: namfonJC 5 กุมภาพันธ์ 2552 2:21:36 น.

อ๊ายยยยยย....อ้อมน้อย โตไวมากๆเลยนะ แต่อ่านประสบการณ์คลอดแย้ว...เสียวอะ เปิด 9 ซม.เหรอ ของเราไม่ปวดท้องคลอดเลยนะ....แต่น้ำคร่ำแตกเจิ่งนอง ปากมดลูกไม่ทำงาน...เลยผ่าสะเลย (น้องอัส 35 วีค ก่าๆเอง ) อาร์ตี้...ยิ้มเก่งนะเนี่ย แต่ตอนทำปากจู๋ก็น่ารักเอามากๆเลย เดี๋ยวเจอกันที่เมืองไทยนะ...อาร์ตี้ คร๊าบบบบบ   โดย: UStogetheR 9 กุมภาพันธ์ 2552 12:32:11 น.

ว้าว ได้เห็น ดช. อาร์ตี้เต็มๆ แบบจุใจ น่าชังมากมายพี่ออมมี่ดูเห่อน้องมากๆ อ่านบล็อคที่แ ล้ว ตอนแรกนึกว่าแม่อ้อมผ่าซะอีก ยังงงเลยว่าเปิด9ซม.แล้วทำไม่ผ่า มีความสุขกับการเลี้ยงน้องนะคะ   โดย: ประมุขขวัญ 11 กุมภาพันธ์ 2552 15:15:34 น.

มาอีกรอบ จะแวะมาบอกว่า เราเห็น รร. ออมมี่ลงหนังสือ Modern Mom ด้วยแหละ ใช่อนุบาลฟ้าสิรินทร์ปะ เราก็พยายามมองหาออมมี่นะ แต่ไม่มีเลยอะ รร . เค้าน่าเรียนเนอะ ดูเด็กๆ มีความสุขจังเลยอะ แวะมาบอกแค่นี้แหละ อย่าลืมอัพบล้อกเร็วๆ น้า   โดย: แม่หนมจีนน้อย 12 กุมภาพันธ์ 2552 0:16:43 น.

Valentine is coming soon February is cool for love Guys, Girls give at noon Chocolates or Roses All falling in love Happy All Day   โดย: UStogetheR 14 กุมภาพันธ์ 2552 1:41:59 น.

พี่อ้อม..เข็มเองค่ะ บ้านแม่หมู จำได้มั้ยเอ่ย !! อ่านไปลุ้นไปเลยอ่ะค่ะ พี่อ้อมทนได้ไงเนี้ย 9 ซม. เก่งมากๆ เลยค่ะ สงสัยอาร์ตี้ไม่อยากให้คุณแม่เบ่งนานเนอะ เลยไม่ทำให้แม่เจ็บมาก น้องอาร์ตี้น่ารักมากเลยค่ะ ดีจังได้ครบแล้วทั้งผู้หญิงแล้วก็ผู้ชาย น่ารักทั้งคู่ซะด้วย รอพี่อ้อมอัพบล็อกแล้วจะมาอ่านอีกนะคะ จุ๊ฟๆๆ ค่า   โดย: น้องเข็ม (rd_lam ) 5 มีนาคม 2552 15:50:30 น.

ดีจ้าอ้อม แวะมาดู เห็นว่าไปทักทายกัน .....นึกว่าอัพบล็อกแล้วซะอีกน่ะ ยุ่งๆ ใช่ปะ คุณแม่ลูก 2   โดย: แม่หนมจีนน้อย 24 มีนาคม 2552 1:47:31 น.

โดย: UStogetheR 9 เมษายน 2552 15:28:50 น.