BlogGang.com : : MrTpan : ไดอารี่ของหนูน้อยต้นป่าน ep3

ไดอารี่ของหนูน้อยต้นป่าน ep3

ตื่นเต้นเนอะ!

หนูรู้สึกตื่นเต้น..

ตื่นเต้นมากๆเลย ใจเต้นตึกตักไปหมด

นี่เป็นครั้งแรกที่พ่อกับแม่จะพาหนูไปเที่ยวละ

เรากำลังจะไปเที่ยวที่บ้านของลุง

หนูจำได้ว่าบ้านลุงอยู่ไกลจากบ้านหนูเยอะเลย ต้องนั่งรถเมย์นานๆกว่าจะถึง

หนูเกาะกระจกรถ มองดูฝุ่นสีแดงที่ลอยขึ้นมาจากถนนลูกรังไม่รู้เบื่อ

สลับกับหัวโขกกระจกเป็นระยะๆที่รถโยกไปโยกมา

เวียนหัวนิดหน่อย แต่หนูไหว

และในที่สุด! เราก็มาถึงบ้านลุงจนได้!!

หนูแหงนหน้าคอตั้งบ่ามองบ้านไม้สองชั้นเงาวับหลังโตด้วยความสนใจ

มองเห็นไม่ชัดเท่าไหร่หรอกเพราะมันใกล้มืดแล้ว

บ้านลุงแปลกดี..

บันไดบ้านลุงเป็นไม้แกะสลักรูปตุ๊กตาเด็กน้อยน่ารัก หนูเพิ่งเคยเห็น

รั้วบ้านเองก็เป็นรั้วไม้รูปคนด้วยนะ

มันสวย แต่..ไม่รู้สิ หนูไม่ค่อยชอบเท่าไหร่

กินข้าวอิ่มปุ๊บ หนูก็ถูกทิ้งให้นั่งดูทีวีคนเดียวในห้อง

หนูไม่ชอบดูหนัง มันน่าเบื่อ

รู้สึกเหงานิดหน่อยที่บ้านลุงไม่มีเพื่อนให้เล่นด้วยเหมือนบ้านตากับยาย

ที่บ้านนี้มีแต่ลุงกับป้าสะใภ้แค่สองคนเอง

..นี่ก็ดึกมากแล้ว แต่หนูนอนไม่หลับเลย เป็นเพราะเผลอหลับไปช่วงหัวค่ำแน่ๆ

หนูนอนนับเลขในใจสลับกับฟังเสียงกรนของพ่อดังฟอดๆ

กำลังจะเคลิ้มหลับอยู่แล้วเชียว

แต่หนูกับรู้สึกว่า..เหมือนมีคนเดินผ่านหน้าห้อง

หนูลืมตาเพ่งมองฝ่าความมืดไปยังประตูที่ไม่ได้ปิด เพราะเปิดรับลมเย็นๆแทนพัดลม

มันเหมือนมีคนอื่นในบ้านนอกจากพวกเราจริงๆนะ

นี่ไง! พื้นมันสะเทือนเหมือนมีคนเดินเข้ามาในห้อง!!

หนูพลิกตัวกอดพ่อแน่น หลับตาปี๋ สวดภาวนาในใจขอให้เป็นอย่างที่คิดเล๊ยย

หงืออ ทำไมลมพัดแรงจัง.. หนาวจนขนลุกซู่ไปหมดแล้ว

เสียงเอี๊ยดอ๊าดจากฝากหน้าต่างดังหลอกล่อให้หนูอยากรู้
จนต้องแอบชะเง้อมองผ่านตัวพ่อดู

..บานหน้าต่างมันค่อยๆเปิดแง้มออกเป็นช่องเล็กๆ

เห็นกิ่งไม้ถูกลมพัดโบกไปมาเหมือนมือคนกวักเรียก

หนูตัวแข็งทื่อ ในหัวจินตนาการถึงแต่ผี

สักพักก็มีนกฮูกตาโตบินโฉบมาเกาะกิ่งไม้นั่น

..มันสบตากับหนู

แล้วจู่ๆมันก็ร้องเสียงดังแคว๊กๆจนหนูสะดุ้งตกใจ และตีปีกบินหนีไปซะดื้อๆงั้นแหละ

หนูรีบกดหน้าซุกอกพ่อทันที ไม่กล้ามองอะไรส่งเดชอีก

ผีหลอก! ผีหลอกแน่ๆ!!

ผ่านมาตั้งหลายชั่วโมงหนูไม่เห็นผีสักตัว ก็นึกว่าบ้านลุงจะไม่มีผีซะอีก ปั๊ดโธ่~

เพราะความกลัวแท้ๆเชียว ทำให้หนูได้แต่หลับๆตื่นๆจนถึงเช้าเลย

ง่วงมาก..หนูปวดหัว แสบจมูกไปหมด

พลิกตัวหนีผ้าชุบน้ำเย็นๆที่แม่เช็ดตัวให้ด้วยความหนาว

หูแว่วเสียงแม่บอกว่าหนูมีไข้เพราะตากลมตอนนั่งรถ

..ไม่ใช่หรอก หนูค้านในใจ

หนูแค่ขวัญอ่อนเพราะถูกผีหลอกจนจับไข้หัวโกร๋นต่างหากเล่า

เรื่องนี้สอนให้หนูรู้ว่า ผีซ่อนตัวได้และซ่อนเก่งมากด้วย

วันต่อมาหนูก็หายป่วย ลุงเลยได้ฤกษ์พาเที่ยวสักที

ลุงพาหนูมาดูน้ำตกหลังบ้านเป็นอย่างแรก

น้ำตกเล็กๆเป็นแอ่งใสแจ๋วน่าเล่นมาก ลุงบอกน้ำมันไหลมาจากบนภูเขานู้นนน

หนูไม่ได้เล่นน้ำเพราะลุงพาหนูเดินอ้อมน้ำตก

ผ่านซุ้มกำแพงอิฐเก่าๆใกล้พังไปยังอีกที่หนึ่งแทนซะก่อน

หนูได้แต่เดินตามแรงจูง มองซ้ายเหลียวขวา ดูรอบๆด้วยความอยากรู้อยากเห็น

ที่นี่มีแต่เศษอิฐและเจดีย์เล็กๆหลายอันเท่านั้นเอง ไม่เห็นมีอะไรให้เล่นเลย

ลุงพามาทำไมเนี่ย หนูอยากเล่นน้ำตกมากกว่า

หนูบอกลุง แต่..ลุงหายไปไหน?

แย่แล้ว ทำไงดี

หนูเดินหาลุง แต่เดินจนขาล้าไปหมด เข็มนาฬิกาชี้ที่เลข5แล้วก็ยังไม่เจอลุง

..มันเหนื่อย เหมือนใจจะขาดเลย หนูหิวด้วย

หนูยืนร้องไห้โฮใต้ต้นไม้ใหญ่ๆ

พ่อจ๋า แม่จ๋าอยู่ไหน มารับหนูที หนูอยากกลับบ้าน..

เสียงคนเดิน!

หนูหันมอง เห็นยายถือไม้เท้าเดินตรงมาช้าๆ

ยายมาจากไหนนะ? หรือว่าจะหลงทางเหมือนกับหนู

ดีจัง หนูมีเพื่อนแล้ว

ยายกวักมือเรียก ส่งยิ้มใจดีมาให้

หนูรีบวิ่งปรี่เข้าไปหา

ยายไม่พูดอะไร แค่จับมือหนูไว้แล้วเดินนำหน้า ส่วนหนูก็เดินตามต้อยๆ

เราพากันเดินไปเรื่อยๆ ไม่นานก็มาถึงน้ำตกที่ลุงพามา

อ่อ ยายไม่ได้หลงทางแต่ยายพาหนูมาส่งต่างหากละ!

ใจดีจังเลยเนอะ

ยายโบกมือไล่ บอกให้หนูรีบๆออกไป

หนูรีบบอกขอบคุณแล้ววิ่งออกมา วิ่งมาไม่ไกลก็เจอลุงยืนคอยอยู่ระหว่างทาง

ลุงกอดหนู แล้วถามว่าจำทางได้มั้ย

หนูพยักหน้า จำได้สิ ตอนยายพาออกมา หนูจำได้หมดแหละ เดินตรงอย่างเดียวไม่เลี้ยวไหนเลย

ลุงยิ้มแล้วบอกว่าจะให้รางวัลเป็นขนมอร่อยๆกับของเล่น

หนูยืดอกภูมิใจ ฮัมเพลงไปตลอดทาง

สรุปแล้ววันนี้หนูก็อดเล่นน้ำตกเลย ไว้พรุ่งนี้ค่อยอ้อนลุงพามาใหม่

___________

ฝากกดLike เขียนcomment และshareเรื่องราว ด้วยนะคะ

เราพิมพ์ในโทรศัพท์ ผิดพลาดยังไงก็ขออภัยด้วยจ้าา :))

ติดแท็กเรื่องราวได้ที่Twitter:@mrtpan
#ไดอารี่ต้นป่าน

Create Date : 03 กุมภาพันธ์ 2563

Last Update : 15 กุมภาพันธ์ 2563 9:02:59 น.

0 comments

Counter : 224 Pageviews.