"การมีบอดี้การ์ดหญิงเหมือนกับมีน้องสาว พวกเธอสามารถคอยดูแลคุณ และคุณก็สามารถนอนร่วมห้องกับบอดี้การ์ดหญิงได้ คนทั่วไปมักจะคิดว่า พวกเธอเป็นเลขาส่วนตัวของคุณ แต่ถ้าคุณมีบอดี้การ์ดเป็นผู้ชาย ก็เสี่ยงที่ชาวบ้านจะเข้าใจผิด และเกิดเสียงซุบซิบที่ไม่ดีขึ้นได้"

ทั้งนี้ เหวิน ซุย เล่าว่า เมื่อก่อนเธอเคยเป็นเจ้าของโรงเรียนอนุบาล แต่หลังจากเคยถูกปล้นระหว่างเดินทางไปติดต่อธุรกิจถึง 2 ครั้ง เธอจึงเปลี่ยนใจเลิกกิจการโรงเรียนอนุบาล หันมาเปิดบริษัทจัดฝึกบอดี้การ์ด เพราะคิดว่า บอดี้การ์ด กลายเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับนักธุรกิจหรือคนมีฐานะ ที่ควรมีอยู่ข้างกาย

ปัจจุบันเธอมีนักเรียนบอดี้การ์ดในสังกัด 60 คน ที่ผ่านการฝึกเข้มเป็นเวลา 6 เดือนจาก ครูซึ่งเคยเป็นทหารที่จะมาถ่ายทอดทักษะการป้องกันตัวหลายอย่าง อาทิ กังฟู การใช้กล้องวงจรปิด ความรู้เรื่องการปฐมพยาบาลเบื้องต้น หรือแม้แต่ความรู้รอบตัวเรื่องมารยาทต่างๆ เพื่อบอดี้การ์ดทุกคนจะได้รู้จักแสดงกิริยาที่เหมาะสมเวลาทำงาน หรืออยู่เคียงข้างเจ้านาย โดยนักเรียนบอดี้การ์ดของเธอเกือบทุกคนต่างเรียนจบปริญญาตรี แล้วสนใจอยากมาฝึกเป็นบอดี้การ์ด หรือเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยส่วนบุคคล เพื่อยึดเป็นอาชีพ

หวาง ย่าหลั่น สาววัย 24 ที่ยอมจ่ายเงิน 93,000 บาท ต่อระยะเวลาฝึก 30 วัน ให้กับบริษัท Genghis ของนายเฉิน หยงจิง อดีตบอดี้การ์ดของ เฉินหลง ซุปเปอร์สตาร์นักบู๊ชื่อดัง เพื่อมาฝึกเป็นบอดี้การ์ด เล่าว่า เธอตัดสินใจเลิกเรียนด้านการแพทย์ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง เพื่อมาฝึกเป็นบอดี้การ์ด เพราะ "ฉันรู้สึกว่านี่คืออาชีพที่ฉันอยากทำจริงๆ มันเป็นความรู้สึกที่มากกว่าเรื่องของความรักในความยุติธรรม"

ขณะที่ เซียะ ซิงเจียง สาววัย 19 เล่าว่า "ฉันชอบดูหนังบู๊มาตั้งแต่เด็ก และอยากเป็นเหมือนพวกเขา" ซึ่งทุกวันนี้เธอก็กำลังจะได้เป็นบอดี้การ์ดสมใจ หลังจากตัดสินใจเลิกเรียนด้านบัญชี ออกมาฝึกเป็นบอดี้การ์ด ถึงแม้พ่อแม่จะไม่เห็นด้วยก็ตาม

สำหรับเรื่องค่าตอบแทน บริษัทส่วนใหญ่จะคิดค่าใช้บริการบอดี้การ์ดหญิงจากลูกค้าวันละ 300 ดอลลาร์ หรือราว 9,300 บาท โดยบอดี้การ์ดหญิงจะได้รับส่วนแบ่งค่าแรง 100 ดอลลาร์ หรือราว 3,100 บาท

ด้านผู้ใช้บริการอย่าง กาน ตงเซียะ นักลงทุนผู้มั่งคั่ง ซึ่งเรียกใช้บริการบอดี้การ์ดอยู่บ่อยๆ บอกว่า "เพื่อนของฉันบางคนเคยมีเรื่องขัดแย้ง แล้วก็ถูกลักพาตัว ฉันรู้สึกว่าการทำธุรกิจที่นี่มันอันตราย ยิ่งตอนนี้ธุรกิจฉันกำลังเติบโต ฉันยิ่งรู้สึกว่า ฉันจำเป็นต้องมีบอดี้การ์ด คอยรักษาความปลอดภัย แล้วมันก็ดีด้วย เพราะทำให้ผู้คนรู้สึกยำเกรง และให้เกียรติเรามากขึ้น"


คอลัมน์ ร่อนตามลม โดย raikorn@hotmail.com มติชน 10 ธันวาคม 2555