ถนนสายนี้มีตะพาบ 313 : ถูกทิ้ง
... สวัสดีค่ะเพื่อนๆ กลับมาพบกันอีกครั้งกับ ... ถนนสายนี้มีตะพาบ 313 : ถูกทิ้ง ...โจทย์ครั้งนี้ คุณต่อ เป็นคนกำหนด ไม่จำกัดรูปแบบงานเขียน ... ว่าด้วยการถูกทิ้ง ความหมายก็เป็นไปในทางลบนะคะ เห็นคำว่าถูกทิ้งนึกถึงน้องหมาน้องแมวจร ที่ถูกทิ้งไม่เว้นแต่ละวัน ไม่น้อยที่ถูกคนใจดีเก็บไปเลี้ยง แต่ก็มีอีกมากที่ไม่ได้โชคดีแบบนั้น ... ... ถนนสายนี้มีตะพาบ 313 : ถูกทิ้ง ...
ตีห้าครึ่งมีชาวบ้านเจ็ดแปดคนพากันมุงดูร่างไร้วิญญาณของหญิงสาววัยรุ่นอายุไม่เกิน20ปี ถูกทิ้งให้นอนเปลือยเปล่าตรงป่าริมทางเดิน ที่ใช้สัญจรไปมายังสวนสาธารณะ ซึ่งพวกเขาจะไปเดินและวิ่งออกกำลังกายกันที่สวนเป็นประจำ สวนเปิดให้ใช้บริการในเวลาตีห้าถึงหกโมงเย็นของทุกวัน
" โหดร้ายทารุณเกินไปแล้วคนสมัยนี้ ฆ่ากันตายง่ายดายเหลือเกิน " ชายวัยห้าสิบเศษพูดขึ้นอย่างหดหู่และสังเวชใจ
" เด็กสาวๆสมัยนี้ก็ใช่ย่อยนะแต่งตัวล่อเสือล่อตะเข้กันจัง ไม่กลัวไม่ระวังกันเลย " หญิงสูงวัยกว่ากล่าวสิ่งที่คิด เมื่อมองไปที่เสื้อสายเดี่ยวตัวจิ๋วสีดำที่รั้งรัดคอร่างของเด็กสาวอยู่ แต่ไม่พบเสื้อผ้าชิ้นอื่นๆตลอดจนข้าวของเครื่องใช้ ของผู้ตายตกอยู่บริเวณนั้นเลย
การจับกลุ่มวิพากษ์วิจารณ์ของชาวบ้านหยุดชะงักลงเมื่อเจ้าหน้าที่ตำรวจและกู้ภัยมาถึง และได้ดำเนินการตามขั้นตอนต่อไป แน่นอนว่ามีข่าวแพร่ออกไปตามสื่อต่างๆรวมถึงโลกโซเชียล และที่เหมือนกันคือลงท้ายว่า ขอให้จับตัวคนร้ายให้ได้เร็วที่สุด ....
บ่ายเศษๆ สารวัตรหนุ่มในชุดนอกเครื่องแบบ ได้มายังจุดเกิดเหตุอีกครั้ง เพื่อหาหลักฐานที่อาจมองข้ามไป เขาเดินสำรวจอยู่นาน ก็ไม่พบอะไรเพิ่มอีก จึงเดินทางกลับสถานีอย่างเซ็งๆ ...
ห้าทุ่มเศษในย่านชุมชนชานเมือง ยังคงมีผู้คนเดินขวักไขว่ไปมาพอสมควร ร้านอาหารสองสามแห่งในย่านนั้นยังคงเปิดให้บริการ แท็กซี่เขียวเหลืองจอดสนิทที่หน้าร้านอาหารแห่งหนึ่ง คนขับลงจากรถหันซ้ายแลขวาอย่างระมัดระวัง ก่อนจะเดินเข้าไปในร้านอาหาร ทว่าเขาไม่ได้สนใจจะสั่งอาหารแต่อย่างใด แต่เดินลัดเลาะหลบสายตาผู้คนไปยังหลังร้าน ผ่านทางเดินแคบที่ปลูกต้นไม้พรางตาไว้ จนไปถึงหน้าห้องหลังร้านที่ดูเหมือนเป็นห้องเก็บของ เขาเคาะประตูเป็นจำนวนครั้งที่ต่างกันสามครั้งเป็นเชิงบอกรหัส แล้วประตูก็ถูกเปิดออกทันที
" หายไปนานเลยนะพี่ คิดว่าจะไม่มาถอนทุนคืนซะแล้ว " เด็กหนุ่มวัยรุ่นในชุดพนักงานเสิร์ฟของร้านเอ่ยทักทันทีที่ประตูเปิดออก
" ได้งัยวะไอ้น้อง เสียไปเยอะ ไม่มาเอาคืนไม่ได้ มันนอนไม่หลับโว้ย " เด็กหนุ่มกับแท็กซี่เดินคุยกันอย่างถูกคอ จนไปถึงวงพนันที่กำลังดำเนินไปอย่างสนุกสนาน เงินมากมายที่กองบนโต๊ะทำให้หนุ่มแท็กซี่มองตาลุกวาว และได้เข้าร่วมวงในรอบต่อมา เที่ยงคืนเศษ โชเฟ่อร์แท็กซี่เดินกลับมาที่รถอย่างหงุดหงิด หน้านิ่วคิ้วขมวด ขับรถออกไปจากร้านอาหารอย่างหัวเสีย หมดไปเป็นหมื่นเหลือเงินในกระเป๋าตอนนี้ไม่ถึงสองร้อย
" บ้าเอ๊ย! แล้วจะหาเงินที่ไหนจ่ายค่าเช่ารถวะเนี่ย เซ็งโว้ย "
เขาตะโกนลั่นห้อง เมื่อกลับมาถึงห้องแถวที่เขาเช่าอยู่ชั่วคราวในย่านชุมชนแออัด พังข้าวของที่มีไม่กี่ชิ้น กระจัดกระจายเกลื่อนพื้น ที่สุดเขาหยิบบุหรี่ขึ้นสูบอัดควันเข้าปอดอย่างต่อเนื่อง และคิดหาทางออกอยู่นานกว่ายี่สิบนาที..... และในที่สุด ......
" คงต้องหาเหยื่อรายใหม่ซะแล้ว "
แอปหาคู่ถูกเปิดใช้งานอีกครั้งผ่านโลกออนไลน์ และในอีกไม่ถึงสามชั่วโมงต่อมา การพบกันในโลกความจริงได้เกิดขึ้นและจบลง .....
เช้าวันรุ่งขึ้น สื่อทุกสำนักประโคมข่าว พบศพเด็กสาววัยรุ่นสภาพเปลือยถูกทิ้งในป่าข้างทางซึ่งอยู่ไม่ไกลจากโรงเรียนมัธยม ตามตัวไม่มีบาดแผล และร่องรอยการต่อสู้ขัดขืน ข้าวของมีค่าหายไปทั้งหมด ที่คอมีเสื้อสายเดี่ยวสีดำรั้งรัดคออยู่ พบชุดชั้นในและกางเกงยีนส์ขาสั้นของผู้ตาย ถูกทิ้งไกลออกไปจากจุดพบศพประมาณห้าร้อยเมตร ...
" ให้ตายเถอะ อะไรกันวะเนี่ย นี่รายที่สี่แล้ว ตายๆๆๆ ไอ้ชั่วเอ๊ย อยากลากคอมันยัดกรงเร็วๆจังเลย " สารวัตรหนุ่มผู้รับผิดชอบคดีนี้ ตะโกนออกมาอย่างโกรธๆ ก่อนจะเป่าลมออกจากปากเพื่อคลายอารมณ์โกรธก่อนจะรับโทรศัพท์
" ผลจากกองพิสุูจน์หลักฐานออกมาแล้ว และข้อมูลอื่นๆที่ได้จากหน่วยสืบสวน ทำให้เรารู้ตัวคนร้ายแน่ชัดแล้วครับสารวัตร " ได้ยินดังนั้นอารมณ์โกรธผ่อนคลายลงมาก ประมาณใกล้เที่ยง สารวัตรหนุ่มนำกำลังล้อมบ้านหลังหนึ่ง เขาถือวิสาสะเปิดประตูเข้าไปในบ้าน ทว่าไม่พบใครแม้เงา
" มันคงไหวตัวทันหนีไปแล้ว ให้มันได้อย่างงี้สิวะ "
จากการสอบปากคำเพื่อนบ้าน ให้การว่าเจ้าของบ้านจะไปๆมาๆนานๆที แต่จะมีการจ้างแม่บ้านมาทำความสะอาด เพื่อให้ดูเหมือนว่ามีคนอยู่ตลอด ที่สุดแม่บ้านถูกเรียกตัวมาสอบ แต่ก็ไม่ได้อะไรคืบหน้า
สี่ทุ่มเศษแท็กซี่หนุ่มในคราบโจรยิ้มกว้าง กับเงินก้อนโตที่ได้จากการร่วมวงพนัน ในครั้งนี้เงินที่เล่นได้มานั้นคิดเป็นมูลค่าหลักแสนเลยทีเดียว
" ฮ่าๆ ในที่สุดโชคก็เข้าข้างกูแล้วโว้ย "
วันนี้เขาขับรถออกไปจากร้านอาหารอย่างอารมณ์ดี ยิ้มร่าตลอดทาง เพราะมัวแต่ดีใจจึงไม่ทันสังเกตว่ามีรถมอเตอร์ไซค์ขับตามมาไม่ห่าง ยังคงขับรถไปตามทางเรื่อยๆอย่างสบายใจ จนเมื่อมีผู้โดยสารโบกรถ จึงชะลอรถ ตอนแรกเขาลังเลว่าจะจอดรับดีหรือไม่ แต่เมื่อเห็นหน้าคนโบกชัดเจน เขารีบจอดรับทันที
" แม่คะหนูขึ้นแท็กซี่กลับค่ะ พ่อกับแม่ไม่ต้องออกมารับก็ได้ เดี๋ยวให้เข้าไปส่งที่หน้าบ้านเลยแล้วกัน "
มินลดา หญิงสาววัยยี่สิบปีเศษโทรบอกบุพการีทันทีที่ขึ้นรถ ถึงจะสี่ทุ่มกว่าแล้ว แต่ที่เธอเลือกขึ้นแท็กซี่เพราะเห็นว่า ไม่ไกลจากบ้าน ประมาณสิบห้านาทีก็น่าจะถึงแล้ว มินลดานั่งรถตู้กลับจากงานวันเกิดของเพื่อน ตอนสามทุ่มกว่าๆ แต่ทว่ารถตู้ดันเกิดอุบัติเหตุเฉี่ยวชนระหว่างทาง และมีการโต้เถียงกันของคู่กรณี และดูท่าไม่ยอมกันง่ายๆ และยืดเยื้อกินเวลาไปจนสี่ทุ่มกว่า ที่สุดผู้โดยสารทุกคนต้องลงจากรถเพื่อหาทางกลับบ้านด้วยหนทางอื่น ...
" น่ารักจังเลยนะน้อง มีโทรรายงานบอกพ่อแม่ด้วย ทั้งน่ารักทั้งน่า จุดจุดจุด ฮ่าๆๆๆ "
คนขับพูดกับหญิงสาวผ่านกระจกมองหลัง แววตากรุ้มกริ่ม ลวนลามด้วยสายตาอย่างโจ่งแจ้ง ซึ่งท่าทีต่างจากตอนที่จอดรับมาก จนหญิงสาวนึกกลัว พลันนึกไปถึงข่าวหญิงสาวหลายรายถูกฆ่าเสียชีวิตแล้วทิ้งศพตามป่าข้างทาง
" จอดค่ะ ขอลงตรงนี้เลยค่ะ "
หญิงสาวบอกคนขับพลางยกโทรศัพท์จะโทรหาแม่อีกครั้ง ทว่าในจังหวะนั้นเอง จู่ๆคนขับก็เบรครถกระทันหันแรงเร็ว ทำให้หญิงสาวหัวคะมำล้มลงไปกองตรงพื้นรถ และโทรศัพท์ในมือก็หลุดกระเด็นไปใต้เบาะคนขับ จากนั้นแท็กซี่ได้ออกรถแรงเร็วพุ่งทะยานผ่านซอยเข้าบ้านของหญิงสาวไปหน้าตาเฉย
" ฮ่าๆ สวยๆแบบนี้ปล่อยลงให้โง่สิ ไม่ต้องกลัวเดี๋ยวพี่จะพาไปขึ้นสวรรค์ "
มินลดากรีดร้องลั่นรถ พยายามจะเปิดประตูให้ได้ ในใจนึกกลัวต่างๆนานา ทั้งอ้อนวอน ทั้งด่า สลับไปมาแต่ก็ไร้ผล โจรหื่นขับรถลัดเลาะไปตามทางที่แยกจากถนนใหญ่ เมื่อขับรถมาไกลจากถนนใหญ่กว่าห้าร้อยเมตร รถแท็กซี่จอดสนิทที่หน้าโครงการหมู่บ้านที่ยังก่อสร้างไม่เสร็จ หญิงสาวถูกฉุดกระชากลากถูเข้าไปในบ้าน โดยอาศัยไฟสว่างจากหน้ารถส่องเข้าไปยังตัวบ้าน
" พี่อย่าทำอะไรหนูเลย หนูกลัวแล้ว ฮือๆ "
มินลดาพยายามอ้อนวอนอีกครั้ง ทั้งที่คิดว่าคงไม่มีทางรอด แต่ก็ยังมีหวัง
" ไม่ต้องกลัวหรอกคนสวย ถ้าทำตัวดีๆน่ารักกับพี่ พี่สัญญาว่าจะปล่อยไปแบบเป็นๆนะจ๊ะ "
โจรหื่นพูดพลางพยายามจะล่วงเกินหญิงสาว ที่พยายามปัดป้องตัวเองสุดชีวิต จังหวะนั้น มินลดาเหลือบไปเห็นของบางอย่าง จึงคิดแผนขึ้นมาเพื่อเอาตัวรอดและได้เริ่มแผนการณ์ในนาทีต่อมา
" พี่สัญญาแล้วนะ ถ้าน้องทำตัวน่ารัก พี่ต้องปล่อยน้องไปจริงๆนะ "
หญิงสาวพูดพลางเปลี่ยนท่าที และส่งสายตาเชิญชวนอย่างจริตมารยาหญิง เดินทำท่ายั่วยวนไปนอนตรงมุมหนึ่งของบ้าน โจรหื่นย่ามใจพุ่งตัวเข้าหาหญิงสาวอย่างไม่ลังเล ในจังหวะที่โจรหื่นคร่อมร่างหญิงสาวไว้ และกำลังจะก้มหน้าลงไปล่วงเกินอย่างใจคิด
ทันใดนั้น! ก้อนอิฐขนาดเหมาะมือ ถูกฟาดลงเต็มแรงที่หัวของโจร และมันได้ผล โจรร้ายผงะหงายหลังออกมาด้วยความเจ็บปวด มินลดาอาศัยจังหวะนั้น รีบลุกขึ้นแล้ววิ่งหนีออกไปจากบ้านอย่างไม่คิดชีวิต ทันใดนั้นเองก็มีมือของใครบางคน! กระชากแขนหญิงสาวเข้าไปในพุ่มไม้ข้างทาง กอดรัดไว้ไม่ให้หญิงสาวดิ้นหนี แต่ด้วยความตกใจหญิงสาวตั้งท่าจะร้อง แต่ก็ถูกมือปิดปากไว้
" ไม่ต้องกลัว พี่เป็นตำรวจ อย่าเสียงดัง " ได้ยินดังนั้นหญิงสาวหยุดดิ้นแต่ก็ยังนึกกลัวอยู่ไม่น้อย
" พี่เป็นตำรวจจริงๆเหรอ ไม่ใช่ว่าเป็นพวกเดียวกับมันมาหลอกหนูหรอกนะ "
" บ้าเหรอ! เป็นพวกเดียวกันแล้วจะช่วยทำไม ไม่สู้ไปต่อคิวไม่ดีกว่าเหรอ "
" อ้าวพี่ ไหนว่าเป็นตำรวจ มาพูดจาแบบนี้กับประชาชนได้ไง "
" ก็น้องมากล่าวหาพี่ก่อนทำไมล่ะ แจ้งดูหมิ่นพนักงานซะดีมั้ยเนี่ย "
ก่อนจะโต้เถียงกันไปมากกกว่านี้สารวัตรหนุ่มกำชับให้หญิงสาวเงียบและนิ่งที่สุดเพื่อไม่ไห้โจรร้ายรู้ที่ซ่อน เพราะโจรอาจจับตัวหญิงสาวเป็นตัวประกันได้ โดยอาศัยความมืดช่วยพรางตัวและรอเขาอยู่ตรงนี้ไปก่อน
" แม่งหายไปไหนเร็วนักวะ ก็วิ่งตามมาติดๆนี่หว่า "
แท็กซี่โจรสบถออกมา พลางสอดส่ายสายตามองหาหญิงสาวไปรอบๆ ที่สุดคนร้ายกลับไปที่รถ หยิบปืนและไฟฉายออกมาด้วย จังหวะที่ส่องไฟฉายไปข้างทาง เขาเห็นอะไรบางอย่าง
" มอเตอร์ไซค์นี่หว่า ใครวะเอามอเตอรไซค์มาจอดทิ้งแถวนี้ หรือว่า! "
เมื่อนึกถึงตรงนี้ทำให้แท็กซี่โจร สอดส่ายสายตาเลิ่กลั่กพร้อมกับกระชับปืนในมือ ตั้งท่าเตรียมพร้อมลั่นไก ความกลัวและระแวง ทำให้โจรร้ายเดินหันหลังกลับไปที่รถ ในจังหวะที่ก้มตัวจะเข้าไปในรถ ก็ต้องชะงักกับปลายกระบอกปืนที่จ่อหัวจากด้านหลัง สถานการณ์ตึงเครียด โจรร้ายนึกเจ็บใจตัวเองที่เสียที ในขณะที่หญิงสาวคอยสังเกตุการณ์อยู่ไม่ห่าง
" ไอ้ชั่วเอ๊ย! ยกมือขึ้น จับได้ซักทีนะมึงไอ้เดนนรก "
สารวัตรหนุ่มพูดพลางดันตัวโจรให้ติดกับตัวรถ แย่งปืนจากมือโจร จังหวะนั้นเอง โจรชั่วคิดหาทางเอาตัวรอด ไวเท่าความคิด มันกระแทกหัวไปทางด้านหลังเต็มแรง กระแทกเข้าหน้าสารวัตรหนุ่มเต็มเปาจนเซถลา ทำให้ปืนในมือข้างหนึ่งร่วงพื้น โจรร้ายพุ่งตัวเข้าเก็บปืนขึ้นจ่อตำรวจหนุ่มคืนบ้าง เหตุการณ์กลับตาลปัตร ต่างฝ่ายต่างคุมเชิงจ่อปลายกระบอกปีนใส่กัน และใช้ความคิดหาหางเอาชนะกันอย่างเคร่งเครียด
" กูว่ามึงมอบตัวดีกว่าน่า มึงหนีไม่รอดหรอก กำลังเสริมใกล้จะมาถึงแล้วโว้ย "
" มอบตัวให้โง่เหรอวะ กูหนีรอดมาได้ขนาดนี้ จะให้มอบตัวง่ายๆนี่นะบ้าไปแล้ว "
แท็กซี่โจรพูดด้วยอารมณ์ฉุนเฉียวและตั้งท่าจะลั่นไก แต่ทันใดนั้นก็รับรู้ถึงบางอย่างจากด้านหลัง จึงเบี่ยงตัวหลบก้อนอิฐที่ฟาดลงมาจากมินลดาได้แบบหวุดหวิด และในจังหวะนี้เอง สารวัตรหนุ่มอาศัยความเร็วอย่างคนชำนาญการต่อสู้ เตะปืนในมือโจรกระเด็นไปใต้รถแท็กซี่ และส่งหมัดหนักๆ ซัดเข้าเต็มแรงที่ปลายคางคนร้ายจนเซถลาล้มลงไปกองกับพื้น
วินาทีนี้ แท็กซี่โจรตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบอย่างชัดเจน หันไปมองหญิงสาวด้วยสายตาเคียดแค้นเอาเรื่อง และทำท่าจะลุกกระโจนใส่หญิงสาวหมายจะทำร้ายให้หายแค้น แต่ทว่าก็ไม่ได้อย่างใจคิด แม้ปืนที่จ่อหัวอยู่ก็ไม่ทำให้แท็กซี่โจรหยุดคิดหาทางออก ทว่าเวลานี้ เสียงไซเรนรถตำรวจดังใกล้เข้ามาทุกทีแล้ว ที่สุดโจรร้ายตัดสินใจลุกขึ้นวิ่งหนี ตั้งใจไปซ่อนในป่า จนเมื่อเสียงปืนดังขึ้นตามหลังมาหนึ่งนัด แท็กซี่ในคราบโจรล้มลงและร้องโอดโอยอย่างเจ็บปวดกับกระสุนที่พุ่งเข้าฝังต้นขาขวา ...
" เตรียมตัวชดใช้กรรมอย่างสาสมเถอะมึง แล้วอย่าป๊อดชิงฆ่าตัวตายหนีไปก่อนซะล่ะ"
สารวัตรหนุ่มพูดกับโจรแท็กซี่ที่นั่งคอตกหมดอาลัยตายอยากในห้องขัง เขารู้สึกโล่งอกเมื่อคดียาวนานจบลง และแน่นอนว่าจะมีการสืบสาวไปถึงผู้ร่วมสมรู้ร่วมคิดและตามจับมาดำเนินคดี อย่างแน่นอน ...
อีกสิบห้านาทีจะตีหนึ่งแล้ว สารวัตรหนุ่มพึ่งกลับมาถึงที่พัก หลังจากไปส่งมินลดาที่บ้าน เขาอดไม่ได้ที่จะตำหนิหญิงสาวเรื่องทีไม่ยอมทำตามที่เขาบอก
หลังจากสอบสวนผู้ต้องหาถึงเหตุจูงใจในการก่อคดีสะเทือนขวัญต่อเนื่องครั้งนี้ ได้รู้ข้อเท็จจริงว่า การที่เขาผูกใจเจ็บกับเด็กสาววัยรุ่น เพราะเขามีความทรงจำวัยเด็กที่คอยทำร้ายจิตใจเขามาตลอด เมื่อเขาได้รู้ความจริงว่า ตัวเองถูกนำมาทิ้งที่ถังขยะ จากแม่วัยรุ่นใจแตกคนหนึ่ง จนตอนนี้เขาก็ไม่รู้ว่าแม่ตัวเองเป็นตายร้ายดียังไง เขารู้สึกโกรธเกลียดแม่ตัวเองมาก เขาถูกเลี้ยงดูมาอย่างยากจนข้นแค้นจนโตอายุ26ปี จากตายายที่เก็บของเก่าขายซึ่งมาเจอเขาที่ถังขยะ และเมื่อสองปีก่อนเขาถูกบอกเลิกจากแฟนสาววัยรุ่นที่เขารักมากและหล่อนมักชอบสวมเสิ้อสายเดี่ยวสีดำรัดรูปตัวจิ๋วกับกางเกงยีนส์ขาสั้น และนั่นคือเหยื่อรายแรก ....
ด้วยรูปร่างหน้าตาที่ดูดี ทำให้เขาหลอกลวงเด็กสาววัยรุ่นได้ไม่ยาก เขาฆ่าเหยื่อด้วยการรัดคอด้วยเสื้อที่ผู้ตายสวมใส่ เขามักขอให้เด็กสาวสวมชุดแบบที่เขาชอบ นั่นคือเสื้อสายเดี่ยวเอวลอยสีดำรัดรูปกับกางเกงยีนส์ขาสั้น(เสมอหู) ....
" เหยื่อรายที่พบตรงป่าริมทางข้างสวนสาธารณะ คือเด็กสาวกับผู้ต้องหานัดพบกันที่นั่น มันจะขอมีอะไรด้วย แต่ผู้ตายไม่ยอมเลยถูกบีบคอจนตาย แล้วเอาเสื้อสายเดี่ยวสีดำ เอาทำเหมือนรัดคอหญิงสาวอีกที " สารวัตรหนุ่มเล่าเรื่องราวบางส่วนให้ลูกน้องฟัง
" มันฆ่าตายไปสี่ศพในเวลาเกือบปี แต่พึ่งมาถูกจับได้ มันต้องมีผู้สมรู้ร่วมคิดคอยช่วยแน่ๆ " ฝ่ายลูกน้องออกความเห็นบ้าง
" มันมีคนคอยช่วยหลายคนแน่นอน เราต้องหางทางจับพวกมันมาให้ได้ไม่งั้นชาวบ้านก็ไม่สบายใจกัน " พูดถึงตรงนี้สารวัตรหนุ่มนึกโมโหที่ตอนนี้ผู้สมรู้ร่วมคิดยังหลบหนีลอยนวล .....
| | คุยกันท้ายเรื่อง อยากเขียนแนวมานานแล้ว แต่ไม่ได้เขียนซักที เพราะถ้าเป็นสืบสวน มักมีรายละเอียดการค้นหาหลักฐานต่างๆโน่นนี่นั่น และแน่นอนว่า เนื่อเรื่องก็จะยืดยาวมากเกินไป นี่ขนาดว่าตัดทอนออกไปเยอะมากๆแล้วนะคะ ก็ยังรู้สึกว่ายาวอยู่ ... ^_^ อ่านกันเพลินๆจ้า
Create Date : 29 ตุลาคม 2565 |
|
22 comments |
Last Update : 29 ตุลาคม 2565 0:18:18 น. |
Counter : 768 Pageviews. |
|
|
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณnewyorknurse, คุณกะว่าก๋า, คุณtanjira, คุณหอมกร, คุณSweet_pills, คุณThe Kop Civil, คุณทนายอ้วน, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณnonnoiGiwGiw, คุณtoor36, คุณเริงฤดีนะ, คุณhaiku, คุณกิ่งฟ้า, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณRain_sk, คุณปัญญา Dh, คุณชีริว, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณอุ้มสี, คุณ**mp5**, คุณนกสีเทา |
| |
โดย: tanjira 29 ตุลาคม 2565 7:00:21 น. |
|
|
|
| |
โดย: หอมกร 29 ตุลาคม 2565 8:17:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 29 ตุลาคม 2565 10:53:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: คุณต่อ (toor36 ) 29 ตุลาคม 2565 21:59:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 30 ตุลาคม 2565 18:08:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: กิ่งฟ้า 30 ตุลาคม 2565 23:20:07 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปัญญา Dh 31 ตุลาคม 2565 10:40:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: ชีริว 31 ตุลาคม 2565 22:15:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: กิ่งฟ้า 2 พฤศจิกายน 2565 7:09:53 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุ้มสี 2 พฤศจิกายน 2565 7:44:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: **mp5** 3 พฤศจิกายน 2565 9:33:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: นกสีเทา 4 พฤศจิกายน 2565 22:51:05 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|