My lab ตอนที่ 3 Superแมว
แมวธรรมดาๆ เมื่อมาอยู่ในที่ไม่ธรรมดา ก็เป็น superแมว ได้ไม่ยาก
แมวตัวเมียสามสี ย้ายร่างอันอุ้ยอ้ายเพราะอยู่ในช่วงท้องแก่ มาพักพิงหลังตู้เก็บของที่สำนักแห่งนี้เมื่อห้าหกปีที่แล้ว แรกๆความหวาดระแวงยังไม่จางไปจากใจของแมวสามสี ไม่มีใครรู้ว่ามันพบเจอเหตุการณ์อะไรมาบ้าง จนทำให้เกิดความระแวงมนุษย์
แต่แล้วความกลัวสัตว์โลกนามว่ามนุษย์ก็หมดไปด้วย...ความรัก เด็กๆในสำนักเกือบทุกคนเอ็นดูแมวสามสีมาก หาน้ำหาอาหารมาวางไว้ให้ และพยายามจะเล่นด้วยอย่างมาก นานวันเข้าแมวสามสีก็ไว้ใจมนุษย์เหล่านี้ มาคลอเคลีย มาอ้อน มาขอข้าว มาก่อเรื่อง -"- เพราะสำนักนี้เต็มไปด้วยของอันตราย คอร์สอบรมแมวจึงถูกจัดขึ้น เฮ้ยยย แถวนี้ห้ามเดิน มีกรดเยอะ น้ำนี่ห้ามกิน มันผสมสารเคมี ฯลฯ
แมวน้อยก็เรียนรู้โดยดี จนกระทั่งคลอด ลูกแมวสามตัวลืมตาขึ้นมาดู.......หลังตู้อบ (ก็มันคลอดหลังตู้อบนี่) ทุกวันจะมีมนุษย์แวะเวียนมาเยี่ยม ช่างน่ารำคาญซะจริงๆเลย คาบหนีดีกว่า...ย้ายมาหลังเครื่องมือราคาเหยียบล้านแทน -"- ซึ่งนั่นเสี่ยงต่อการเสียหายมากๆ แถมสายไฟเพียบ ครอบครัวตัวเหมียวเลยโดนเชิญกลับไปหลังตู้อบ ....มะอาว จะย้าย คาบหนีไปไว้ในตู้เก็บของว่างๆ เอ่อ..ดีหน่อยไม่อันตราย ถ้า...ตู้เนี่ยไม่ได้อยู่ในห้องที่ปกติจะปิดล็อคกุญแจ -"- ออกไม่ได้สิทีนี้ หน้าต่างก็ปิด หายใจได้เหรอนั่น ดีว่ามีคนตามทำข่าวอยู่เยอะ พอหายไปเลยมีการจัดทีมค้นหา พอเจอก็เลยพากลับมาอยู่ในตะกร้าแทน แม่แมวคงเริ่มรู้ตัว....หลังตู้อบก็ได้ เชอะ...คาบกลับ (จะย้ายทำไมให้เหนื่อยก็ไม่รู้)
ลูกแมวทั้งสามเติบโตมาด้วยดี มีวิสกัสกิน (มีกล่องรับบริจาคสมทบทุนอาหารแมวอีกต่างหาก) แม้จะมีคนมาพยายามไล่ที่อยู่บ้าง แต่ท่านเจ้าสำนักบอกคำเดียวว่า อะไรแค่แมวไม่กี่ตัว ให้อยู่แล้วมันจะมีปัญหาอะไร ....แปลว่าอยู่ได้เส้นใหญ่พอ อิอิ
แม่แมวได้รับชื่ออย่างเป็นทางการว่า...นังเหมียว (คิดนานนะเนี่ย) ส่วนเด็กๆสามตัว ได้ชื่อเข้ากะสถานที่ว่า ...โคบอลต์ แคดเมียม และ คาร์บอน(มันสีดำ)
ใครจะไปคิดว่าแมวก็มีบุญได้ ในสำนักนี้มีเด็กจากสำนักศึกษาโพ้นทะเลมาขอใช้สถานที่ ทำโน่นนี่อยู่ด้วย และ เด็กๆทั้งสามก็ไปโดนใจเค้าเข้า พอจะต้องกลับโพ้นทะเล.....ก็เลยเอาไปด้วย (คิดดูสิ อิจฉากันทั้งภาควิชา แมวมันยังได้ไปเยอรมัน T-T) แต่เพียงตัวเดียวเท่านั้นที่ได้ไป ดูเหมือนจะน้องโคฯ ส่วนน้องแคดฯ มีคนใจดีรับไปอยู่บ้าน ตอนแรกจะทิ้งน้องบ้อนไว้ แต่เค้าสงสารเลยรับไปด้วย
.....ลูกๆโดนพรากจากอกไปตั้งแต่ยังไม่โตมาก นังเหมียวได้แต่ร้องแง๊วๆ เรียกหา น่าสงสารนัก วิ่งไปมา มุดดู มุดหาว่าหายไปไหน จนกระทั่งวันหนึ่ง นังเหมียวไปยืนบนขอบระเบียงชั้นสามของตึก ท่าทางเหม่อลอย และแล้ว นังเหมียวก็กระโจนไปข้างหน้า ลอยละลิ่วเข้าสู่ต้นไม้เบื้องหน้าที่ห่างไปไม่ใช่น้อย ...กร๊อบแกร๊บ ๆๆๆๆๆ พลั่ก....เสียงที่ตามมาไม่เบานัก ทำให้เด็กๆหลายคนที่อยู่ไม่ไกลวิ่งออกมาดู
ถ้าคิดว่ามันเป็นโศกนาฏกรรมก็คงใช่ แต่ไม่ใช่ของนังเหมียว ..... ...มันเป็นโศกนาฏกรรมของน้องกระรอกที่เดินเล่นอยู่บนต้นไม้ เหตุการณ์จริงๆก็คือ...นังเหมียวเล็งน้องกระรอกไว้ แล้วโดดไปจับทั้งๆที่ตัวเองอยู่ชั้นสาม งับกระรอกแล้วก็ร่วงๆๆๆลงมายืนสง่างามที่พื้นดิน -"- มันบินได้!!!! superแมว จริงๆด้วย
ตอนนี้ไม่รู้นังเหมียวย้ายไปอยู่ไหน ข่าวล่าสุดได้มาว่าไปติดหนุ่มอยู่ตึกเหมืองแร่ -"-
(อุ๊ย...เค้าจะรู้ไหมเนี่ยว่าเหตุเกิดที่ไหน อิอิ) (ชู่ววววว ถ้ารู้ก็เงียบๆไว้นะคะ มันอันตรายกะชีวิตการเรียน จขบ.)
Create Date : 29 มิถุนายน 2549 |
Last Update : 29 มิถุนายน 2549 16:04:22 น. |
|
2 comments
|
Counter : 492 Pageviews. |
|
|
|
โดย: อัญชา วันที่: 29 มิถุนายน 2549 เวลา:21:38:47 น. |
|
|
|
โดย: ตองเจ็ด IP: 124.120.79.124 วันที่: 30 มิถุนายน 2549 เวลา:10:08:05 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
โห ชีวิต "นังเหมียว" โลดโผดมากค่ะ
น่าร๊ากกกกกกกกกซะไม่มี