My husband makes my dream come true
มาดูกันว่าทำไมสามีดิฉันถึงบอกว่าตั้งแต่ได้เมียไทยอย่างดิฉัน ถึงมีเงินเก็บเพิมขึ้น

สวัสดีค่ะ เพื่อน ๆ และน้อง ๆ ทุกคน

ก่อนอื่นดิฉันต้องขอบคุณเพื่อน ๆ และน้องทุกคนที่ให้กำลังใจดิฉันเรื่องหางาน และเรื่องแผ่นดินไหว

ขอระบายความในใจเรื่องแรกก่อนน่ะค่ะ เรื่องหางานดิฉันจิตตกเอามาก ๆ ไม่ใช่เรื่องทำงานเพื่อให้ได้เงินน่ะค่ะ สำหรับดิฉันแล้วเรื่องเงินไม่ค่อยสำคัญเท่าไร เพราะดิฉันกับสามีอยู่กันแบบประหยัดค่ะ แต่ที่ดิฉันจิตตกเพราะว่ามันเบื่อที่จะอยู่บ้าน ฟุ่งซ่านเอามาก ๆ วัน ๆ ก็ตั้งหน้าตั้งตารอให้สามีกลับจากที่ทำงาน ชีวิตน่าเบื่อมาก ตื่นเช้ามาก็ออกกำลังกาย ทานอาหารเช้า เล่นเน็ท ดูทีวี อ่านหนังสือบ้าง ดูซิแต่ละวันชีวิตน่าเบื่อไหมค่ะ

แล้วอย่างที่บอกดิฉันเพิ่งเรียนจบทางบัญชีมา แล้ววิชาบัญชีที่ร่ำเรียนมาก็อยากจะนำมาใช้ เพราะถ้าจบมาแล้วไม่ได้ใช้ก็เท่ากับว่าคืนอาจารย์ไปหมดแล้ว ยิ่งเวลาผ่านไปนานเท่าไร ในรีซูมเม่ไม่มีประวัติการทำงานด้านบัญชีมาเลย ใครเค้าจะมาจ้าง แล้วยิ่งเศรษฐกิจตอนนี้ขาลงด้วย

สามีดิฉันเค้าเห็นดิฉันซึมศร้าและสงสารดิฉันจับใจมาก สามีจึงแนะนำดิฉันว่าดิฉันควรจะไปเป็นอาสาสมัคร กับหน่วยงานการกุศล หรือบริษัทที่ไม่ได้หวังผลกำไร โดยขอทำงานด้านบัญชี โดยไม่รับค่าจ้างใด ๆ ดิฉันจึงมีความเห็นด้วยกับสามีค่ะ เพราะอย่างที่บอกเรื่องเงินไม่ใช่เรื่องใหญ่ของดิฉันและสามี

ดิฉันจึงตัดสินใจว่าเมื่อดิฉันสอบเสร็จอาทิตย์หน้า ดิฉันจะไปสมัครทำงานทางด้านบัญชีกับการกุศลค่ะ เพื่อจะมีประสบการณ์ทางด้านบัญชี แล้วนำมาใส่ในรีซูมเม่ของดิฉัน เมื่อโอกาสหางานมาถึงดิฉัน ดิฉันจะได้มีประวัติการทำงานด้านบัญชี

สำหรับเรื่องที่สองคือเรื่องแผ่นดินไหว ไม่ต้องห่วงน่ะค่ะ เพื่อน ๆ และน้อง ๆ ดิฉันซ้อมทุกวันในการหลบตามใต้โต๊ะ และกรอบประตู แต่ทางที่ปลอดภัยที่สุดที่ดิฉันได้ทราบก็คือจะต้องไปหลบใต้เฟอร์นิเจอร์ ที่มีสิ่งปกคลุมเราได้ ดิฉันซ้อมทุกวันค่ะ เวลาสามีบอกแผ่นดินไหว ดิฉันก็จะหลบตามใต้เฟอร์นิเจอร์และใต้โต๊ะค่ะ

และเรื่องอาหารน้ำตื่มก็ไม่ต้องกลัวค่ะ ถ้าเกิดแผ่นดินไหว เจ้าหน้าที่หรือหน่วยงานยังไม่สามารถมาช่วยดิฉันได้ ดิฉันสามารถอยู่รอดได้เป็นเดือนค่ะ เพราะดิฉันมีอาหารของทานเตรียมไว้เรียบร้อยค่ะ



มาดูภาพความเตรียมพร้อมเรื่องแผ่นดินไหวของดิฉันเลยค่ะ


นี่คือเครื่องเล่น Pinball ที่สามีดิฉันมีทั้งหมด 5 เครื่องค่ะ เอามาไว้ที่คอนโดฯ แค่เครื่องนี้ ที่เหลือเก็บไว้บ้านพ่อสามีค่ะ สังเกตดี ๆ น่ะค่ะมีโครงเหล็กที่แข็งแรงมาก นี่ค่ะปลอดภัยที่สุด เข้าไปหลบที่ใต้เครื่องนี้ค่ะ





เห็นไหมค่ะ พอดีขนาดตัวดิฉันเลย





อีกที่ค่ะ เป็นใต้โต๊ะอาหารค่ะ นี่ก็ปลอดภัย





สามีกำลังซ้อมหลบแผ่นดินไหวที่กรอบประตูบ้านค่ะ หลายคนบอกว่าปลอดภัย แต่การวิเคราะห์และวิจัยบอกว่าวิธีแรกคือหลบใต้เฟอร์นิเจอร์ที่มีโครงแข็งแรงปลอดภัยที่สุดค่ะ








เรื่องอาหารการกินก็ไม่ต้องห่วงค่ะ ถ้ายังไม่มีคนมาช่วยดิฉัน ดิฉันสามารถมีชีวิตอยู่ต่อได้หลายวันค่ะ เห็นไหมค่ะดิฉันซื้อน้ำตุนไว้เรียบร้อยแล้วค่ะ น้ำดืมที่อเมริการาคาแพงละ แกลลอนใหญ่ ๆ นี้ประมาณเจ็ดหรือแปดเหรียญค่ะ





นี่ค่ะขนมนมเนยที่ดิฉันกักตุนไว้ ถ้าเกิดแผ่นดินไหว ดิฉันก็หยิบมาทาน ระหว่างรอเจ้าหน้าที่หรือหน่วยงานมาช่วยเหลือดิฉัน
















เห็นไหมค่ะ เพื่อน ๆ ดิฉันเตรียมพร้อมแล้ว เรื่องแผ่นดินไหว แต่ครั้งทีจะเกิดแผ่นดินไหวต่อไปที่รัฐดิฉัน จะหนักมากค่ะ เค้าทำนายกันไว้แล้ว

สำหรับเรื่องตึก อาคารก็ไม่ต้องห่วงค่ะ เค้าปลูกไว้ได้มาตรฐานเพื่อกันแผ่นดินไหวเรียบร้อยแล้ว เพราะคนแคลิฟอร์เนียมีประสบการณ์จากแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ในปี 1971 เชื่อไหมค่ะ คนอเมริกันที่เค้าอาศัยอยู่ในรัฐดิฉันเจ้าไม่กลัวเรื่องแผ่นดินไหวกันเลย เพราะเค้าชินค่ะ แผ่นดินไหวบ่อยมาก สำหรับดิฉันยอมรับว่ากลัวมาก ๆ ค่ะ กลัวที่เสื้อผ้าราคาแสนถูกของดิฉันจะต้องหายไปกลับตาค่ะ คิก คิก

บางคนอาจจะถามว่า ทุกคนที่อาศํยที่ทางใต้แคลิฟอร์เนียเค้าก็ต้องมีประกันภัยเรื่องแผ่นดินไหวกันซิ เปล่าเลยค่ะ เพราะแผ่นดินไหวเกิดขึ้นได้ง่าย ถ้าจะประกันภัย บริษัทประกันจะคิดสูงมากไม่คุ้ม คนส่วนใหญจึงไม่ประกันภัยกันค่ะ สำหรับคอนโดที่ดิฉันกับสามีอยู่ ถ้าเกิดแผ่นดินไหวแล้วคอนโดเสียหาย ทางบริษัทผู้บริหารคอนโด ที่เราเสียเงินให้ทุกเดือนจะซ่อม หรือปลูกใหม่ให้ค่ะ แต่สิ่งของมีค่า หรือสิ่งของต่าง ๆ ที่อยู่ในคอนโด ทางบริษัทฯ ผู้บริหารคอนโดฯ ไม่รับผิดชอบค่ะ

วันนี้ขอระบายความในใจที่อัดอั้นอีกหน่อยน่ะค่ะ

เมื่อเช้านี้ขณะที่ดิฉันขับรถออกไปเพื่อจะไปทำธุระ พอถึงตอนเลี้ยวขวา ดิฉันก็หยุดเพื่อดูว่าปลอดภัยหรือไม่ถึงจะเลี้ยวขวา ปรากฏว่าดิฉันเห็นว่าปลอดภัยจะเลี้ยวรถเครื่องดับค่ะ พยายามสตาร์อีกครั้งก็ไม่ติด มิหนำซ้ำรถไปขวางอยู่สีแยกทางเลี้ยวพอดี

ดิฉันก็ต้องโทรฯ AAA คนอเมริกาเค้าจะเป็นสมาชิกองค์การนี้กันค่ะ เพราะเมื่อเราเป็นสมาชิก ถ้ารถเราเสีย เค้าก็มาลากให้เราฟรี ถ้ายางแบนเค้าก็มาเปลียนให้ ลืมกุญแจรถไว้ที่รถเค้าก็มาเปิดให้ เรียกว่าช่วยเราได้ยามฉุกเฉินค่ะ แล้วดิฉันก็โทรฯบอกสามี สามีบอกว่าเมื่อเค้ามาลากรถให้เอาไปที่ร้านซ่อมรถเลย อย่าลากมาบ้าน

เมื่อไปถึงร้านซ๋อมรถ เชื่อไหมค่ะเรื่องใหญ่เลย แค่รถสตาร์ไม่ติด เปลี่ยนอะไหล่รวมค่าซ่อมทั้งหมดสี่ร้อยกว่าดอลลาร์ แต่ทำไงได้ล่ะ ไม่ซ๋อมก็ไม่ได้ อยู่อเมริกาในรัฐแคลิฟอร์เนีย ทุกคนต้องมีรถใช้ค่ะ อย่างได้หวังพึ่งรถเมลล์ อดตายค่ะ เดี่ยวตอนบ่ายคงเสร็จไปรับรถและจ่ายเงิน ดูซิค่ะชีวิตดิฉันช่วงนี้ช่างทุกข์ระทม ขมขืนจริง ๆ ไหนจะเรื่องแผ่นดินไหว เรื่องหางานและเรื่องซ่อมรถ


เอาล่ะมาเข้าเรื่องเนื้อหาจริง ๆ เลยค่ะ ว่าทำไมสามีถึงบอกว่าตั้งแต่แต่งงานกับดิฉัน แล้วสามีคิดว่าประหยัดมากกว่าเป็นโสด


ทุก ๆ วันเมื่อดิฉันไปเปิดตู้รับจดหมาย ก็จะมีแผ่นพับตามห้าง ร้าน ซุปเปอร์มาเก็ตต่าง ๆ ส่งมาว่า อาทิตย์นี้มีสินค้าอะไรลดราคาบ้าง ดิฉันก็จะมานั่งดู เลื่อกสรรว่าดิฉันจะซื้ออะไรดี เพราะเวลาลดราคา ลดราคาถูกมาก ๆ ค่ะ


นี่ค่ะแผ่นพับที่บรรดาซุปเปอร์มาเก็ต นำมาใส่ในกล่องตู้จดหมายดิฉัน





ห้างฯ นี้อยู่ใกล้บ้านดิฉัน เดินไปแค่ห้านาทีค่ะ แล้วราคาก็แสนถูกค่ะ ดิฉันว่าสินค้า ผักสด ผลไม้ เนื้อสัตว์ บางครั้งถูกกว่าเมืองไทยอีกค่ะ







เวลาดิฉันจะซื้ออะไรก็จะวงเอาไว้ค่ะ แล้วค่อยมาจดอีกครั้งว่าจะซื้ออะไร ถูกไหมค่ะ คล้ายบะหมี่สำเร็จรูปของไทย ราคาซองละ 9 เซนต์ ดิฉันก็เที่ยบเงินไทยไม่ค่อยถูกน่ะค่ะ ในความคิดไม่ถึงห้าสิบสตางค์ของไทยค่ะ ไม่ทราบถูกหรือไม่ค่ะ






นี่ค่ะไอศรีม ที่ดิฉันตั้งใจจะซื้อ เพราะยี่ห้อนี้อร่อยค่ะ ราคาเกือบสามเหรียญค่ะ ถ้าราคาเต็มก็เกือบเจ็ดเหรียญค่ะ





แคนตาลูปค่ะ ดิฉันเพิ่งซื้อลูกใหญ่มากค่ะ หอมด้วย กะจะทานพรุ่งนี้ ราคาประมาณยี่สิบบาทค่ะ





แตงโมค่ะ แปดปอนด์ หรือเกือบสี่โล ราคาแค่หนึ่งเหรียญเองค่ะ





ส้มค่ะ เกือบสี่โลแค่หนึ่งเหรียญเองค่ะ ถูกไหมค่ะ ผลไม้ในอเมริกาไม่แพงเลยค่ะ





หัวหอมใหญ่ค่ะ สามโลกว่าราคาหนึ่งเหรียญเองค่ะ





กระหล่ำปลีค่ะ สามโลกว่า ราคาหนึ่งเหรียญค่ะ





แคร๊อทค่ะสี่ถุงใหญ่ ๆ ราคาแค่หนึ่งเหรียญค่ะ และต้นกระเที่ยมไม่ทราบเรียกถูกหรือไม่ค่ะ ห้ากำใหญ่ ๆ ราคาแค่หนึ่งเหรียญค่ะ





สปาเก็ตตี้ซองละแปดบาทค่ะ เห็นถูกเลยซื้อมาสี่ซองใหญ่เลยค่ะ





แตงกวาค่ะ เน้นว่าแตงกวาใหญ่มากค่ะหนักด้วย ราคาหัวละสามบาท ดิฉันเอามือถือมาเที่ยบให้ดูว่าแตงกวาหัวใหญ่แค่ไหน




เห็นว่าถูกเลยซื้อมาหลายหัวหน่อยค่ะ





ผักกาดแก้วค่ะ หัวล่ะแปดบาทค่ะ เห็นถูกเลยซื้อมาสองหัวค่ะ







เคล็ดลับอีกอย่างที่ทำให้สามีภูมิใจในตัวดิฉันก็คือ สามีและดิฉันเป็นสมาชิก Costco ห้างฯ แห่งนี้เป็นห้างฯที่ใหญ่มากและมีชื่อเสียงของอเมริกาค่ะ สินค้าจะราคาถูกมาก แต่ไม่ขายปลีกค่ะ ต้องซื้อแบบ Wholesale หรือซื้อเยอะ ๆ ค่ะ การที่เป็นสมาชิกก็ต้องเสียเงินค่าสมาชิกด้วย เมื่อเป็นสมาชิกทางคอสโก้ก็จะส่งรายการสินค้าที่ลดราคาโดยใช้คูปองมาให้ที่บ้านค่ะ

นี่คือคูปองที่ทางคอสโก้ส่งมาไว้ประจำค่ะ





สินค้าที่ห้างนี้ราคาถูกมาก ๆ ค่ะ และเป็นสินค้าที่คุณภาพดีมาก ๆ ด้วย คนอเมริกันส่วนใหญ่จึงเป็นสมาชิกกัน นี่ค่ะตัวอย่างข้างใน ดิฉันเมื่อได้รับก็จะหยิบมาดูค่ะ แล้วก็จะตัดคูปองสินค้าที่ต้องการจะซือเก็บไว้






นี่ค่ะเป็นคูปองที่ดิฉันตัดเก็บไว้ เพื่อจะนำไปเป็นส่วนลดในการซื้อสินค้ารวมแล้วสิบกว่ารายการค่ะ ประหยัดไปได้เกือบห้าสิบเหรียญค่ะ






นี่ค่ะหน้าห้างคอสโก้ สาขานี้เพิ่งเปิดใหม่ค่ะ ดิฉันกับสามีเห็นไม่ไกลบ้านดีก็ลองไปดูค่ะ เวลาเดินแปลก ๆ ค่ะ เพราะไม่คอ่ยคุ้นกับคอสโก้สาขานี้ คนไม่พลุกพล่านเหมือนสาขาที่ดิฉันไปประจำค่ะ เพราะยังใหม่อยู่ค่ะ แต่ก่อนดิฉันกับสามีขอบไปวันหยุดค่ะ เพราะมีตัวอย่างอาหารให้ชิมจนอิ่ม ตอนนี้ไม่ไปแล้วค่ะ เพราะสามีไม่ค่อยว่าง






นี่ค่ะมุมโปรดดิฉัน เพราะดิฉันชอบทานพวกเบเกอร์รี่ค่ะ มาที่ไรต้องมาซื้อที่นี่ค่ะ น่าทานไหมค่ะ









นี่ค่ะสินค้าที่ดิฉันจะซื้อวันนี้ โดยใช้คูปองที่ตัดมาเป็นส่วนลดค่ะ





กระดาษชำระนี้ถูกค่ะ แต่ต้องซื้อเป็นจำนวนมาก ค่ะ















สินค้าจัดวางเป็นหมวดหมู่ ทางเดินสะดวกสบายค่ะ สะอาดด้วยค่ะ น่าเดินไหมค่ะ














นี่ค่ะสินค้าที่เราสองคนตายายไปซื้อวันนี้ วันนี้ยังซื้อน้อยน่ะค่ะ ปกติเต็มคันรถค่ะ คนอเมริกันเวลาไปห้างฯ เค้าจะซื้อสินค้า อาหารเต็มคันรถค่ะ เพราะถ้าซื้อน้อย ๆ ไม่คุ้มกับการไปยืนรอคิวการจ่ายเงินค่ะ






ทุกครั้งมาคอสโก้ ก็ต้องมาเติมน้ำมันที่นี่ด้วยค่ะ เพราะราคาถูก
กว่าปั้มอื่นมาก นี่ค่ะรถดิฉันที่เสียวันนี้ เห็นป้ายทะเบียนรถไหมค่ะ เป็นชื่อนามสกุลค่ะ ต้องเสียค่าป้ายทะเบียนเพิ่มค่ะ เพราะเราเป็นป้ายแบบพิเศษ




เห็นไหมค่ะ สินค้าอเมริกานอกจากเสื้อผ้าที่ดิฉันซื้อได้ราคาถูกแล้ว สินค้า อุปโภค บริโภค ดิฉันก็ยังซื้อได้ถูกด้วย

นี่ล่ะค่ะเหตุผลว่าทำไมสามีดิฉันจึงภูมิใจในตัวดิฉันมาก ก็เพราะดิฉันทำให้เค้าประหยัดเงินเวลาไปซื้อสินค้า

ขอบคุณผู้อ่านที่แวะเข้ามาเยี่ยมชมและให้กำลังใจดิฉันในเรื่องหางานและเรื่องแผ่นดินไหวน่ะค่ะ แล้วดิฉันจะไปเยียมค่ะ

สุข สันต์ วันหยุดค่ะ





Create Date : 02 สิงหาคม 2551
Last Update : 2 สิงหาคม 2551 3:01:54 น. 39 comments
Counter : 2949 Pageviews.

 
เหมือนกันเลยค่ะ ต้าก็ชอบดูสินค้าในใบโฆษณา ถ้าอันไหนถูกๆนี้ดี๊ด๊าเลยค่ะ ต้องรีบไปซื้อ เพราะบางทีไปช้ามันก็หมดค่ะ


โดย: asita วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:3:30:43 น.  

 
ผลไม้ตอนลดราคาถูกจริง ๆ ด้วยค่ะ


โดย: วังน้ำวน วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:3:33:50 น.  

 

สวัสดีค่ะพี่ไก่ พี่ไก่อารมณ์ดีแล้วนะเนี่ย สดใสร่าเริง มุกเยอะซะด้วย มีโชว์วิธีการหลบภัยจากแผ่นดินไหว จอยเชื่อแล้วค่ะว่าพี่ไก่อยู่ได้เป็นอาทิตย์ๆเลยแหละ แต่ยังไงก็ตามเป็นห่วงพี่ไก่น้า ขอให้ปลอดภัยนะคะ

ไว้จอยเมล์หาพี่ไก่ดีกว่า จะได้เขียนยาวๆ


โดย: LiLLa_JoY วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:3:58:29 น.  

 
ถูกจังเลยค่ะ มีแต่ของน่าทานทั้งนั้น แต่ชินสงสัยว่าตู้เย็นหรือตู้ตุนของค่ะ ทำไมมันเยอะขนาดนั้น .....อาการแบบนี้เรียกว่าจิตตกหรือป่าวคะ ขอให้จิตใจดีวันดีคืน หรือ....ลองไปเล่นกับเด็กๆ ให้เด็กโหม่งเป้าแบบชินก็ไม่เลวนะคะ


โดย: shin chan (alei ) วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:4:04:09 น.  

 
น้องเล่าได้ละเอียดดีจัง เป็นคนที่เก็บเกี่ยวสิ่งรอบตัวมาเล่าได้เก่งมากๆคนหนึ่ง งานอาสาสมัครที่จะไปทำก็เป็นความคิดที่ดี แล้วนำมาเล่าอีกนะคะ


โดย: Aisha วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:5:00:52 น.  

 
เข้ามาเป็นกำลังใจให้ค่ะ... เตรียมพร้อมขนาดนี้คงไม่มีอะไรร้ายแรงหรอกนะค่ะ..เป็นครอบครัวที่น่ารักมากค่ะแล้วจะมาอีกนะค่ะ สู้.สู้ ค่ะ


โดย: จันทร์จ้าวค่ะ (familylove ) วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:7:04:03 น.  

 
หวัดดีค่ะพี่ไก่ขอบคุณที่ชมว่าบล็อกสวยคะ
เรียกอาลีว่าอาลีตามเพื่อนๆชาวบล็อกก็ได้คะ
แต่จริงๆอาลีชื่อเล่นว่าน้องเลิฟคะ
แล้วแต่พี่ไก่จะเรียกนะคะ

เดี๋ยวอาลีจะเข้ามาดูใหม่นะคะ ตอนนี้เวลาน้อยคะ

คิดถึงนะคะ


โดย: อาลีอา วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:7:40:42 น.  

 
สวัสดีครับพี่ไก่


ไม่น่าเชื่อว่าของที่อเมริกาจะถูกกว่าเมืองไทยอีกนะครับ
ผมเชื่อมาตลอดว่า
ค่าครองชีพที่นั่นคงสูงมาก
และอะไรก็คงแพง....

โห....เห็นราคาสินค้าที่พี่ไก่เอามาลงให้ดู
ราคาถูกมากมาย เห็นแบบนี้มีกำลังใจอยากเก็บเงิน
ไปเที่ยวอีกเยอะเลยครับ 5555


แผ่นดินไหวนี่น่ากลัวจริงๆครับ
ขนาดผมเจอมาไม่แรงเท่าไหร่ยังตกใจเลย
แต่คิดว่าพี่ไก่บอกว่าเจอประจำ
ก็คงมีความรู้การป้องกันที่ดีมากๆแน่นอน
ดูของที่ตุนไว้สิครับ หุหุหุ
เพียบเลยนะครับพี่ 55555





โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:7:51:47 น.  

 
สวัสดีเช้าวันเสาร์ค่ะพี่ไก่...หมวยก็ชอบคุยกับพี่ไก่เหมือนกันค่ะ หมวยดูข้างบนแล้วตกใจค่ะ ไม่คิดว่า พืชผักที่อเมริกาจะถูกขนาดนี้นะคะ แล้วตุ้เย็นบ้านพี่ โห...ของกินเพียบเลย อย่างนี้เอามาทำอาหาร+ขนมได้เยอะเลยค่ะ พี่ไก่ลองทำพายไก่ดูซิคะ อร่อยค่ะ แล้วน่าภูมิใจด้วย เพราะเราทำเอง ถ้าไม่ใส่พาสลี่ย์ก็ได้ค่ะ ใส่มันฝรั่งก็ดีค่ะ มีอีกสูตรใช้มันฝรั่งค่ะ...พี่ไก่เตรียมพร้อมอย่างนี้ คราวหน้าแผ่นดินไหว ก็ไม่ต้องกลัวแล้วค่ะ

หมวยไม่ได้ขึ้นชื่อเรื่องทำอาหารที่ Australia หรอกค่ะ แต่คงเป็นเพราะ หมวยทำอาหารเองทุกวัน ในขณะที่นักเรียนคนอื่นเค้าทำอะไรง่ายๆ ของหมวยก็ง่าย แต่มันอาจยากสำหรับเค้า เวลาหมวยทำอะไร ก็มีเพื่อนในหออ่ะมาดู เพราะ เค้าอยากรู้ทำอะไร บางทีก็ทานด้วยกันเลย เพราะเค้าทำไม่เป็นค่ะ บางทีเพื่อนหุงข้าว หมวยทำกับข้าว แล้วแบ่งกันกิน แล้วอยู่ที่นั่น เจ้าของหอเป็นคนจีน มาเลย์ เค้าก็ใจดี มีห้องครัวให้ แต่ใช้ร่วมกันนะคะ และต้องช่วยกันดูแล ทำความสะอาด แต่ยังไงก็จะมีแม่บ้านมาทำให้ด้วยโดยรวม แต่เราก็ต้องรับผิดชอบ ทำอะไรก็ต้องเก็บ ต้องเช็ดให้เรียบร้อย แม่บ้านก็แค่มากวาด ถูพื้น เท่านั้น...พื้นที่ข้างหอที่หมวยพัก มีแปลงดอกไม้เก่า เค้าไม่เห็นปลูกอะไร หมวยก็เลยเอาพริกขี้หนู กระเพรา ไปปลูก เพื่อนๆนักเรียนไทยชอบมาก อย่างน้อยก็มีข้าวราดผัดกระเพรากินกันละ แบบไม่ต้องไปซื้อ กระเพรากำละเหรียญ พริกขี้หนูบางทีก็ไม่มี

เรื่องพ่อวินนี่ย์คือเรืองของ"คนไม่มีวาสนา" ค่ะ อิอิ...ช่างเค้าเถอะ หมวยว่านะคะ ถ้ามีพ่อ แล้วพ่อไม่ใส่ใจดูแล ก็อย่ามีดีกว่านะคะ แล้วทำแบบนี้ ลูกก็ไม่ผูกพันธ์กับเค้านะคะ

ดูจากข้างบน สามีของพี่ก็น่าภูมิใจในตัวพี่แหละค่ะ เพราะ รุ้จักใช้เงิน ประหยัดให้เค้า...คนเราบางทีอยุ่ด้วยกัน เรื่อง ความสวยงาม มันเป็นเรื่องไม่สำคัญ แต่นิสัยที่ดีอ่ะค่ะ ไม่ว่าคนชาติไหน ใครก็ชอบ

สุขสันต์วันหยุดเช่นกันค่ะ







โดย: วินนี่ย์หมีพูห์ วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:9:18:52 น.  

 


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:9:22:54 น.  

 
โฮ ทำไมมันถูกขนาดนั้นละค่ะ แถวบ้านนาแตงโมลูกละเกือบ 5 ดอล ต้นหอมนิดเดียวเองค่ะ 2 ดอล อะไรก็แพงไปหมด อเมริกาต่างจากเมืองไทยนะค่ะ เมืองไทยถ้าอยู่ต่างจังหวัดนี่ของกินจะถูกกว่าในเมืองหลวง แต่อเมริกาทำไมเมืองใหญ่ๆ ของทุกอย่างถูกกว่า


โดย: nakamuk วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:9:46:43 น.  

 
น่าอยู่เน๊าะ เมืองไทยตอนนี้ของแพงมาก ๆ สงสารพวกคนชั้นล่าง เงินเดือนน้อย ๆ เป็นหนี้เป็นแถวแล้ว ถ้าไม่ติดลูก แม่นู๋แอลก็ไม่อยากอยู่เมืองไทยแล้วล่ะ เบื่อคนทะเลาะกัน


โดย: NathalieNoelle วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:11:03:02 น.  

 
แวะเข้ามาอ่านค่ะ
ถ้าดิฉันเป็นสามีคุณ ดิฉันก็คงเป็นปลื้มในตัวคุณมากเช่นกันค่ะ เพราะคุณเป็นคนละเอียดรอบคอบ สมกับเป็นแม่บ้านแม่เรือน ในขณะที่คุณดูแลตัวเองได้เป็นอย่างดี คุณก็สามารถดูแลคนที่คุณรักให้มีความสุขได้ด้วยเช่นกัน ดิฉันคิดว่าอย่างนั้นนะคะ
ดิฉันขอชื่นชมที่คุณตัดสินใจจะไปช่วยทำงานเป็นอาสาสมัคร ไม่ปล่อยเวลาให้เปล่าประโยชน์ คุณจะไม่เหงาอีกแล้วละค่ะ เพราะคุณมีค่า มีความหมายต่อเพื่อนมนุษย์อีกหลายร้อยหลายพันคน ณ ที่นั้น
ขอเอาใจช่วยให้คุณปลอดภัยจากภัยทุกประการ และมีความสุขกับคนที่คุณรักค่ะ



โดย: บอนหวาน วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:11:21:56 น.  

 
จะเอาเป็นแบบอย่างค่ะ

รู้จักใช้จ่ายดีจังค่ะ


โดย: COCOSWEET วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:11:27:11 น.  

 
เยี่ยมเลยค่ะ ทั้งเรื่องประหยัด และการเตรียมพร้อมเรื่องแผ่นดินไหว ข้าน้อยขอคารวะศิษย์พี่ ด้วยน้ำส้มหนึ่งจอก อิอิ


โดย: ถั่วงอกน้อยค่ะ วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:11:32:36 น.  

 
เอารถไปซ่อมรึยังขอรับ อิอิ


ใจ นุช ยาม เหนื่อยล้า  จุดไหน นาง ซ่าส์ หยุด พักใจ  น่าสร้าง จาง,น่า เหนื่อย คอยใคร  จะนั่ง นัย ฉุด รัก หักร้าง  นุชไซร้,ครวญหรือฯ  ...   คนสาธารณะ   ... เอากลบทโคลงผวน ..กระบี่ตัดสายมุ้ง.. มาฝากขอรับ อิอิ


โดย: คนสาธารณะ วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:13:27:59 น.  

 
ดีจังค่ะ เตรียมพร้อมไว้ก่อน ของอย่างนี้ประมาทไม่ได้ค่ะ
เป็นแม่บ้านตัวอย่างเลยค่ะ ต้องขอเอาไปใช้บ้างค่ะ


โดย: ปลายดินสอ วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:15:17:53 น.  

 
กักตุนไว้เพียบเลย เตรียมความพร้อมไว้เต็มที่นะค่ะ ไม่ประมาทนะดีแล้ว


โดย: kitasornciao (kitasornciao ) วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:15:56:16 น.  

 
หวัดดีค่ะ สบายดีน่ะค่ะ ชอบซื้อของลดราคาเหมือนกันค่ะ


โดย: สแกวัลย์ วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:16:56:39 น.  

 


ความรักสร้างให้คนเพิ่มความรับผิดชอบ อยู่กับบ้านมีงาน

ไม่ได้หยุดเลยนะคะ


โดย: Cheria (SwantiJareeCheri ) วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:17:26:15 น.  

 
เดี๋ยวต้องกลับมาอ่านและดูอีกที อิๆ เพราะว่าตอนนี้ยังไม่มีเวลาอ่าน ต้องออกจากบ้านอีกแล้ว แอนน์คล้ายๆพี่ค่ะ หาเซล และคูปองอยู่เรื่อยๆ แฟนแอนน์บอกว่า แอนน์ซื้ออาหารทีนึกว่าไปเปิดร้าน และก็มีของที่บ้านเต็ม เหมือนอยู่กัน 20 คน เค้าบอก ฮ่าๆๆ


โดย: ClayAnn วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:18:16:02 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่ไก่...

สุขสันต์วันหยุดค่ะพี่ หมวยน่ะ ทำอาหารไม่เก่งขนาดนั้นหรอกพี่ พี่ชมจนหมวยตัวลอย 555 คือที่ Australia น่ะ นักเรียนไทยทุกคนก็ไกลบ้านอ่ะพี่ พอมีใครทำอาหาร ที่มันไม่ใช่ไข่เจียว ไข่ดาว มาม่า แซนด์วิส แบบง่ายๆเนี่ย มันก็จะดูดีอ่ะพี่ อิอิ...เพื่อนก็จะชอบมาสนใจว่า วันนี้เราทำอะไร ทั้งที่เราก็มั่วๆทำไปให้มันกินได้อ่ะพี่ แต่มันก็ดีกว่ากินมาม่าละกัน ทีนี้เราเลยพอจะทำอะไรได้ เราก็ทำ อยู่ที่นั่น ที่ทำบ่อยๆเลย ผัดกระเพรา แน่นอนอยุ่แล้ว ปลูกกระเพรา+พริกขี้หนูเอง ห่อหมกหมู, หมูทอดกระเทียม, แกงเผ็ดหมู, แกงเผ็ดไก่, ผัดผักรวม, ไก่อบมั่วๆ, กล้วยบวชชี, ฟักทองแกงบวด, ซาลามีโกโก้คุกกี้ พวกนี้แหละค่ะ ก็ทำวนเวียนกันไป เพื่อนๆก็ชอบมากินด้วย แล้วหมวยก้เลยได้ไปทำงานเป็นผู้ช่วยในครัวอาหารไทยที่นั่น ไม่ได้เก่งอะไรหรอกค่ะ หัดทำก็มั่วๆไปจนได้ดี อิอิ...แต่พืชผักที่ Australia แพงค่ะ ยกเว้นผลไม้ของเค้าถูกค่ะ

หมวยเคยทำผัดสะตอใส่กะปิให้เพื่อนฝรั่งกินค่ะ 5555 เค้าชอบด้วยนะ บอกอร่อย แต่กินน้ำเป็นโอ่งเลยมั้ง ทั้งที่ใส่พริกแค่ 3 เม็ดเอง แต่เค้าก็ทานข้าวหมดจานนะพี่ แล้วพอมาเที่ยวเมืองไทยนะ หมวยพาไปตลาด เค้าไปเจอสะตอ เกิดจำได้ อยากกินอีกอ่ะ แล้วพี่แกก็ซื้อสะตอให้หมวยไปผัดให้กิน กลับมาบ้าน หมวยก็ทำให้เลย แล้วเค้าก็กินที่บ้านหมวยเลย เสร็จแล้ว ขอยืมกล่องพลาสติก ใส่ที่เหลือเอากลับไปกินที่โรงแรมต่อ กลายเป็นชอบกินมากอ่ะค่ะ ชอบกินสะตอ กับ กะปิ ทั้งที่ 2 อย่างนี้กลิ่นมันไม่น่าถูกใจฝรั่งนะคะ ภาษาอังกฤษเรียกสะตอว่าไร ไม่ได้สนใจเปิด Dict เลยค่ะ เพราะ หมวยบอกเพื่อนฝรั่งให้เรียก"สะตอ" พี่แกก็เรียก "สะตอ" ตามค่ะ

อยู่ที่นั่น พี่ไก่ก็ไม่เงียบเหงาเกินไปนะคะ เพราะว่า อย่างน้อยก็มีเพื่อนบ้าน ที่คุยเก่งแล้วก็ฮา อย่างนี้ชักสนุก วันหลังถ่ายรูปมาให้ดูด้วยนะคะ อยากเห็นค่ะ หมวยว่าคนที่คุยสนุก และ ตลก อารมณ์ดีนี่ อยุ่ด้วยแล้วมีความสุขนะคะ

ขอให้สนุกค่ะ กับการไปดูรถแข่ง











โดย: วินนี่ย์หมีพูห์ วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:23:15:56 น.  

 
โอ้โฮ สวัสดีค่ะพี่ไก่ เชื่อแล้วค่า พี่มีทุกอย่างเตรียมพร้อมรบเป็นอย่างดี อรก็ขอให้พี่ไก่กับสามีปลอดภัยนะคะ อ่านไปมันส์ไปด้วยเลย

พี่ไก่นี่ก็ขาเซฟตัวจริงด้วยอีกต่างหาก ถูกจริงค่ะ แบบนี้ไม่ซื้อไม่ได้แว้วววววว

ของอรนี่สบายค่ะ เพราะไม่ต้องได้ซื้อเอง นอกจากอะไรพิเศษตามห้างเอเชีย เพราะแม่แฟนแกช็อปตลอดค่ะ ไม่มีขาดตกบกพร่อง แกชินกับการเลี้ยงดูลูกชาย 4 คนกับสามีอีก 1 เวลาซื้ออะไรก็มาเป็นหลายโหล แบบว่ากินได้นานเป็นปีอ่ะค่ะพี่ไก่ ของแช่แข็งอีกเหมือนกัน มีเยอะมากจริงๆ แต่อรไม่ค่อยได้ทำทานนะคะของพวกนั้น

นี่ถ้าย้ายออกไปอยู่กันเองเมื่อไหร่ งานช็อปคงต้องตกที่อร แล้วค่อยใช้วิชาพี่ไก่นะคะ อิอิ


โดย: thaispicy วันที่: 3 สิงหาคม 2551 เวลา:4:45:51 น.  

 
กลับมาแล้วค่ะ คราวนี้ทั้งอ่านทั้งรูปให้ละเอียดเลย และรู้ชื่อด้วยว่าชื่อพี่ไก่ อิๆ ก็นะก็เดาเอาอ่ะค่ะว่าเป็นพี่

ภฺมิใจในสาวไทยคนนี้นะคะที่ทำให้ฝรั่งเค้าคิดว่าเราอ่ะมีคุณค่า อิๆๆ แอนน์เองยังไม่ได้ครึ่งพี่ไก่เลย แต่ลักษณะเกือบเหมือนกันทุกอย่าง เพียงแต่ว่าแอนน์ไม่ค่อยช๊อปปิ้งเสื้อผ้าสักเท่าไร เพราะว่ายังอยากเก็บตังค์กลับไปเที่ยวเมืองไทยอยู่ค่ะ ต้องทำงานที่ได้ตังค์ ยังทำการกุศลไม่ได้ อิๆ แบบว่าช่วยทางบ้านค่ะ เค้าส่งลูกเค้าด้วย สงสารเค้า แอนน์หาเองก็มือเติบได้ตามใจอ่ะค่ะ แต่แฟนแอนน์เค้าไม่เป็นเหมือนแฟนพี่ คือว่าแอนน์ไม่อยากให้เค้าไปตลาดด้วยกันเลยค่ะ เค้าไม่สนใจราคาค่ะ เค้าแบบว่าซื้อๆๆๆสิ่งที่ต้องการ แล้วก็กลับเลย แอนน์อ่ะ ทั้งคูปอง ทั้งเทียบราคา แฮ่ะๆ มั่วไปหมดเลยค่ะ จะไปกินร้านไหนก็ยังต้องมองหาคูปองไปกินเลยค่ะ

ส่วนที่เค้าทำนายเรื่องแผ่นดินไหว ก็ขอให้ทุกคนฝั่งนู้นปลอดภัยให้มากที่สุดอ่ะค่ะ อะไรจะเกิดยังงัยก็ต้องเกิด ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนของโลก เราก็คงจะอยู่อย่างมีความสุขมากกว่า พร้อมกับการระวังไปด้วย คือพระเจ้าสร้างมาคู่กันหมดแล้วอ่ะค่ะ พี่ไก่เนี่ยอารมณ์ดีนะคะ ซ้อมไปยิ้มไป ฮ่าๆๆ

ปล.ยอมรับว่าของแถวบ้านพี่ถูกกว่าแถวบ้านแอนน์เยอะค่ะ เพราะที่ดูแผ่นพับแถวบนี้ก็ไมได้ถูกมากเหมือนแถวพี่


โดย: ClayAnn วันที่: 3 สิงหาคม 2551 เวลา:6:57:33 น.  

 
พี่ๆๆ อ้อเม้นต์ตั้งยาวมังเออเร่อเฉยเลย แงๆๆๆ


โดย: ladysamui วันที่: 3 สิงหาคม 2551 เวลา:11:12:54 น.  

 
เอาใหม่คะ หวังว่าจะไม่เออเร่ออีกน้อ
ตอนนี้เห็นพี่เตรียมพร้อมรับมือกะแผ่นดินไหวแล้วไม่ต้องห่วงกันแล้ว
โต๊ะนั้นท่าจะแข็งแรงมากกก ของกินก็เพียบ น้ำดื่มครบ อิอิ
แอบเห็นเป็นแฟนเคเอฟซีด้วยมีหลายกล่องเลยในตู้เย็น อิอิ
สุขภาพพี่ก็ฟิตเปรี๊ยะอยุ่แล้ว รับรองวิ่งปรู๊ดเดียวถึงใต้โต๊ะแน่ๆ

ฝรั่งจิ้มบ๊วยไม่มี มีแต่ฝรั่งตัวโตๆ ให้จิ้ม ต๊กใจหมดเลยคะ 555

Happy Sunday Ka......... Joob Joob


โดย: ladysamui วันที่: 3 สิงหาคม 2551 เวลา:11:15:51 น.  

 

สวัสดีตอนเช้าของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า



อยากรู้มั้ยว่าคิดถึงเธอมากเพียงใหน
ลองคิดดูเอาสองคูณ เอาศูนย์หาร
ผลลัพธ์นี้คือความคิดถึงตลอดกาล
นานเท่านานเพียงใดไม่เคยลืม



** มีความสุขกับคนที่คุณรักนะจ้า **


ก่อนอื่นขออวยพรให้ได้งานเร็วๆๆนะจ้า
เรื่องประหยัดเนี่ยหนีไปพ้นหญิงไทยเลยนะเนี่ย ถึงว่า ทำมั้ยชาวต่างชาติถึงชอบผู้หญิงไทยกันมากเลย..


โดย: จอมแก่นแสนซน วันที่: 3 สิงหาคม 2551 เวลา:12:10:12 น.  

 
เห็นภาพแค่ครึ่งเดียวเอง กักตุนสินค้าหรือค้าคุณจินนี


โดย: ต๋อย (Roseshadow ) วันที่: 3 สิงหาคม 2551 เวลา:22:01:36 น.  

 
ขอให้พี่ปลอดภัยจากแผ่นดินไหวนะค๊า เป็นกำลังใจให้ค่ะ
ออยกลับมาแล้ว พร้อมกับไขมันค่ะพี่ไก่ 5555
ยังไม่ได้อัพเลยคะ ขี้เกียจอะพี่ รอไปก่อนค่ะ ฮ่าๆๆ
เทคแคร์ค่ะพี่


โดย: Borken วันที่: 4 สิงหาคม 2551 เวลา:1:28:34 น.  

 
วันนี้แวะมานั่งอ่านบล็อกพี่ไก่ทุกตัวอักษรเลยคะ
บรรณยายไม่ถูก พีไก่เป็นคนที่ละเอียดรอบคอบมากๆ ทุกเรื่องเลยนะคะ อาลีนับถือจริงๆ อาลีไม่ได้ครึ่งของพี่ไก่เลยคะ ถึงว่าสามีพี่ไก่ถึงได้รักพี่ไก่มาก อิจฉาอิกแระ(ทำไมเราขี้อิจฉาจัง)
เห็นพี่ไก่มีความสุขอาลีก็สุขไปด้วย

แล้วจะแวะมาใหม่นะคะพี่ไก่บ้ายบายคะ


โดย: อาลีอา วันที่: 4 สิงหาคม 2551 เวลา:8:28:26 น.  

 
สวัสดีค่ะ เห็นสินค้าราคาถูกมากๆ จนอยากกระโจนใส่ไปช๊อปด้วยคน อังกฤษมีแต่แพงๆค่ะ แตงกวา หัวนึง ราวๆ 40 กว่าบาทไทย อิฉันล่ะไม่อยากจะคิดเป็นเงินไทยเลยค่ะ เดี๋ยวไม่กล้ากิน


โดย: kookmartin วันที่: 5 สิงหาคม 2551 เวลา:3:26:55 น.  

 
อาหารที่นั่นราคาไม่ค่อยแพงเลยนะคะ ที่สำคัญเราเลือกของถูกด้วย ยิ่งถูกๆๆ ที่บ้านชอบมีโฆษณามาหย่อนเหมือนกันค่ะ แต่ว่าซุปเปอร์มาเก็ตที่นี่ไม่ค่อยอลังการเท่าไหร่ ส่วนมากจะอยู่ตามหมู่บ้าน แต่ก็เลือกที่ลดราคาเหมือนกัน โดยเฉพาะพวกของใช้ประจำวัน พวกทิชชู่ ยาสีฟัน ยาสระผม เพราะพวกนี้ตัวดี จ่ายทีต้องปาดเหงื่อ ช่วงไหนที่ลดๆแถมๆ จะรีบวิ่งไปซื้อเลยค่ะ

เห็นที่หลบแผ่นดินไหว พร้อมการสาธิตแล้วอดยิ้มไม่ได้เลยค่ะ สาธิตได้น่ารักมากๆๆๆ แต่ก็แอบกังวลนิดๆนะคะ (ตามประสาคนไม่ชิน) รู้สึกเห็นใจจังเลย แต่ถ้าเราเตรียมพร้อมแบบนี้ก็ไม่หวั่นใช่มั้ยคะ ทุกอย่างแข็งแรงพอเน๊อะ


โดย: KOok_k วันที่: 5 สิงหาคม 2551 เวลา:3:41:42 น.  

 
เห็นด้วยค่ะ กับวิธีประหยัด ใช้ได้ผลจริงๆ นะคะ ขอตะลึงกับตู้พินบอลนะคะ สุดยอดจริงๆ เลยค่ะ



โดย: Second impact วันที่: 5 สิงหาคม 2551 เวลา:7:47:50 น.  

 

สวัสดีตอนเช้าของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า



เอาดอกไม้มาฝากแทนใจ
ด้วยสายใยแห่งความคิดถึง
ที่ยังคงมีให้เธอเสมอ
ไม่เสื่อมคลายจากใจ แสนซน


** มีความสุขกับคนที่คุณรักนะจ้า **



โดย: จอมแก่นแสนซน วันที่: 5 สิงหาคม 2551 เวลา:11:43:30 น.  

 
หวัดดีค่ะ เรื่องงานที่คุณสามีแนะนำ ดีค่ะได้เรียนรู้ ได้ประสบการณ์ดีกว่าอยู่เฉยๆนะคะ

เรื่องน้ำและอาหารที่กักตุน คิดว่าน่าจะเปลี่ยนจากตู้เย็นมาซื้อเป็นตู้คอนเทนเนอร์แทนนะคะ กร๊ากกกกกก...

ส่วนของลดราคา ถูกมากๆเลยค่ะ ถูกกว่าเมืองไทยอีกค่ะ จะขึ้นเครื่องไปซื้อที่นั่นจะคุ้มปะเนี่ยยย....อิอิ

วันนี้เอาน้อยหน่ามาฝากค่ะ..


น้อยหน่ามาฝากจ้า..


โดย: vanilla_ole วันที่: 5 สิงหาคม 2551 เวลา:12:43:01 น.  

 
สวัสดีค่ะ ขอบคุณที่แวะไปเมนท์ให้กำลังใจเรื่องคุณแม่นะคะ

สงสัยต้องเอาเป็นตัวอย่างแล้วเรื่องเตรียมการรับมือกับภัยพิบัติ เห็นตอนนี้อยู่กทม.ใช่ว่าจะปลอดภัย
ก็มีเตือนเรื่องพายุและน้ำท่วมฉับพลันเหมือนกัน
กลัวๆๆ >.<

แต่ยังไงเราก็ต้องใช้ชีวิตอย่างมีสติใช่มั้ยคะ

have a nice day ค่ะ


โดย: พระจันทร์อ้วน วันที่: 5 สิงหาคม 2551 เวลา:15:05:16 น.  

 
แวะมาทักทายค่ะ


โดย: sopida1981 วันที่: 5 สิงหาคม 2551 เวลา:16:51:04 น.  

 
เห็นด้วยกับคุณคนสวยในเรื่องการที่จะไปสมัครทำงานในองค์กรกุศลมากๆค่ะ เพราะนั่นจะทำให้คุณไม่คืนความรู้อาจารย์ไป และทำให้คุณมีประสบการณ์มากขึ้นด้วย เป็นความคิดที่ดีมากๆค่ะ ขอให้ประสบความสำเร็จนะคะ

ต้องยอมรับว่าการฝึกซ้อมเรื่องแผ่นดินไหวของคุณคนสวยน่าสนใจมากค่ะ และเป็นเรื่องที่สามารถปกป้องตัวคุณเองในเวลาแผ่นดินไหวได้จริงๆ เหมือนอย่างในญี่ปุ่นเค้าก็ซ้อมกันแบบนี้แหละค่ะ

ส่วนที่บ้านดิฉันมีแต่เฮอริเคนค่ะ กลัวมากๆแต่บ้านที่นี่เค้าจะมีชัตเตอร์สำหรับปิดตามหน้าต่างประตูที่เป็นกระจกกันสิ่งของทั้งหลายเวลาที่มีเฮอริเคนมากระทบทำให้กระจกแตกน่ะค่ะ แล้วจะทำให้ลมพายุพัดเข้ามาในบ้านได้ ซึ่งนั่นอันตรายสุดๆค่ะ

และดิฉันยอมรับว่าคุณคนสวยนี่เป็นแม่บ้านขนานแท้เลยค่ะ ดิฉันขอเลียนแบบไปใช่บ้างแล้วกันนะคะ เพราะปกติไม่ค่อยดูแผ่นพับใบปลิวที่มีของลดราคาเลยค่ะ ต่อไปนี้ต้องดูบ้างแล้วหละ อิ..อิ..

มาเยี่ยมช้าไปหน่อยไม่ว่ากันนะคะ
Have a nice day ka.


โดย: amskye วันที่: 5 สิงหาคม 2551 เวลา:23:41:41 น.  

 
สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก บังเอิญแวะผ่านมา ค่ะ มาอ่านแล้ว สนุกดีค่ะ รุปแยะดีค่ะ

ของถูกจริงๆด้วยค่ะ จำได้ว่า เคยไปซื้อร้านยี่ห้องนี้แต่นานมากแล้ว (ตอนไปบ้านน้องชายค่ะ) แต่เพราะเขาต้องให้เราซื้อแบบห่อใหญ่ อะค่ะ ซื้อมาหาคนช่วยกินไม่ได้ อิอิ

เลยไม่ค่อยกล้าซื้อเยอะ กลัวจะเหลือทิ้งซะมากกว่าค่ะ ถ้าเป็นครอบครัวใหญ่จะดีมากเลยค่ะ

take care have a nice day


โดย: ย่าชอบเล่า วันที่: 1 ตุลาคม 2552 เวลา:9:30:48 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

สวยตลอดกาล
Location :
Southern California United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]






Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2551
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
2 สิงหาคม 2551
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add สวยตลอดกาล's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.