ไปงานแต่งงานของเพื่อนดิฉันที่อายุแค่สิบแปดปีกันค่ะ สวัสดีค่ะ เพื่อน ๆ และน้อง ๆ ชาวบล๊อกแก็งค์ ช่วงนี้อาจจะเห็นดิฉันอัพเดทบล๊อกบ่อยมาก เมือวานก็เพิ่งอีพเดทบล๊อกไป วันนี้ก็อัพเดทบล๊อกอีก เหตุผลก็คือเพราะเมื่อวานและวันนี้ดิฉันไม่ต้องไปทำงาน จึงมีเวลาว่างมาก ไม่รู้จะทำอะไร จะออกไปไหนก็ร้อน อยู่บ้านอัพเดทบล๊อกดีกว่า และมากกว่านั้นช่วงนี้ดิฉันมีเรื่องจะเล่าให้เพื่อน ๆ ฟังมากมายสำหรับชีวิตเมื่อมาอยู่ต่างแดน นี่ค่ะคือบล๊อกที่ดิฉันเพิ่งอีพเดทไปเมื่อวาน เป็นบล๊อกเกี่ยวกับอาหารง่ายๆ ที่ทำเมื่อไปแคมปิงที่ High Sierra //www.bloggang.com/viewdiary.php?id=jiney&group=29 อย่างที่ดิฉันเคยบอกแต่ต้น ๆ มาแล้วว่า ดิฉันจบปริญญาโทจากเมืองไทย สมัยอยู่เมืองไทยก็ทำงานในออฟฟิศมาตลอด แต่เหมือนโชคขะตาฟ้าลิขิตให้ดิฉันได้มาเจอหนุ่มตาน้ำข้าว แล้วพบรักกันแต่งงานแล้วต้องมาอยู่อเมริกาโดยอัตโนมัติ ตอนมาอยู่อเมริกา ดิฉันก็เรียนหนังสือไปด้วยค่ะ เรียนจบ AA และได้ใบประกาศนียบัตรทางด้านบัญชีด้วย แต่ตอนนี้เรียกว่าความรู้คืนอาจารย์ไปหมดแล้วค่ะ เหตุผลเพราะไม่ได้ทำงานตรงกับสาขาที่เรียนมาเลย ส่งใบสมัครงานที่ไหน ก็ไม่มีทีไหนเรียก ตอนนี้ก็เรียกว่าทำใจเอามาก ๆ แต่โชคยังดีทีดิฉันยังมีงานที่เคยทำมาก่อนคือเป็นสาวห้างที่ห้างขายเสื้อผ้าที่มีชื่อเสียงในอเมริกา ตอนแรก ๆ ที่ทำงานที่ห้างฯแห่งนี้ก็ไม่คิดจะทำนานขนาดนี้หรอก แค่คิดว่าช่วงรอกลับไทย ไปทำงานที่ห้างฯนี้เพื่อหาค่าขนมกลับไทยดีกว่า แต่เพราะโชคชตาหรือฟ้าลิขิตก็ไม่ทราบ พอจบมาเป็นช่วงที่เศรษฐกิจอเมริกาขาลงมาก ๆ ส่งใบสมัครไปที่ไหนก็ไม่มีใครเรียก แล้วประกอบกับดิฉันทำงานหนัก ที่ห้างฯ ก็เลยให้ชั่วโมงการทำงานดิฉันมากพอสมควร ด้วยเหตุว่าดิฉันเป็นพนักงานที่ทำงานหนัก สามารถหาลูกค้ามาทำบัตรเครดิตให้กับห้างฯได้ เกือบทุกครั้งที่มาทำงาน ลูกค้าชอบอัธยาศัย ความยิ้มแย้ม แจ่มใส ช่างพูด ช่างเอาใจของดิฉัน เลยทำให้ผู้จัดการหรือผู้ช่วยฯ รักใคร่ดิฉันและให้ชั่วโมงการทำงานดิฉันเรียกว่ามากที่สุดของพนักงานและการขึ้นค่าแรงในปีนี้ ดิฉันก็ได้ขึ้นค่าแรงเรียกว่าสูงที่สุด ถ้าถามว่าการทำงานที่ห้างฯ แห่งนี้ให้อะไรกับดิฉัน ดิฉันก็ต้องบอกว่าให้มากที่เดียวและที่สำคัญที่สุดคือดิฉันได้มีสังคมของตัวเอง มีเพื่อนร่วมงาน ได้เรียนรู้วัฒนธรรมของคนอเมริกัน เช่นกันดิฉันสามารถหารายได้ด้วยตัวเอง ได้ใช้ภาษาอังกฤษทุกวัน แต่ข้อเสียคือได้เงินค่าแรงมาเท่าไรก็หมดไปกับการซื้อเสื้อผ้า สำหรับบล๊อกที่ดิฉันจะเขียนวันนี้ก็คงเป็นบล๊อกที่เกี่ยวกับเพื่อนดิฉันที่ดิฉันทำงานด้วยที่ห้างฯ แห่งนี้ เพื่อนคนนี้เป็นเด็กผู้ชาย อายุแค่18 ปีเองค่ะ ยังเรียนไม่จบไฮสคูลด้วยซ้ำ เมือสองเดือนก่อน ดิฉันได้ทราบว่าเค้าจะแต่งงาน ซึ่งดิฉันตกใจมาก เพราะยังเรียนไม่จบเลย มิหนำซ้ำยังอยู่กับพ่อและแม่ในอพาร์เม้นท์ ถ้าจำไม่ผิดอพาร์เม้นท์มีหนึ่งห้องนอน หนึ่งห้องน้ำ แล้วอยู่กับพี่น้องรวมกันแล้วไม่ต่ำกว่าห้าหรือหกคน ส่วนเจ้าสาวก็ยังไม่มีงานทำ ยังเรียนอยู่ แล้วเค้าก็มีตารางทำงานที่ห้างฯที่ดิฉันทำงานแค่สี่หรือเจ็ดชั่วโมงต่อสัปดาห์ บางสัปดาห์ไม่มีชั่วโมงการทำงานเลย ดิฉันก็ไม่ทราบว่าทำไมเค้าถึงไม่ค่อยมีชั่วโมงการทำงาน ดิฉันได้เคยคุยกับเด็กคนนี้ เค้าชื่อ Cameron เค้าบอกว่าเพราะผู้จัดการและคนที่จัดตารางการทำงานไม่ชอบเค้า จึงไม่ค่อยให้ชั่วโมงการทำงานกับเค้า ดิฉันก็แปลกใจเหมือนกันทั้งที่เค้าก็หาลูกค้ามาทำบัตรเครดิตได้เหมือนดิฉัน ดิฉันไม่ทราบหรอกว่าเค้าจะแต่งงาน เห็นพี่สาวเค้าที่ทำงานที่ห้างฯ เดียวกับดิฉันพูดว่าน้องชายเธอคือ Cameron จะแต่งงาน ดิฉันจึงพูดเล่นว่าอย่างไรก็ส่งการ์ดมาให้ดิฉันและสามีด้วยก็แล้วกัน ใจจริงไม่ได้คิดว่าจะไปหรอก สำหรับเพื่อนสาวคนนี้ต้องบอกว่าเธอชอบพูดกระแหนะกระแหน่ดิฉันบ่อยครั้งมาก ๆ ว่าดิฉันชอบขโมยชั่วโมงการทำงานของเธอและขโมยลูกค้าเธอ ซึ่งดิฉันจำได้ว่ามีครั้งหนึ่งผู้จัดการก็ได้ยิน แต่ดิฉันก็ไม่ตอบโต้ เพราะตอนนั้นเป็นคนที่ไม่อยากสู้รบตบมือกับใคร แต่ถ้าตอนนี้มาพูดดิฉันจะเดินหนีเลยหรือบอกว่าถ้ามาพูดอีก หรือถ้ามีปัญหาให้ไปคุยกับผู้จัดการ ตอนนี้ดูเธอดีขึ้นอาจจะเพราะดิฉันพิสูจน์ให้เธอเห็นว่า ที่ดิฉันได้ชั่วโมงการทำงานมาก เพราะดิฉันทำงานหนัก ในทางตรงข้ามดิฉันคิดในใจว่าสำหรับเธอและน้องชาย ที่ผู้จัดการหรือผู้ช่วยฯ บางคนไม่ค่อยชอบหน้าและไม่ค่อยให้ชั่วโมงการทำงานเพราะผู้จัดการหรือผู้ช่วยฯ ได้เห็นธาตุแท้ของทั้งสองคน ก็ตามธรรมเนียมล่ะค่ะ มาฟังเรื่องความในใจของดิฉันที่ทำงานที่ห้างทหารเรือแก่ ๆ แล้ว ก็มาดูภาพและคำบรรยายเกี่ยวกับงานแต่งงานของเด็กคราวลูกที่ทำงานที่ห้างฯที่ดิฉันทำงานกันค่ะ นี่คือการ์ดเชิญที่ดิฉันได้รับ ต้องบอกก่อนว่าวันงานไปตรงกับวันที่สามีดิฉันไปดูเบสบอล สามีดิฉันจึงไม่ไป สำหรับดิฉันเพิ่งกลับจากแคมปิง ลาหยุดไปสี่วัน จึงไม่อยากจะลาหยุดเพิ่มอีก แต่โชคดีวันที่จัดงานแต่งงาน ทีแรกตารางการทำงานดิฉันทำเต็มวัน แต่เพราะวันนั้นลูกค้าไม่มาก ผู้จัดการจึงตัดเวลาการทำงานพนักงานไป ที่แรกดิฉันต้องทำงานเก้าโมงเช้า ถึงหกโมงเย็น แต่เพราะห้างฯ ขายไม่ดี ไม่ค่อยมีลูกค้า พนักงานจึงถูกลดชั่วโมงกัน ผู้จัดการจึงให้ดิฉันเลิกงานบ่ายสอง ดิฉันจึงโทรศัพท์ไปหาเพื่อนอีกคนที่จะไปงานแต่งงานว่า เป็นไปได้ไหมให้เธอขับรถมาเจอดิฉันที่ห้างฯ แล้วดิฉันจะขับรถตามเธอไป เธอก็ใจดีมาก ๆ ค่ะขับรถมาจอดรอดิฉัน แล้วดิฉันก็ขับตามเธอไป เรียกว่างานนี้ดิฉันไปแบบไม่ได้เตรียมตัวอะไรเลย ชุดก็ไม่ได้เตรียม หยิบได้ชุดอะไรก็รีบใส่ เพราะนัดกับเพื่อนไว้ มีเวลาแค่ชั่วโมง ไหนต้องขับรถกลับมาเปลี่ยนเสื้อผ้า ขับรถไปที่ห้างฯ เพื่อเจอเพื่อนอีก นี่ค่ะคือการ์ดเชิญ มีจัดสองช่วงคือที่โบสถ์และงานจัดเลี้ยง สำหรับของขวัญ ดิฉันได้จัดซื้อกิพการ์ดของห้างเมซี ช่วงแรกเป็นพิธีการที่จัดในโบสถ์ค่ะ เพื่อนเจ้าสาวและเจ้าสาวค่ะ ต้องบอกว่าเจ้าสาวอายุสิบแปดปีเองค่ะ เพื่อนเจ้าบ่าวและเจ้าบ่าวค่ะ ดูซิค่ะยังเด็กกันมาก ๆเลย เจ้าบ่าวและเจ้าสาว อายุแค่สิบแปดปีเองค่ะ ดิฉันกับเพื่อนที่ทำงานค่ะ งานนี้เพื่อนที่ทำงานของเจ้าบ่าว แทบไม่มากันเลย ก็มีดิฉันกับเพื่อนอีกสามหรือสีคนค่ะ เหตุผลคือเพื่อน ๆ ทีทำงานไม่ชอบพี่น้องคู่นี้ค่ะ เห็นคนที่ใส่ชุดดำไหมค่ะ นี่ค่ะพี่สาวเจ้าบ่าวและเป็นเพื่อนดิฉัน ที่เธอชอบพูดกระแนะกระแหน่ดิฉันว่าดิฉันไปขโมยลูกค้าและชั่วโมงการทำงานของเธอ ช่วงที่สองนี้เป็นงานจัดเลี้ยง ซึ่งจัดที่คลับเฮาส์ค่ะ นี่คือห้องจัดเลี้ยง เห็นโต๊ะ เก้าอี้ไหมค่ะ ผูกด้วยผ้าสีดำ ที่อเมริกาสีดำ อย่างที่บอกเป็นสีคลาสิคค่ะ โต๊ะจัดเลี้ยงค่ะ ทุกโต๊ะจะมีรูปเจ้าบ่าวและเจ้าสาวจัดวางไว้ โต๊ะของเจ้าบ่าว เจ้าสาว และเพื่อนเจ้าบ่าวและเจ้าสาว เค็กสำหรับเจ้าบ่าวและเจ้าสาวตักแจกแขกผู้มาร่วมงาน เห็นไหมค่ะขนาดริบบินยังผูกเป็นสีดำเลย อาหารว่างที่นำมาจัดเลี้ยง ก่อนทานอาหารเย็นค่ะ มุมเครื่องดื่มค่ะ มีมุมแคนดี้ด้วยค่ะ ดิฉันไปจัดการเก็บแคนดี้ใส่ถุงกลับบ้านด้วยค่ะ เพราะเห็นเพื่อน ๆ ดิฉันก็เก็บใส่ถุงกันกลับบ้าน ระหว่างที่รอทานอาหารเย็น ซึ่งดิฉันเห็นว่าเกือบห้าโมงเย็น ดิฉันจึงขออนุญาตถามเพื่อนดิฉันว่าจะให้สามีมาด้วยได้ไหม เพราะในการ์ดเชิญ ดิฉันบอกไปแค่ไปคนเดียว เพื่อนดิฉันบอกว่ามาได้ ดิฉันจึงโทรฯหาสามี พอดีเบสบอลเลิกพอดี สามีตามมาที่หลัง พอทานอาหารว่างไปได้สักพัก ก็ได้เวลาไปตักอาหารเย็นทานค่ะ อาหารเลี้ยงในวันนี้เป็นสไตล์อิตาเลี่ยนค่ะ จานที่สองของดิฉันค่ะ เพื่อนเจ้าบ่าวและเจ้าสาว เจ้าบ่าวและเจ้าสาว อายุแค่สิบแปดปี ดิฉันได้เคยคุยกับพี่สาวเจ้าบ่าวว่า เมื่อแต่งงานแล้วทั้งสองจะแยกไปอยู่หรือไม่ เพื่อนดิฉันบอกว่าก็อยู่รวมกันในอพาร์เม้นท์ที่ดิฉันเคยบอกว่ามีแค่หนึ่งห้องนอน หนึ่งห้องน้ำ แล้วอยู่กับพ่อ แม่และลูก ๆ รวมกันประมาณห้าหรือหกคน ถ้าเจ้าสาวอีกคนก็คงเป็นเจ็ดคน ดิฉันนึกภาพไม่ออกจริง ๆ ว่าจะอยู่ได้อย่างไร ภาพตอนตักเค็ก ด้วยความที่เจ้าบ่าวและเจ้าสาวยังเด็กมาก ๆ แม่เจ้าบ่าวต้องมากำกับเวลาเจ้าบ่าวและเจ้าสาวจะตักเค็กว่าควรตักอย่างไร ต้องทำอะไรบ้าง เจ้าบ่าวและเจ้าสาวป้อนเค็กกันค่ะ นี่ค่ะเค็กของดิฉัน เจ้าบ่าวเต้นรำกับแม่เจ้าบ่าว พ่อเจ้าสาวเต้นรำกับเจ้าสาว เจ้าบ่าวเต้นรำกับเพื่อนที่ทำงาน เพื่อหาเงินมาช่วยงานแต่งงาน เป็นธรรมเนียมทั่วไปของเจ้าบ่าว เจ้าสาวที่ต้องการเงินมาช่วยเป็นค่าจัดเลี้ยง เจ้าบ่าวและเจ้าสาวก็จะเต้นรำกับแขก เมื่อแขกคนใดไปเต้นรำด้วย ก็จะให้เงินกับเจ้าบ่าวและเจ้าสาว เพื่อไปช่วยงานแต่งงานเป็นค่าอาหาร จัดเลี้ยง ช่วงที่หนุ่มโสดและสาวโสดรอคอยค่ะ สำหรับช่วงที่เจ้าสาวขว้างดอกไม้ ดิฉันไม่ได้ถ่ายรูปมา แล้วดิฉันก็ไปรอคิวแย่งด้วย เพือน ๆ หัวเราะกันใหญ่ ยิ่งสามีดิฉันขำใหญ่เลย ดิฉันบอกกับเพื่อนอีกคนว่าที่ดิฉันไปยืนแย่ง เพราะถ้าแย่งได้ก็จะเอามาให้เธอ แล้วเธอก็จะได้แต่งงานในโอกาสต่อไป เจ้าบ่าวกำลังเอามือเข้าไปค้นหาสายรัดถุงน่อง เพื่อนำมาขว้างให้กับหนุ่มโสด เชื่อไหมค่ะตอนแรก ๆ ที่ดิฉันเห็นประเพณีตอนไปงานแต่งงานที่อเมริกาครั้งแรกรู้สึกตื่นเต้นเอามาก ๆ แต่เพราะดิฉันไปงานแต่งงานแบบนี้ถึงสีครั้งแล้ว เห็นการค้นหาสายรัดถุงน่องในกระโปรงเจ้าสาวเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว เจ้าบ่าวขึ้นไปบนเวที เพื่อนำสายรัดนุ่งน่องเจ้าสาวไปขว้างให้กับพวกหนุ่มโสดแย่งกัน ดิฉันกับเพื่อนร่วมงานค่ะ เห็นไหมค่ะห้างฯที่ดิฉันทำงานจะเป็นพวกเด็ก ๆ กันทั้งนั้น เพราะพวกเค้าทำงานไป เรียนไปด้วย เมื่อเรียนจบก็หางานที่ดีกว่า แต่สำหรับดิฉันก็คงต้องอยู่ต่อไป เชื่อไหมค่ะดิฉันรู้สึกว่าการได้มาทำงานที่ห้างฯ แห่งนี้ ทำให้ดิฉันได้เพื่อน ได้สังสรรค์ มีสังคมของตัวเอง สำหรับการแต่งงานครั้งนี้ของเพื่อนร่วมงานที่ทำงานคนนี้ เพื่อนที่ทำงานดิฉันส่วนใหญ่ไม่เห็นด้วย บอกว่าเจ้าบ่าวยังเด็กมาก แล้วก็ยังเรียนไม่จบไฮสคูและก็มีงานทำที่ยังไม่มั่นคง มิหนำซ้ำแต่งงานแล้วยังไปอยู่กับพ่อแม่ พี่น้องในอพาร์เม้นท์ที่มีห้องนอนเดียว ดิฉันก็รู้สึกแปลกใจมาก ๆว่าทำไมพ่อและแม่ของเจ้าบ่าวและเจ้าสาวถึงปล่อยให้สองคนแต่งงานกัน มิหนำซ้ำต้องบอกว่าการจัดงานแต่งงานครั้งนี้เหมือนน้ำพริกละลายแม่น้ำมาก ๆ เพราะจ้างดีเจมาเปิดเพลง อาหารที่นำมาจัดเลี้ยงเตรียมไว้ประมาณสองร้อยกว่าคน แต่แขกที่มางานเพียงห้าสิบกว่าคน ขอขอบคุณเพื่อน ๆ และน้อง ๆ ที่มาเยี่ยมบล๊อกดิฉัน มีความสุขมาก ๆค่ะ   Create Date : 02 กันยายน 2552 30 comments Last Update : 2 กันยายน 2552 7:35:40 น. Counter : 1632 Pageviews. Share Tweet

งานแต่งงานแอบเหมือนงานพรอมเลยนะคะเนี่ย เด็กๆกันทั้งน้านนน โอ้ว ว่าแต่ว่างงมากๆอ่าค่าว่าทำไมต้องรีบแต่งงานเร็วขนาดนี้   โดย: กล้วยหอมรสนม 2 กันยายน 2552 8:32:24 น.

งานแต่งน่ารักดีน่ะค่ะ แต่งงานเร็วๆก็ดีค่ะมีลูกทันใช้ พี่ไก่สบายดีน่ะค่ะ ส้มคิดถึง(จริงๆน่ะ)   โดย: somphoenix 2 กันยายน 2552 8:39:33 น.

สังเกตว่าคนอเมริกันชอบแต่งงานกันตอนอายุน้อยๆ เนอะพี่ไก่ โดยเฉพาะวัยรุ่นสมัยนี้อ่ะ ตอนแรกๆ หนูก็แปลกใจเหมือนกัน บางคนก็แบบคู่นี้เลย ยังไม่มีการงานที่มั่นคงเลยด้วยซ้ำ น่าจะดูๆ กันไปก่อน แต่คิดในแง่ดีก็ดีนะ จะได้มีเวลาใช้ชีวิตด้วยกันไปนานๆ ค่ะ ขอให้เจ้าบ่าวเจ้าสาวมีความสุขมากๆ ค่า ดีใจที่พี่ไก่ได้ไปแสดงความยินดีกับคู่บ่าวสาวด้วยค่ะ นึกว่าจะไม่ได้ไปซะแล้ว   โดย: เบบูญ่า 2 กันยายน 2552 8:42:07 น.

เพื่อนบ้านวิสกี้ก็เช่นกันค่ะ เห็นเรื่องหนังสือไฮสคูลอยู่แหม็บๆ ก็มีลูกเล็กๆ ออกมาแล้ว พ่อแม่เป็นปู่เป็นย่ากันตั้งแต่ยังสาว ...ว่าไปแล้วก็เสียดายชีวิตและความสนุกในวัยหนุ่มสาวของเค้ากันนะคะ ยังใช้ไม่เท่าไรก็ต้องมานั่งเลี้ยงลูกกันแล้ว นี่ถ้าไม่บอกว่าคู่หนุ่มสาวอายุสิบแปดวิสกี้ก็เดาไม่ถูกเลยค่ะ คิคิ   โดย: วิสกี้โซดา 2 กันยายน 2552 9:01:43 น.

สวัสดียามเย็นค่ะพี่จินนี่ .... ขอโทษพี่จินนี่มาก ๆ เลยค่ะ มาสาย คิดว่าพลาดบล็อกวันก่อนไปแน่ ๆ เป็นอีกมุมหนึ่งของชีวิตในอเมริกานะคะ บางสังคมชอบแต่งงาน ทั้ง ๆ ที่ยังเด็ก ๆ ... เคยได้ยินมาเหมือนกันค่ะพี่ ... เหมือนคุณวิสกี้ พูดนะคะ ถ้าไม่บอกว่า 18 ก็ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ พี่จินนี่สบายดีนะคะ ...   โดย: Tristy 2 กันยายน 2552 9:19:08 น.

จริงด้วยค่ะ แต่ว่าเคสนี้เด็กกว่าที่รู้จักอีกนะเนี่ย เพราะว่าเมื่อเดือนที่แล้วลูกสาวไปงานวันเกิดเพื่อนของแฟนอายุ ๑๙ ชอบรูปที่กรอบคอมเมนต์จังค่ะ น่ารักสดใสแข่งกับดอกทานตะวันมาเลย   โดย: ขาหมูเอาแต่หนัง (annasugars9000 ) 2 กันยายน 2552 9:52:12 น.

แวะมาเยี่ยมคะ นี้อายุ 18 แต่งงงาน มีงานเลี้ยงอย่างดี ฝนนี้อายเลย ตอนแต่งงานที่นี้จัดแบบธรรมดามากๆ เสียไปตั้งหลายตัง เขาเอาเงินที่ใหนมาจัดงานเน้อ อยากจัดแบบนี้จัง แต่คงสายไปแล้ว   โดย: namfonJC 2 กันยายน 2552 10:08:50 น.

น่าคิดอย่างที่พี่ไก่พูดนะคะ ยังเด็กทั้งคู่ อย่างนี้จะดูแลกันอย่างไรล่ะเนี่ย พ่อแม่ก็ยอมกันง่ายๆ ซะงั้น อย่างว่านะคะ วัยนี้ความรักมันมีอำนาจเหนือสิ่งอื่นๆ ไปหมดเลย แต่อยากบอกว่าเจ้าสาวนี่ดูเป็นสาวมากๆ อ่ะ ไม่เหมือนอายุ 18 เลย แต่ก็สวยมากเช่นกันค่ะ   โดย: หัวใจสีชมพู 2 กันยายน 2552 11:20:15 น.

เค้าทำไมแต่งงานกันไวจังเลยอะคะ เจ้าบ่าวเจ้าสาวและเพื่อนๆ เจ้าเนื้อทั้งนั้นเลยค่ะ พี่ไก่ดูตัวเล็กไปเลยนะคะ   โดย: มาดามอุ้ย 2 กันยายน 2552 11:32:40 น.

โอ อ่านประดับความรู้เลยค่ะ... เด็กๆเค้าคิดและทำกันได้ รวดเร็วจริงๆ ป.ล. จขบ ผมสวยจังเลยค่ะ ป.ล. 2 ขนมเปียกปูนต้องอร่อยมากๆแน่ๆเลยค่ะ ทานแทบหมดถาดเนี่ย ชอบเหมือนกันค่ะ   โดย: T+c+ake Time 2002 2 กันยายน 2552 11:44:56 น.

งานแต่งน่ารักมากค่ะ ดูดีมาก .... อยากแต่งมั้งจัง   โดย: ว่าที่เจ้าสาว (jume_san ) 2 กันยายน 2552 11:51:10 น.

สวัสดีครับพี่ไก่ เสียดายรูปไม่ขึ้นครับ เดี๋ยวผมเข้ามาดูอีกรอบตอนเน็ตเร็วกว่านี้อีกครั้งครับ อายุ 18 แต่งงาน ถ้าเป็นบ้านเราก็ถือว่าเร็วมากเลยนะครับ ชีวิตคู่ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ยังไงก็ขอเอาใจช่วยคู่บ่าวสาวด้วยล่ะกันครับ   โดย: กะว่าก๋า 2 กันยายน 2552 12:25:47 น.

งานแต่งน่ารักดีครับ   โดย: คนทุ่งบางเขน 2 กันยายน 2552 13:04:17 น.

บ่าวสาวยังเอ๊อะอยู่เลย เจอรักแท้ตั้งแต่ยังเด็กเลยนะคะเนี่ย จขบ สวยนะคะ หุ่นดีใส่เดรสสวย   โดย: grippini 2 กันยายน 2552 16:21:02 น.

เจ้าบ่าวเจ้าสาวน่ารักจัง   โดย: นิกกี้ (N_silk ) 2 กันยายน 2552 16:45:28 น.

สวัสดีค่ะพี่ไก่ แพรสบายดีค่ะ ขอบคุณนะคะที่แสดงความยินดีด้วย เหมือนจะเห็นภาพงานแต่งนี้มาก่อน หรือ จะเป็นแนวเดียวกันเลยคล้ายๆกัน เอ้ทำไมเค้าชอบใช้สีดำกันจังคะ แพรไม่เคยไปงานแต่งมาก่อน แต่เพื่อนกัน ม็มะดำขนาดนี้ เจ้าบาวเจ้าสาวเค้าใช่เปล่าคะ สบายดีนะคะ   โดย: praewa cute 2 กันยายน 2552 20:05:26 น.

ยินดีกับคู่บ่าวสาวด้วยนะคะ แต่ว่ายังดูเด็กกันมาก ๆ เลยอ่ะค่ะพี่ไก่ ไงก็ขอเอาใจช่วยให้รักกันไปนาน ๆ นะคะ   โดย: thainurse@norway 2 กันยายน 2552 20:22:08 น.

หนูหวังว่าลูกๆ ของหนูอายุเท่านี้จะยังรักเรียน (สูง) และความก้าวหน้าในอนาคต จริงๆ หนูไม่อยากให้พวกเค้าแต่งงานตอนอายุน้อยๆ น่ะค่ะ อย่างหนูเองกว่าจะได้แต่งก็ยี่สิบแปดแล้ว แต่ฝรั่งเค้าโตเร็วนะคะ ถ้าไม่บอกว่าสิบแปดหนูก็คิดว่ายี่สิบนิดๆ กันแล้วนะคะเนี่ย ยังไงเสียฝนก็ขออวยพรให้คู่บ่าว สาว รักกันยืนนาน มีลูกโตทันใช้ค่ะ   โดย: CeciLia_MaLee 2 กันยายน 2552 22:34:14 น.

เป็นเจ้าบ่าวเจ้าสาวที่อายุน้อยจังค่ะ แต่อายุคงไม่สำคัญเท่าวุฒิภาวะนะคะ ขอให้รักกันนานๆ   โดย: KOok_k 3 กันยายน 2552 0:49:21 น.

เด็กมากจริงๆล่ะค่ะ แต่ยังไงก็ขอให้ทั้งคู่มีชีวิตคู่ที่ราบรื่นมีความสุขนะคะ   โดย: pim(พิม) 3 กันยายน 2552 2:56:36 น.

สวัสดีค่ะคุณไก่ ขอโทษที่กลับมาหาช้าอีกแล้ว เพิ่งเข้าบล๊อกวันนี้เองค่ะ รู้สึกแปลกใจไม่แพ้คุณไก่ค่ะ ว่าทำไมพ่อแม่ของทั้งสองฝ่ายยินยอมให้แต่งงานกันทั้งๆที่อายุยังน้อย(มาก) จะรับผิดชอบไหวเหรอคะ เรียนด้วย ทำงานด้วย แถมมีครอบครัว แต่ที่อึ้งที่สุด อยู่รวมกันทั้งครอบครัวในอพาร์ทเม้นท์ห้องนอนเดียวแบบนั้น....เอ่อ แต่ถึงจะยังไง ก็ขอเป็นกำลังใจให้หนุ่มสาวคู่นี้นะคะ   โดย: ปลาทอง9 3 กันยายน 2552 2:59:25 น.

ถ้าเป็นเมื่อก่อนแต่งงานอายุ 18 ก็คงธรรมดา แต่คงเป็นเพราะเดี๋ยวนี้เราเห็นคนแต่งงานกันช้าขึ้นเพราะต้องการให้พร้อมก่อนแต่ง แต่ที่แปลกใจก็คงเป็นเจ้าสาวเข้าไปอยู่บ้านเจ้าบ่าวที่อยู่กันหลายคนแล้วก็มีแค่ห้องนอนเดียว นึกภาพไม่ออกเลย ยังไงก็คงเป็นกำลังให้ทั้งสองน่ะค่ะ ได้รับข้อความแล้วนะคะคุณไก่ ไม่ทราบว่าเป็นเพราะอะไรถึงเมนท์ไม่ได้ แต่เมื่อคืนกลับมากำลังจะอัพรูปขึ้นบล๊อกใหม่ อ้าว..เจอโรคยอดฮิต bandwidth เกินกับเค้าด้วย ทั้งที่แหม่มเพิ่งฝากรูปกับ photobucket เข้าไปแค่ 30% เอง ก็เลยเข้าไปหาข้อมูลใน google ดูเลยรู้ว่า ไม่ว่าเราจะฝากมากฝากน้อย แต่ถ้ามีคนคลิ๊กเข้ามาดูบล๊อกหน้าที่เราเอา link รูปของ photobucket ที่เราฝากไว้แยะ มันจะเกินโควต้าที่เค้าให้ในแต่ละเดือน แล้วมันก็จะขึ้น bandwidth exceeded ได้ (เอ จำได้ว่าของคุณไก่ก็เจอ case คล้ายแบบนี้ใช่ป่าว) ตอนนี้แหม่มก็งานแยะด้วย ย้อนไปแก้ลิงค์รูปก็ต้องใช้เวลา ก็คงต้องทะยอยทำแต่คงใช้เวลาหน่อย ทีแรกเมื่อคืนหงุดหงิดก็ว่าจะซื้อเพิ่มแต่คิดไปคิดมาเสียดายตังค์..อิอิ (ก็ในเมื่อมีของฟรีให้ใช้แล้วทำไมต้องไปเสียตังค์) เลยว่าเดี๋ยวจะเปิด account ใหม่แล้วก็แยกรูปเป็นหมวดตาม account จะได้ไม่แย่ง bandwidth กัน อย่างว่านะคะ คุณไก่ไว้ผมยาวมานาน พอตัดผมไปแล้วมันก็รู้สึกไม่คุ้นเป็นธรรมดา แต่ผมสั้นแล้วก็สบายไปอีกแบบนะคะ ที่คุณไก่ถามว่าจะไปเมกาอีกเมื่อไร ที่จริงถ้าช่วงนี้ไม่มีติดเรื่องงานก็ว่าจะไปช่วงนี้ เพราะเป็น summer ถึงจะร้อนแต่ก็มีโอกาสได้เที่ยวหลายที่หน่อย ไม่เหมือนตอนหน้าหนาวเพราะหลายที่ไม่เหมาะที่จะไปตอนช่วงนั้น แต่ยังไงก็แพลนจะไปคริสมาสปีใหม่ที่โน่นอยู่ค่ะ แต่ว่าจะตอนไหนก็ต้องดูเรื่องงานทางเมืองไทยด้วย แล้วคุณไก่ปีนี้มีแพลนได้กลับเมืองไทยหรือยังค่ะเนี่ย นี่ใกล้ long weekend คุณไก่มีแพลนไปเที่ยวไหนหรือเปล่า นี่   โดย: narellan 3 กันยายน 2552 9:11:34 น.

หนูนึกถึงแบบของไทยบางบ้านเลยค่ะ เรื่องแต่งงาน แนวเดียวกะที่พี่เล่าเลยค่ะ แต่เค้าบอกว่ามีลูกทันใช้ค่ะ รูปที่โต๊ะจีนผูกผ้าดำ ถ้าไม่มีลูกโป่งม่วงๆนะ นึกว่างานศพเลยค่ะ ถ้าผู้ใหญ่ของไทยบางคนที่ถือมาเห็นคงจะว๊ากเลยค่ะ ดำ ม่วง เค้กก็ดำ   โดย: quilt 3 กันยายน 2552 13:26:31 น.

สวัสดีค่ะ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมเยียนที่บล๊อกนะคะ ปุ๊ยสบายดีค่ะ หวังว่าพี่คงสบายดีเช่นกันนะคะ ยกเว้นแต่เรื่องอากาศร้อนที่พี่บอกว่ามีไฟป่า ตอนนี้ที่เมืองไทยก็ร้อนมากเลยค่ะ แอบเห็นใจคู่แต่งงานคู่นี้ยังไงไม่ทราบค่ะ คือยินดีกับเค้าที่ได้ครองคู่กัน เค้าคงจะมีความสุขดี แต่เหมือนอะไรๆยังไม่ค่อยพร้อมนัก แต่งานเค้าปุ๊ยว่าเค้าจัดสีได้สวยดีค่ะ สีม่วงขาวดำ ออกมาดูดีเลยค่ะ   โดย: icysoda 3 กันยายน 2552 14:19:35 น.

สวัสดีค่ะพี่ไก่ พี่ได้ออกงานแต่งอีกแล้วเหรอนี่ บ่อยเหมือนกันนะคะ พี่ไก่สปิริตสูงมากค่ะ ขนาดเธอทำไม่ดีกับพี่ยังไปเลย คนอื่นไม่เห็นไป ต่อไปเธอคงคิดได้แล้ว ช่วงนี้อากาศกำลังเข้าหน้า fall ลมพัดเย็นๆทั้งวันเลยค่ะ   โดย: แม่น้องขวัญ_ซาแมนต้า 3 กันยายน 2552 19:57:48 น.

สวัสดีค่ะพี่ไก่ ..อิอิ เด็กเดี๋ยวนี้แต่งงานเร็วจังเนอะ อิอิ ว่าแต่ พี่ไก่ ทำไมเมืองนอกเค้าให้ใส่ชุดดำไปงานแต่งได้เพราะเป้นความคลาสสิค แต่ถ้าเป็นเมืองไทยคงไม่ให้เข้างานแน่ ๆๆ ค่ะพี่ไก่ อิอิ ตอนนี้เมืองไทยฝนตกทุกวันเลยแล้วที่นั่นเป็นไงบ้างค่ะ อากาศดีไหมเอ่ย ใกล้ถึงวันพักผ่อนแล้วยังไงก็พักผ่อนเยอะ ๆๆ น่ะค่ะพี่ไก่ อิอิ   โดย: น้องข้าวเหนียวกะพี่หมูปิ้ง (MooBamBam ) 4 กันยายน 2552 16:25:55 น.

พระนี้ขึ้น 15 ค่ำเดือน 10 ไม่เห็นแก่ตัว ผลก็รั่วรดผู้อื่น ไม่ต้องฝืน ยื่นหยิบให้ได้เสมอ ไม่เท่าไหร่ ในโลกเกลื่อนด้วยเพื่อนเกลอ เป็นโลกเลอ ล้นลาภอาบไมตรี ไม่เห็นแก่ตัว ก็เมตตาขึ้นมาเอง รู้ยำเกรง รู้ใช้ธรรม นำวิถี ไม่อาจฆ่า ไม่อาจลักไม่ล่วงประเวณี ไม่หลอกลวง และไม่มีที่เมามาย ไม่เห็นแก่ตัว ก็หมดตัวจะยึดถือ นั้นแหละคือ หมดมูลเหตุ กิเลสหาย ไม่อาจโลภ โกรธ-หลง คงใจหาย สะอาด-สว่าง สงบได้ ฝ่ายนิพพานฯ พุทธทาสภิกขุ ระลึกถึง..กัลยณามิตรที่แสนประเสริฐ..เสมอค่ะ อนุโมทนาค่ะ cattleya.. น่ารักจังเลยค่ะ   โดย: catt.&.cattleya.. 4 กันยายน 2552 21:28:09 น.

อิจฉาพี่ไก่จัง จะบอกว่าไม่เคยไปงานอะไรแบบนี้เลยแหละ แหะ แหะ คิดถีงค่ะ   โดย: teddybear@LB 4 กันยายน 2552 23:01:50 น.

หวัดดีค่ะพี่ไก่ ออกงานบ่อยเหมือนกันนะคะ กุ้งไม่ค่อยได้ไปงานใครเลยค่ะ ส่วนใหญ่ก็มีแต่คนที่แต่งงานกันแล้วทั้งนั้น เลยไม่ค่อยได้มีโอกาสเห็นงานแต่งซักเท่าไหร่ ฝรั่งเค้าแปลกดีนะคะงานแต่งมีสีดำได้ เป็นคนไทยปัญหาใหญ่เลยค่ะ แถมเค๊กยังมีสีดำอีกด้วย เจ้าบ่าวเจ้าสาวก็เด็กมากจริงๆ ฝรั่งที่กุ้งเห็นที่นี่ส่วนใหญ่ก็มีลูกกันตั้งแต่อายุยังน้อยเหมือนกันค่ะ ขอบคุณที่พี่ไก่เข้าใจกุ้งเรื่องน้องกาโม่นะคะ กุ้งเองต้องทำใจจริงๆค่ะ แต่ก็ยังมีน้องไจแอนน์กับตุ๊กน้อยที่ยังอยู่ด้วยที่นี่ค่ะ ก็คงช่วยได้เยอะ พี่ไก่ทำขนมไทยทานบ่อยช่วงนี้เหรอคะ กุ้งไม่ได้ทำอะไรเลยค่ะ ความขยันมันหายไปหมดเลยค่ะ ช่วงนี้เลยไม่ได้ทำอะไรทาน วันก่อนไปซื้อขนมเทียนจากร้านจีนแต่มีของหลายชาติในเอเซียขาย คนไทยทำมาขายน่ะค่ะ เห็นแล้วอดใจไม่ได้แต่ก็ทำใจไว้ล่วงหน้าแล้วจะไม่อร่อย แล้วก็ไม่อร่อยจริงๆล่ะค่ะ อยู่ที่นี่ไม่เคยได้ทานอะไรอร่อยเลย ก็เข้าใจนะคะว่าคนที่ทำมาขายน่ะเค้าทำทานในบ้านแบบตามอัฒภาพคือคงไม่ใช่แม่ค้ามืออาชีพ แค่ทำทานที่บ้านแล้วก็แบ่งมาขายได้ด้วย กุ้งก็ทานหมดแหละ่ค่ะแต่มันไม่อร่อยจริงๆ แต่ก็ยังดีที่ยังมีอะไรให้ลองทานให้หายคิดถึงได้บ้าง ขนมเทียนไส้เค็มนี่ของโปรดจริงๆค่ะพี่ไก่ ดีนะคที่ไฟอยู่ห่างจากบ้านพี่ไก่มาก แต่ก็ยังไม่วายที่ได้รับผลกระทบไปด้วยจากควันไฟและความร้อนที่แผ่มา ขอให้ดับไวๆจะได้ไม่เสียหายมากไปกว่านี้ อยู่ที่นั่นมีปัญหาแผ่นดินไหวกับไฟป่า อยู่ฟลอริด้าเจอเฮอริเคนค่ะ ตกลงไม่รู้จะอยู่ไหนดี อิอิ อยู่เมืองไทยน่าจะดีกว่านะคะเนี่ย พี่ไก่มีความสุขมากๆนะคะ   โดย: amskye 5 กันยายน 2552 1:43:48 น.

อยากกินเค้กอ่ะค่ะพี่ไก่ อิๆ   โดย: ClayAnn 5 กันยายน 2552 3:48:10 น.