ไปดูงานแต่งงานแม็กซิกันอเมริกัน กันค่ะ
สวัสดีค่ะ เพื่อน ๆ และน้อง ๆ ชาวบล๊อกแก็งค์
ก่อนอื่นดิฉันขออัพเดทชีวิตของดิฉันก่อนที่จะไปเข้าเรื่องงานแต่งงานน่ะค่ะ ตอนนี้ดิฉันก็ยังทำงานอยู่ที่ Old Navy หรือห้างทหารเรือแก่ๆ แต่ได้ชั่วโมงการทำงานเพิ่มขึ้นค่ะ เพราะดิฉันสามารถหาลูกค้ามาทำบัตรเครดิตได้
เดือนที่ผ่านมาดิฉันหาลูกค้ามาทำบัตรเครคิตได้ยี่สิบคนค่ะ ผู้ช่วยฯ ใจร้ายจึงจับมือชกว่าเดือนนี้ดิฉันต้องหาได้มากขึ้นคือเป้าหมายมากกว่ายี่สิบคน พอดิฉันเห็นบอร์ดติดประกาศอย่างนั้น เลือดขึ้นหน้าเลยค่ะเพราะจะไม่ให้โกรธได้ไงค่ะ สำหรับคนที่เดือนที่ผ่านมาหาลูกค้าไม่ได้ ก็ไม่เห็นถูกลงโทษ แต่ตั้งเป้าให้แค่สองคน และดิฉันก็จำได้ว่าดิฉันเซ็นต์การยอมรับว่าเดือนนี้จะหาลูกค้าทำบัตรเครดิตให้สองคน นี่มันมัดมือชกนี่หนา
ดิฉันจึงเข้าไปหาผู้จัดการ บอกว่าทำไมทำอย่างนี้ ดิฉันไม่ต้องการทำงานภายใต้ความกดดัน ควรปล่อยดิฉันตามลำพัง แล้วดิฉันก็รู้หน้าที่ดีคือต้องพยายามหาลูกค้ทำบัตรเครดิตให้ได้
เชื่อไหมค่ะผู้จัดการบอกเค้าไม่รู้เรื่องนี้เลย ผู้ช่วยฯใจร้ายจัดการเองทุกอย่าง ไม่ต้องวิตกเค้าจะจัดการให้ มากกว่านั้นผู้จัดการยังหยอกคำหวานอีกว่าเค้าทราบดีว่าดิฉันทำงานหนัก และเค้าก็อยากมีพนักงานอย่างดิฉันมากกว่าหนึ่งคน
หลังจากนั้นอีกสองวันพอดิฉันไปทำงาน ที่บอร์ดพนักงานก็มีการแก้ไข เป้าหมายการหาลูกค้าของดิฉันจากยี่สิบกว่าคนเหลือห้าคน ดิฉันคิดในใจว่าผู้ช่วยฯ ต้องโกรธดิฉันแน่เลยที่ไปร้องเรียนผู้จัดการ แล้วผู้จัดการก็แก้ไขตามที่ดิฉันต้องการ
ก็จริงอย่างว่าค่ะ ช่วงนี้ดิฉันไปทำงานก็เจอเธอเข้าเวรพร้อมกับดิฉัน เมือวานเธอก็มารังแกดิฉันอีก ก่อนที่ดิฉันจะเริ่มงานดิฉันก็ถามเธอว่าวันนี้จะให้ทำอะไร เธอก็บอกว่าให้ดิฉันนำเสื้อผ้าจากห้องลองเสื้อผ้าไปจัดวางขาย แล้วบอกซิว่าวันนี้จะหาลูกค้าทำบัตรเครดิตให้กี่คน ดิฉันก็บอกว่าวันนี้เงียบจะตายไม่ค่อยมีลูกค้า ดิฉันไม่รับปากหรอก แต่จะทำให้ดีที่สุด
เธอบอกพูดอย่างนี้ไม่ได้ต้องบอกมาว่าจะหาให้ได้กี่คน ดิฉันก็เฉย ๆ ฟังเธอพูดต่อไป เธอบอกว่าถ้าบอกว่า เช่นสองหรือสามรายก็จบ ไม่เป็นผลร้ายอะไร ถ้าหาลูกค้าไม่ได้ แต่อยากให้บอก ดิฉันก็นิ่ง เธอก็บอกเองว่าสองราย ดิฉันก็พยักหน้า แล้วก็ไปทำงาน
พอตอนพัก ดิฉันเจอเพื่อนที่สนิทกัน ก็นั่งคุยกันที่ห้องพัก ซึ่งยังเหลือเวลาอีกประมาณสองนาทีที่ดิฉันจะเข้างาน ผู้ช่วยฯใจร้าย เดินมาพอดีเห็นดิฉันกำลังนั่งคุยกับเพื่อนคนนี้อยู่ ผู้ช่วยบอกว่านี่ถึงเวลาทำงานของดิฉันแล้ว ยังไม่ไปทำงานอีก ดิฉันบอกยังเหลืออีกสองนาที เธอก็แก้ตัวว่าควรเตรียมตัวได้แล้ว ดิฉันจึงบอกเพื่อนว่าจะไปทำงานแล้ว พอดิฉันเดินผ่านผู้ช่วยฯ ดิฉันบอกว่ายังเหลืออีกหนึ่งนาที ขอไปเข้าห้องน้ำหน่อยได้ไหม เธอยิ้มแล้วบอกว่าได้ ดิฉันคิดในใจดิฉันมาทำงาน ไม่ใช่มาโรงเรียนอนุบาลที่ต้องมีครูมาคอยดูแล
แต่ดิฉันก็พอทราบว่าเธอไม่อยากให้ดิฉันไปคุยกับเพื่อนสนิทคนนี้ เพราะผู้ช่วยฯไม่ชอบเพื่อนดิฉันคนนี้ เพื่อนดิฉันคนนี้ทำงานมานานกว่าเธอมาก ทำงานมามากกว่าห้าปี อย่างที่เพื่อน ๆ และน้อง ๆ บางคนคงได้อ่านเรื่องของเธอ เธอเป็นพนักงานที่ขยันทำงานดี ได้รางวัลพนักงานดีเด่นบ่อย แต่เพราะเธอความรู้น้อย จึงไม่ได้รับการโปรโมทเป็นผู้ช่วยฯ หรือผู้จัดการฯ
เพื่อนดิฉันคนนี้เคยไปฟ้องเรื่องพฤติกรรมหยาบคายของผู้ช่วยฯ กับผู้จัดการ และผู้จัดการก็ต่อว่าผู้ช่วยฯ ในที่สุดผู้ช่วยฯ ก็ต้องมาขอโทษเพื่อนดิฉันอย่างเสียไม่ได้
ดิฉันก็พอเข้าใจว่าผู้ช่วยฯ จึงไม่อยากให้ดิฉันไปคุยกับใครที่เธอไม่ชอบ เพราะเดี่ยวจะมาเสี้ยมสอนดิฉันให้แข็งข้อ ตอนนี้ผู้ช่วยฯ ภูมิใจนักภูมิใจหนาในความว่านอนสอนง่ายของดิฉัน และเธอก็เที่ยวไปคุยกับใครต่อใครได้หน้าว่าที่ดิฉันสามารถหาลูกค้าทำบัตรเครดิตได้มาก เพราะฝีมือเธอที่ปั้นดิฉันขึนมากับมือ
เมื่อวานอีกเช่นกันขณะที่ดิฉันกำลังอยู่ห้องลองเสื้อผ้า เพื่อนดิฉันอีกสองคนก็เข้ามาแวะคุยด้วย พวกเรากำลังนินทาผู้ช่วยฯ แสนใจร้ายอยู่เพลิน ๆ เธอก็เดินเข้ามา พวกเรารีบคว้าเสื้อผ้ากัน วิ่งออกไปหน้าร้านเลยค่ะ เพราะกลัวเธอกันมาก พอเธอหายไป พวกเรามาเจอกันใหม่ก็หัวเราะต่อกระซิบกัน ถ้าเห็นเธออีก พวกเราก็วิ่งหนีกันค่ะ
หลังจากฟังเรื่องการบ่นผู้ช่วยฯ แสนใจร้ายของดิฉันแล้ว ก็มาอ่านและดูภาพงานแต่งงานกันดีกว่าค่ะ
มาเข้าเรื่องงานแต่งงานแบบแม็กซิกันและอเมริกันกันเลยค่ะ
เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาดิฉันและสามีได้รับเชิญไปงานแต่งงานลูกชายของเพื่อนสามีที่ทำงาน ซึ่งตัวเพื่อนสามีดิฉันและลูกชายเป็นแม็กซิกันอเมริกันค่ะ เพราะบรรพบุรุษของครอบครัวนี้เป็นแม็กซิกัน แต่รุ่นหลัง ๆ คือเพื่อนสามีดิฉันเกิดที่อเมริกา แต่คนแม็กซิกันเค้าจะรักษาขนบธรรมเนียมของพวกเค้าไว้ ถึงแม้พวกเค้าจะไม่ได้อยู่ที่แม็กซิโกก็ตาม ก็เหมือนกับคนเชื้อสายจีนที่อยู่ในไทย เหมือนดิฉันล่ะค่ะ ประเพณีต่าง ๆ เช่น แต่งงาน ตรุษจีน สารท์จีน ก็ยังปฏิบัติตามบรรบุรุษเชื้อสายจีนอยู่
ครอบครัวเพื่อนสามีดิฉันเค้าเป็นแม็กซิกันโดยดั่งเดิม พวกคนแม็กซิกันก็จะแต่งงานกับเชื้อสายแม็กซิกันด้วยกันค่ะ น้อยคนที่จะแต่งงานกับพวกผิวดำ หรือผิวขาว หรือเอเชีย
เพื่อนสามีดิฉันคนนี้ก็เช่นกันค่ะแต่งงานกับเชื้อสายแม็กซิกันด้วยกัน พอลูกชายเค้าโตก็แต่งงานกับเชื้อสายแม็กซิกันด้วยกันอีกค่ะ แต่เด็กพวกนี้เกิดในอเมริกันน่ะค่ะ พวกเค้าบางคนเห็นหน้าตาแม็กซิกัน เชื่อไหมค่ะ พูดสเปนไม่ได้ เพราะพวกเค้าอยู่กับคนอเมริกันส่วนใหญ่ จึงไม่ได้ใช้ภาษาสเปนเท่าไร สำหรับวัฒนธรรมก็จะผสมกันเป็นแม็กซิกัน และอเมริกันค่ะ
สำหรับงานแต่งงานเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมานี้ ก็เป็นงานแต่งงานที่ผสมวัฒนธรรมของคนแมกซิกันและอเมริกันเข้าด้วยกัน สำหรับแขกที่มางานเป็นเชื้อสายแมกซิกันค่ะ มีสามีดิฉัน ดิฉัน และเพื่อนสามีอีกหนึ่งคนที่ไม่ใช่เชื่อสายแม็กซิกัน
มาดูภาพพร้อมคำบรรยายเลยค่ะ
นี่คือการ์ดเชิญค่ะ
ภายในการ์ดเชิญ แปลกมากเลยค่ะ นอกจากระบุชื่อเจ้าภาพ ชื่อเจ้าบ่าว เจ้าสาว ยังระบุชื่อของเพื่อนเจ้าบ่าว (the best man)และเพื่อนเจ้าสาวด้วยค่ะ ( the bride' maids) นอกจากนั้นงานนี้ยังระบุอีกว่าห้ามนำเด็กมาในงาน ซึ่งสังคมอเมริกันเค้าไม่ถือว่าไม่สุภาพน่ะค่ะ เป็นเรื่องปกติค่ะ
สำหรับของขวัญที่ดิฉันและสามีจัดให้ก็คือบัตรที่จับจ่ายใช้สอยแทนเงินที่ Target ซึ่งเป็นห้างสรรพสินค้าของอเมริกาค่ะ เป็นห้างฯ ที่ขายสินค้าราคาถูก เหตุที่สามีเลือกซื้อบัตรของห้างฯ นี้เพราะเจ้าบ่าวและเจ้าสาวระบุลงไปในการ์ดว่าพวกเค้าทั้งสองลงทะเบียนงานแต่งงานในห้างฯ นี้ แขกบางคนก็จะไปออนไลน์ดูที่ห้างฯ นี้ว่าเจ้าบ่าวและเจ้าสาวขาดเหลืออะไร ก็จะซื้อให้ สำหรับสามีดิฉันคิดว่าซื้อบัตรนี้ดีกว่า เพราะถ้าเจ้าบ่าวและเจ้าสาวขาดเหลืออะไร จะได้นำบัตรของขวัญนี้ไปใช้ได้
นี่ค่ะคือบัตรของขวัญที่สามีและดิฉันให้เป็นของขวัญเจ้าบ่าวและเจ้าสาว
สำหรับงานที่โบสถ์ที่จัดตอนบ่าย เป็นโบสถ์ของคาธอริกค่ะ เพราะชาวแม็กซิกันนับถือคาธอริกค่ะ ดิฉันไม่ได้ไปค่ะ เพราะติดทำงาน สามีดิฉันไปค่ะ
ดิฉันไปงานตอนจัดเลี้ยงตอนกลางคืนค่ะ นี่ค่ะสถานที่จัดเลี้ยง มีหลายห้องค่ะ เจ้าบ่าวและเจ้าสาวเลือกห้องนี้ค่ะ จุคนได้ประมาณหลายร้อยกว่าคนค่ะ
นี่คือรถที่จอดอยู่หน้างานค่ะ
เมื่อเข้าไปถึงก็มีโต๊ะลงทะเบียนค่ะ สามีก็เซ็นอวยพรค่ะ
นี่ค่ะโฉมหน้าเจ้าบ่าวและเจ้าสาว พร้อมสามีดิฉัน
แม่เจ้าบ่าวค่ะ งานนี้เพื่อนเจ้าบ่าว เจ้าสาวและแม่เจ้าบ่าวและเจ้าสาวสวมใส่ชุดสีเขียวกันค่ะ
พ่อเจ้าบ่าวค่ะ ก็คือเพื่อนทีทำงานสามีดิฉันค่ะ
พอเราไปนั่งโต๊ะ ก็เจอเพื่อนสามีจองโต๊ะอยู่แล้วค่ะ ดิฉันกับเธอจึงถ่ายรูปคู่กันค่ะ
บรรยากาศในงานค่ะ จะมีนักดนตรีแม็กซิกัน ร้องเพลงและเล่นดนตรีค่ะ ซึ่งเรียกว่า Mariachi เป็นภาษาเสปนค่ะ
โต๊ะที่นั่งแต่ละโต๊ะ ก็จะจัดวางรูปของเจ้าบ่าว เจ้าสาวไว้ค่ะ
พอนั่งไปได้ประมาณสักพัก ก็เริ่มพิธีค่ะ จะเห็นเด็ก ๆ เดินนำขบวน พ่อแม่เจ้าบ่าว เจ้าบ่าว เพื่อนเจ้าบ่าว เจ้าสาว และเจ้าบ่าว เจ้าสาวค่ะ
นี่คือพ่อและแม่เจ้าสาวค่ะ
นี่คือเพื่อนเจ้าบ่าวและเจ้าสาวค่ะ
ปิดท้ายขบวนด้วยเจ้าบ่าวและเจ้าสาวค่ะ เจ้าบ่าวอายุ 23 ปีค่ะ ไม่ทราบเจ้าสาวอายุเท่าไร เจ้าบ่าวเหมือนพ่อมาก ๆ เลยค่ะ
โต๊ะพิเศษค่ะ จัดให้เพื่อนเจ้าบ่าว เจ้าสาว เจ้าบ่าว เจ้าสาวนั่งโดยเฉพาะค่ะ
เมื่อขบวนจบสิ้น ก็จะมีการดืมอวยพรกันค่ะ หลังจากนั้นก็ได้เวลาทานอาหารค่ะ จานแรกเค้าเสริฟ Salad ให้ค่ะ
พอจบด้วยสลัด เค้าก็เสริฟด้วยอาหารนี้ล่ะค่ะ ขนมปัง พาสต้า เสต็ก ไก่อบ ผักอะไรดิฉันเรียกไม่ถูกค่ะ แต่อร่อยมาก ทานหมดเลย แต่ไม่อิ่มค่ะ อยากจะขออีกจาน แต่ไม่กล้า เพราะไม่เหมือนบัพเฟ่ที่เราไปตักเอง อายแขกเค้าค่ะ แต่อยากได้อีกจานหนึ่งค่ะ ไม่อิ่มเลยค่ะ
ต่อจากนั้นก็เป็นการเต้นรำของเจ้าบ่าว เจ้าสาว หอมกันไปหอมกันมาค่ะ
จากนั้นก็สลับคู่เต้นรำ ของพ่อเจ้าบ่าว เจ้าสาว เจ้าบ่าวและเจ้าสาวค่ะ
มุมของขวัญค่ะ
ถ่ายกับเพื่อนสามีที่ทำงานค่ะ เพื่อนคนนี้เกิดที่แม็กซิโกค่ะ แต่มาโตที่อเมริกา เธอจึงพูดภาษาอังกฤษไม่ติดสำเนียงแม็กซิกันเลยค่ะ
ช่วงเวลาระทึกใจสำหรับหนุ่มโสดและสาวโสดค่ะ
เจ้าสาวเตรียมตัวขวางช่อดอกไม้ค่ะ
นี่คือกลุ่มสาวโสดที่จะมาแย่งดอกไม้ค่ะ
เมื่อเสร็จสิ้นของการแย่งดอกไม้ของสาวโสดแล้ว ก็เป็นคิวของหนุ่มโสดค่ะ ว่าคิวต่อไปจะถึงคิวของใครได้แต่งงาน
เจ้าบ่าวจะเข้าไปที่ในกระโปรงของเจ้าสาว เพื่อค้นหา สายรัดดถุงเท้าหรือ garter เพื่อนำมาให้เจ้าสาวเหวียงแจกหนุ่มโสดค่ะ ประเพณีนี้ดิฉันเพิ่งเห็นครั้งแรกค่ะ ไม่เคยคิดว่าหนุ่มโสดก็มีการแย่งสาวรัดด้วย เพื่อรอคิวแต่งงานต่อไป
เจ้าบ่าวเจอสายรัดดถุงเท้าแล้วค่ะ
นี่ค่ะกลุ่มหนุ่มโสดที่รอแย่งสายรัดถุงเท้าค่ะ
หลังจากนั้นก็เป็นการเต้นรำของเจ้าสาวกับแขกค่ะ เพื่อหาเงินมาช่วยจ่ายค่างานเลี้ยงและค่าอาหารในงานแต่งงาน เห็นไหมค่ะเจ้าสาวถือกระเป๋าสีขาว แขกที่มาเต้นรำกับเธอ จะใส่เงินไปในกระเป๋าใบนี้ค่ะ
สำหรับสามีดิฉัน ไม่ได้ไปเต้นรำด้วย เพราะคิวยาวมาก เลยฝากเงินไว้กับพ่อเจ้าบ่าวแทนค่ะ และเราสองคนก็กลับก่อนที่จะทานเค็กด้วยค่ะ เพราะสามีต้องมาทำธุระที่อื่นอีก
ขอบคุณเพื่อน ๆ และน้อง ๆ ที่มาเยี่ยมทีบล๊อกน่ะค่ะ และดิฉันจะไปเยี่ยมค่ะ
มีความสุขมาก ๆ ค่ะ
Create Date : 10 กันยายน 2551 |
|
43 comments |
Last Update : 10 กันยายน 2551 1:23:13 น. |
Counter : 10567 Pageviews. |
|
|
|
การทำงานท่าจะกดดันนะค่ะต้องหาลูกค้าให้ได้ตามเป้านี่ย ยังไงก็สู้สู้น่ะค่ะ