Toy Story 3 – หรือจะเป็น Animation ที่ดีที่สุดประจำปี 2010

อันนี้ อ่านมาเขาเขียนดีมากแล้ว เอามาให้อ่านกันครับ

รีวิว Toy Story 3 – แอนิเมชั่นที่ดีที่สุดประจำปี 2010!
=====================================
รีวิวโดย...ทอม แฮนเซ่น

คงจะไม่เกินเลยไปนักหากจะขอใช้คำว่า “ยอดเยี่ยมไร้ที่ติ” กับ หนังแอนิเมชั่นลำดับที่ 11 ของพิกซาร์เรื่องนี้ ซึ่งจะว่าไปแล้วผลงานของพิกซาร์ 10 เรื่องที่ผ่านมา ก็ไม่เคยสร้างความผิดหวังให้กับเราเลยแม้แต่ครั้งเดียว แต่คราวนี้มันอาจจะพิเศษกว่าครั้งอื่นๆ อยู่สักหน่อยตรงที่ว่า หนังเรื่องนี้เป็นหนังภาคต่อและเป็นภาคที่ 3 แล้วด้วย แต่มันก็ยังทำให้เรารู้สึกตราตรึงหัวใจได้ไม่แพ้กับหนังสองภาคแรก หนำซ้ำ หาก Toy Story 3 เป็น บทสรุป หรือเป็น ภาคจบ แล้วล่ะก็ นี่คงเป็นการปิดตำนานสุดยอดหนังการ์ตูนเรื่องนี้ลงอย่างสมบูรณ์แบบ



สิ่งที่น่าทึ่งเป็นอย่างยิ่งของ Toy Story 3 ก็คือ การที่ผู้สร้างสามารถยึดโยงเรื่องราวจากสองภาคแรกนำมาเชื่อมต่อกับเรื่องราว ในหนังภาค 3 ได้อย่างลงตัว ถึงแม้จะว่างเว้นจากหนังภาคก่อนไปนานถึง 11 ปีก็ตาม แน่นอนว่าหนังสองภาคที่ผ่านมา มีของ ให้นำมาเล่นต่อมากมาย แต่ทีมงานพิกซาร์ก็พยายามบ่มเพาะให้สุกงอมเต็มที่ ถึงจะยอมปล่อยของที่เจ๋งที่สุดออกมาสู่สายตาแฟนๆ บางคนอาจจะบอกว่า ก็ไม่เห็นจะยากตรงไหนเลย ในเมื่อคนดูทั่วโลกก็รู้จัก Toy Story รู้จัก นายอำเภอ วู้ดดี้ รู้จัก นักบินอวกาศ บัซ ไลท์เยียร์ และรู้จัก แอนดี้ เด็กหน้าตกกระผู้เป็นเจ้าของ ของเล่น สุดป่วนทั้งหลาย เป็นอย่างดีอยู่แล้ว ถ้าจะทำหนังภาคต่อก็ไม่ใช่เรื่องที่ลำบากอะไร ซึ่งคงไม่ผิดถ้าใครจะคิดแบบนั้น แต่ถึงยังไงก็เถอะ ถ้าเกิดไม่ได้คนที่มีความรัก ความผูกพัน รวมถึงมีความเข้าใจในโปรเจ็กต์นี้อย่างถ่องแท้มาสานเรื่องราวต่อล่ะก็ ผลลัพธ์ที่ออกมาก็คงไม่เลอเลิศอย่างที่เราได้เห็นกัน

Toy Story 3 เปิดเรื่องด้วยภาพของ แอนดี้ ที่บัดนี้โตเป็นหนุ่มแล้ว และต้องจัดการแพ็คข้าวของในห้องให้เรียบร้อยเพราะกำลังจะไปเรียนต่อมหาวิทยาลัย ปัญหาของ แอนดี้ ก็คือ เขาจะเอายังไงดีกับของเล่นกองใหญ่ที่เป็นเพื่อนกับเขามาตั้งแต่เด็กๆ ความสนุกสนานเริ่มต้นขึ้นเมื่อมีเหตุให้เหล่าของเล่นต้องออกผจญภัยอีกครั้ง เพราะดันถูกส่งไปบริจาคให้สถานรับเลี้ยงเด็กอย่างไม่ตั้งใจ จน วู้ดดี้ (ของเล่นชิ้นเดียวที่ แอนดี้ คิดจะพาไปที่มหาวิทยาลัยด้วย) ต้องพยายามโน้มน้าวให้เพื่อนๆ ของเล่นชิ้นอื่นๆ กลับบ้าน พร้อมอธิบายว่า แอนดี้ ไม่ได้คิดจะเอาพวกเขามาทิ้งอย่างที่เข้าใจกัน


มุมมองของ..ผม

- ด้วยเนื้อเรื่องทีมีเค้าโครงไม่ต่างจากภาคก่อนๆเท่าไรนัก แต่พิกซาร์ยังสามารถสร้างความประทับใจ
และทำให้ผมน้ำตาซึมกับฉากธรรมดาๆ อย่างตอนที่แอนดี้เล่นของเล่น เป็นต้น (ใครมีอดีตที่เคยเล่นของเล่น ดูฉากนี้ระวังน้ำตาซึมนะ)

บางคนอาจบอกว่า ไม่เห็นต่างกะภาคก่อนๆเท่าไหร่เลย แต่อย่าลืมว่า หนังเรื่องนี้ห่างจากของเก่าเป้น 10 ปี สิ่งที่จะกระตุ้นจิตสำนึกของคนได้มากที่สุด คือ การทำให้นึกถึงเรื่องราวดีๆ และความสนุกในรูปแบบเดิมๆ ก้อในเมื่อมันทำให้เรารัก มันก้อต้องทำให้รักกันจนตายไปข้างนึงเลยดีกว่า เรียกน้ำตาได้ง่ายดี

ของเล่นทุกชิ้นได้รับบทเด่นได้ใกล้เคียงกัน ไม่ยิ่งหย่อนกว่ากันเลย กระจายบทให้แต่ละตัวมากกว่าภาคอื่นๆด้วยซ้ำ แม้ว่าภายในเนื้อเรื่องจะไม่มีมุกตลกหยอดมากนัก แต่จุดที่จะทำให้ขำก็มีไม่น้อยเหมือนกัน

ส่วน จุดที่ทำให้ต่อมน้ำตาแตกก็มี และ หลอกให้เราน้ำตาไหลแบบเนียนๆซะด้วยค่อยเป็นค่อยไป จนน้ำตาไหลออกมาไม่รู้ตัว

แฟนผมพยายามปลอบลุกว่ามันการ์ตุนไม่ต้องร้องหรอกหลังจากลูกสาวผมปล่อย โฮ น่าดูตอน 15 นาทีสุดท้าย แต่หารู้ไม่ว่า พ่อเขาเธอก้อกำลังเอามือปาดน้ำตาด้วยความซึ้ง อย่างมีความสุขอยู่ข้างๆ และออกมาดันมาถามเราได้ว่า ร้องไห้ทำมัย แหมถ้าไม่มัวแต่ไปปลอบลูกมีสมาธิดูมากกว่านี้ อาจจะช่วยกันเช็ดน้ำตา ทั้ง พ่อ แม่ ลูกนั้นแหละเธอเอ๋ย ..

ตอนจบ ผมว่าถ้าเป้นการ์ตูนไทยคงไม่จบแบบนี้ แต่นี่เขาคงสอนให้เรามองไปข้างหน้ามากกว่าอยู่กับอดีตครับผม ดังนั้นทุกสิ่งย่อมมีวันเลิกลา และ แอนดี้ กับ ของเล่นของเขา
ย่อมไม่แตกต่างกัน แต่ทุกคนก้อมีความสุข และยังคิดถึงกันได้เสมอ เหมือนที่ผม ก้อยังหวังให้มี ภาค 4 อยู่ต่อไป

Create Date : 29 สิงหาคม 2553 Last Update : 30 สิงหาคม 2553 9:16:12 น. Counter : 1642 Pageviews.		18 comments
Share Tweet