เมื่อครั้น ฉัน ไปปาย

ปาย เมืองเล็กที่โอบล้อมด้วนขุนเขาที่เป็นธรรมชาติ เป็นเมืองที่อยู่ระหว่าง จ.เชียงใหม่ กับ จ.เเม่ฮ่องสอน

ครั้นเมื่อมามาถึงที่นี่ครั้งเเรกเมื่อประมาณ 2-3 ปี ที่เเล้ว จำได้ว่านึกไปไหนได้ก็ไป เพราะอยู่ในช่วงปิดเทอมใหญ่หัวใจหยุมหยิมเลยฮัลโหลกริ๊งเฟ้นหาเหล่าสมาชิก กับเพื่อนนารี ได้ทั้งหมด 3 ชีวิต รวมตัวข้าพเจ้าเข้าไปด้วย เเละด้วยความเป็นเอกลักษณ์นี้ ปาย ได้ดึงดูดนักเดินทางรวมทั้งตัวเราเองให้มาสัมผัสมนต์เสน่ห์แห่งนี้.... การเดินทางครั้งนี้เราได้เจอมิตรภาพ ระหว่างทางมากมาย ตั้งเเต่ สตาร์ทด้วยการขึ้นรถไฟฟรี ตามโปรฯที่รัฐบาลจัดให้ ด้วยเหตุนี้จึงมีผู้คนสนใจอย่างยิ่งยวด จึงเป็นการเดินทางประหยัดขั้นเทพในการเดินทางขึ้นเชียงใหม่ เเต่ครานั้น เรามีตั๋วอยู่ในมือก็จริง เเต่ไม่สามารถสู้อวิชาความเร็วอันแก่กล้าของ คุณลุง คุณป้า ลูกตาสี ตาสา ที่เเย่งที่ชั้น Economy รถไฟฟรีของพวกเราไปได้ ด้วยความอุตสาหะจึงไปอ้อนวอน ร้องขอนายสถานีสุดใจดี ที่เฟ้นหาที่นั่ง first class ให้กับพวกเรานั่นคือ ตู้เสบียง โบกี้หน้าสุดของรถไฟ.....ไม่มีเบาะ ไม่มีคน นั่งพื้น ฉึ่กๆฉักๆ ไปยังจุดมุ่งหมายยย......เกือบไม่สำเร็จ (จะตายห่าก็คราวนี้เเหละ) ออกจากหัวลำโพง 2 โมงกะจิ๊ดริด ถึง เชียงใหม่ เช้าตรู่ 7 โมงเศษๆ กี๊ดดด!!! คุณพระ มันดีเลย์มาเกือบ 2 ชม.เลย.....คราวนี้ก็ตาลีตาเหลือก หารถไปอาเขตสำเร็จ ตีตั๋วขึ้นปาย นั่นเเหละจุดเริ่มต้นของความมันส์ จึงเริ่มบังเกิดดด.......

ระหว่างทางที่นั่ง เราโชคดีได้นั่งกับเเม้ว รถเเล้นไปเรื่อยๆ ความง่วงครอบงำ ก็ด้วยความเป็นเพื่อนมนุษย์ นำ้พึ่งเรือเสือพึ่งป่า ผลัดกันซบกันไปซบกันมา โดยเเยกไม่ออกเลยว่า...เราไม่รู้จักกันนะ...?? พอลงรถเสร็จ 3 สาวหน้ามึน มองหน้ากันตาเเดงก่ำเพราะพึ่งสลึมสลือจากความง่วง....ไปไหนดีว่ะ?? เอาว่าเดินดุ่มลากเป๋า แบกเป้ สุ่มหาที่พักกันเมื่อยตรีน กันอีก อยู่ในช่วงวิบากสุดๆ (ความจริงน่าจะเช้ามอไซด์เเล้วค่อนร่อนไปเรื่อยๆหาที่พัก พึ่งมานึกได้ทีหลัง...ควายโคตร!!!555+) จน กระทั่งไปเจอที่ัพัก ภารกิจเสร็จสิ้น ประดุจเหมือนถึงเส้นชัยยังไงอย่างงั้น....ก็กุีลีกุจอ วางเป๋าผลัดผ้าสลัดกลิ่นกายออกจากร่างด้วยการ อาบน้ำ หลังจากนั้นจึงได้เวลา เเว๊นซือย่างเป็นทางการ.....วิ่งรถตามแผนที่ วนไปวนมา อยุ่ตอนเเรก ถือเป็นการประลองเครื่องฯตกค่ำไปย่ำราตรี ถนนคนเดิน ของเพียบ!!! พอฟ้าสางของวันรุ่งขึ้นก็รีบอาบน้ำ เพื่อเตรียมตัว ออกแว๊นซ์อัด 3 ไม่ใส่หมวกกับเครื่องยนต์ 4 จังหวะ ซึ่ง สตาร์ทติดยากมากด้วยสาเหตุมาจากเครื่องมันเย็น สาเหตุจากหมอกลงจัด เล่นเอาปุ่มสตาร์ทเกือบวิ่นกันเลย 555+ นารีก้อย สตรีธรรมะชวนใส่บาตรตอนเช้า เลยไปซื้อของคนละชุดเพื่อรอใส่บาตร เเต่หา พระไม่เจอ จึงควบมอไซด์เเว้นซ์รอบปาย ตามหาพระ.....ไม่นานก็เจอ เเต่ด้วยความที่กลัวคุณพระท่านจะจรลีจากไปไกลกว่านี้ จึงช่วยกันตะโกนอย่างน่าไม่อายกัน....

หลวงพ่อ หลวงพ่อค่ะ นิมนต์ค่ะ!!! .......ได้ใส่บาตรรับพรกันเป็นที่เรียบร้อย...^^* แล้วไงไปไหนต่อ...อ๋อออออ!! Coffee in love

จุดเเรกที่ใกล้ที่สุดนับจากที่พักของเรา และที่นี่ทำให้เราได้พบเจอมิตรภาพเพื่อนร่วมทางอีกเเล้ว อาจจะเป็นผลบุญที่ได้ทำในตอนเช้าหรือป่าว.....เพราะกลุ่มเพื่อนใหม่ พาเเว๊นว์อย่างเชี่ยวชาญ โดยที่พวกเราไม่ต้องกางแผนที่อีกเลย สืบไปทราบมาว่า พวกเขาร่อนเซอร์เวย์มาตั้งเเต่เมื่อวานเพราะฉะนั้นจะเป็นไกด์ให้พวกเราได้ก็ ไม่ใช่เรื่องเเปลก เพื่อนใหม่ของเรา มีชื่อว่า เก้ง ป๊อบ เเละ เคน เด้กหนุ่มรั้ว เอแบค เเต่สไตล์เเต่ละคน ไม่มีคราบความเป็นอินเตอร์เลย สไตล์ติดดิน บ้าบอ ครื้นเครง เป็นกันเอง ตีซี้จนเหมือนกับราวว่า พวกมึงรู้จักกูมาก่อนป่าวว่ะ 555+ กล้องที่เราพกไปแทบไม่ค่อยได้ใช้ เพราะป๊อป มือถ่ายเป็นคนจัดลั่นชัตเตอร์เพียงผู้เดียว เเล้วถ่ายสวยด้วยดิ เป็นปลื้ม เราทัวร์ปายกันทั่วเลยทั้งวัน สนุกสนาน เฮฮา นอกจากจะได้เที่ยว ได้ภาพ ได้ของฝากเเละที่สำคัญยังได้มิตรภาพ ดีๆกลับมาอีกด้วย..........การเดินทางในเเต่ละครั้งเราสามารถพบเจอเเต่ เรื่องดีดีหรือเรื่องราวที่สามารถเก็บเอาไปคิดถึงวันวานที่ดีดีได้เเบบไม่รก สมอง จนถึงตอนนี้ ปาย ยังเป็นสถานที่ท่องเที่ยวทั้งไทย เเละต่างชาติ ว้อนที่จะไปกันอยู่ถึงเเม้ว่ามันจะเปลี่ยนเเปลงไปจากเดิมเยอะมาก เเต่ด้วยความเป็น ปาย ยังมีมนต์เสน่ห์ที่ยังคงตราตรึง เเละเป็นสถานที่ท่องเที่ยวท๊อป 5 ไทย ที่หลายคนอยากจะไปสัมผัสนักต่อนัก ........ถ้าไม่สวยจริง เขาคงไม่ถึงกับ สร้างหนัง หรอก คอนเฟิร์ม......ไปปายซะ ยะฮู้ววว์

ปล....เป็นเรื่องราวที่ยังจำได้โดยจินตนาการเเห่งความทรงจำ ขออภัยไม่มีรูปประกอบ....

Create Date : 04 พฤษภาคม 2554 Last Update : 27 กรกฎาคม 2554 12:52:34 น. Counter : 755 Pageviews.		6 comments
Share Tweet