|
เจ้าชายแห่งรัตติกาล 6
รีอันๆ พวกเราไม่เห็น ลูกท่านฑูต หนุ่มหล่อนั่นมาเทอมนึงแล้ว เขาเป็นเพื่อนบ้านกับเธอไม่ใช่หรอ รีอันวางตำราลง ก่อนจะตอบออกไป ฉันแวะไปหาเขาที่บ้าน คีนู ทำเรื่องดรอปนะ เขาบอกกับฉันแบบนั้น ว้า...ดรอปซะงั้น มีปัญหาอะไรรึเปล่าก็ไม่รู้ อืม.. เห็นคุณแม่เคยบอกฉันว่า คีนู มีโรคประจำตัวอยู่นะ ตายจริง ดูๆไม่เหมือนคนป่วยเลยนะ พวกเธอว่ามั้ย ก็ไม่รู้สิ แต่ฉันว่า บางครั้งเขาก็แลดูเหมือนคนป่วยอยู่นะ นี่ๆๆ หยุดคุยเรื่อง ลูกท่านฑูตก่อน มีท๊อปปิคใหม่กว่านะ รู้กันรึยังว่ามีอาจารย์ใหม่ที่ย้ายมาสอนที่มหาลัยเราหน่ะ สอนประวัติศาตร์หรอ มินจู พวกเธอ ไม่เข้าเรียนหรอ รีอันรวบกองหน้งสือตำรา ก่อนเดินนำหน้าไป เดี๊ยวสิๆ รีอัน ฉันอยากไปเที่ยวบ้านเธอบ้างจะได้มั้ย แหมม จะไปบ้านฉันจริงๆหรอ หรือว่าจะไปหาเพื่อนบ้านฉันกันแน่ 5555 เกลียดเธอจริง คนรู้ทัน
มื้อเย็นวันนั้น อาหารที่มีเหลือน้อยลงแล้วครับ อื้อ เรารู้แล้ว แล้วเขาจะจัดส่งให้เราเมื่อไหร่ คีนูเอ่ยถาม พ่อบบ้าน ผมแจ้งไปแล้วขอรับ เจ้าหน้าที่บอกให้รอ อีก 2 3 วัน คุณชายครับ ข่าวคนตาย มี่บ่อยขึ้น คุณชายออกไปข้างนอกต้องระวังตัวด้วยนะขอรับ แม่บ้านเราก็ เสียชีวิตตอนกลับบ้านไปคนนึง จริงหรือ คีนูเอ่ยถาม ครับคุณชาย งั้นก็บอกให้พวกเขากลับกันเร็วหน่อยก็แล้วกันนะ วันก่อน กระผมเห็น คุณหนูข้างบ้าน ยืนอยู่ที่หน้าประตู คีนูเลิกคิ้วขึ้น ผมเชิญเธอเข้ามา เธอถามถึงคุณชายครับ ผมตอบไปว่าคุณชายไม่อยู่ แล้วเธอก็ฝาก จดหมาย นี่ครับ คุณชาย พ่อบ้านยื่น จดหมายให้ ชายหนุ่ม หล้งจากอ่านจดหมายเสร็จ เขาก็วางมันลง เบน เรามาอยู่ที่นี่กันนานแค่ไหนแล้วนายพอจะจำได้มั้ย คือ...ถ้าที่นี่เราเพิ่งย้ายมาไม่ถึงปีดีขอรับ นายเคยเห็นหน้า พ่อกับแม่ฉันบ้างมั้ย เอ่อ ก็ คุณๆที่อยู่ ห้องใต้ดินไงครับ คุณชาย ไม่ใช่ เราหมายถึง พ่อกับแม่ที่ทำให้เราเกิดมา ไม่ใช่ คนที่เลี้ยงดูเรามา โอยย นั่นมันมากกว่าอายุของกระผม ซะอีก กระผมไม่ทราบเลยจริงๆขอรับ อากาศดีๆอยู่แท้ๆ ก็เกิดมีลมกระโชกแรง กระผมว่า เลิกคุยเรื่องนี้กันดีกว่าครับ คุณชาย
คีนู เข้ามาที่ห้องสมุด เขามองดูรูปในห้องสมุดที่แขวนไว้ตาม ผนังกำแพง เห็นแต่รูปเจ้าชาย ที่แต่งกาย และมีใบหน้างดงาม แขวนไว้ นามว่า วินเซ็นต์ รูปถัดมา มารดาที่เลี้ยงดูเขามาบอก คือ ท่านอวุโส โทมัส ซึ่งสืบเชื่อสายมาจากต้นสกุล ของคีนู ทำไม รูปวินเซ็นต์ ถึงถูกแขวนแยก ออกมา แล้ว รูปบิดามารดาของเขาก็เช่นกัน บิดาเคยบอกชายหนุ่มว่า ในเครื่องวงศ์สกุลนี้ แบ่งตามลำดับชั้น ขั้นสกุล พ่อกับแม่ เป็นคนที่เลี้ยงดูเจ้า ตามคำสั่งท่านอวุโส แล้วคนที่ให้กำเนิดผม ทำไมถึงไม่อยู่เลี้ยงดูผมครับ บิดาเอ่ยขึ้น เราถูกไม่ให้พูดหรือถามถีงเรื่องนี้ แล้วก็ไม่มีใครกล้าพูดหรือถามถึงมันอีกเลย เพราะใครฝ่าฝืนจะถูกท่านอวุโสลงโทษ อย่างโหดเหี้ยม วินเซ็นต์ คือใครครับ มารดาเอ่ย คนที่ลูกเฝ้าถามถึงบ่อยๆไงจ๊ะ เจ้าชายฯ เป็นพระบิดาของลูก คีนู ตกใจ ไม่อยากเชื่อกับสิ่งที่ คนเลี้ยงดูเขามาบอก แล้ว พระบิดาผม... สิ้นชีพ ไปหลายร้อย ปีแล้ว พวกเราจึงรับคำสั่งจากท่านอวุโส มาเป็นคนดูแล เจ้าชาย คีนู แล้ว ตอนนี้ ผมอายุเท่าไหร่ ครับ ถ้าไม่นับเวลาที่จำศิล ลูกก็ราวๆ ร้อยกว่าปีได้มั้งจ๊ะ
คีนู สะดุ้งตื่น นี่เราหลับไปหรือเนี่ย เขายังคงนั่งมองไปยังรูปวาด เจ้าชายวิเซ็นต์ พระบิดาของเขา งั้นถ้าเขาคิดไม่ผิด ผู้อวุโส ก็คือ คุณปู่ของเขา กระแสจิต ผู้อวุโส ส่งถึงชายหนุ่ม อย่าได้บังอาจถามหา ถึงมารดาที่ให้กำเนิดเจ้าอีก เจ้าคือความอัปยศของสกุล คีนูถึงกับโกรธที่ปู่เขาบอกเขาแบบนั้น แม่ผมทำอะไรผิด ทำไมถึงไม่ได้มีชื่ออยู่ร่วมกับสกุลด้วย แล้วแม่ผมเป็นใคร ทำไม ผมถึงถามปู่ไม่ได้ หยุดเดี๊ยวนี้!!! คีนูลูก หยุด เสียงของมารดากับบิดาของชายหนุ่มแทรก ขึ้น ดับกระแสจิตของลูกซะ อย่าก้าวร้าวกับท่านอวุโสอีก ไม่..คีนูตอบกับด้วยพละกำลังทั้งหมดที่มี จนทำให้โคมไฟ ถายในบ้าน สั่น โยก แกว่งไปมา คนงานในบ้านต่างก็ตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่พ่อบ้าน รู้ดี ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นมาจาก เจ้านายของเขา สงสัยจะมีปัญหาเรื่องไฟ คงต้องตามช่าง มาดูซะทีแล้ว คีนูลูก อย่าทำแบบนี้ กระแสจิตของอวุโสที่ส่งผ่านมากระแทกและปะทะเข้ากับร่างชายหนุ่ม ส่งผลให้ ชายหนุ่มได้รับบาดเจ็บ เบน จับความรู้สึกได้ จึงรีบปรากฏตัว ต่อหน้าเจ้านายทันที คุณชายครับ คีนู เช็ดเลือดที่ไหลออกที่จมูก ดวงตาเขาเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงเพลิง ทันที เขี้ยวคู่หน้า เริ่ม งอกยาวแหลม คีนู เริ่ม ขู่และคำราม หมายจะหายตัวไปที่ห้องโถงใต้ดิน แต่ เบิน สะกัดเขาไว้ คุณปู่ทำผมเจ็บ พอเถอะครับ คุณชาย พลังที่ คีนูส่งออกมา ก็มีผลกระทบทำให้เบน มีสภาพร่างกายเปลี่ยน พ่อบ้านใช้กำลังทั้งหมดที่มี หยุด เจ้านายของเขา ไม่ใช่เพราะว่า คุณชายจะสู้กับผู้อวุโสไม่ได้ แต่ ยังไม่ถึงเวลาของผู้อวุโส ที่ต้องดับสูญ ไป พอเถอะขอรับ พวกมนุษย์ ที่อยู่ร่วมกับเราจะตกใจกันหมด คีนูหยุดเถอะลูก เสียงจากจิตสำนึกของบิดา มารดาเอ่ย ขอร้อง เลยทำให้ คีนูจำต้องหยุด เพราะหลังของเขาก็เริ่มอ่อนแรงลงแล้วเหมือนกัน
เจ้าเหมือนกับพ่อของเจ้ามาก เหมือนมากจริงๆ คีนู แต่พ่อเจ้าก็ทำให้ข้า เสียใจมากเหมือนกัน เสียงกระแสจิต ของอวุโส ยังคงรำพึงรำพันอยู่อย่างนั้น ท่านอวุโส รู้สึกถึง การมาเยือนของ ศตูร ในระยะอันใกล้ จึงได้มีคำสั่ง ให้ บิดามารดาของ คีนู กวดขั้นเรื่องการปรากฎตัว ต่อที่สาธรณะ พวกมันคงตามเรามาอยู่นานแล้ว พลังค่า ก็ล่าถอยไปตามอายุขัย จะปกป้อง ตัวตนของเจ้า กับ คีนูไปได้อีกนานแค่ไหนกัน ถ้าถึงเวลานั้น ...ท่านอวุโสไม่ต้องห่วง พวกเราจะปกป้อง เจ้าชายให้ปลอดภัย ด้วยกำลังทั้งหมดที่มี คีนูยังไม่เคยทำร้ายมนุษย์คนไหน เขายังคิดเสมอว่าเขาเป็นมนุษย์ หึหึ มนุษย์มีอะไรดี อ่อนแอ โง่เขลา โลภ ทำไมถึงอยากจะเป็นมนุษย์นัก เจ้าไม่รู้หรอกว่าในกายเจ้ามีสิ่งที่ล้ำค่า ที่เหล่าแวมไพร์ สกุล อื่นต่างก็ต้องการแต่ ใครจะรู้ว่ามันมีพลังทำลายล้าง หาก มันผู้นั้น หารู้ไม่ว่า คีนู คือแวมไพร์ที่อยู่บน ยอดพิรามิด
Create Date : 27 กรกฎาคม 2558 |
|
0 comments |
Last Update : 27 กรกฎาคม 2558 14:04:45 น. |
Counter : 532 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
|