Bloggang.com : fanrongjaing : เจ้าชายแห่งรัตติกาล 2

เจ้าชายแห่งรัตติกาล 2

คุณคะ ผู้เป็นมารดา มีสี้หน้าเป็นกังวลปนห่วง เมื่อยึนดูบุตรชาย อยู่เบื้อหน้า กับผู้เป็นบิดา เวลามันก็ช่างผ่านมาอย่างรวดเร็วเหลือเกิน จะเกิดอะไรร้ายๆขึ้นกับ ลูกเราหรือเปล่าคะ ลูกเราจะต้องอยู่คนเดียวอย่างนี้ ไปตลอดหรือคะคุณ เข้านอนกันเถอะคุณ ฟ้าใกล้สว่างแล้ว เดี๊ยวคีน ก็ต้องคื่นมาใช้ชีวิตเยี่ยง มนุษย์ธรรมดา เหนื่อยหน่อยนะลูก กับบทบาทสมมุต ที่เจ้าต้องแสดงวนเวียนอยู่แบบนี้

วันนี้เป็นวันหยุด คีน ลงจากห้องนอน ตรงมาที่ตู้เย็น และจัดการกับอาหารมือเช้าของเขา และไม่ลืมที่จะแวะไปยืน อ่านข้อความ ที่อยู่บนกระดาน '' อย่าลืมงานเลี้ยง ต้อนรับ นายก และคณะ ในคืนวันพรุ่งนี้นะลูก คีน ทุกอย่างแม่เตรียมไว้หมดแล้ว ในห้องแต่งตัว แค่ลูก พาตัวลูกไป และอย่าสาย นะ รักลูก แครอลไล'' คีน เดินเลาะรั้วบ้านมาเรื่อยๆ ชมแสงแดด ยามเช้า อย่างผ่อนคลาย อยากให้พ่อกับแม่ มาอยู่รับแสงแดด ยามเช้าด้วยกันจัง เขาได้แต่คิด คีนเหลือบเห็น พ่อบ้านที่ได้แต่ยืน ชะเง้อ อยู่ในคฤหาสน์ เอาหน่ะ ก็ยังดี อย่างน้อยสายตาของชายแก่ๆ คนนี้ก็จับจ้องมองมาที่เขา ไม่ว่าเขาจะอยู่ตรงส่วนหรือมุม ไหนของบ้าน

ผมจะออกไปข้างนอกนะ กลับมาให้ทันมื้อเที่ยงด้วยนะครับคุณชาย อือ แล้วนี่ ทำไมคนมาจากไหนเยอะแยะอบ่างนี้ พ่อบ้านกระซิบบอกเบาๆ ว่าบ้านใกล้เรือนเคียงระแวกนี้ เริ่มสงสัยความเป็นอยู่ ของเราแล้วครับ นายท่ายเลยมีคำสั่งมาให้ จ้างคนงาน แม่บ้าน ให้เหมือน กับเพื่อนบ้านแถวนี้บ้างครับ อีกอย่าง นายกคนใหม่ก็เพิ่งย้ายมาอยู่ใกล้ๆเราด้วย อือ คีนพยักหน้าเห็นด้วยและคล้อยตาม อยากไปข้างนอกกับผมไหมครับ พ่อบ้าน คุณชายครับ ชีวิตผม คงไม่สามารถก้าวพ้นชายคาบ้านหลังนี้ไปได้หรอก อ้อ ชาย 2 วัย ต่างมองตาก็รู้กัน ชีวิตฉันนี่มันช่างน่าสงสารสิ้นดี พ่อบ้านได้ยินเช่นนั้นก็ถึง กับชงักงัน ผมต้องดูแล และอยู่คอยรับใช้คุณชาย ไปจนกว่า....

อะไรครับ แม่ บัตรเชิญไปงานเลี้ยง รับรอง นายกคนใหม่ แล้วนี่ผมต้องไปกับแม่ อีซัน สนใจอยู่กับหนังสือตรงหน้า คุณพ่อไม่ไปงานแบบนี้ ลูกก็รู้ ไม่ไปร่วมงานถือว่าไม่ให้เกรียติเจ้าภาพนะลูก ผมเห็นแม่ชอบอยู่คนเดียวงานแบบนี้ ทำตัวให้ว่างนะลูก ลูกสาวนายก ก็เรียนอยู่ที่เดียวกับลูกด้วยนี่ ใช่มั้ย ครับแม่ เรียน คลาสเดียวกัน ทำไมครับ อิซัน เงยหน้าขึ้นจากตำรา ก็พบกับรอยยิ้มอันแสนเจ้าเล่ห์ ของมารดาเขา ไม่นะแม่ น่า พ่อลูกก็ทำแต่งาน ไม่เคยจะใส่ใจแม่เลยลูกก็รู้ แม่ครับ ผมไปก็ได้ ทุกครั้งที่มารดาพูดแบบนี้ อีซันก็อดจะใจอ่อน ยอมทำตามที่แม่ของร้องไม่ได้เสียที พ่อเขาเป็นนายพลระดับสูง ที่คุมอำนาจทหารไว้ในมือ แต่รักษาครอบครัวเล็กๆไว้ไม่ได้ ท่านนายพล มีภรรยาน้อย และผู้หญิงที่ท่านเลี้ยงดูหลายคน อีซันรู้ดี บ้านใหญ่หลังนี้ ไม่บ่อยนักที่จะได้อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา 3 คน แล้วอิีซัน ก็ไม่เคยสักครั้งเดียวที่จะโทรหา บิดาของเขาเลย อีซันจึงอยากจะทำทุกอย่างที่แม่ของเขา

คีน ขอกุญแจ ห้องใต้ดินจาก พ่อบ้าน จะดีหรือครับ คุณชาย พ่อบ้านเดินตามหลังชายหนุ่มไปไม่ห่าง ผมอยากรู้ และต้องรู้ให้ได้ ทำไมผมฝันซ็ำๆแบบนี้มา 3 4 วันแล้ว มันกวนใจผมอยู่ เมื่อเปิดประตูห้องใต้ดิน คีนก็เหมือนกับก้าวเข้าสู่อีกโลกนึง โคมไฟ ค่อยแต่ละดวงค่อยๆสว่างขึ้น พ่อบ้านถึงกับมีสีหน้าไม่สู้ดี แต่ก็ยังเดินตามหลังผู้เป็นนายไปอย่างเงียบๆ คุณปู่ครับ คุณปู่ คีน ชายหนุ่มมาหยุดที่หน้าห้องๆนึง ประตูถูกลั่นดานและล็อคอย่างหนาแน่น คุณปู่ครับ ใคร...นั่นใคร เสียงแหบพร่า แต่ยังคงทรงอำนาจ เอ่ยขึ้น ผมเอง คีอานู เจ้าเบน เราไม่ได้สั่งเจ้าหรือ ว่าไม่ให้ใครมารบกวน คือ... พ่อบ้านตัวสั่นเทิ้มด้วยความกลัว คุณชาย ครับ นายท่าน เจ้าต้องถูกลงโทษ จำไว้ คีนเริ่มรู้สึกไม่ดีที่ตัวเองต้องทำให้พ่อบ้านถูกตำหนิ และถูกทำโทษ ปูครับ เจ้าก็เหมือนกัน ใครอนุญาติให้เจ้าทำแบบนี้ เราน่าจะลงโทษ พ่อกับแม่เจ้าด้วย คีนทุบประตู ปังๆๆๆ คนที่อยู่ข้างหลังประตูนี่ใคร คีนเริ่มแผดเสียง ใช่สายเลือดเดียวกันกับผมรึเปล่า ทำไมต้องเก็บตัว ต้องหลบหน้าผม ทำไม คุณชายครับ อย่าทำอย่างนั้น พ่อบ้านเบน ได้แต่ดึง รั้งตัว คีนไว้ เหมือนมีพลังอำนาจบางอย่าง ส่งผ่านประตูไม้เก่าๆนั่นออกมาส่งไปที่ คีน คุณชาย คุณชายขอรับ ร่างชายหนุ่ม ล้มฟุบลงทันที พาเขาออกไปจากตรงนี้ เดี๊ยวนี้ เสียงหลังประตูแผดเสียงอย่างสุดเสียง ขอรับนายท่าน เจ้าเองก็ต้องถูกทำโทษเหมือนกัน จำไว้ หากยังปล่อยให้ คีนลงมา ทำอย่างนี้อีก

Create Date : 14 กรกฎาคม 2558

Last Update : 14 กรกฎาคม 2558 13:56:56 น.

0 comments

Counter : 518 Pageviews.