Bloggang.com : fanrongjaing : ซุป'ตาหน้าใส หัวใจให้เธอ 8

ซุป'ตาหน้าใส หัวใจให้เธอ 8

มีนักข่าวบางคนมาตามสัมภาษณ์ ซองมิน เกี่ยวกับเรื่องอุบัติเหตุที่เกิดขึ้น ยืนออ รอกันอยู่ไม่น้อยที่หน้าประชาสัมพันธ์ นานาเองก็เพิ่มทราบหลังจากถามผู้คนที่อยู่บริเวณนั้น ว่านักข่าวเขารู้ว่า ดาราเกาหลีมารักษาตัวอยู่ที่นี่เลยตามกันมาทำข่าว เอาแล้วสิ นานาคิดหนัก จะพาซองมิน หลบนักข่าวพวกนี้ยังไง เธอเองยังต้องเดินเลี่ยงๆหลบๆเอาเหมือนกัน เกรงว่าจะมีใครจำเธอได้ แล้วก็เป็นไปตามคาด จริงๆ เอ๊ะ นั่นๆๆไง ผจก ของ ซองมิน สิ้นเสียงไม่ทันไร นักข่าว 3 4 คน ก็ วิ่งตามเธอมา จน นานาแทบจะแทรกตัวเข้าไปในลิฟท์ไม่ทัน โอย เกือบไปแล้วสิเรา หญิงสาวรีบ โทรหา เลขาโมเพื่อขอความช่วยเหลือทันที

นานา เข้ามาในห้องของซองมินได้ อย่างหวุดหวิด ดีนะที่เจ้าหน้าที่ของโรงพยาบาลไม่ได้บอกนักข่าวพวกนั้นไปว่าซองมินพักอยู่ห้องอะไร ชั้นไหน นานาเห็น ซองมินกำลังพูดสายกับใครอยู่ เหมือนจะสำคัญเสียด้วยสิถึงได้ออกไปยืนอยู่ที่ระเบียง ชิส์ กลัวว่าเราจะไปรู้ความลับอะไรเข้าอีกหล่ะสิ ไม่เห็นจะอยากรู้ซักหน่อย นานา มองค้อนชายหนุ่ม ซองมินเมื่อเห็นว่านานา มาแล้ว จึงรีบตัดบทและวางสายทันที คุณมาแล้วหรอ ซองมินถามอย่าง เนือยๆ อืม นานา สังเกตท่าที ดูชายหนุ่มว่าอาการดีขึ้นหรือยัง เป็นไงบ้างยังเจ็บแผลอยู่อีกมั้ย แล้วนี่เย็บไปกี่เข็ม คุณจำได้รึเปล่า หะ ชายหนุ่มเอามือลูบคลำๆที่แผล มีเย็บด้วยหรอ ทำไมผมไม่เห็นรู้เรื่องหล่ะ ตายแล้ว แล้วแบบนี้จะมีแผลเป็นเกิดขึ้นมั้ยนี่ นานาถึงกับ เอือม ในท่าที ของชายหนุ่ม โธ่คุณ แผลเท่าปลายก้อย นานาเข้ามาใกล้ๆเขา หรี่ตาลง อืม ฉันคิดว่าคงไม่เกิน 3 เข็มหรอก ฮะ ว่าไงนะ 3 เข็ม ซองมินร้องโวยวาย คุณอ้อมรู้เรื่อง นี้รึยัง เขาถามหญิงสาว พี่อ้อมรู้แล้วหล่ะ เรื่องปรกันใช่มั้ยที่คุณหมายถึง ชายหนุ่มพยักหน้า หึ้ยย บาดเจ็บเล็กน้อย อย่างนี้ ประกันยังต้องจ่ายคุณต้องเกือบ 1แสนบาท นี่ ถ้าเกิดอยู่ๆขนตาคุณร่วงมา พี่อ้อมคงต้องหมดตัวกับคุณแน่ๆ ตกลงผมจะออกจากที่นี่ได้รึยัง ซองมินเอ่ยเบรค หญิงสาว ระหว่างที่นานา นั่งรอโทรศัทพ์ของ เลขาโม เธอก็ได้ถามถึงเรื่องสัญญา มันชั่งเป็นเวลาที่พอเหมาะพอเจาะเหลือเกิน ซองมินเองก็เพิ่งคุยเรื่องสัญญาใหม่นี้เหมือนกัน เสียงโทรศัทพ์ทำใน นานา เบรคการสนทนาไปชัวครู่ เลขาโมจัดการเรื่องนักข่าวที่ดักรอซองมินให้แล้ว บอกให้นานาพา ซองมินกลับไปโรงแรมได้แล้ว

ในห้องประชุม มีเพียง นานา กับ บอสสาว และทนาย กำลังพูดคุยกันเกี่ยวกับเรื่องการร่วมทุนที่เกิดขึ้น ทางเกาหลีใต้เขาต้องการให้ นานาเป็นคนดูเรื่องเอกสารทั้งหมด โดยมี ทนาย เจนภพ คอยดูเรื่องกฎหมาย นานารู้สึกว่า หน้าที่ที่ได้รับมัน หนักเกินไปสำหรับเธอ หญิงสาวไม่แน่ใจว่าจะทำมันได้รึเปล่า จึงอยากจะปฏิเสธ แต่ก็ทำไม่ได้ เพราะในการเซ็นสัญญาในครั้งนี้ มี อี ซองมิน เข้ามาเกี่ยวด้วย เธอเองก็เพิ่งรู้พร้อมกับๆ อ้อมบอส สาวว่า ซองมิน เซ็นสัญญาอย่างลับๆกับ บริษัท J H ไว้ก่อนแล้ว ในสัญญานั้นระบุว่า ต้องการให้ ยูน นานา มาเป็นผู้จัดกานส่วนตัวของเขา และเมื่อ บริษัททั้งสองได้ควบรวมกิจการกันแล้วนั้น มันจึงเป็นการยากสำหรับเธอที่จะ ปฏิเสธ เพราะนั่นเท่ากับ เธออาจจะต้องทำให้พี่อ้อม มีเรื่องยุ่งยากอีก ถ้าเธอปฏิเสธงานนี้ ซองมิน ก็จะยกเลิกสัญญา นั่นก็เท่ากับว่า การควบรวมก็จะถือเป็นโมฆะ ทั้ง 3 คน จึงนั่งปรึกษา หารือ กันอย่างเคร่งเครียด

นานาจ๊ะ เลขาสาว เรียกเธอ หญิงสาวเดิน ใจลอยๆ ออกจากห้องประชุม นานา โม เรียกเธออีกครั้ง นานาจ๊ะ เซ็นรับเช็ค งวดสุดท้ายให้ซองมินด้วย อ่ะค่ะพี่ ละครใกล้จะออนแอร์แล้วนะ พี่ดีใจจริงๆเลย 6 เดือนนี่ เวลามันผ่านไปเร็วจังเนอะ นานาเธอว่ามั้ย คะ เห้อ หญิงสาวถอนหายใจอีก เฮือกใหญ่ เป็นอะไรรึเปล่า พี่เห็นเราเครียดๆมา 2 3 วันแล้ว อื้มม ว่าจะถาม ซองมิน ไปไหนหล่ะ ไม่เห็นตามเธอมาเลย มีเจ้าหน้าที่ของ J H พาเขาไปค่ะ นานาก็ไม่ได้ถามว่าไปไหน นานา จ๊ะ มีอะไรก็เล่าสู่กันฟังได้นะ อย่าคิดว่าพี่เป็นคนอื่นสิ เธอมองหน้า เลขาสาว ที่รู้จักกันมานาน เอาหน่ะ ถึงพี่จะช่วยอะไรเธอไม่ได้อย่างน้อยเธอก็ได้ ระบายมันออกมาไง เอาสิ่งที่มันอยู่ข้างในออกมาซะบ้าง ค่ะพี่ เอ..วันนี้เงินเดือนออกซะด้วยสิ อืมม สนใจ หมูย่างเกาหลีรึเปล่าจ๊ะ น้องสาว..

เย็นนั้น เลขาสาว มานั่งทานหมูย่างเกาหลีกับ นานา ทั้งคู่ไม่ได้พูดคุยแบบเป็นกันเองแบบนี้นานแล้วเนื่องด้วยเพราะต่างคนต่างก็มีงานและภาระหน้าที่ที่ต้องทำ ซองมิน ดูแลเขาเป็นไงบ้างหล่ะ 6 เดือนมานี่ เขาเป็นยังไงอ่ะ พี่อยากรู้ เลขาสาว ยกแก้วเบียร์ขึ้น จิบทีละน้อย นานา ดื่มเพียงน้ำอัดลม ก็ไม่มีอะไรนี่คะ เขาเป็นมืออาชีพค่ะพี่ งานคืองาน เรื่องเวลาสำคัญและมาก่อนเป็นอันดับแรก อืมม อะไรอีกนะ อ้อ เวลางานเขาจะตั้งใจอยู่กับมันค่ะ ความจำดีมากเรื่องบท เลขาโม นั่งฟังอ้าปาก ค้าง อื้ม แล้วนิสัยส่วนตัวหล่ะ เอ..พี่แอบสัมภาษณ์ให้กับ นิตยาสารเล่มไหนรึเปล่าคะ นานายิ้ม อ้อไม่นะๆ ไม่มีๆ แหมม ก็แค่มีนักข่าวที่รู้จักฝากๆกันมาน่ะ เขาบอก ซองมินไม่เคยให้คิวสัมภาษณ์เลย ถ้าไม่ออกรายการทีวี ก็ไม่ให้สัมภาษณ์กับสื่ออื่นๆ เพราะอะไรหรือ นานา เธอรู้มั้ย เขาเคยบอกว่า รายการทีวีนี่จะสดหรือบันทึกเทปเราสามารถเช็คได้ค่ะว่าเขาให้สัมภาษณ์ไปว่าอะไร แต่กับสื่ออื่นๆนี่ เขาตามยาก เหมือนกับพูดกับคนมากๆแล้วยากที่จะจำอ่ะค่ะว่าเราพูดอะไรออกไป อ้อถ้าเป็นนิตยสารก็กลัวเขาเอาไปตีความแบบผิดๆใช่มั้ย ค่ะ คงจะทำนองนั้น นานาจ๊ะ คะพี่ มือถือน้องต้องระบบสั่นไว้รึเปล่า เลขาโม เอ่ย อุ้ย จริงด้วย ในนี้มันเสียงดังรบกวนเกินไปค่ะ นานาเลยตั้งสั่นไว้ พี่ว่ามันสั่นมาได้พักนึงแล้วหล่ะ เห็นไฟมันกระพริบๆตลอด นานา หยิบมือถือขึ้นมาดู อะไรอีกนะนายคนนี้..

ทำไมต้องเป็นเวลานี้ด้วยนะ โอยย นานา กระพือเสื้อที่ เลขาโม ทำเบียร์หกใส่เธออย่างไม่ตั้งใจ หลังจากส่ง เลขาแล้ว หญิงสาวก็ต้องตรงไปพบกับ ซองมิน ที่โรงแรมอีก ดึกดื่นแล้วฉันก็ยังต้องทำงานอยู่อีก ผจก เขาเป็นแบบนี้กันหมดรึไงนะ ขอเวลาเป็นส่วนตัวบ้างไรบ้างไม่ได้เลยหรอไง ว่าแล้วเธอก็รีบเหยียบคันเร่งไปอย่างเร็ว

เมื่อมาถึงโรงแรม นานาเดินตรงไปยังล็อบบี้ มีเจ้าหน้าที่ของโรงแรม ยืนประคอง ชายหนุ่มอยู่ นานาจึงรีบตรงเข้าไป มาค่ะเดี๊ยวฉันดูแลเขาเอง บริกร ส่ง ซองมินให้นานา โอย ตัวนายนี่ มันทำไมหนักขนาดนี้ ระวังนะครับคุณผู้หญิง ให้ผมช่วยมั้ยครับ หญิงสาวยืนกรานว่าเธอดูแล ชายคนนี้ได้ ไม่เป็นไรค่ะ เขาเป็นเจ้านายฉันเอง รบกวนคุณช่วยกดลิฟท์ให้หน่อย ระหว่างทางจากลิฟท์จนมาถึงห้อง ซองมิน พร่ำพูดไม่หยุด เธอหายไปไหนมา 2 3 วันมานี่ฉันไม่เห็นหน้าเธอเลย ใครอนุญาตให้เธออยู่ห่างฉัน หะ นานาไม่อยากพูดอะไรตอนนี้ ถึงพูดไป ชายตรงหน้าก็คงไม่เข้าใจ คุยกับคนเมา จะเอาสาระประโยชน์อะไรได้ หญิงสาว พาเขาไปที่เตียง และทิ้งเขาไว้ในสภาพนอน คว่ำหน้า เธอตัดสินใจจะเดินออกจากห้องไป แต่..ก็ต้องเดินกลับไปจับตัวชายหนุ่มให้นอนหงาย ดื่มมามากขนาดนี้ ถูกหวยหรือไงนะ ชายหนุ่มคว้าแขนหล่อนไว้ คุณ..ต้องฟังเพียงแค่ผม..แค่ผมคนเดียว..ท่าวน้านน เข้าใจมั้ย ชายหนุ่ม เงียบไปหลังจากพูดจบ เห้อ..เสร็จงานฉันซะทีนะวันนี้ กลับบ้านได้แล้ว นานาเอ้ยย..

Create Date : 26 เมษายน 2555

Last Update : 26 เมษายน 2555 16:03:24 น.

0 comments

Counter : 384 Pageviews.