Bloggang.com : fanrongjaing : surgery 2 heart 8

surgery 2 heart 8

ฮยอน ซู คิดไปต่างๆนานา ว่า ฝน อาจจะมีเรื่องร้ายๆเกิดขึ้นกับเธอ มีข้อความส่งถึงชายหนุ่ม เขาเปิดอ่านข้อความจากมือถือ แล้วก้ตัดสินใจออกจากบ้านเช่าไป

ฝนใช้ชีิวิตที่ผิดไปจากเดิมคือ กลางวันเธอต้องเก็บตัวอยู่แต่ในห้องพัก หรือไม่ก็นอน พอพระอาทิตย์ตกดินเธอจึงได้ออกไปข้างนอกเป็นแบบนี้ มาพักใหญ่แล้ว เธอเกือบใช้ชีวิตได้เป็นปรกติแล้ว เย็นวันนี้เธอจะออกไปหาซื้อเสื้อผ้า ข้าวของใช้ส่วนตัวของเธอ วันนี้เธอไม่ต้องปิดผ้าปิดจมูกแล้ว ผิวพรรรณเธอเริ่มขาวและใสขึ้นริมฝีปากแลดูบางได้รูป เธอตัดสินใจไม่แต่งหน้า ทาแค่โลชั่นป้องกันผิวแห้งจากอาการที่หนาวเย็นเท่านั้นก็คิดว่าน่าจะพอ ก่อนออกจากโรงแรมเธอไม่ลืมที่จะแวะที่หน้าล็อบบี้ ของโรงแรมเพื่อจะเคลียค่าใช้จ่ายประจำสัปดาห์ พนักงานบอกให้เธอนั่งรอที่โซฟา รับรองด้านหน้าซักครู่ เธอจึงเดินมานั่งรอ โรงแรมนี้เป็นโรงแรมระดับกลาง แขกเข้าพักจึงดูมากเป็นพิเศษ เพราะอยู่ใกล้แหล่ง ช้อปปิ้ง และแหล่งการค้าย่านธุรกิจ โซฟาด้านข้าง เธอเห็นผู้ชาย หน้าตาดี มองตรงมาที่เธอ ฝน หลบสายตาชายคนนั้น หันมองไปอีกด้าน จนในที่สุดชายคนนั้นเดินตรงมาที่เธอ และพูดคุยกับเธอ แต่เธอไม่เข้าใจในประโยคสนทนาของเขาเลย จนพนักงานโรงแรม เรียกชื่อเธอ หญิงสาวเดินตรงไปที่ ล็อบบี้อีกครั้ง ทันที เห็นยอดเงินที่เธอต้องจ่ายเธอเซ็นต์ชื่อลงใน สลิปบัตรเครดิต แต่ชายคนเดิมก็ยังคงตามเธออีก เธอบอกกับพนักงานว่า ผู้ชายคนนี้ต้องการอะไร ทำไมเขาถึงทำแบบนี้กับฉัน พนักงานจึงหันไปพูดคุยกับชายคนดังกล่าว ดูเหมือนชายคนนั้นจะเดินจากเธอไปแล้ว พนักงานจึงบอกกับเธอว่า ชายคนนั้นคิดว่าคุณคือคนที่เขารู้จักค่ะ แต่ดิฉันบอกไปแล้วว่าคุณเป็นคนต่างชาติ อ้อ แบบนั้นเองหรอ หญิงสาวพยักหน้า เข้าใจหล่ะ และไม่ลืมที่จะขอบคุณพนักงานคนนั้นด้วย เมื่อออกมาด้านหน้าโรงแรม หญิงสาวหาข้อมูลไว้แล้วเกี่ยวกับ สถานที่ ที่เธอจะไปเธอจึงเดินไปที่ พนักงานรับรถด้านหน้า และหวังว่าจะให้เขาช่วยเรียกแท๊กซี่ให้เธอไปยังสถานที่ที่เธอต้องการจะไป แต่ด้วยภาษาที่พนักงานรับรถไม่เข้าใจ หญิงสาวเองก็พยายาม พูดช้าๆ โอ้ย ภาษาเกาหลี นี่มันยากกว่าที่คิด เอาใหม่ภาษาอังกฤษก็ได้ หวังว่าคุณคงจะเข้าใจนะ แต่ก็ไม่เป็นผล พนักงานได้แต่ โค้งศรีษะเพื่อเป็นการขอโทษที่ไม่เข้าใจในสิ่งที่เธอพูด
หญิงสาวยืน หันซ้ายหันขวา หวังว่าจะมีคนที่เข้าใจในสิ่งที่เธอพูดผ่านมา แต่ก็ไม่มี เธอพยายามอีกครั้ง แต่ก็ไม่สำเร็จ เห้อ...สงสัยวันนี้คงจะไม่ได้ไปไหนแน่ๆ คุณผู้หญิงต้องการจะไปไหนหรือครับ มีเสียงนึงดังมาจากอีกด้าน เป็นชายหนุ่ม บุคคลิกดี สวมสูท สูงโปร่ง ผมสีดำ ตาสีน้ำตาล ยืนอยู่ด้านหลังเธอ เ่อ่อ คือ..ฉันต้องการไปสถานที่นี้ค่ะ หญิงสาวชี้ให้ดูแผนที่ ชายหนุ่มยืนดูแผนที่อยู่ครู่นึงแล้วหันไปบอกพนักงานรับรถให้เรียกแท๊กซี่ให้เธอไปยัง สถานที่นี้ พนักงานคนดังกล่าวรีบทำตามทันที เธอเห็นแท๊กซี่คันนึงหยุดที่ด้านหน้าเธอ ชายหนุ่มบอก รถคันนี้จะพาคุณไปยังสถานที่ที่คุณจะไปครับ ค่ะขอบคุณ พนักงานรับรถพูดคุยกับคนขับอยู่ไม่นาน ชายหนุ่มที่ทำท่าจะเดินจากไป ก็เดินย้อนกลับมาหาเธอในขณะที่รถกำลังจะเคลือนออกไป อ้อ แล้วคุณจะกลับมาที่นี่ได้ยังไงครับ หญิงสาวหยุดคิด ก่อนที่จะตอบเขาไปว่า ฉันมีนามบัตรของโรงแรมที่นี่แล้วค่ะ จะยื่นให้กับแท๊กซี่ตอนกลับ คงจะไม่มีปัญหาอะไร ขอบคุณ.. มากจริงๆค่ะ

ฮยอน ซู มาพบเพื่อนสนิท ของเขาที่ไม่ได้เจอกันหลายปี แต่เขาก็ยังรู้สึกกังวลเกี่ยวกับเรื่อง ของฝนอยู่ จนเพื่อนเอ่ยถาม นายเป็นอะไรไปหน่ะ คิ้วนายมันผูกติดกันตั้งแต่เจอฉันครั้งแรกเลยหรอไง อ้อเปล่าหรอก แล้วนี่นายจะพักอยูที่เกาหลี นานแค่ไหน ซังมิน อืม ก็คงอีกพักนั่นแหล่ะ แล้วงานสอนที่เมืองไทยของนายหล่ะ ไปได้สวยมั้ย ฮยอน ซู ฉันว่าอย่างนาย น่าจะไปทำงานในวงการบันเิทิง แบบที่นายชอบจะดีกว่า ฮยอน ซู ยิ้ม ที่เพื่อนยังจำความฝันของเขาได้ เป็นครูค่าตอบแทนอาจได้ไม่มากมายนัก แต่ก็สนุกดีนะ แล้วทำไมต้องไปสอนไกลถึงเมืองไทยด้วย ซังมินเอ่ย ครั้งแรกไปเที่ยวแล้วก็ติดใจ เลยอยู่ยาวเลย ฮ่าฮ่า ฉันก็อยากจะบอกนายว่า อีกไม่นานเราคงได้เจอกันที่เมืองไทย อ้าว จริงหรือเนี่ย ซังมิน พยักหน้า ทำไมหล่ะ นายยังชอบที่นั่นเลย ฉันก็อยากรู้ว่าจะมีอะไรที่ทำให้ฉันชอบเมืองไทยได้มั้ย..

ซังมิน เดินตรงไปที่ล็อบบี้ ถามผู้จัดการว่า หญิงสาวต่างชาติ คนนั้นกลับมาถึงโรงแรมรึยัง เขาดูจากทะเบียนประวัติลูกค้าคนดังกล่าว

หลังจากที่ ฝน ช้อปปิ้งจนเพลิน ได้ของมาพอสมควร ก็แวะหาอะไรทานง่ายๆที่ร้านข้างทาง เธอสังเกต คนรอบๆข้างเธอ มองเธอจนเธอคิดว่าเธอมีอะไรผิดปรกติรึเปล่า เธอมองดูเมนูซึ่งแน่นอน อ่านไม่ออกหรอก แต่เธอก็อาศัยมองดูโต๊ะข้างๆ แล้วก็เลือกอาหารมา 2 3 อย่าง เห้อ คงพอทานได้หน่ะ ชายหนุ่มโต๊ะอื่น ที่นั่งอยู่ในร้าน ก็ต่างส่งยิ้มให้กับเธอ จนเธอรู้สึกเขิน ประหม่า อ่าา เพิ่งเคยมีความรู้สึกแบบนี้เป็นครั้งแรก มันดีแบบนี้นี่เอง เธอมั่นใจมากขึ้น

Create Date : 08 มีนาคม 2555

Last Update : 8 มีนาคม 2555 14:47:18 น.

0 comments

Counter : 344 Pageviews.