ลิขิตรักมังกรคู่หงษ์ 23.2 กึนวอน นำทหาร และองค์รักษ์จำนวนนึง มุ่งหน้าไปยังสถานที่ ล่าสัตว์ก่อน องค์รักษ์หนุ่มปรึกษากับหัวหน้าองค์รักษ์และเหล่าข้าราชบริพานที่จงรักภักดี ต่อพระราชาทุกคนเห็นชอบด้วย การสเด็จออกจากวังในครั้งนี้ เป็นแผนที่จะล่อให้เสือ ออกมาติดกับ เสนาขวาได้ข่าวการเคลื่อนไหวของฝ่ายตรงข้าม และพร้อมกับใต้เท้าซีกวานจะรับมือกับการกฎบในครั้งนี้ กองทหาร และองค์รักษ์บางส่วนที่นำโดย กึนวอนจึงล่วงหน้ามาถึงสถานที่ ตั้งพับพลาก่อน ขบวนเสด็จในครั้งนี้ มีกึนซานเป็นหัวหน้าองค์รักษ์นำขบวน ตามมาด้วย องค์ชายตี้เหริน ใต้เท้าซีกวาน และเสนาขวา กับ เสนาซ้ายก็ตามเสด็จด้วย องค์ชวยดูจะ โกรธที่ กึนวอน ล่วงหน้าไปก่อนโดยที่เขาไม่รู้ เมื่อม้าของ ใต้เท้าซีกวาน ก้าวย่องมาใกล้ๆ องค์ชายจึงเอ่ยขึ้นอย่างไม่พอพระทัย ทำไม ท่านถึงให้ กึนวอนล่วงหน้าไปก่อน ถ้าเกิดอะไรขึ้นจริงๆ หากกึนวอนตกอยู่ในอันตรายจะทำอย่างไร มันเป็นหน้าที่ของ ทหาร องค์รักษ์ที่จะต้องทำแบบนั้นเพื่อถวายอารักษ์ขา เพื่อความปลอดภัย กึนซานเอ่ยขึ้น ทั้งที่เขาเองยังคงสงสัย กับเรื่องดาบเงินสั้นเล่มนั้นอยู่ จนเสนาขวาสังเกตเห็นใบหน้าของบุตรชาย ในขบวนสเด็จทุกอย่างก้าวของทุกคนในขบวนเต็มไปด้วยความกังวล เคลือบแคลงใจ ใต้เท้าซีกวาน เหลียวซ้ายหันขวา เพื่อระวังความปลอดภัยของ ทั้งพระราชา และองค์ชาย กึนซานเองก็เช่นกัน ไม่รู้ว่าจะมีพวกอื่นปะปนมาอยู่ในขบวนสเด็จครั้งนี้ด้วยรึเปล่า ฝ่ายกึนวอน ที่เมื่อมาถึงก็จัดการสั่งให้ทหารองค์รักษ์ออกลาดตะเวนสำรวจพื้นที่โดยรอบทันที อีกนานไหมกว่าขบวนสเด็จจะถึง กึนวอนหันไปถาม ทหารนายหนึ่ง ม้าเร็วแจ้งมาว่าจะถึงภายใน 1 ชั่วยามขอรับใต้เท้า สั่งให้หทารองค์รักษ์ทุกนาย ประจำตามจุดก่อนจนกว่า องค์รักษ์อีกชุดจะมาถึงนะ ขอรับใต้เท้า กึนวอนกระโดดลงจากหลังม้า เพื่อที่จะออกเดินสำรวจไปกับลูกน้อง แต่...ดาบ ดาบข้าหล่ะ ไม่อยู่ นี่ข้าลืมมันไว้ที่จวนหรือนี่ กึนวอนไม่เคยปล่อยให้ดาบเงินสั้นเล่มนั้นห่างกายเลย เขาเกรงว่าจะทำมันหายเพราะมันเป็นของสำคัญที่ติดตัวกึนวอนมาตั้งแต่เด็ก และป้าหมอ เก็บมันไว้มอบให้บอกว่าเห็นมันติดตัวเจ้ามา คิดว่ามันต้องสำคัญกับเจ้าแน่ จงเก็บรักษาไว้ให้ดี ฝ่ายกฎบชุดดำเมื่อเห็นการเคลื่อนไหวของ องค์รักษ์กับกึนวอน ก็สั่งให้ทุกคน ล่าถอยออกมาตั้งหลักห่างจากพลับพลาไม่ใกล ซุ่มเฝ้าดู และคอยฟังคำสั่ง หากลงมือไปในตอนนี้ คงได้ไม่คุ้มเสียแน่ เพราะเดี๊ยวอีกไม่นาน ขบวนสเด็จก็จะมาถึง พร้อมองค์รักษ์อีกชุดใหญ่ ในเวลาเช่นนี้ ควรต้องถอยห่างออกไปก่อน ขบวนสเด็จมาถึง ขันทีจึงนำพระราชาเสด็จไปประทับยังพลับพลา ใต้เท้าซีกวาน เสนาขวาเชิญสเด็จองค์ชายตี้เหริน ประทับยังพับพลาที่จัดไว้ให้เช่นกัน อีฮวา มองไปรอบๆหวังจะเจอกับองค์รักษ์หนุ่ม แต่ก็ต้องผิดหวัง เจ้านั่นทำไมไม่อยู่รอรับข้านะ ขันทีคนสนิทที่รู้ใจ จึงเอ่ยว่า กึนวอน ออกไปเดินตรวจลาดตะเวนกระหม่อม หรอ.. จะเจอหน้าเจ้านั่นนี่ยากเย็นเสียเหลือเกิน ขันทีปรึกษากับ กึนซานว่า ต้องการให้ฝ่าบาทได้พักผ่อนเพราะเดินทางกันมาไกลมาก คืนนี้ แล้วพรุ่งนี้เช้าตรู่ค่อยเริ่มการออกล่าสัตว์ กึนซานจึง ออกคำสั่งให้ทหารเดินยาม และผลัดเวรกันเฝ้า ที่พลับพลาฝ่าบาท และที่ กระโจมขององค์ชายตี้เหริน จะว่าไปนี่เขาก็ยังไม่เจอกึนซาน เหมือนกัน กึนวอนที่กลับมาจากลาดตะเวน และจะเดินเข้ากระโจมที่พัก ก็ต้องหยุดชะงัก เมื่อองค์ชายทรงยืนรอเขาอยู่ อ้อเจ้ามา พอดี คาราวะองค์ชาย ตี้เหรินพยุงองค์รักษ์หนุ่มอย่างคุ้นเคย ลุกๆ เจ้าล่วงหน้ามาก่อนทำไมไม่บอกข้า โธ่องค์ชายนึกว่าเรื่องอะไร มันเป็นหน้าที่ของหม่อมฉัน ข้าจะได้มาพร้อมเจ้าด้วย มากับขบวนน่าเบื่อจะตาย แล้วข้าก็ไม่ค่อยชอบหน้า หัวหน้าองค์รักษ์ป้ายทองเท่าไหร่ นี่ถ้าเกิด ใต้เท้ากึนซานมาได้ยินองค์ชายตรัสแบบนี้ ... ตี้เหริ้นคว้าแขนเล็กของกึนวอน ทำไม ได้ยินแล้วจะทำไมข้า ก็หน้าตาแบบนั้น เหมือนมีเรื่องให้คิดอยู่ตลอดเวลา กึนวอนมอง องค์ชายทำให้เขาต้องปล่อยมือ ว่าแต่เจ้าเถอะ กลับจากการล่าสัตว์ครั้งนี้เตรียมตัว กลับไปเมืองจีนกับข้าด้วย ห๊ะ องค์ชาย เดี๊ยวกระหม่อม ตี้เหรินเดินจากมาโดยไม่มีคำพูดใดๆอีก เจ้าจะอยู่ที่นี่ในตำแหน่งองค์รักษ์ป้ายทอง หรือจะกลับไปเมืองจีนพร้อมข้า กับตำแหน่งชายา ตีเหรินหันไปมององค์รักษ์หนุ่ม แล้วเดินตรงเข้ายังกระโจมที่พัก ดาบเงินที่อยู่ในมือองค์ชาย ทำให้ตี้เหรินเข้าใจอะไรบ้างแล้ว ถ้าหากเป็นอย่างที่เขาและใต้เท้าซีกวานคิดไว้จริงๆ กึนวอน น่าจะเป็นผู็หญิงของพระราชา ถึงได้มีดาบเงินสั้นเล่มนี้ นี่เป็นเครื่องบรรนากาลจากเมืองจีนทำขึ้นเพื่อฉลองวันประสูติใก้กับ องค์ชายที่ประสูติจากพระราชาองค์ก่อน มันมาอยู่ที่กึนวอนได้อย่างไร นี่ต่างหากคือคำตอบ ที่ใต้เท้าซีกวานกับองค์ชายยังคงเก็บเรื่องนี้ไว้   Create Date : 09 มกราคม 2557 1 comments Last Update : 2 มิถุนายน 2560 11:59:49 น. Counter : 532 Pageviews. Share Tweet

กึนวอนอยู่เวรกับ ลูกน้องเหล่าองค์รักษ์ที่ได้เวลาเปลี่ยนเวรยามแล้วต่างก็มานั่งล้อมรบอกองไฟเพื่อนไล่ความหนาว เสนาขวาได้เห็นเมื่อออกจากกระโจมจึงสั่งให้ เตรียมอาหารและเหล้าอุ่นๆไว้ให้กับ กององค์รักษ์ที่ผลัดกันอยู่เวรทันที และเมื่อกึนซานเปลี่ยนเวร เขาก็มานั่งอยู่ข้างกองไฟเช่นกัน ใต้เท้าซีกวานเอง ก็นอนไม่หลับ เดินวนรอบกระโจมพลับพลา ครุ่นคิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมา จนกระทั้ง องค์ชายตี้เหรินที่อยู่ในกระโจม มองเงาของ ใต้เท้าอยู่อย่างนั้นจึงอดไม่ได้ต้องออกมาด้านนอก องค์ชายดึกมาแล้ว ทรงบรรทมเถอะ สเด็จออายังไม่นอนเลย หม่อมฉันจะหลับลงได้อย่างไร โอ๊ะ โน่น เขาทำอะไรกันหน่ะ ตี้เหรินเดินนำหน้า ใต้เท้าซีกวานมาก่อน รอบๆกองไฟ มีการต่อสู้ออกแรงกันเบาๆเพื่อไล่ความหนาวของเหล่าองค์รักษ์ ต่างก็ส่งเสียงเชียร์ กึนวอน ยอมเป็นครูฝึกให้กับ องค์รักษ์ โดยมี กึนซานยึนร่วมดูอยู่ด้วย ถ้าทำให้ข้าเข่าแตะพื้นได้ ข้าจะอยู่เวรแทนให้ถึงรุ่งสาง องค์รักษ์คนอื่นๆต่าง ปรบมือชอบใจ อย่างน้อยก็ได้ไปหลับตาเอนหลังพักบ้าง ตี้เหรินจะเข้าไป แต่ ใต้เท้าห้ามเขาไว้เสียก่อน ท่าน... ปล่อยไปแบบนี้ไม่ได้นะ องค์ชายทรงไม่ไว้ใจหม่อมฉันหรือพะยะค่ะ สิ่งที่เขาเฝ้าอบรมสั่งสอน กึนวอนมา องค์ชายจะได้เห็น ว่า 10ปีที่ผ่านมา กึนวอนได้อะไรจากหม่อมฉันไปบ้าง แล้ว กึนซานก้าวออกมาจากแถว ทำเอาทหารองค์รักษ์หลายนาย ส่งเสียงอื้ออึง ขอเป็นข้าจะได้ไหม อะไรกันนี่ กึนซานผลัก องค์รักษ์นายนึงเบาๆ ถ้าข้าทำให้หัวหน้าเจ้าเข่าแต่พื้นได้ รางวัลที่ได้ข้าจะยกให้เจ้าเอง กึนวอนตัวชา ดิก มือไม้สั่น ไม่คิดว่า หัวหน้าองค์รักษ์จะทำกับเขาแบบนี้ ใครๆก็รู้ว่าฝีมือเขาเป็นรองกึนซาน เหตุการณ์นี้ทำให้ ตี้เหรินอยู่เฉยไม่ได้อีกต่อไป ถึ้งแม้ใต้เท้าจะห้ามก็ห้ามองค์ชายไม่ได้อีกแล้ว เพราะที่ผ่านมาองค์ชายเคยปะ ยุทธกับ กึนซาน ต่อให้ กึนวอนเป็นชายเอง จะเอาชนะกึนวอนก็ยังยากเลย ตี้เหรินจึงกระโดดเข้าไปกลาวงล้อม แบบนี้ไม่เรียกว่าผู้ใหญ่รังแกเด็กหรอ ท่านหัวหน้าองค์รักษ์ องค์รักษ์ทียืนอยู่ต่างถอยกรูด เปิดวงล้อม อากาศหนาวๆแบบนี้ ข้าเองก็อยากไล่ความหนาวนี่ออกไปบ้างเหมือนกัน เอาแบบนี้ดีไหม ถ้าท่านผ่านข้าไปได้ ค่อยไปเจอกัน กึนวอน องค์ชาย กึนวอนพยายามขอร้องไม่ใช้ ตี้เหรินเข้ามายุ่ง แต่... เจ้าถอยไป เขาออกคำสั่งกับกึนวอน แต่กึนวอนก็มิยอมถอย ไม่ฟังคำของข้างั้นหรือ ตี้เหรินจึงชูกระบี่ซึ่งเป็นกระบี่ของจักรดิ์พรรดิ์จีน แทนคำสั่งสูงสุด ซีกวาน จำต้องดึง กึนวอนออกมา ฝ่าฝืนขัดคำสั่งต่อหน้ากระบี่ ก็หมายถึงฝ่าฝืนพระบรรชา เจ้าได้ชื่อว่าเป็นบุตรบุญธรรมของ องค์ชายซีกวาน ก็เท่ากับเป็นคนของแผ่นดีข้า ถอยออกไป องค์ชายชักกระบี่ออกจากฝัก กึนซานก็เช่นกัน แล้วทั้งคู่ก็เริ่มประลองยุทธกันท่ามกลางอากาศที่หนาวเย็น และมีกฎบชุดดำคอยแอบซุ่มดูเหตุการณ์อยู่ด้วยในครั้งนี้ เสียงปะกระบี่ เสียงเชียร์ ดังไปถึงพลับพลาของพระราชา ที่กำลังนั่งหยิบสิ่งของในกล่องไม้เก่าๆขึ้นมาดู ใคร..อยู่ข้างนอก ขันทีคนสนิทรีบก้าวเข้ามาทันที เสียงอะไรกัน เอ่อ คือ เอ๊ะ ดึกขนาดนี้ยังซ้อมยุทธกันอยู่อีกหรอ พระราชามองมายังขันที คือว่า เสนาซ้าย หลบเหล่าองค์รักษ์ทหารยามออกมาพบกับกลุ่มกฎบชุดดำแล้วกำชับว่าต้องลงมือภายในคืนนี้ เพราะตอนนี้ เขาได้ทำการวางยาสลบ ที่ใส่ปนไปกับอาหารและเครื่องดื่ม ที่นำไปให้กับทหารองค์รักษ์ที่เฝ้าเวรยามแล้ว ถ้าเป็นไปตามแผนก็จะมีทหารและองค์รักษ์เหลืออยู่เพียงจำนวนนึงเท่านั้น หัวหน้ากฎบชุดดำรับคำสั่ง และสั่งให้กฎบชุดดำอีกหลายคนเริ่มเคลื่อนไหว และถ้าสบโอกาสก็ปลงพระชนม์พระราชาได้ การประลองยุทธเป็นไปด้วยความเข้มข้น ไม่มีใครยอมอ่อนข้อ หรือวางมือกันง่ายๆ จนใต้เท้ารู้สึกกลัวว่า การประลองยุทธครั้งนี้องค์ชายจะใช้อารมณ์ส่วนตัวเข้ามา จึงพยายามจะหยุดคนทั้งคู่เพราะดูเหมือนว่า กึนซานเริ่มโจมตี องค์ชายหนักและดุดันกว่าปรกติ แต่เหมือนจะไม่เป็นผลการช่วยกับทำให้ กึนซานคิดว่าใต้เท้ากับองค์ชายสองคนกำลัง รุมเขาอยู่ ระหว่างประลองยุทธกัน ใต้เท้า พอแค่นี้เถอะ ไม่ เสียงตี้เหริ้นเอ่ย ท่านอาหลบไป องค์ชายพอเถอะ ท่านสู้ กึนซานไม่ได้ หยุดแค่นี้ กระบี่ของใต้เท้า ที่ชักออกหยุดคนทั้งคู่ไว้ เอาเหงื่อ ไล่ความหนาวกันพอแค่นี้เถอะนะ ข้าขอ กึนซานเองก็มิกล้าจะปะกระบี่กับใต้เท้า เพราะรู้มาจากบิดาว่า อดีตใต้เท้าซีกวานก็คือองค์รักษ์ป้ายทองนั่นเอง เขาจำต้องถอยออก กึนวอน พาองค์ชายออกไป ขอรับ กึนวอนเข้ามาพยุงองค์ชาย ที่ดูอ่อนล้า ถอยออกมา แต่.. กึนซานเหลือบเห็นสิ่งของที่ หล่นอยู่ที่พื้น ด้วยความไวของเขาจึงหยิบสิ่งของนั่นไว้ได้ หรือนี่จะเป็นกลอุบายของทางแผ่นดินจีน ที่ล่อให้ฝ่าบาทออกมาจากพระราชวัง กึนซานคิด องค์ชายตี้เหริน รู้สึกตัวว่าทำสิ่งของบางอย่างตกหล่น และเห็นว่าสิ่งของในไปอยู่ในมือ กึนซานแล้ว เขาจึงย้อนกลับมาเพื่อแย่งชิงสิ่งของนั้น การปะทะจึงเริ่มขึ้นอีก ครั้งนี้ทำเอาองค์รักษ์ ที่บางคนดื่มน้ำ ดื่มเหล้า ทานอาหารเข้าไป ทำให้หลับและสลบกันไปหลายคน ส่งของสิ่งนั้นคืนให้ข้า ตี้เหรินเอ่ย กึนซานมีดาบเงินสั้นอยู่ในมือ นี่มันอะไร โอ๊ะนั่น มันดาบเงินของข้านี่ กึนวอนเองจำต้องเข้าแย่งเช่นกัน ด้วยความที่เป็นของรักองค์รักษ์หนุ่มจึง ออกแรงผลักองค์ชายให้ออกห่าง และเข้าไปแย่งของสิ่งนั้นคืน ใต้เท้า ข้าขอคืน สิ่งนั้นเป็นของสำคัญของข้า แต่กึนซานไม่ส่งคืนให้ ทั้งคู่จึงปะทะลงมือต่อสู้กัน เจ้าเป็นใครกันแน่ ฮ๊ะ ขอของข้าคืนด้วย กึนวอนออกแรง และจำต้องชักกระบี่เงินออก ใต้เท้า ไม่ต้องห่วงข้า กึนวอนสู้ กึนซานไม่ได้แน่ นั่นมันเกิดอะไรกันขึ้น เสียงหนึ่งดังขึ้น ทำให้บริเวณลานกองไฟนั้นเงียบลง ทั้งกึนวอน และกึนซานจำต้องหยุด พระราชา มองหน้าองค์รักษ์ทั้งคู่ เหมือนต้องการคำตอบที่ พระองค์ทรงทอดพระเนตมาตลอด ไปนำสิ่งที่ทำให้คนทั้งสองแย่งกันมาให้ข้าดูทีซิ ขันทีคนสนิทจึง เดินตรงไปที่คนทั้งคู่ กึนซานส่งให้ ขันที แต่กึนวอนจะแย่งคืน กึนซานจึงฟาดฝ่ามือไปที่หัวไหล่ ตี้เหรินเห็นแบบนั้นจึง เจ้า...เขาพยามยามจะลุก แต่ซีกวานหยุดไว้ ที่นี่ไม่ใช่แผ่นดินจีน องค์ชาย ใต้เท้าเหลือบมองไปยังพระราชา กฎบชุดดำส่งสัญาณให้เข้าโจมตี เพราะมีพระราชาร่วมอยู่ในกลุ่มด้วย เมื่อจุดพลุบอกสัญญานกองกำลังหนุนที่ตามมาก็กรู จู่โจมเป้าหมาย ทำให้พระราชา กับบรรดาองค์รักษ์ที่ถูกวางยาไปบางส่วนเกือบเป็นฝ่ายเพลี่ยงพล้ำ สิ้นเสียง คุ้มครองฝ่าบาท ใต้เท้าซีกวานพยุง องค์ชายตี้เหรินขึ้น กึนวอนจับกระบี่ได้ ก็รีบวิ่งเข้าไปอารักขาพระราชาทันที นี่มันอะไรกัน กึนซานเหลียวมองทหารที่ เหลือ และมองไปยังรอบกองไฟที่บางส่วนนอน นิ่งไม่ไหวติง อ่า กึนวอนเองก็ดื่มและทานอาหารไปบางส่วน ทำให้เขาเริ่มอ่อนแรงด้วยฤิทธิ์ยา สติ สายตา เริ่มพล่ามัว องค์ชายตี้เหรินเข้ามาช่วย ใต้เท้าซีกวานเองจำต้องไปคุ้มกันพระราชาพร้อมกันกึนซาน ที่เริ่มอ่อนแรงเพราะปะทะกับ ซีกวานและตี้เหริน   โดย: primmavista 9 มกราคม 2557 15:14:15 น.