raining day ปรารถนาแห่งรัก ที่ห้องทำงาน หญิงสาวที่เพิ่งลงจากเครื่องบิน พร้อมกับกระเป๋าสัมภาระ ที่ยังวางอยู่ที่มุมห้อง นานแค่ไหนแล้วที่เธอไม่ได้กลับมา 10ปีแล้วสินะ หญิงสาวเหลือบมองนาฬิกา แล้วก็มีพนักงานสาว นำเครื่องดื่มเย็นๆมาเสริฟ รอสักครู่นะคะ ท่านประธานออกจากห้องประชุมแล้ว หญิงสาวพยักหน้า เธอเดินดูรอบๆห้องทำงาน เมื่อประตูเปิดออก ชายหนุ่มหยุดมองหญิงตรงหน้า ก่อนสั่งงานเลขา ได้เรื่องยังไงแล้วแจ้งผมด้วย ค่ะท่านประธาน ชายหนุ่มส่งยิ้มให้ รอนานรึเปล่า พี่ต้องขอโทษเธอด้วยนะ ไม่เป็นไรค่ะ นี่เธอจริงๆหรอ ไม่ได้เจอกัน 10กว่าปี พี่ก็ดูเปลี่ยนไปนะคะ ดู..หญิงสาวนิ่งเงียบ แทซันเป็นผู้ชายที่เธอคิดว่า โตขึ้นเธออยากจะแต่งงานกับผู้ชายแบบนี้ เขาเป็นคนอบอุ่น ใจดี และอ่อนโยนต่อเธอเสมอ นั่นเป็นความคิดของเด็กผู้หญิงเมื่อตอน 10 ขวบ หญิงสาวได้แต่นั่งยิ้ม ยิ้มอะไรหื๊ นานา บอกพี่ได้มั้ย นั่งเครื่องมาตั้งหลายชั่วโมงเหนื่อยรึเปล่า ที่พี่ให้เรามาพบที่นี่แทนที่จะให้เธอได้พบกับแม่ของเธอก่อน ไม่เป็นไรค่ะ ยังไงฉันก็กลับมาแล้ว พี่มีธุระอะไรกับฉันหรือคะ ผอ ครับ ผังรายการที่ปรับแล้วครับ อืม มีรายการใหม่ด้วยนี่ ใครดูแลอยู่ หัวหน้าทีม คังครับ ผอ ผมขอดู เรทติ้งระครหลังข่าวหน่อย แล้วก็ รายงานเรื่องละครโปรเจคใหม่ด้วย ไปถึงไหนแล้ว ก๊อกๆๆ อุ้ย ท่านประธาน นายมีอะไรก็ไปทำเถอะ ขอฉันคุยกับ ผอ ของนายหน่อย ครับ วันนี้แปลก ท่านประธานลงมาจากชั้นบน มีอะไรกับผม หรือครับ แทนซัน ตบไหล่ชายหนุ่มที่นั่งดูเอกสารเบาๆ ไปหาอะไรทานกันเถอะ เลยเที่ยงมาตั้งนานแล้ว แทนซันจับเอกสารในมือ แทนฮวา วางลงบนโต๊ะ พักก่อนไง ชายหนุ่มเหลือบมองพี่ชาย อะไรของพี่เนี่ย ฉันหิว โทรบอกแทมินด้วยนะ ฉันจะไปรอที่รถ เดี๊ยวสิพี่ ผมยังไม่เจอแทมินมา อาทิตย์นึงแล้ว โอ๊ะ หญิงสาวก้าวเข้ามา นี่... นานา ค่ะ ฉันเอง หญิงสาวส่งยิ้ม พี่แทฮวา สบายดีนะคะ อ้อ.. ว่าไง จะไปหรือไม่ไป แทซันหันมาย้ำ ไปสิๆ พี่ ทำไมพี่ไม่บอกผมว่า นานา กลับมาแล้ว ฉันบอกนายแล้วเหมือนจะบอกร่วงหน้าด้วย ว่านานาจะกลับเกาหลี งานคงทำให้นายลืมหล่ะสิ แล้วนี่พี่ถึงกับขับรถเองเลยหรอ โหว ท่านประธาน คนขับรถตกงานแน่ๆ เอาหน่า อย่าพูดมาก ตามเจ้า แทมินให้มันได้ซะก่อน ที่ร้านอาหาร 3 หนุ่มกับ 1 สาวงาม กำลังร่วมโต๊ะอาหาร แทมิน เอาแต่นั่งมอง นานา จนพี่ชายต้องสะกิด นี่ นายเป็นอะไร นั่นนานา ไง ที่พ่อส่งเธอไปเรียน พี่จริงๆหรอ ตอนนั้นผม ยังเด็กมาก ใช่ ตอนนี้เธอโตเป็นหนุ่มแล้ว และยังเป็นไอดอลด้วย แทมินยิ้มเขิน ถ้ารู้ว่ามีพี่สาวสวยอย่างนี้ ผมบินไปหาพี่ ปีละหลายๆหนแน่ พี่สวยตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ผมอยากรู้ คำถามนี้ทำเอานานา ถึงกับเขิน นายพูดอะไรของนายอ่ะแทนมิน นานาเขาก็สวยมาตั้งแต่... แทฮวาเงียบ ไม่พูดต่อ ทานอาหารกันเถอะ อ้อ อีกซักวันสองวันเราค่อยไปเยี่ยมคุณแม่ของเธอพร้อมกันได้มั้ย นานา ก็ได้ค่ะ ผมคิดว่านานา คงจะไม่กลับมาเกาหลีแล้วซะอีกพี่ ทำไมนายถึงคิดอย่างนั้นหล่ะ ก็เรื่องนั้น.. ยังไงแม่ของนานา ก็อยู่ในความดูแลของเรานี่ ทำไมเธอถึงจะไม่กลับเกาหลี แทมินเอาแต่ถามเรื่องนานา ผมไม่รู้จะบอกน้องยังไงดี นั่นสิตอนเกิดเรื่อง แทมินยังเด็ก เขารู้แต่ว่า มีพี่สาวอีกคน นายเคลียงานให้ว่างด้วยก็แล้วกัน แล้วเรื่องเก่าๆหวังว่านายคงลืมมันไปได้แล้วนะ..นายกำลังจะแต่งงานต้องให้พี่เตือนนายบ่อยๆไหม อ้าว แทนมิน นายเก็บของทำไม เดี๊ยวสิ ผมจะกลับไปอยู่บ้านสักพักครับ ห๊ะ นายไม่ได้กลับบ้านมาเป็นปีแล้ว ทำไมหล่ะ แทมินได้แต่ยิ้ม พี่สาวผมกลับมาจากอังกฤษ ว่าไงนะ พี่สาวนาย อื้ม พี่สาวผม อ้าาา ฉันก็เกือบลืม นายมีพี่สาว ด้วยนี่นา แล้วไงหล่ะ วันนี้ที่นายหายไปครึ่งวันเพราะพี่สาวหรอ ครับ วู้ววว ชายหนุ่มส่งเสียงร้องดีใจ พี่ไปตั้งแต่ผมยัง 7 8 ขวบ กลับมาอีกที ผมจำเธอไม่ได้เลย มีอะไรโทรหาผม นะครับ อ้าว ฉันเป็นผู้จัดการนายนะเว้ยย โธ่ อะไรของเด็กคนนี้ฟระ   Create Date : 19 เมษายน 2556 1 comments Last Update : 19 เมษายน 2556 17:58:35 น. Counter : 540 Pageviews. Share Tweet

แทซัน นั่งอยู่บนโต๊ะทำงานที่ห้องในบ้านหลังใหญ่ นึกย้อนไปเมื่อหลายปีก่อนหลังจากที่แม่จากพวกเขาไป พ่อก็เอาแต่ซึมเศร้า แทซันตอนนั้น อายุ18 แทฮวา 15 และ แทมิน 7 ขวบ ถ้าพ่อยังเป็นแบบนี้พวกเขา 3 คนต้องแย่แน่ๆ พ่อเริ่มไม่สนใจ เขาและน้องๆ แต่แทซัน ก็พยายาม ที่จะไม่ทำให้สถานการณ์มันแย่ไปกว่านี้ เขาจึงลุกขึ้นมาจัดการเรื่องราวที่พอจะทำได้ บ้านใหญ่โตอย่างนี้ มีเพียงแค่เด็ก 3 คน กับผู้ใหญ่ที่ไม่คิดจะทำอะไรนอกจากนั่งนิ่งเหม่อลอย บ้านช่องที่ไม่มีคนคอยดูแล ก็เริ่ม ไม่น่าอยู่ รก เลอะเทอะ เขาให้สภาพพ่อของเขาในตอนนั้นแล้ว รู้สึกเสียใจ ทำไมพ่อถึงได้เป็นแบบนี้ แล้วผมกับน้องๆจะอยู่กันต่อไปได้ยังไง ชายหนุ่มในตอนนั้นได้แต่คิด ถ้าหากพ่อเข้มแข็งกว่านี้ ก็ดี แทมิน หิวจนส่งเสียงร้องไห้ เขาเองต้องหยุดเรียนเพื่อมาดูน้อง แทฮวาเป็นคนเดียวที่ไปโรงเรียน เดี๊ยวได้เวลา เขาก็ต้องไปรับแทฮวาที่โรงเรียนแล้ว คนในบ้านพากันลาออกกันหมด เมื่อเจ้าบ้านไม่สนใจใยดีกับสิ่งใด ใครจะทนอยู่ได้ แทซันรู้ว่าพอเก็บเงินจำนวนมากไว้ที่ไหน เขาเป็นคนไปนำเงินออกมาใช้จ่ายในบ้าน และ ได้พา แม่บ้านลูกติดคนนึงให้เข้ามาทำงาน คุณป้าช่วยทำอาหารแล้วดูแลทำความสะอาดบ้าน ทำอาหารไว้ให้แทนมินกับพ่อก็พอครับ แทซันมองนาฬิกา คุณป้าจับบ่าของชายหนุ่ม หนูหยุดเรียนมาหลายวันแล้วใช่มั้ย ไปเรียนเถอะจ้า เรื่องอื่นป้าจะจัดการให้เอง แทซันแทบจะกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ ตั้งแต่เสียแม่ไป เขาไม่ร้องไห้อีกเลย แต่พอคุณป้าแม่บ้าน จับบ่าเขาเท่านั้น เหมือนเขื่อนทำนบที่กักเก็บน้ำไว้ค่อยทลายลง น้ำตาไหลอาบแก้มเด็กหนุ่ม เขาร้องไหสะอึกสะอื้น ป้าแม่บ้านได้แต่กอดและปลอบประโลม เธอทำดีแล้ว ทำดีแล้วนะเด็กน้อย หญิงสาวตัวน้อยๆได้แต่แหงนมอง แม่คะๆๆ เด็กน้อยกระตุกชายเสื้อมารดา น้อง ๆค่ะ น้อง แทซันเอามือปาดน้ำตา น้องอะไรหรอลูก น้องเดินตามคุณลุงไปแล้วค่ะ เด็กสาวชี้มือบอก แทนซันหันมอง ก็เห็น แทมินกำลังเดินตามพ่อ ออกไปยังหน้าประตูบ้าน พ่อ... บิดาของแทซันเดินเลื่อนลอยออกจากบ้านแบบไม่รู้ตัวโดยไ่ม่รู้ว่า มีลูกชายคนเล็กเดินตามเขาออกมาด้วย พ่อฮับๆ พ่อจะไปไหน พ่อฮับๆ รอผมด้วย เด็กน้อยร้องเรียกอยู่อย่างนั้น แต่ก็ไม่เห็นว่าบิดาจะหันมาสนใจ ผู้คนระแวกนั้นต่างก็ยืนมอง บางคนก็ตะโกนบอก เพราะกลัวว่ารถจะชนเด็กน้อยที่เดินตามหลัง แทซันวิ่งสุดฝีเท้า ออกมาตามพ่อ เขาจับพ่อไว้ได้ แต่แทมิน ยังไม่หยุดร้อง พ่อครับกลับบ้านเราเถอะ นะครับพ่อ พ่อจะไปหาแม่แก แม่แก รอพ่ออยู่ บิดาผลักลูกชายสุดแรง แทซันหงายหลัง ล้มลง หัวศอกกระแทกกับพื้นทำให้เขาเจ็บ พ่อครับ เขาพยายามลุกขึ้นอีกครั้ง แต่น้องชายวิ่งตามพ่อไป แทมิน ชายหนุ่มเรียกน้องชายสุดเสียง รถที่ขับมาด้วยความเร็วเห็นเด็กเล็กกับผู้ชายกำลังฝ่าไฟแดง ก็เหยียบเบรคตัวโก่ง เสียงแตรดังลั่นไปทั่วแยกไฟแดง ปิ๊นนนนๆๆๆ ชายหนุ่มได้สติจึงหันมองกลับไป รีบอุ้มลูกกอดไว้แทบอก รถที่ำกำลังวิ่งอยู่บนถนนหลายคัน จอดกระทันหัน จึงทำให้ชนท้ายติดกันหลายคน ผู้คนที่ผ่านไปมาแถวนั้นต่างโล่งอก แทซันพยายามเดินเข้าไป แต่มีคนประคองเขาและบอกให้เขาไปทำแผลเสียก่อน เลือดไหลเปื้อเสื้อผ้าของชายหนุ่ม คุณป้า แม่บ้านไปรับ แทฮวากลับจากโรงเรียน เมื่อแทฮวาเห็นเหตุการณ์ก็ิวิ่งเข้าไปหาพี่ชาย พี่ๆเป็นอะไร เขาหันมองไปที่กลางถนน เห็นพ่อกับ แทมิน มีคนพยุงเดินข้ามถนนมา แทมินอ่า ผู้เป็นพ่อเห็นเลือดที่เปื้อนเสื้อบุตรชายเหมือนจะได้สติ วางบุตรคนเล็กลง แทซันอ่า ลูกเป็นอะไร เจ็บตรงไหน พ่อครับ พ่อกลับมาแล้วใช่มั้ย แทซัน บิดาโอบกอดบุตรชาย แทฮวาจับมือแทมินอยู่ ส่งน้องมาให้ป้าเถอะค่ะ แทฮวาส่งน้องเล็กให้กับป้า กลับบ้านกันเถอะค่ะคุณ แทมินหลับแล้ว แทซันจึงค่อยๆลุก พ่อครับกลับบ้านกัน บิดาเงยหน้ามองบุตรชายกับหญิงกลางคน ที่อุ้มลูกชายคนเล็กของเขาไว้ นานาจ๊ะ คะแม่ หนูไปเดินเป็นเพื่อน แทฮวานะลูก หญิงสาวพยักหน้า ค่ะแม่ ทั้ง 6 คนจึงเดินกลับบ้านอย่างเงียบๆ แทฮวาได้แ่ต่แอบมอง หญิงสาวข้างๆ เธอจับมือเขาไว้จนแน่น ถึงจะไม่เข้าใจอะไร แต่เขาก็รู้สึกดี ที่มีมือเล็กๆมันจับเขาไว้   โดย: primmavista 19 เมษายน 2556 18:38:40 น.