เกี่ยวกับภาษาไทย

วันนี้ มีโอกาสไปเดินเที่ยวห้างฯ ดูนั่นนี่ ซื้อของเสร็จ หิว หูอื้อ มองหาร้านอาหาร แล้วรีบเข้าไปนั่งที่โต๊ะ ทันที วันนี้คนค่อยข้างเยอะ เราได้นั่งโต๊ะติดกับ หญิงสาว โต๊ะนี้มากัน 3 คน สาวหมด วัยรุ่นปลายๆเห็นจะได้ ระหว่างที่นั่งรอพนักงาน มาบริการ ก็บังเิอิญได้ยิน สาวๆเม้าท์แตกกัน นั่งฟังอยู่พัก ก็เริ่มหงุดหงิด คุยกันเสียงดัง ไม่พอ หัวเราะร่วน ไม่มีมารยาทอีก ไม่พอ พูดจาไทย คำ อังกฤษ คำ สำเนียงนี่ (ขอยืม อ.คริสหน่อย) ดัด(จริต)มากอ่ะ ดูๆจากที่เห็น ดั้งแหมบ บางคนก็เสริมมา ก็น่าจะพูดไทยได้ชัด นิ ถึงจะไปเรียน เมืองนอก มา จะ 3 เดือน หรือ 3 ปี ก็เหอะ เราได้ยินแล้ว เพลีย บอกได้คำเดียวว่าเพลีย พูดเสียงขึ้น จมูก สำเนียงลิ้น เปลี้ย อ่ะ เราว่า นักร้องสมัยนี้หลายคนก็ร้องเพลง ไม่ได้เรื่อง ร้องเพลงไทยนะ แต่ดัดจริต ออกเสียงเหมือน คนต่างชาติพูดไทยไม่ชัดอ่ะ หลายคนเลย แล้วไม่เห็น มันจะดังได้โล่ห์ ได้ถ้วยอะไรเลยนิ สามนางนี่ก็อีก หน้านี่บอกเลยว่ามาจากที่ราบสูง ยังจะเสือก พูดไทยไม่ชัดอีก เออ จริงๆมันก็ไม่ใช้เรื่อง ของเราอ่ะ แต่ ฟังดูแล้วมันขัดหู (มะใช่คันหูนะ) พิกล ฝรั่งบางคน พูดไทย ยังชัดกว่าพวก เมิงอีก มะอาย เขาบ้างหรอไงฟระ ภาษาแม่ตัวเอง ยังเสือกพูดไม่ชัด แต่ไปดัดจริต พูดอังกฤษ สำเนียงก็แย่ ฝรั่งเึคยบอกว่า คนชาติอื่นพูด อังกฤษ ถูกบ้างผิดบ้างไม่ใช่เรื่องน่าอาย แต่ พวกงเมิงพูดไทย ยังไม่ชัดเลย ยังจะมีหน้า มาสปิค อิงลิช งูๆ ปลาๆ สำเนียงแปล่งๆอยู่นั่นแหล่ะ เราก็ไม่ได้เก่ง อ่ะ แต่ถ้าไม่คับขันจริงๆเราไม่ใช้ภาษา อังกฤษ ในบ้านเมืองของเราหรอก เราใช้ก็ต่อเมื่อ ทำงาน บางคำเรายังไม่เข้าใจความหมายเลย ต้องอาศัยเครื่องช่วยแปร แล้วเลือกพูดนี่ ถ้าไม่ใช่เรื่องงาน เก็บเข้ากรุ ใส่ไหฝังดินไปได้ ในที่ทำงานเรา ก็มีหลายคนใช้ภาษาอังกฤษ ซึ่งบางทีเราก็รำคาญ ไม่ใช่แค่เราคนเดียว เพื่อนพี่เราคนนึงก็เห็นด้วยกับเรา จนบางที เราเอ่ย ว่า นี่เรานั่งทำงานอยู่ ที่ ลอนดอน หรอ เห้ยย ทำไม มีแต่หัว ดำๆ เต็มไปหมด ขนาดเมล์ ที่ส่งภายใน องค์กร เปิดมาอ่าน ทำเอากรู งง(ไม่พอ ตาลายอีก) อ่านดูชื่อคน ส่ง แมร่งง เห็นชื่อก็รู้ แระ shongchai มาซะขนาดนี้ 1 paragraph กรูต้องมานั่งถามเครื่องช่วยแปลอีก เสียเวลากรูมะเนี่ย เราเคยถามพี่เขาว่า พี่ จดหมายเวียน อีเมลล์อ่ะ ขอเป็นภาษาไทยได้ป่ะ ก็รู้อ่ะนะว่าพี่ทำงานประสานงานกับ ต่างชาิติ แต่นี่.. ยังพูดไม่ทันจบ มานตอบมาว่า มีปัญหาอะไรตรงไหน มะ (เชี่ยนนนหมากกก) เออ กรูเด็กกว่า กรูยอม เดินหน้าเป็น จวักกลับมาที่โต๊ะ ทีนี้ หลายวันต่อมา เชค เมลลอีก ไปเจอเมลล์ หนึ่ง อ่านแล้ว โดนจิ๊ดดส์ ตรูมาก พี่คนนึงในองค์กร ส่งมาและฟอร์เวิดส์กันมาจนถึงเรา อ่านแล้ว ใจความว่า เมลล์ภายในขอเป็นภาษาไทยเถอะครับ ผมเองก็ทราบดีว่า หลายท่านเรียนจบ นอก กันมา แต่นี่มันเมลล์ พิมพ์ไทยได้ก็พิมพ์เถอะ แล้วอีกอย่าง เป็นเมลล์ภายใน ไม่ได้มีสาระใจความสำคัญอะไรมาก ฝรั่ง คงไม่เข้ามาเปิดอ่านหรอกคับ แล้วก็ลง ชื่อ .... โหยย พี่คนเน้ แมร่ง เท่ห์ ค่อดอ่ะ เรา เล่าให้พี่ชายเราฟัง พี่ชายเราบอกว่า พี่คนนี้นิสัยแบบนี้อ่ะ แรวง... พี่เรามาเล่าให้ฟัง ว่าก็ไม่ชอบเหมือนกัน แมร่ง อยู่เมืองไทยแท้ๆ กระแด พูดอังกฤษ พี่เรากะเพื่อน คุยๆอยู่ เดินออกจากวงเลย พี่คนนั้นถามพี่เราว่า คนไทยรึเปล่า พี่เราบอก 100 เปอร์เซ็นต์ ครับ

Create Date : 15 มกราคม 2555		1 comments
Last Update : 15 มกราคม 2555 15:17:31 น.
Counter : 666 Pageviews.
Share Tweet