มีอยู่คืนหนึ่ง เราเข้านอน ก็ำกำหนด พอง ยุบ ไปด้วย จะเรียกว่า นอนสมาธิก็ได้
จำคำพูดวิทยากรท่านหนึ่งได้ ท่านบอกว่า ให้จับให้ได้ว่า หลับไปตอนกำหนดคำว่าอะไร
คำว่า พอง หรือ คำว่า ยุบ เราก็กำหนดสมาธิ ใจจดใจจ่อ กับคำว่า พอง หรือ ยุบ
ตอนนั้นเอง ก็เป็นหวัด คัดจมูก หายใจเข้าออก ถี่ๆ อยู่แล้ว ก็ไม่ลืมกำหนดพองยุบไปด้วย
ไม่รู้ว่าตอนนั้นเกิดวูบไปหรืออย่างไร กำหนดพองยุบไปหายไป รู้สึกตัวตื่นก็ด้วยน้ำลายฟูมปาก
กลืนก็ลำบาก นอนอยู่ก็ลุกขึ้นมา เดินเข้า้ห้องน้ำ บ้วนปากลงอ่างล้างหน้า ล้างปาก
ขณะที่เงยหน้าขึ้นมองกระจก ก็เห็นคนๆ หนึ่ง กำหนดปลดเบาอยู่
เราจึงเห็นเสื้อกับกางเกง เสื้อสีขาว กางเกงสีแดง
แล้วก็เดินกลับมาที่เตียง ขณะที่เดินกลับมาที่เตียงนั้น ก็รู้สึกว่า มองไปไม่มีใครอยู่เลย
เสียงแอร์ก็ไม่มี ลมใดๆ ก็ไม่มี ก็คิดว่า ผิดปกติแล้ว ก็เกิดตกใจ ตอนนั้นตกใจมาก
ใจก็สั่นแรง สักพักหนึ่ง จิตวูบกลับมาที่เตียงอีกครั้ง
เราก็รีบเงยขึ้นมา น้ำลายฟูมปาก เราลุกออกจากเตียงเดินไปห้องน้ำ แล้วก็คิด
เอ๊ะ เหมือนในฝันเลย พอบ้วนน้ำลายลงอ่างล้างหน้า ล้างปาก ก็คิด
เอ๊ะ รู้สึกแปลกๆ แฮะ เมื่อกี้คืออะไร พอเงยหน้าขึ้นมามองกระจก ไม่มีใครอยู่ในห้องน้ำเลย
แต่ทำไม มันเหมือนในฝันเลย ฝันที่เป็นจริงเหรอเนี่ย!!!
แล้วคนที่เห็นนั้นเป็นใคร ผู้มาปฏิบัติธรรมนั้นใส่เสื้อขาว กางเกงขาว
แต่ที่เห็นเสื้อขาว กางเกงแดง เห็นในความฝันด้วย
แสดงว่าที่เห็นต้องไม่ใช่คนแน่ๆ คิดแล้วก็ยิ่งกลัว
แสดงว่า เป็นผี ...
Jeep