สวัสดีค่ะ พี่เอื้อ
ภาพความประทับใจ ดูเมื่อไหร่ก็มีความสุข นะคะ
ครอบครัว ที่แสนอบอุ่น น่ารักค่ะ ^^

ส่งกะท้อนดองไปเชียงใหม่แล้วยัง ให้ใครบางคนที่ตั้งแต่ออกจากงานมา นั่งเก็บเงินจนนับไม่ทันแล้ว ว่างๆเราไปช่วยนับกันดีไหมเนี่ย

จริงๆ ก็เคยคิดเอารูปลูกวัยเด็กมาลงเช่นกัน แต่ได้ทำไปอย่างละเอียดแล้ว เปลี่ยนเป็นอย่างอื่นดีกว่า

ก็เป็นภาพเด็กโต ทำเสร็จหลายวันก่อน รอเพื่อนๆ ดูว่าเขาเป็นอย่างไรกันบ้าง เพราะโจทย์บอกภาพเดียว

ภาพเดียว มันไม่สนุกนะ เห็นของหลายๆคน หลายๆภาพทั้งนั้น ดีเลย..ไม่ต้องแก้ไข

เจ้าน้องเอิร์ธเห็นภาพแรกก็จำไว้เลย ว่าอกแม่นะอุ่นแค่ไหน ต่อไปมีเมีย อาจเห็นอกเมียอุ่นกว่า แต่..อย่าลืมอกแม่เด็ดขาดนะหนุ่มน้อย

หนุ่มน้อยคงหายเป็นปกติดีวันดีคืนแล้วนะ

เช้านี้ลูกโทร.มาบอกว่าล้มมอเตอร์ไซค์ แต่ไม่เป็นไรมาก แม่เขากลัวที่สุดเรื่องนี้..

สวัสดีคร้า

แวะมาเยี่ยม หลังจากหายไปเป็นเดือน

วันนี้เป็นวันสุดท้าย ของเดือนรอมฎอนแล้ว

โชคดีชีวิตมีแต่ความสุข นะค่ะ

ヾ(@⌒ー⌒@)ノ

ภาพประทับใจจริงๆ ค่ะ

สวัสดีค่ะคุณเอื้อ ตามมาชมภาพถ่ายประทับใจนะคะ น่ารักนะคะ เหมือนแฝดจริงๆเลยค่ะ ภาพเก่าแสนประทับใจจริงๆค่ะ ภาพเก่าๆกิ่งมีนะคะแต่ต้องเอาไปสแกนที่ร้านค่ะไม่มีเครื่องมือก็เลยเอารูปแม่ปัจจุบันดีกว่าเพราะไม่รู้ว่าแม่จะอยู่กับเราสักเท่าไหร่ก็รีบถ่ายเก็บไว้ก่อนค่ะ

ชอบๆๆภาพประทับใจมากๆค่ะ

มีความสุขวันศุกร์ค่ะ

เดี๋ยวพรุ่งนี้มาโหวตให้นะคะ วันนี้โหวตไปหมดแล้วค่ะ

เป็นภาพที่น่าประทับใจทุกรูปเลยค่ะพี่เอื้อ สาวชอบรูปที่สอง ได้รับความรักเต็มๆ แบบไม่ต้องบรรยาย

อุ้ย พี่เอื้อตอนใส่หมวกเสื้อแดงเหมือนทอมมากเลยค่า อิอิ


ภาพแห่งความประทับใจใครๆ หลายคนเลือกเป็นภาพครอบครัวทั้งนั้นเลยค่ะ อิอิ
รินนี่ก่อนหน้าไม่ค่อยว่างเลยเลือกแบบขอผ่านไปที 555+


ภาพแห่งครอบครัวพอเราย้อนกลับไปดูมีความสุขจริงๆ ค่ะพี่เอื้อ
พี่เอื้อได้เลี้ยงเองมาตั้งแต่เด็ก ได้อยู่ด้วยกันอย่างนี้
เป็นความสุข ความอบอุ่นที่มีทุกวันเลยน๊า

น้อยครั้งมากที่รินจะได้ถ่ายรูปกับครอบครัว เห็นทีกลับไปอีกรอบหน้า จัดไปถ่ายกันครบๆ ดีกว่า อย่างน้อยก็ได้เก้บไว้ดู
ดูเมื่อไหร่ ยิ้มเมื่อนั้น

เป็นการเล่า
เรื่องในอดีต
ที่น่าประทับใจครับ

เห็นภาพเก่าๆแล้ว สีมันซีดดีนะครับ

เย้

แฮ่ๆ

ล้อเล่น ประทับใจครับ เดี๋ยวผมถ่ายภาพไว้เยอะๆดีกว่า นานไปจะได้เอาไว้ดู

มองกี่ครั้ง
ก็ยังสุขใจนะคะ

---------------------------
ต้องพาลูกศิษย์ไปแสดง แสง สี เสียง ที่อุทยานวิทยาศาสตร์หว้ากอ จ.ประจวบฯ สามวันค่ะ ขอฝากบ้านไว้ด้วยนะคะคุณเอื้อ

ชอบภาพแรกมากครับ
จากบล็อก ภาพสีม่วง เป็นสีที่ไม่ชอบครับ เลยใช้ สีทนได้ แทนครับ
แล้ว ได้ไปรู้จักคนๆหนึ่ง เค้าชอบสีนี้ คงเข้าใจนะครับ

อรุณสวัสดิ์ครับพี่เอื้อ


ภาพเก่า
แต่เรื่องราวยังจำ
เป็นความประทับใจมิรู้ลืมจริงๆเลยนะครับ

ภาพประทับใจ สีต้องแบบนี้เลยนะค่ะ
ได้อารมณ์เก่าแต่ไม่ลืมเลยเพราะว่าภาพ
ฟ้องทุกอย่างเลยค่ะ อ่านแล้วอมยิ้ม
ตามไปด้วยเลย

ภาพแรกอบอุ่นสุดๆ ค่ะคุณเอื้อ
งิงิ คิดถึงเสมอนะคะ จุ๊ฟๆ

แวะมาเยี่ยมยามค่ำ...สวัสดีครับ

ชอบภาพแรกดูอบอุ่นมาก บรรยายประกอบภาพได้ดี นะครับ

เป็นภาพที่น่ารักมากเลยค่ะ

อื้มมมมองภาพแรกก็ซึ้งหัวใจจังเลยน้องซบที่อกพี่เอืออย่างอุ่นเลย ภาพที่สองก็น่ารักเห็นแล้วพี่เอื้อคงมีความสุขมากๆเลย ตะพาบเอนทรี่นี้มีความรักของครอบครัว อบอวล ชืนหัวใจไปเลยทีเดียว

แพมอ่ะไม่รุ้จะเล่าอะไรเอาความคิดถึงมาใส่จิงมันยาวกว่านี้พี่แต่ก้อสั้นๆเหมือนกันไม่มีไรให้ดูวิ่งหนีกันหมดเยยยยย...

ไประ...ราตรีสวัสดิ์คับพี่เอื้อ จุ๊ฟ ๆ ๆ

สวัสดีครับ
แอบมาดูภาพเก่าบ้านนี้จะเล่าเรื่องอะไร!

ชอบภาพแรกมากครับ ไม่ต้องบรรยายเลย
แต่ไปนึกถึงเพลงของ คุณศุ บุญเลี้ยง.....

อุ่นใด ใด โลกนี้ไม่มีเทียบเคียง อุ่นอกอ้อมแขน...
อุ่นรักแม่ประคอง....(ขออภัยถ้าจำเนื้อผิด) อิอิ.

สุขสันต์วันอาทิตย์ครับ.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่

ตอนเด็กๆผมซนมากครับ พอโตมาแล้วเรียบร้อย ดั่งผ้าพับไว้ (อี๋โม้)

สิบกว่าปี ภาพยังสีสดสวยแจ๋วอยู่เลยนะครับ
ชอบภาพหอมมือน้องมากครับ ภาพพวกนี้เก็บไว้ดีๆยิ่งนานยิ่งทรงคุณค่าเนอะ คงจะมีแต่เด็กรุ่นหลัง Gen Y มานี่แหละที่จะมีบันทึกภาพตั้งแต่เกิดเก็บไว้ คนสมัยก่อนไม่ได้ถ่ายรูปง่ายแบบเดี๋ยวนี้เนอะ

^
^
^
= ถ้าไม่บอกว่า อีโม้ ผมเชื่อไปแล้ว

เป็นเรื่องราวที่ชวนทำให้ยิ้มได้จริงๆ ภาพพวกนี้ถือเป็นความทรงจำที่ทำให้เรายิ้มได้จริงๆ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าไหร่ก็ตาม

+

แวะมาเยี่ยมคุณเื้อื้ออีกคำรบหนึ่งครับ

ผมชอบภาพแรกมากครับ ดูแล้วอบอุ่นมาก ๆ
ภาพลักษณะนี้หายากมากนะครับ ต้องชมคนถ่ายด้วย
ประทับใจสุด ๆ ให้ใจไป 100 คะแนนเลย!


ป.ล. คุณเอื้อเล่าภาพเรื่องตั๋วรถไฟ ได้ดีกว่าเจ้าของบล็อกซะอีกแน่ะ 55
บรรยากาศการร่ำลาที่ชานชาลาตรึงใจจริง ๆ ครับ ผมก็รู้สึกเหมือนกัน ^^

ภาพในอดีตนี่ยิ่งดูก็ยิ่งมีเรื่องราวนะครับ สุข เศร้า บุคคล สถานที่ต่างๆก็ผุดขึ้นมา

เห็นแล้วมีความรู้สึกอบอุ่นดีจังครับผม

ไม่ว่าอย่างไร อดีตที่งดงามก็จะประทับใจเราไม่ลืมเลือนจริงๆครับคุณเอื้อ

ขอบคุณที่แวะไปทักทาย คิดถึงเช่นกันครับ อิอิ ^^

มีความสุขกับการทำงานนะครับ

นยํ นยติ เมธาวี อธุรายํ น ยุญฺชติ
สุนโย เสยฺยโส โหติ สมฺมา วุตฺโต น กุปฺปติ
วินยํ โส ปชานาติ สาธุ เตน สมาคโม

ปราชญ์ย่อมแนะนำสิ่งที่ควรแนะนำ ไม่ชวนทำสิ่งที่มิใช่ธุระ
การแนะนำดีเป็นความดีของปราชญ์
ปราชญ์ถูกว่ากล่าวโดยชอบก็ไม่โกรธ ปราชญ์ย่อมรู้วินัย
การสมาคมกับปราชญ์จึงเป็นการดี

ดำเนินชีวิตร่วมกับปราชญ์อย่างมีความสุข ตลอดไป...นะคะ



ตามมาอ่าน มาชมภาพประทับใจด้วยคน...ค่ะ

ดูภาพเก่า ๆ แล้ว รู้สึกถึงความรัก ความอบอุ่นเป็นอย่างมากเลย...ค่ะ

ประทับใจทุกภาพค่ะคุณเอื้อ

โดยเฉพาะคำบรรยาย.....

ไปไหน มีแต่คนถามว่าเป็นฝาแฝด
พอเราบอกไม่ใช่ กลับบอก อ่อ ! ..หัวปีท้ายปี
คือไม่รู้จะอยากรู้ไปทำไม
เราต้องมาบอกอีกไม่ใช่ ห่างกัน ปีกว่าค่ะ ..

ไม่ว่าไปไหนก็ทัก ก็รู้ นะเขาถามเพราะเอ็นดู
ถามหลังๆ ..มาตอนนั้นเลย บอกค่ะ แฝด ..คำเดียว จบเลย เอิ๊ก..

อ่านไปเส้นตื้นไปค่ะคุณเอื้อ เอิ๊ก..

ชอบทุกภาพเลยคุณเอื้อ แต่เทใจพิเศษให้ภาพที่สอง...น่ารักดี ยังดีนะลูก เอิร์ธไม่คิดว่าน้องเป็นตุ๊กตา ไม่งั้นแย่แน่เลย

ถึงจะหัวปีท้ายปีจริง ก็ไม่เห็นเป็นไรเลย ลูกชั้น ชั้นเลี้ยงเอง เออ คนอยากรู้หน่ะเนาะคุณเอื้อ บอกแฝด...เลย ยังดีที่จบค่ะ เค้าไม่ถามต่อห่างกันเท่าไหร่คะ

เขาว่า ความประทับใจของคนเป็นแม่ มักจะเกี่ยวข้อง
กับลูกเสมอ อ่านเอนทรี่นี้แล้วสรุปได้ว่า จริงเนอะ

กู้เม้นท์นั้นมาเป่าลมให้แล้วครับ หายแบน กลมกลึง
สวยงามเลยแหละนะ ตัวเอง

มาแระค่าพี่เอื้อ ตะพาบรินตามอ่านหมดบ้านแระ อิอิ
ถึงเวลาออนบล็อกใหม่ กันเต็มที่

ดอยช้างออนแอร์แล้วนะคะพี่เอื้อ
นี่แค่ตอน 1 ตอน 2 จะเป็นการรีวิวโรงงานกาแฟดอยช้างค่า

ซุ่มทำนานไปหน่อยก็เลยขอดองกันหลายวัน อิอิ

ภาพแรก และ-าพที่สอง น่ารักจังค่ะ

ภาพแห่งความผูกพันเลยนะคะนั่น โว้้้้ๆๆๆๆ เห็นแล้วแอบอิจฉา

เอิร์ธกับอาร์มหน้าตาเปลี่ยนมากเลยนะคะ
ไม่เหมือนกับตอนเด็กเลยสักนิดเดียวค่ะพี่เอื้อ

พี่เอื้อ สวัสดีค่ะ

ภาพแห่งความทรงจำ ของครอบครัวอบอุ่นนะคะ

พี่เอื้อเป็นยังไงบ้างคะ วันนี้ยุ่งหรือเปล่าเอ่ย
วันนี้อุ๊เพิ่งทำงานเสร็จค่ะ เหนื่อยมาก อยากอ้วกออกมา่เป็นตัวเลขค่ะ

เหนื่อยมากมาย เพิ่งได้ตามอ่านตะพาบ จนบางคนเปลี่ยนบล็อกหนีไปแล้ว

ตะพาบอุ๊ก็เดินหลังชาวบ้าน 555

งานยุ่ง งานเยอะ งานเข้า แตา่ว่าตอนนี้เสร็จแล้ว พรุ่งนี้ว่ากันใหม่ค่ะกับเรื่องงาน

5555

ไปดีกว่า รักษาสุขภาพนะคะ คิดถึงค่ะ

สาวสวยหน้าแตกมารายงานตัวแระ
ตกลงตะพาบนี้ จขจ.เป็นคุณเป็ดใช่มั้ย ฮือๆๆ
อดกินกระท้อนดองเรย

ภาพแรกน่ารักอ่ะ
จินก็มีนะนอนไปกับลูก
แบบว่า นอนให้นมลูกแล้วแม่หลับก่อนลูกไปเลย 5555

หายหัวหนีไปดอยช้าง
เพื่อน ๆ อัพบล็อกหนีไปหมดแล้วอ่ะ
อ่านไม่ทัน ฮือๆๆ

เรื่องชา ตกลงยังไงอ่ะ
ส่งผิดที่ หรือหายเนี่ย
ไปรษณีย์ไทยเดี๋ยวนี้ จินก็ไม่ค่อยประทับใจเท่าไหร่นะ
เวลาไปส่งแบบธรรมดา พูดเหมือนไม่รับรองความปลอดภัยอ่ะ
ปกติเวลาจินส่ง ก็จะส่ง EMS นะ ตัดความรำคาญ
แต่ครั้งนี้ เห็นว่า มันแค่ชาไง ไม่น่าจะมีปัญหา
ก็เลยส่งแบบธรรมดา ดู๊ ดู มีปัญหาจนได้
ส่งก่อนวันเข้าพรรษาซะด้วยมั้งเนี่ย

เป็นชาอู่หลงก้านอ่อน ร้านนำชัย ดอยแม่สลอง
ชาเจ้านี้ เต้ยเค้าเคยติดต่อจะเอามาขายให้ลูกค้าที่ร้านด้วย
เป็นชาร้อนขายเป็นกา แต่ดูยุ่งยาก เพราะขายกาละ 20 บาทกันนุ๊น
ชาดีนะ เห็นเค้าเล่าให้ฟังว่า ส่งให้กับโออิชิด้วยละ

จินไม่ค่อยมีศิลปะในการชงชา จิบปาเท่าไหร่
หยิบใส่แก้วสี่ห้าเม็ด เทน้ำร้อนพรวด ปิดฝา รอแปร็บ ซดละ 555

เดี๋ยวจะดูให้นะ แล้วจะส่งให้ใหม่เจ้า
คิดแล้วแค้นใจไปรษณีย์มันเนอะ

ภาพสวยค่ะ ได้อารมณ์มากเลย โดยเฉพาะภาพแรกกับภาพที่สอง ภาพเก่าๆ พอเห็นแล้วชวนรำลึกถึงความหลังทุกภาพเลยนะคะ
----
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมค่ะ

ภาพเก่า แต่เต็มไปด้วยเรื่องราว เวลาหยิบมาดูคงจะมีความสุขทุกครั้ง น่าประทับใจทุกภาพจริงๆ ครับคุณเอื้อ .....

ชอบภาพพี่จุ๊บมือน้องที่สุดครับ น่ารักไร้เดียงสาจริงๆ .....

อรุณสวัสดิ์ครับพี่เอื้อ

โย จีธ กมฺมํ กุรุเต ปมาย ถามพลํ อตฺตนิ สํวิทิตฺวา
ชปฺเปน มนฺเตน สุภาสิเตน ปริกฺขวา โส วิปุลํ ชินาติ

ผู้ใดทำการโดยรู้ประมาณ ทราบชัดถึงกำลังของตน แล้วคิดการเตรียมไว้รอบคอบ
ทั้งโดยแบบแผนทางตำรา โดยการปรึกษาหารือ และโดยถ้อยคำที่ใช้พูดอย่างดี
ผู้นั้นย่อมทำการสำเร็จ มีชัยอย่างไพบูลย์

ใช้สติปัญญาและความรอบคอบ เพื่อความผาสุกในชีวิตตลอดไป...นะคะ

โย จีธ กมฺมํ กุรุเต ปมาย ถามพลํ อตฺตนิ สํวิทิตฺวา
ชปฺเปน มนฺเตน สุภาสิเตน ปริกฺขวา โส วิปุลํ ชินาติ

ผู้ใดทำการโดยรู้ประมาณ ทราบชัดถึงกำลังของตน แล้วคิดการเตรียมไว้รอบคอบ
ทั้งโดยแบบแผนทางตำรา โดยการปรึกษาหารือ และโดยถ้อยคำที่ใช้พูดอย่างดี
ผู้นั้นย่อมทำการสำเร็จ มีชัยอย่างไพบูลย์

ใช้สติปัญญาและความรอบคอบ เพื่อความผาสุกในชีวิตตลอดไป...นะคะ

มาด้อมๆมองๆตอนบ่าย

แล้วก็ไป

น่ารักจังเลยค่ะคุณเอื้อ
หน้าตาสองหนุ่มเหมือนกันอย่างนี้ใครเห็นใครก็ต้องทักค่ะว่าเป็นฝาแฝดกันหรือเปล่า
ภาพเก่าๆดูแล้วทำให้คิดถึงเหตุการณ์ตอนนั้นๆขึ้นเลยใช่มั้ยคะ
ดูรูปเก่าๆแล้วมีความสุขเนาะ

เป็นความทรงจำที่ดี

แวะมาทักทายยามค่ำค่ะ พี่เอื้อ
ยังอยู่กับตะพาบเนอะ เห็นภาพครอบครัวก็มีความสุขไปด้วยค่ะ
สา เองก็ต้องบอกว่า โชคดีที่แม่ไม่เป็นอะไรมากไปกว่านี้
เพราะ ธรรมะ จริงๆ ละคะ เชื่อมาตลอดตั้งแต่บัดนั้น จนบัดนี้
แม่สา ไปวิปัสนา แม่ชี ท่านก็บอกว่า โรคนี้เป็นโรคเวรกรรม
ต้องบำเพ็ญเพียรภาวนาแผ่ส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวรค่ะ
แม่ทำมาโดยตลอด และก็ดีขึ้นเรื่อยๆ
ธรรมะ ดีกับเรา หากทุกคนเชื่อในสิ่งที่เราทำดี สิ่งดีนั้นก็จะกลับมาหาเราค่ะ

ขอบคุณสำหรับโหวตนะคะ
สา ไม่ค่อยสบาย แต่อาการไข้ดีขึ้นแล้วค่ะ
อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
คืนนี้ นอนหลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์ค่ะ ^^

อรุณสวัสดิ์ครับพี่

ประกาศค่า ประกาศ



เจ้าของบล็อก พี่ตฤณ ปลายแป้นพิมพ์แจ้งมา

ฝากบอกเพื่อน ๆ ว่า น้ำท่วมบ้านที่ภูเก็ต เสียหายเยอะมาก เก็บอะไรไม่ทัน เพราะน้ำมาประมาณตอนตีสาม และทำให้คอมฯ เสีย ช่วงนี้อาจไปทักทายเพื่อนบล็อกไม่ได้

ฝากแจ้งข่าวมา ณ ที่นี้ด้วยคร่า






ร่วมส่่งกำลังใจให้พี่ตฤณ ปลายแป้นพิมพ์ของเราด้วยนะคะ

พี่เอื้อ สวัสดีค่ะ เป็นยังไงบ้าง

ช่วงนี้เงียบไปเลย น้องก็ไม่ค่อยว่างเหมือนกัน แต่ก็คิดถึงเสมอนะคะ

ยังไงก็ดูแลตัวเอง พักผ่อนให้มากๆ จ้า

ตามตอบเม้น?ืก็แทบไม่ทัน วันๆ เหนื่อยมาก

เหนื่อยกับตัวเลข ผิดก็ไม่ได้ แว๊กกกจาอ้วกจ้า จาอ้วก

เหนื่อยมากมาย อิอิ

ว่าแต่อย่าลืมไปเที่ยวผาก่อรักกับน้องอุ๊นะคะ

เชื่อว่าพี่เอื้อยังไม่เคยไปแน่นอน ผาก่อรัก