|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
|
|
|
26 ธันวาคม 2549 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Jerry in Thailand 12/06
26 ธันวาคม 2549
ย้อนหลังกลับไปจากวันนี้สักสามสี่เดือน ย้อนหลังกลับหลังจากฉันได้รับรู้ว่าเธอ ตกลงปลงใจ จะเป็นฑูตขององค์กรศุภนิมิตรภูมิภาคเอเชีย ซึ่งหมายรวมถึงประเทศไทยของฉัน จะเป็นหนึ่งในประเทศที่มีเธอเป็นตัวแทนสำหรับ โครงการอุปการะเด็ก ฉันแอบถามในใจ "เธอว่างงานแล้วหรือ " เธอไม่มีงานแสดง ไม่มีงานถ่ายแบบ ไม่มีงานร้องเพลง อย่างที่เธอควรทำในฐานะ Super Star ของเอเชีย แบบที่สื่อบ้านเธอให้ตำแหน่งอย่างนั้นแล้วหรือ "เธอเลือกทำแบบนี้เพื่ออะไร"
ฉันตอบตัวเองในเวลานั้นได้ เพราะเธอเป็นคนดี เพราะเธอเป็นเธอ เป็นอย่างนี้ที่ฉันรักและศรัทธามาตลอดเวลาหลายปี
แม้จะรู้ว่า...การเลือกเดินบนเส้นทางสายกุศลเส้นนี้จะเป็นหนทางทำให้เธอกลับมาที่เมืองไทยได้อีกครั้ง แต่หากว่า....ในครั้งนี้.. ฉันกลับเลือกที่จะอยู่เฉย ๆ นิ่ง ๆ เพื่อรอให้เธอ มา ไม่เหมือนเมื่อหลายครั้งก่อนที่ฉันต้องร้อนรน ขนขวายทำอะไรหลาย ๆ สิ่ง ฉันบอกกับตัวเองว่าเธอมีคนห่วงใยและคอยทำอะไร อะไรให้เยอะแล้ว ...
รู้สึกเล็ก ๆ เหมือนกันว่า ฉันทำเหมือนไม่สนใจในตัวเธอ แต่เปล่าเลย ความรู้สึกที่มีให้เธอมันก้อยังคงเหมือนเดิมตลอดมา ไม่มากไม่น้อยลงเลยสักนิด....
22 ธันวาคม 2549 สี่โมงกว่าแล้ว ฉันกับเพื่อนรุ่นน้อง กำลังใจจดใจจ่อกับการเดินทางมาเมืองไทยของเธอ เธอเดินทางมาจากกรุงจาการ์ต้า ประเทศอินโดนีเซีย เที่ยวบินที่ TG 424 เห็นผู้คนหลากหลายพากันมารอรับเธออยู่ด้านนอก ยังนึกในใจว่าถ้าเธอเดินออกมาตอนนี้ กับสภาพฝูงชนแบบนี้ ... ยังคาดเดาไม่ถูกว่ามันจะวุ่นวายสักแค่ไหน...
..สี่โมงห้าสิบ เครื่องบินลงจอดที่ด้านใน ด้วยการคุ้มกันจากเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจำเป็นขององค์กรการกุศล เค้านำเธอออกจากเครื่องด้านหน้าเพื่อลงบันได มุ่งไปสู่รถตู้สีขาวที่จอดรอด้านล่างของเครื่องบิน
. . . . . . . .
อารมณ์มาต่อแร๊ะ .....5555 (ขอบคุณแรงบันดาลใจทั้งสองนะจ๊ะ )
..สี่โมงห้าสิบ เครื่องบินลงจอดที่ด้านใน ด้วยการคุ้มกันจากเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจำเป็นขององค์กรการกุศล เค้านำเธอออกจากเครื่องด้านหน้าเพื่อลงบันได มุ่งไปสู่รถตู้สีขาวที่จอดรอด้านล่างของเครื่องบิน......
เห็นเช่นนั้นแล้ว... ฉันไม่อาจหยุดความต้องการที่จะได้เห็นหน้าเธอ ไม่มีสักครั้งที่เธอมาอยู่ตรงนี้ ที่เมืองไทยแล้วฉันจะหบุดหยั้งอาการแบบนี้ มุ่งเดินเข้าไปหาเธอที่ด้านหน้าประตูเครื่องต่อจากงวงที่เข้าไปรับ ...
ที่ตรงนั้นไม่มีผู้โดยสาร คงเหลือแต่เพียงพนักงานต้อนรับและเจ้าหน้าที่ของสายการบิน.. เธอเดินออกมาแล้ว เห็น เงาหมวกของเธอใกล้เข้ามา ..
... พบกันครั้งนี้ ครั้งที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้ แต่เธอดูผ่ายผอมเสียเหลือเกิน เสื้อแขนสามส่วนสีเหลืองคอวี ยิ่งทำให้เธอดูผอมไปใหญ่ .. เธอเดินมาใกล้ ๆ แล้ว.... หน้าเรียว ๆ ของเธอ ยังผดผ่อง ผิวใส ๆ ยัง ส่งแรงมากระทบตาฉันได้อีกครั้ง....
เธอพูดอะไรบางอย่างกับล่ามของทีมงานมุลนิธิ พอฟังออกบางคำว่า "ไม่รู้" หรือ ไม่อะไรสักอย่าง... และท่าทางของเธอก็แสดงออกให้เห็นว่า เธอไม่ได้อยากทำตามอย่างที่พวกเค้าบอกนัก...เวลาชั่วขณะนั้นเร็วเสียเหลือเกิน จนทำให้ฉันต้องรีบตัดสินใจ....
Create Date : 26 ธันวาคม 2549 |
|
4 comments |
Last Update : 5 มกราคม 2550 16:57:53 น. |
Counter : 2709 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: CrAzy JeRRy (CrAzy JeRRy ) 3 กุมภาพันธ์ 2550 11:50:03 น. |
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|