เที่ยวละไมกับปู่เย็น ทริปนี้เกิดขึ้นมาได้ เพราะพี่ยุ้ยพี่ที่ทำงานคุณสามี เกิดอาการคิดถึงปู่เย็นขึ้นมา เคยพยายามไปหาแล้วครั้งหนึ่งช่วง บ.ทีวีบูรพาจัดงานครบรอบ 4 ปี แต่พอไปถึงที่งาน ปรากฎว่า ปู่เย็น เดินทางกลับไปแล้ว พี่เค้าเลยเกิดอาการค้างคาใจ ด้วยความที่เราและอีตาปล่อง สามีสุดร๊ากกก... อยากทำให้ฝันพี่เค้าเป็นจริงซะที เลยรับอาสาพาไปตามหาปู่เย็น และพาเที่ยวด้วยซะเลย!! วันที่ 10 เม.ย. 50 เวลา 13:30 น. พวกเราทั้งหมด 4 ชีวิต ก็ออกเดินทางจาก กทม. ด้วยความหวัง ความตั้งใจ ที่จะไปเยี่ยมปู่เย็น ขับไปเรื่อย ๆ ตามทางจนถึงตัวเมืองเพชร แวะถามหาปู่เย็นกับคนเพชร ไม่มีใครไม่รู้จักปู่เย็น ได้ใจความว่า ปู่เย็น อยู่ที่สะพานลำใย ที่เมืองเพชรมีสะพานเยอะมาก ๆ แต่ละสะพานมีชื่อทุกสะพาน!! และแล้วเวลา 16:30 น. ก็ตามหาปู่เย็นเจอ ไปถึงสะพานลำใย มีอีกกลุ่มกำลังเดินขึ้นมาจากใต้สะพาน เพราะว่าเพิ่งไปเยี่ยมปู่เย็นมาเหมือนกัน เห็นแล้วดีใจกันใหญ่เลย โดยเฉพาะพี่ยุ้ย จะพูดคุยกับปู่เย็นต้องตะโกนเสียงดัง ๆ คุยหน่อย ด้วยอายุที่มากถึง 107 ปี ทำให้หูตาฟ่าฟางเป็นธรรมดา การสนทนากับปู่เย็นก็เริ่มขึ้น... เจกเบ่ง : ปู่เย็น ๆ กินข้าวรึยัง? ปู่เย็น : เงียบ... เจกเบ่ง : ปู่ ๆ ปู่สบายดีมั้ย เป็นไงมั่งเนี่ยตอนนี้? ปู่เย็น : เงียบ... เจกเบ่ง : ณ ตอนนี้ เริ่มรู้แร๊ะ ว่าต้องพูดกับปู่เย็น เสียงดัง ๆ หน่อย แกไม่ได้ยิน แกเลยเงียบ ก็เลยต้องเริ่มต้นสนทนากับปู่ใหม่ เจกเบ่ง : ที่มือปู่เย็นเป็นอะไรค่ะนั่น? ปู่เย็น : เป็นฝีอ่ะ พายเรือไม่ได้เลย ต้องใช้มือเดียว เจกเบ่ง : อ้าววว...แล้วไปหาหมอรึยัง? ปู่เย็น : ไม่ได้ไปอ่ะ หมอมาหาเองทุกวัน วันนี้ก็มาไปแล้วเมื่อเช้า ไม่อยากรบกวนหมอ เกรงใจ เจกเบ่ง : ไม่ต้องเกรงใจหมอนะปู่ ถ้าไม่สบายอีกไปหาหมอได้เลยนะปู่ หมอเค้าเต็มใจอยากช่วยคนไข้อ่ะปู่ แล้วนี่ปู่จอดเรือตรงนี้เหรอ? ปู่เย็น : ตอนกลางวันเอาเรือมาผูกหลบแดดตรงนี้ แต่เดี๋ยวตอนเย็นไปผูกนอนตรงดับเพลิง ใกล้ ๆ ตำรวจ เจกเบ่ง : อ่อ!!... ดีแล้วปู่ จะได้ไม่โดนขโมยเงินอีก แล้วนี่มันมาขโมยยังไงเนี่ย? ปู่เย็น : มันมุดน้ำมา หยิบเอาเงินใต้กระสอบข้าวไปหมดเลย เจกเบ่ง : แล้วปู่ไปไหนล่ะ? ปู่เย็น : ไปกินน้ำเต้าหู้ ถึงตอนนี้เราก็ส่งเงินให้ปู่เย็น เพราะว่าไม่รู้จะซื้ออะไรให้แกดี ให้เงินแกแล้วให้แกเก็บไว้เป็นทุนในการรักษาตัวยามเจ็บไข้จะดีกว่า แล้วก็ได้คำอวยพรดี ๆ จากปู่เย็น ระหว่างสนทนาก็ถ่ายรูปไปเรื่อย ๆ สนทนากับปู่เย็นประมาณ 10 นาที เพราะดูท่าทางปู่จะเหนื่อยมาก ๆ ไม่ค่อยได้พักผ่อน มีแต่คนมาเยี่ยมมาพูดคุยกับแกด้วยทั้งวัน ปู่เย็น : เสร็จหรือยัง ถ้าเสร็จแล้วก็กลับเถอะ เจกเบ่ง : จ่ะปู่ เด๋วปู่กินข้าว กินยา แล้วนอนพักผ่อนเยอะ ๆ นะจ๊ะ ลาแล้วจ่ะปู่ ห้าโมงกว่าแล้ว หิวแล้ว ก็เลยจะพาพี่ ๆ ไปกินร้านอาหารร้านประจำ ชื่อ บ้านสวนริมน้ำ ถ้ามีโอกาสแวะผ่านมาทางเส้นนี้ก็จะแวะกินทุกครั้ง ระยะทางจากเมืองเพชร มาที่ร้านแถว ๆ ราชบุรี ถือว่าไม่ไกลมาก แต่ความหิวมันมาก จนคิดว่าทำไมร้านมันไกลขนาดนี้!! ร้านตั้งอยู่ติดกับแม่น้ำแม่กลอง บรรยากาศดีมากกกก...ให้ไปเลยห้าดาว อาหารราคาถูก-อร่อย อาหารแนะนำก็นี่เลย แกงคั่วหอยขม สั่งอาหารมาเต็มโต๊ะ จนแทบจะวางไม่พอ เป็นเพราะความหิวโดยแท้ เลยต้องห่อบ้านอีก 3 อย่าง ก่อนอำลาความอิ่ม เพื่อไปต่อกันที่อัมพวา ก็ไม่ลืมที่จะถ่ายภาพประทับใจกันก่อน บรรยากาศบริเวณร้าน มีมุมสวย ๆ ให้ถ่ายรูปเยอะทีเดียว งานนี้ต้องยกให้พี่ตุ้ยกับพี่ยุ้ยเค้าเลย ถ่ายรูปกันอย่างสนุกสนาน หลายท่า หลายมุม เสร็จแล้วเวลาโพล้เพล้ พอดี ก็ออกเดินทางไปดูหิ่งห้อยที่อัมพวา กันต่อเลย เรากับอีตาสามีเคยมาดูหิ่งห้อยกับเพื่อน ๆ กันแล้วครั้งหนึ่ง รู้สึกประทับมาก ๆ มาครั้งนี้เลยเอามานำเสนอพี่ที่ทำงานอีตาสามีซะเลย...อิอิ ถึงตลาดน้ำอัมพวาแล้ว ก็ไม่ได้เดินดูของ ดูสินค้า อะไรเลย มุ่งไปที่ท่าเรือคุณย่า เพื่อจองเรือไปดูหิ่งห้อยก่อน ปรากฎว่าไปถึงเรือได้คนเต็มลำพอดี ก็เลยต้องลงเรือเพื่อดูหิ่งห้อยกันเลย ดูเวลาก็ประมาณทุ่มสิบห้านาทีได้ พี่ตุ้ยกับพี่ยุ้ยดูตื่นเต้น ดีใจกันใหญ่ ดู ๆ แล้ว เหมือนเด็ก ๆ เลยง่ะ!!...ฮ่าๆๆๆ วันนี้หิ่งห้อยเยอะมาก ๆ เยอะกว่าครั้งแรกที่มาดู เลยประทับใจเข้าไปอีก ระหว่างอยู่ในเรือกลางแม่น้ำ เรือก็เกิดเสียซะงั้น แต่ก็ไม่ได้ตกใจอะไร เพราะเค้าให้ใส่ชูชีพ ป้องกันเรียบร้อยแล้ว พอมีเรืออีกลำผ่านมา ก้อมาช่วยดู ช่วยส่องไฟให้ ทำให้เรือวิ่งได้ต่อ ดู ๆ แล้วชาวบ้านให้ความช่วยเหลือซึ่งกันและกันดีจริง ๆ ประทับอีกแล้วครับท่าน!! กว่าจะเข้าถึงฝั่งตลาดอัมพวาก็ราว ๆ สามทุ่มกว่า ตลาดวายแล้วคร่า!! เหลืออยู่ไม่กี่ร้าน ก็เลยไม่ได้ดูของอะไรเท่าไหร่ เลยมุ่งตรงกลับบ้านเลย เพราะพรุ่งนี้วันจันทร์ก็ต้องเข้าสู่ โหมดทำงาน กันทุกคน สุดท้ายนี้ขอฝากคำคมของปู่เย็นไว้หน่อยดีกว่า “ชีวิตก็เหมือนสะพาน” เวลาขึ้นสะพานมันก็ต้องค่อย ๆ ขึ้นสูงขึ้นเรื่อย ๆ จนถึงจุดสูงสุด แล้วก็ต้องค่อยลงมายังจุดต่ำสุด เพื่อข้ามไปอีกฝั่ง ก็เหมือนกับชีวิตนั่นแหล่ะ การที่จะขึ้นจุดสูงสุดได้ มันก็ต้องค่อย ๆ ขึ้นไป แล้วมันก็ต้องลงมายังจุดต่ำสุดอีกเหมือนกัน!!   Create Date : 18 มิถุนายน 2550 20 comments Last Update : 18 มิถุนายน 2550 18:35:14 น. Counter : 1386 Pageviews. Share Tweet

ปาด ... ไอ้คนที่ขโมยเงินปู่แกทุเรศมั่กๆ เลยอ่ะ เห็นข่าวแล้ว ปู่แกอยู่อย่างพอเพียงดีจัง มีความคิดดีๆ ข้อคิดที่น่าจดจำเยอะเลย   โดย: i_nookae 18 มิถุนายน 2550 19:04:16 น.

อารมณ์ไหนเนี่ยไปเยี่ยมปูเย็น เป็นคนที่เราไม่เคยนึกถึงเลย ว่าจะมีคนไปเยี่ยม อืมแต่ไปก็ดีนะ ได้เห็นในอีกมุมมองไม่ใช่เฉพาะในทีวีเอามาเสนอ เจอหิงห้อยจริง ๆ หรอเนี่ย อืม ๆ ว่าง ๆ จะได้ไปเที่ยวบ้าง เดี๋ยวไงจะหาเวลาไป   โดย: น้ำอบ (CSsexy) IP: 203.151.53.135 19 มิถุนายน 2550 11:05:20 น.

ปู่- สอนให้รู้พออยู่พอเพียง เย็น-ใจขโมยเกลี้ยงไม่เหลือ เป็น-ตาย ยังยิ้มได้ไม่น่าเบื่อ สุข-ทุกข์หมดไม่เหลืออาลัย ไอ้เจ้าปลาหัวขโมย นี่ มันก็ช่างคิดหาวิธี อุตส่าห์ดำน้ำ อึดกลั้นหายใจล้วงคองูเห่า ขอให้ปู่เย็น มีสุขภาพดีตามธรรม เทอญ   โดย: พุ่มฯ IP: 58.8.123.45 19 มิถุนายน 2550 11:45:27 น.

แวะมาเจิมแระนะ คนขโมยเนี่ยมันจิงๆ เลยนะ ทำไปได้...   โดย: อัญ IP: 203.170.231.232 19 มิถุนายน 2550 12:41:16 น.

สวัสดีค่ะ หลังจากหายไปสักพักกลับมาเจอเรื่องปู่เย็น ชอบนะคะ ดูรายการแล้วก็ยิ่งชอบ ปู่เค้านิสัยน่ารักดีค่ะ เป็นไงบ้างคะ หวังว่าสบายดีนะคะ คิดถึงจัง รักษาสุขภาพด้วยนะคะ   โดย: ดวงตะวัน (Doungtawan ) 21 มิถุนายน 2550 10:03:57 น.

ขอกลับมาอีกรอบ ใจตรงกานมาก ๆ เลยนะคะ เพราะว่าแวะมาเที่ยวพร้อมกันเลย อิอิ กลับไปเจอข้อความที่ฝากไว้ค่ะ   โดย: ดวงตะวัน (Doungtawan ) 21 มิถุนายน 2550 10:06:34 น.

ท่านแข็งแรงดีจัง อายุยืนด้วย   โดย: ต่อตระกูล 21 มิถุนายน 2550 10:59:55 น.

อย่าบอกนะว่าหลังจากที่กลับมา มีข่าวว่าปู่เงินเงินหาย ฮ่าๆ ยังไงก็ไม่ลืมที่จะมีภาพคู่รักวานแวว เอ๊ย หวานแหววมาฝากเช่นเคย   โดย: ลุงแมว 21 มิถุนายน 2550 19:29:59 น.

สงสารคนพายเรืออ่ะค่ะคุณ ท่าทางจะเหนื่อย มาอัมพวาก็กินๆๆๆเลยเหรอ แหม คุณขา โรแมนติกหน่อยสิคะ อิ อิ   โดย: ดาว..กลางวัน 21 มิถุนายน 2550 21:43:45 น.

พลาดเรื่องปู่เย็นค่ะ เลยไม่ทราบเรื่องราว แต่ปลื้มใจค่ะที่มีคนไปเยี่ยมด้วย   โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ 21 มิถุนายน 2550 23:07:13 น.

ร้านอาหารวิวสวยดีค่ะ อาหารก็เยอะแยะไปหมด   โดย: bluecomet 22 มิถุนายน 2550 4:29:45 น.

สวัสดีวันศุกร์นะคะ ขอให้สุขสมชื่อวันค่ะ   โดย: ดวงตะวัน (Doungtawan ) 22 มิถุนายน 2550 8:13:42 น.

กำลังจะไปเที่ยวเหมือนกันค่ะ   โดย: หนูนีล (นางน่อยน้อย ) 22 มิถุนายน 2550 8:19:59 น.

แวะมาเยี่ยม ยังไม่ได้อัพไดหรอเนี่ย   โดย: น้ำอบ IP: 203.151.53.135 22 มิถุนายน 2550 13:24:19 น.

โดย: เพียงแค่เหงา 23 มิถุนายน 2550 11:02:38 น.

สวัสดีค่ะ เที่ยงแว้วววไปหม่ำ ๆ กันดีกว่าค่ะ คิดถึงนะคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ   โดย: ดวงตะวัน (Doungtawan ) 26 มิถุนายน 2550 12:31:04 น.

ไม่ได้มานานเลย แวะมาทักจ้า ดีน้า ได้ทำสิ่งดีๆด้วย น่าประทับใจ   โดย: asap@ IP: 61.14.40.36 26 มิถุนายน 2550 19:55:14 น.

มีความสุขกับวันทำงานนะคะ   โดย: เพียงแค่เหงา 27 มิถุนายน 2550 14:33:28 น.

เที่ยวไปกินไปนี่เอง ถึงดูท่าจะอ้วนเอา อ้วนเอา   โดย: ลุงแมว 27 มิถุนายน 2550 22:32:57 น.

เจ๊ ยังไม่ upblog อีกหรอ ดองเค็มจนเหม็นไปถึง blog เราแล้วนะ 5555   โดย: i_nookae(ขี้เกียจ login) IP: 203.170.231.232 28 มิถุนายน 2550 8:27:10 น.