นิทานก่อนหลับ - ดาวดวงใหญ่ในท้องฟ้า กาลครั้งสอง เมื่อไม่นาน มีเด็กชายชื่อว่า "ออน" เด็กที่มีนิสัยชอบคิดอะไรที่เป็นไปไม่ได้ คืนหนึ่งขณะที่เขาดูดาวอยู่หน้าบ้านนั้น เขาพูดออกมาว่า "ดาวบนท้องฟ้ามันเล็กเกินไป จะดูก็เป็นเพียงเม็ดเล็กๆ เท่านั้น ฉันอยากได้ดาวดวงใหญ่ๆ จัง" ในความพยายามจากประโยคที่หลุดออกมาจากปาก ออนจึงไปคว้ารถจักรยานตามหาดาวดวงใหญ่ ปั่นจักรยานไปตามถนน ทางเล็กๆ ตรอก ซอย ขึ้นภูเขา ข้ามสะพาน ข้ามแม่น้ำ เขาพยายามมากที่จะตามหาดาวดวงใหญ่ ถึงแม้ว่าสุนัขข้างทางจะเห่าหอน และไล่กัดหรือปั่นจักรยานแล้วตกท่อระบายน้ำก็ตาม เขาไม่เคยท้อ เขายังค้นหาในพุ่มไม้ พงหญ้า สนามเด็กเล่น จนกระทั่งนางฟ้าองค์หนึ่งเห็นความพยายามของออน จึงจำแลงแปลงกายเป็นเด็กหญิงมอมแมม พเนจร เธอกำลังถูกสุนัขล้อมรอบทำร้ายเธอ ขณะนั้นเองออนได้ปั่นจักรยานมาพอดี และเห็นเด็กหญิงกำลังจะถูกสุนัขทำร้าย ออนจึงคว้ากิ่งไม้และวิ่งเข้าไปกลางฝูงสุนัข ออนตวาดและใช้ไม้ไล่สุนัขออกไป จนกระทั่งสุนัขจากไปหมด เด็กหญิงมอมแมมยังร้องไห้ด้วยความหวาดกลัว "นี่เธอชื่ออะไรเหรอ? ทำไมถึงมาอยู่แถวนี้ตอนกลางดึกอย่างนี้ล่ะ" ออนถาม และได้ทิ้งกิ่งไม้ในมือไป "เราชื่อแตงโม เรียกเราว่า โมเฉยๆ ก็ได้ เราเป็นเด็กกำพร้า พเนจร ไม่มีพ่อแม่ ไม่มีที่อยู่" เธอตอบด้วยความสะอื้น "เราชื่อออน เรามาตามหาดาวดวงใหญ่ แต่หามานานแล้ว ก็ยังไม่เจอสักที" เขาตอบด้วยความมั่นใจ "แต่ว่าดาวดวงใหญ่ที่เธอว่าน่ะ เราว่าแถวนี้ไม่มีหรอก และคงเป็นไปไม่ได้ด้วย ที่จะมีดาวดวงใหญ่อยู่แถวนี้น่ะ" ออนฟังแล้วรู้สึกเสียใจที่เขาตามหาในสิ่งที่เขาตั้งใจไว้ "แล้วคืนนี้โมจะไปพักที่ไหนล่ะ เธอไม่มีที่อยู่ไม่ใช่เหรอ?" ออนถาม "ใช่! แต่ไม่รู้เหมือนกันว่าจะไปพักที่ไหนดี" "งั้น.. มาพักที่บ้านเราสิ เรายินดีต้อนรับ" "อื้ม! ขอบใจนะ" ออนจึงพาโมซ้อนจักรยานไปบ้านของออน ผ่านทุ่งหญ้าท่ามกลางหมู่ดาวมากมาย ออนดูแลโม และหาเสื้อผ้ามาเปลี่ยนให้โม จากที่เคยมอมแมมก็เปลี่ยนเป็นชุดใหม่ โมดูดีขึ้น เธอไว้ผมเปีย ทำให้ดูน่ารักใสซื่อ "วันนี้ก็เป็นวันจันทร์ เฮ่อๆ! เราก็หาดาวดวงใหญ่มาหลายค่ำคืน อื้ม! เดี๋ยวคืนนี้เราว่าจะไปปั่นจักรยานไปหลังเขาท้ายหมู่บ้าน เพราะที่นั่นเป็นที่สุดท้ายแล้วที่เรายังไม่ได้ไปหาดาวดวงใหญ่ที่นั่น ถ้าที่หลังภูเขานั่นไม่เจอดาวดวงใหญ่ ก็คงต้องเลิกหาแล้วล่ะ ไปด้วยกันมั้ยโม" ออนเอ่ยปากชวน "อื้ม! งั้นโมขอไปด้วยคนนะ" พอกลางคืน ออนพาโมซ้อนจักรยานไปตามทาง นางฟ้าในร่างของเด็กหญิงแตงโม จึงคิดว่าคืนนี้จำเป็นต้องเปิดเผยตัวจริงเสียแล้ว "เฮ่อๆ! เราดูแล้วตรงหลังภูเขาลูกนี้ไม่มีดาวดวงใหญ่เลย เราหมดหวังแล้วล่ะ" ออนพูดด้วยความหมดกำลังใจ ในขณะนั้นเองโมจังแปลงกายเป็นนางฟ้าผู้เลอโฉม ส่องประกายแสงสีขาวนวลบริสุทธิ์เป็นรัศมีรอบกาย ออนตะลึง! พูดอะไรไม่ออก ตาของออนค้างแน่นิ่ง ไม่นึกเลยว่า จริงๆ แล้วโมเป็นนางฟ้า "นี่! ออน เลิกมองตาค้างได้แล้ว" ออนสะดุ้งและสติกลับมาเป็นอย่างเก่า "ตะ ตะ ตก ลง โม เป็น...." "ใช่จ๊ะ! เราเป็นนางฟ้า เราเห็นเธอมีความพยายามที่จะตามหาดาวดวงใหญ่ เราอดทนดูไม่ไหว จึงแปลงกายมาเป็นมนุษย์เพื่อมาช่วยเหลือเธอ เพื่อเธอจะได้สมหวังดั่งความพยายาม และเธอยังใจดีช่วยเหลือเราให้พ้นจากอันตรายอีกต่างหาก" ทันทีที่นางฟ้าพูดจบ เธอหยิบกิ่งไม้จากพิ้น เหมือนกับที่ออนเคยหยิบกิ่งไล่สุนัขช่วยชีวิตเธอเอาไว้ นางฟ้ากุมมือไว้ที่หน้าอก ท่องคถา สักครู่นางฟ้าก็ตวัดไม้กลางอากาศ "ปิ๊ง!" "เอาล่ะ เราให้สิ่งที่เธอต้องการและพยายามหามันมานาน คืนนี้เธอไปนอนได้แล้วนะ คืนนี้ก็ดึกแล้ว และขอบใจเธอที่ช่วยเหลือเราและดูแลอย่างดี แต่สิ่งที่เธอต้องการคือดาวดวงใหญ่ มันจะปรากฏในคืนพรุ่งนี้เป็นต้นไป เวลานี้ถึงเวลาที่เราต้องไปแล้ว ฝันดีนะจ๊ะ ไปล่ะนะ" นางฟ้าโมลอยตัวขึ้นไป สูงขึ้น สูงขึ้น และสูงขึ้น จนร่างของนางฟ้าเลือนหายไป ออนมองตาค้างกับเหตุการณ์ที่ผ่านไปเมื่อครู่ เขาปั่นจักรยานกลับบ้านเพื่อรีบกลับไปนอน และเขาอยากให้ถึงคืนพรุ่งนี้เร็วๆ วันรุ่งขึ้น ออนกระวนกระวาย อยากให้พระอาทิตย์ตกดินเร็วๆ จนถึงเวลาค่ำแสงตะวันเลือนหายไป เงาสีดำค่อยคืบ คลานทอดทั่วกว้างท้องฟ้า ดาวดวงเล็กๆ เริ่มปรากฏ ออนรอดูดาวดวงใหญ่ปรากฏที่หน้าบ้านของเขาอย่างใจจดใจจ่อ ทันใดนั้น! ทางทิศตะวันออก ดาวดวงใหญ่เริ่มปรากฏ มันใหญ่มากๆ! มันผ่องแสงสีนวลขาวเหมือนกับแสงของนางฟ้าโมเมื่อคืนนี้ และทัน ใดนั้นเอง! ออนเห็นดาวตกตกมาเป็นคู่ เขารีบกุมมือไว้ที่หน้าอกแล้วอธิษฐาน ......................... ออนมีความสุขมากในคืนนี้ และตลอดทุกคืน จนเป็นเรื่องเล่าขานจากบรรพบุรุษสู่ลูกหลาน "ดาวดวงใหญ่" เป็นชื่อที่ยาวเกินไป ไม่กระชับ ต่อมาจึงเอาชื่อของนางฟ้าโมและออนมาเขียนรวมกัน MO (โม) + ON (ออน) = MOON (มูน-พระจันทร์) และเป็นพระจันทร์ที่ขาวนวลผ่อง ท่ามกลางหมู่ดาวและท้องฟ้าอันมืดมิดตลอดมา   Create Date : 01 เมษายน 2550 12 comments Last Update : 5 เมษายน 2550 16:03:03 น. Counter : 12326 Pageviews. Share Tweet

หุหุ จิงป่ะเนี่ย นิทานอะนะ หุหุหุ อ่านแล้วฝันดีนะครับพี่ คริคริ   โดย: oJค์ชาe IP: 125.26.30.81 1 เมษายน 2550 14:39:59 น.

เก่งนะเนี่ย เอามาโยงกันได้ ปรบมือ....... วันหลังแต่งมาใหม่อีกนะคะ   โดย: Yai KikU JAnG IP: 203.113.41.133 1 เมษายน 2550 15:00:21 น.

อิอิ อ่านแล้ว จะนอนหลับฝันดี วันหลังแต่งมาใหม่อีกนะ   โดย: โมโมโกะ IP: 203.113.67.8 2 เมษายน 2550 19:06:52 น.

แต่งเองหรอ..น่ารักดีอิอิ วานหลังแต่งมาอีกนะอยากอ่านอีก อ่านแร้วจะนอนฟันดีหรือฟันร้ายดีน้า...เหอะๆๆ   โดย: Milky Way (eye) IP: 203.113.41.132 3 เมษายน 2550 20:23:04 น.

แต่งเองหรอคะ สุดยอดไปเลยค่ะ เก่งมาก เอามาโยงกันได้เนาะ   โดย: แนนเองจ้า IP: 58.147.102.43 4 เมษายน 2550 20:36:12 น.

ดีอะ ชอบๆ แต่งเองหรอ แต่งอีกเยอะๆนะ ชอบโคตรๆเลย   โดย: pipa aipp IP: 222.123.118.142 6 เมษายน 2550 2:02:32 น.

หมาน้อยเป้นไงบ้างจ๊ะ อิอิ พี่เมย์เองครับ   โดย: แอน IP: 58.10.155.86 6 เมษายน 2550 2:41:06 น.

ตอนจบดีนะ   โดย: frank3119 6 เมษายน 2550 10:08:08 น.

โดย: พี่ต่าย IP: 222.123.180.150 8 เมษายน 2550 3:09:58 น.

De mak mak   โดย: L na ka IP: 83.173.238.165 8 เมษายน 2550 13:10:16 น.

ชอบมากเลย วันหลังแต่งมาอีกนะ แล้วเราจะรอ-   โดย: cheero IP: 125.27.13.148 14 มิถุนายน 2552 21:24:54 น.

สนุกดีชอบๆ 10 ปีแล้วหรอเนี้ย จะมีใครเข้ามาอ่านอีกมั้ยนะ   โดย: ปัญญา IP: 49.230.240.8 10 พฤศจิกายน 2560 1:03:02 น.