โอ้น้องจ๋า ฆ่าพี่เสียให้หนำ
ที่ก่อกรรม ทำให้น้องต้องหมองไหม้
จงฆ่าพี่เสียเถิดหนา อย่าอภัย
มันจะได้หมดเวรที่ทำมา

จะขอไปลงนรกให้หมกไหม้
เผาหัวใจเลวทรามต่ำหนักหนา
จะไม่ร้องวอนไหว้ให้เวทนา
ให้มันสาแก่ใจคนไม่ดี

เพียงก่อนตายได้ฟังคำโหสิ
คำตำหนิติเตียนจากโฉมศรี
ถึงแม้จะตกนรกอเวจี
เพียงคนดีให้อภัยได้ไหมเอย...??

จ๋งจ๋าน จ๋งจ๋าน แต่ก็ โส น้า หน้า ฮา ฮา
องคุลีมาลยังรู้จักกลับใจ
ให้อภัยแล้ว ก็สำเร็จพระอรหันต์ได้....
แต่ลิงลมเอ๋ย.... ชาตินี้จะได้รับอภัยไหมหนอ...?
แหม... น่าลุ้น อ่ะนะ เหอออๆๆๆ

แต่งกลอนเพราะจังเลยค่ะ เราคงแต่งแบบนี้ไม่ได้แน่ๆ อิอิ

อกหักปางตายขนาดนี้ รักครั้งแรกแหงสิครับ
เจอหนที่สองที่สามก็ทำใจได้เองแหละ
ไม่ต้องลำบากใครช่วยหรอกครับ
รักเอง ช้ำเอง ตายเอง ฟื้นเอง แล้วก็รักใหม่

แต่นี่มันกลอนกะบานพับเนอะ หลอกเรา
มาแน่ๆเลย แต่ก็เต็มใจให้หลอกนะ
เขียนกลอนดี ชอบๆ แล้วจะมาอ่านอีกครับ

แปะ ๆ ๆๆๆ
แต่งกลอนเก่งจังเลยค่ะ . .
แต่งมาจากชีวิตจริงหรือปล่าวเนี้ย ? คิ ๆ

ตามมาจากบ้านพี่หนูหล่อคะ
อารามดีใจเห็นพวกเดียวกันหน่ะค่ะ

แล้วตกลงน้องเป็นกลอนแล้วพี่เป็นบานพับ
หรือพี่เป็นบานพับแล้วน้องเป็นกลอนคะ

มัจฉานุ ลูกลิงขนสีชมพู

ป้าดดดด กลอนคือเริ่ดแท้น้อ เจ้ชอบบบ อิๆ ขอบคุณหลายๆ เด้อค่ะเด้อที่แวะเยี่ยมกันที่บล็อกเป็นประจำ ขยันแต่งกลอนเพราะๆ แล้วไปเคาะบ้านเจ้เถิกให้มาอ่านหน่อยเด้อ เทคแคร์จ้าพ่อ windy monkey แอบเรียกแบบอินเตอร์ คิกๆ

ป้าดดดด คำอวยพรพ่อลิงลม windy monkey ของคุณพี่นี่กินใจเหลือเกิ๊น เป็นพรรคหนุนหลังเฮียเทลทับบี้เรอะ คิกๆ ได้ค่านายหน้าจากเฮียแกมาเท่าไหร่เนียะ กร๊ากกก นางสาวไทยแบบนี้คุณพี่ขอกัดลิ้นปี่ตายเจ้าคร่า