เรื่องเล่า..ในวันที่ชั้นท้อง#1



ท้องนี้เอ๋ค่อนข้างแพ้ แทบทุกคืนต้องลุกขึ้นมาอ้วกฉลองชัยก่อนนอน แต่คนส่วนมากไม่รู้เพราะเอ๋จะเป็นเฉพาะตอนกลางคืน และคืนก่อนก็ได้ฤกษ์อีกรอบ ขนาดมื้อเย็นทานข้าวต้มกะหมูผัดขิงแค่ถ้วยเดียว แต่ออกมาเยอะมากรวมทั้งของมื้อเที่ยงด้วย

ระหว่าที่เอ๋อยู่ในห้องน้ำได้ยินเสียงกุกกักๆตรงบันได แล้วจู่มีมือมาลูบหลัง"ไหวมั้ยลูก ,อดทนลูกคนอื่นหนักกว่านี้,อ้วกออกเยอะๆเลย,ฯลฯ" รู้สึกแปลกๆนานเท่าไหร่แล้วไม่รู้ที่ม๊าลูบหลังให้ ไม่น่าจะต่ำกว่า 10ปี น้ำเสียงแบบเป็นห่วงปนสงสารเอ๋มากๆแล้วเดินไปเอาน้ำมาให้ล้างปาก

แบบม๊าไม่แข็งแรงต้องทำห้องเล็กไว้ข้างล่าง ปกติเอ๋จะต้องเป็นคนตื่นกลางดึกเพราะเสียงม๊าร้องปวดขา ปวดเท้า ไม่คิดว่าจะมีวันที่ม๊าต้องเดินขึ้นมาดูแลเรา ทั้งทีเดินขึ้นมาลำบากดีที่ว่าเปิดไฟทิ้งไว้

"โตแค่ไหนก็ยังเป็นเด็กในสายตาพ่อแม่" เรื่องจริงเลย