1. นั่งรถทัวร์ไป Milford Sound

2. หาซื้อทัวร์เล่นเรือ Shotover แล้วไปนั่งเล่น Gondola+Luge สัก 10 รอบจนเย็น

3. ขับรถไปเอง Milford Sound 580 กิโลเมตร คิดหนักระยะทางพอๆกับขับรถไปอุบลราชธานีเลย

คิดไม่ออก กลับถึงที่พักค่อยว่ากันใหม่แล้วกัน ว่าแล้วยังเหลือเวลาอีกชั่วโมง-สองชั่วโมงไปไหนดี

“Glenorch อยู่ห่างจาก Queenstown เพียง 40 กมเอง น่าไปเที่ยวนะ” ผมเสนอ

“เมืองเล็กๆ นี้มีอะไรเหรอ” สมาชิกในกรุ๊ปคุณนู๋ญิงถาม อย่างนี้ก็เข้า Lock ผมซิ

“โปรแกรมคุณนู๋ญิงซื้อทัวร์ Lord of the ring ครึ่งวันเช้าที่ Glenorch ก่อนที่จะบินไปเที่ยว Milford Sound“ผมเสนอตัดโปรแกรมเลย เผื่อคุณนู๋ญิงจะเปลี่ยนใจไป Milford Sound กับผม

Glenorch คือเมืองที่คุณนู๋ญิงจะซื้อทัวร์ไปเที่ยวในวันพรุ่งนี้ คนละ 149 NZ คือค่าใช้จ่ายต่อคน

“รถเราจะวิ่งได้เหรอ เพราะเห็นโปรแกรมบอกว่าต้องใช้รถแบบ Off-road “ชายน้อย เริ่มออกความคิดเห็นน่าจะเป็นความคิดเห็นแรกที่ดูเข้าท่า นับตั้งแต่มา

“รถอยู่ที่ใจคนขับครับ คิดอยากให้เป็น Off-road มันก็เป็น Off-road “ผมตอบ แต่รู้สึกว่าข้างหลังคงไม่เห็นด้วย ดูไม่ตอบรับเท่าไร ว่าแล้วผมก็ตั้งพิกัด GPS ไปเมือง Glenorch

เมือง Glenorch จัดว่าเป็นเมืองเล็ก ถึงแม้ระยะทาง 40 กิโลเมตรจาก Queenstown จะดูสั้นแต่โหดน่าดู เพราะขึ้นเขา ลงเขาเรียบทะเลสาบ Wakatipu ถือว่าเป็นเส้นทางสวยงามมาก ถนนตัดริมเขา ยอดหญ้าปลิวไหวตัดเสียงคลื่นลม ช่างมีความสุขเหลือเกินจนผมแทบจะหาที่จอดข้างทาง หากดูแผนที่จากเมือง Glenorch หากเลยไปนิดเดียวก็ถึง Milford Sound แล้ว เสียดาย ไม่มีถนนไปถึง ดังนั้น Glenorch จึงกลายเป็นเมืองที่ไม่เป็นทางผ่าน เมืองที่เงียบๆ ถ้าเมืองนี้ ไม่มีหุบเขาเป็นสถานที่ถ่ายทำภาพยนตร์ไม่ว่า Load of the rings, X-Men, Narnia ผมว่าเมืองนี้คงถูกลืมไปแน่ เราไปแวะ i-site ในเมือง เพื่อสอบถามเส้นทาง พบว่าสถานที่เที่ยวต้องออกจากตัวเมืองไปอีกหลายกิโล

ถนนลาดยางเริ่มเปลี่ยนเป็นทางลูกรัง ฝุ่นปลิวฟุ้งด้านหลังจากความเร็วของรถ เทือกเขารอบล้อมทั้ง ภูเขา Richardson มองไปไกลลิตา Divine Range ข้ามนี้ไปก็ถึงแล้ว Milford sound ผมไม่รู้ตรงไหนคือฉากหนังเรื่องไหนบ้าง

“ทำไม่มีรถสักคันเลย” ผมคิด จากทางโล่งเริ่มเป็นทางขึ้นเขาป่าทึบ แล้วตัดมาออกทุ่งโล่ง เริ่มเจอรถตู้ติดป้าย Load of the rings พาลูกทัวร์วิ่งสวนออกมา

“เรามาไม่ผิดทางแล้ว” ผมเริ่มยิ้มออกที่ไม่หลง งานนี้ GPS ช่วยอะไรไม่ได้ ต้องใช้แผนที่อย่างเดียว ข้อเสียของที่นี้คือ เมื่อถึงทางสี่แยก หรือทางสามแพร่ง ต้องเดาเอาเองว่าจะไปซ้ายขวา ไม่มีป้ายบอกเลย แต่เราโชคดีเห็นรถตู้ออกมาทางนี้

“ไหนบอกว่าบริษัททัวร์ใช้ Off-road หละ” ผมถามชายน้อย “บริษัททัวร์ยังใช้รถตู้ธรรมดาเลย”

ชายน้อย ไม่พูดแต่ดูสีหน้าเริ่มกังวล ดูไม่ใช่คนเดียวแต่เป็นทั้งกลุ่ม มีแต่ผมคนเดียวดูไม่กังวล แต่ตื่นเต้นกับเส้นทางที่ผ่าน เบื้องหน้ามีธารน้ำไหลผ่านถนน แต่ในเมื่อรถตู้ผ่านได้เราก็ผ่านได้ ว่าแล้ว ผมก็พยายามดู Line น้ำที่มีรอยยางรถตู้ ขอย้ำต้องรอยรถตู้ ไม่ใช่รถ Off-road หรือ รอยเท้าแกะ ไม่อย่างนั้น ต้องกินข้าวลิงแน่ๆ แต่ผมก็อุ่นใจที่ทุ่งหญ้ามีฝูงวัวฝูงแกะ ปล่อยเลี้ยงอยู่ ผมคิดว่าเจ้าของคงต้องวนเวียนมาดูฝูงสัตว์ของตนบ้าง คงไม่ลำบากหากเราต้องการความช่วยเหลือ เราผ่านทะเลสาบ Diamond Lake ทำให้ผมอดไม่ได้ที่ต้องจอดแวะถ่ายรูปข้างทาง

บางช่วงเราไปไม่ได้เพราะมีรั้วปิดอยู่ ต้องใช้วิธีเลาะไปเรื่อยๆ จนกระทั้งถึงทางตัน เพราะชนภูเขาแล้วครับ บรรยากาศเริ่มเย็นแล้ว แต่ยังพอมีแสงบ้าง แต่ที่ลำบากคือ ฝนเริ่มลงเม็ด ผมคิดว่าถ้าฝนลงเม็ดหนักกว่านี้ต้องรีบกลับ กลัวทางธารน้ำที่เราวิ่งลุยผ่านมา หาน้ำขึ้นจะไม่สามารถขับรถกลับได้ ผมเริ่มออกตัวกลับทันที่ สภาพถนนก้อนหินค่อนข้างก้อนใหญ่ทำให้ผมเริ่มกังวลว่า ถ้ายางแตกจะทำอย่างไร เพราะดูหินบางก้อนทั้งแหลมและคม

“เรียบร้อย อุปกรณ์ครบ ไม่มีปัญหา” ผมพูดพร้อมกับยิ้มอย่างมั่นใจให้กับสมาชิก แต่ดูสีหน้าสมาชิกจะกังวลกับการนั่งลุ้นตลอดทาง เหตุการณ์เริ่มเปลี่ยนไปเมื่อรถสามารถวิ่งขึ้นถนนใหญ่ได้ ลองสอบถามสมาชิกดู ทราบว่า เขาไม่เคยเที่ยวลุยๆ แบบนี้ ถ้าเขาขับรถมาเจอทางลูกรังอย่างนี้ คงหันหัวกลับไปนานแล้ว ไม่ลุยแบบรู้ทิศเหนือทิศใต้อย่างนี้หรอก

“โธ่ น่าสงสารกลุ่มคุณนู๋จังเลย”

เราถึงที่พัก Amity Lodge ประมาณเวลาเกือบ 1 ทุ่ม ป้ายติดดาวใต้ใบไม้ 4 ดาวนั้นคือเครื่องหมายการันตี ใช่ครับ ห้องดีมาก มีเครื่องอำนวยความสะดวกดีพอสมควร แต่ติดตรงที่เจ้าหน้าที่ค่อนข้างจู้จี้มาก แกพามาที่ห้องแล้วก็อธิบายถึงอุปกรณ์แต่ละชิ้นเหมือนคุณครูสอนนักเรียน พร้อมกับบอกต้นทุน ถ้าคุณทำเจ็งชิ้นละเท่าไรโดยละเอียด

“ที่พักนี้เขาอนุรักษ์พลังงาน ห้ามอาบน้ำเกินคนละ 5 นาที” ชายน้อยแปลให้ผมฟัง

“มีอย่างนี้ด้วยเหรอ” ผมสงสัย

“อย่าทำอาหารแล้วมีกลิ่นไม่อย่างนั้นเสียค่าซักพรม 300NZ” อันนี้คุณนู๋ญิงแปลให้ผมฟัง สงสัยว่าคงเห็นเราเป็นคนเอเชียกังวลเรื่องการทำอาหาร แต่คนที่กังวลที่สุดคือ คุณนู๋ญิง เพราะเจ้าหน้าที่ขอเลขบัตรเครดิตไว้ ทั้งที่ชำระค่าที่พักไปเรียบร้อยแล้ว เจ้าหน้าที่บอกว่า ถือว่าหลักประกันความเสียหาย

“พรุ่งนี้ ต่างคนต่างเที่ยวนะค๊ะ” คุณนู๋ญิง พูด “อาจไปเจอกันที่ Milford Sound ก็ได้”

“ครับผม” ผมตอบ แล้วตามด้วย “ถ้าผมไป” คือคำที่ผมคิดแต่ไม่ได้พูดไป

ตอนนี้ผมสองจิตสองใจ ไปดี ไม่ไปดี ช่วยตัดสินใจให้ผมหน่อยซิว่า พรุ่งนี้เนื้องอกอย่างผมจะเลือกเที่ยวแบบไหนดี

1. นั่งรถทัวร์ตามไป Milford Sound

2. ซื้อทัวร์เล่นเรือ Shotover แล้วไปนั่งเล่น Gondola+Luge สัก 10 รอบ

3. ขับรถไปเอง Milford Sound คนเดียว 580 กิโลเมตร