เที่ยวไป บ่นไป New Zealand Charter V: วันฟ้าใส Queenstown

ผมตื่นแต่เช้าออกไปเดินเล่นรอบหมู่บ้านที่เราพัก Arrow town Height ทำให้เรารู้ว่า หมู่บ้านนี้อยู่บนยอดเขา หากมองไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ เห็นถนนเส้นพับก๋วยเตี๋ยวที่เราผ่านมาเมื่อวานนี้ ปุยเมฆก้อนบางๆ เลาะเลียบหยอกเอินกับยอดเขา ท้องฟ้าเริ่มมีสีฟ้า ตัดกับแสงอาทิตย์สีแดงเข็ม

“ดวงอาทิตย์ขึ้นวันนี้คงไม่เห็นเป็นดวงแน่ๆ” ผมคิด พร้อมเก็บอุปกรณ์เดินกลับที่พักดี

ระหว่างที่เข้าบ้านพัก ผมเจอแหม่มสูงอายุสองคนทักทายผมก่อนเดินเข้าบ้านพักหลังเดียวกับผม แสดงว่า บ้านหลังนี้นอกจากแบ่งให้พวกเราเช่าแล้ว ยังแบ่งให้คุณยายพักอีก ประทานโทษเรียกคุณยายไม่ได้ซิ แกขับรถ Landcuiser ต้องเรียกคุณพี่ ห้องที่ผมพักมีประตูลับ ก็คือประตูห้องพัก ที่ผมเปิดไว้เพื่อเดินเข้าออกโดยไม่ต้องกดรหัสผ่านให้ยุ่งยาก คุณลุงคุณป้าทำอาหารเช้าเรียบร้อยแล้ว ไข่ดาว เบคอน แล้วก็พวกซีเรียล ผมถือโอกาสตุนอาหารเช้าในท้องไปถึงสองกะละมัง…นัยว่าจะอยู่ท้องเลยเที่ยงได้เลย

ระยะทางจาก Arrowtown ไป Queenstown ใช้เวลาไม่เท่าไรก็มาถึงเมือง Queenstown

“ยังเช้าอยู่เลย เราไปเที่ยว Deer Park Height ก่อนดีไหม” ผมถามคุณนู๋ญิง

ดูท่าทางคุณนู๋ญิงเริ่มสนใจ แล้วถามว่า “มีแผนที่ในพิกัด GPS ไหมคะ” และแล้ว GPS ที่ผมหอบหิ้วมาจากเมืองไทยกลายเป็นขวัญใจคุณนู๋ญิงไปแล้ว

“คำว่า Deer Park Height ผมหาใน GPSไม่มีครับ” ผมตอบ และให้ความเห็นว่า “น่าจะไปทางเดียวกับ Kelvin Height Golf” คุณนู๋ญิงทำหน้า งง

ผมเลยต้องรีบเฉลยก่อนที่จะ งง ไปกว่านี้ “มันมีคำว่า Height เหมือนกัน น่าจะอยู่ใกล้กันนะ”

ชายน้อยขับรถร้องเพลงด้วยอารมณ์ดี โดยที่วันนี้ ผมรับหน้าที่เป็น Navigator รถออกนอกตัวเมือง Queenstown ไปทางสนามบิน แต่แล้วก็เกิดปัญหาขึ้น ชายน้อยเริ่มเกิดอาการ งง กับ วงเวียนเมือง Queenstown เพราะวงเวียนที่นี้ไม่ได้ใหญ่โตเหมือนเมืองไทย ต้องสังเกตดูให้ดี

ชายน้อยเข้าช่องทางผิดๆ ถูกๆ ไป 2 วงเวียน ต้องเสียเวลาตั้งหลักกันใหม่ จนกระทั้งเราถึงสะพานเอื้ออาทร เป็นสะพานที่ยาวพอสมควร ดีนะที่มีสัญญาณไฟ เราข้ามสะพาน ออกตามถนนไปสักพักน่าจะมีทางแยกเข้า Deer Park Height แต่ก็หาไม่เจอ แสดงว่าหลงแล้ว ต้องขับรถวนกลับทางเก่า เจอ Site คนงานก่อสร้าง อยู่ติดกับสะพานเอื้ออาทรที่ผ่านมา ผมเปิดกระจกถามยาม Site งาน

“ขอโทษครับ ทางไป Deer Park Height ไม่ทราบว่าไปทางไหนครับ” ไม่น่าเชื่ออยู่ต่างประเทศหลายวัน กินขนมปังหลายมื้อจะทำให้ภาษาดีขึ้น

“เอ็งขับรถย้อนกลับไปทางที่ เอ็งมา เจอสามแยก ขับรถขึ้นไปเลย เป็นทางไป Deer Park Height” ยามตอบผมแปล

ผมกล่าวขอบคุณ แล้วบอกชายน้อยออกรถไปทางเก่า

สักพักเราขับรถขึ้นเขาไป Kelvin Height Golf เราเจอป้าย ผ่านๆ ดูเหมือนจุดชมวิว เลยคิดว่าขากลับค่อยมาถ่ายรูป รถลงจากเขาเข้าเขตหมู่บ้าน ถึง Kelvin Height Golf แต่ไม่เห็นทางไป Deer Park Height เลย ว่าจะขับเลยไป Remarkable แต่ก็กลัวไม่มีทางไป หาชาวบ้านถามทางสักคนก็ไม่มี ท่าทางคนนิวซีแลนด์คงนอนตื่นสาย แต่แล้วเจอก็เจอคุณลุงจูงหมาเดินเล่น เลยส่งคุณนู๋ญิง คนภาษาดีที่สุดไปถาม ปรากฏว่า Deer Park Height เขาปิดกิจการ ทราบว่าเจ้าของ Deer Park Height เป็นเศรษฐี นิสัยคนรวยก็อย่างนี้ เปิดๆ ปิดๆๆ ตามอารมณ์ไปเรื่อย เราหันรถกลับลงมาทางเก่า

“อย่าพึ่งเสียใจนะ เมื่อกี้เราผ่านทางขึ้นเขา เห็นรถยนต์จอดกันหลายคัน แสดงว่าเป็นจุดชมวิวสวยๆ” ผมพูดให้กำลังใจ เราได้ที่จอดรถ ผมคว้ากล้องไปถ่ายรูปออกไปถ่ายรูป อ้าว มันไม่ใช่จุดวิวนะซิ กลับกลายเป็น Site งานก่อสร้าง รถที่จอดก็เป็นรถของคนงาน ในเมื่อขึ้นมาแล้ว ก็ไม่ให้เสียเที่ยว เราถ่ายรูปได้สักพัก ยามกำลังเดินมาถามเรา ช้าไปแล้ว พวกเราขึ้นรถไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

คุณนู๋ญิงบรรยายโปรแกรมทัวร์เที่ยวเรือ TSS Earnslaw ให้ฟังช่วงกลับเข้าเมือง Queenstown

“ทัวร์ใช้เวลา 3 ชั่วโมง มีเลี้ยงอาหารกลางวันบาบีคิว คิดคนละ 93 NZ”

ผมได้ยินคำว่าบาบีคิว อ้าว เสียดายเมื่อเช้ากินซีเรียลซะพุงกาง เลยถามว่า

“มีตัวเลือกอื่นไหมครับ แบบไม่มีบาบีคิว” ผมถาม

“ มีค๊ะ คิด เพียง คนละ 68 NZ ” คุณนู๋ญิงบอกทางเลือก

ไม่ต้องบอกก็รู้ว่า ผมเลือกโปรแกรมนี้แล้วกันประหยัดตั้ง 10 NZ ให้คณะ คุณนู๋ญิงเลือกบาบีคิวแล้วกัน แต่ตอนเวลา 10.45 น. โปรแกรมทัวร์เวลาบ่ายโมง ทำให้เรามีเวลาไปเที่ยว Gondola ก่อนก็ได้ ขอย้ำใครมาที่นี้ต้องไปเที่ยว Gondola ไม่อย่างนั้น ถือว่ามาไม่ถึง Queenstown เราหาที่จอดรถริมถนนเลียบทะเลสาบหายากมาก สุดท้ายเราจอดที่โรงแรมใกล้ๆท่าเรือ

เราออกเดินไปดูแผนที่ทางไป Gondola ก็เริ่มหลงอีกแล้ว โชคดีเจอหนุ่มสาวชาวนิวซีแลนด์เดินสวนทางมาแนะนำทาง Short Cut ทำให้เราลัดเลาะมาจนถึง มีเลือกการเที่ยว Gondola มี 2 แบบ คือ ถ้าขึ้น Gondola+Luge ต่อ 1 รอบคนละ 32 NZ นั้นหมายความว่าคุณเล่นแค่รอบเด็กหรือ Scenic Track แต่ถ้า Gondola+Luge ต่อ 2 รอบคนละ 38 NZ แต่ผมกลัวไม่มีเวลาถ่ายรูปจึงเลือกแบบ 3 คือ ขึ้น Gondola อย่างเดียว 23 NZ

การขึ้น Gondola ทำให้เราเห็นทิวทัศน์ภาพมุมสูงของเมือง Queenstown มองเห็น Lake Wakatipu ถัดไปเห็นแล้ว Deer Park Height เขาสีน้ำตาลโล้น เจ็บใจไม่ได้เที่ยว ในระหว่างที่นั่ง Cable Ski มองไปด้านล่าง แปลกใจมีน้องแกะมาเล็มหญ้าบนยอดเขาสูงขนาดนี้ อย่างนี้กล้ามเนื้อต้องกระชับแข็งแรงแน่ๆ น่าสั่งเนื้อแกะมาย่างกินนะ ใกล้กับบริเวณเดียวกันมีสถานีเล่น Buggy อยู่ด้านซ้ายมือ

ผมเพลิดเพลินกับความสุขของคนอื่นที่เล่น Luge ในเมื่อไม่ได้เล่นขอโม้หน่อย คนที่เล่นต้องขึ้น Chairlift เอา Luge ขึ้นไปเล่นข้างบนแล้วไหลลงตามทางลงมา โดยจะมี 2 Track ให้เล่นอย่างละรอบ รอบแรก แบบง่ายๆ เรียกว่า Scenic Track แต่โทษที่ไม่ง่ายครับ ผมเห็นออกจากท่อระบายน้ำก็มาติดกันตรงโค้งกันหลายคัน และอีกTrack ซึ่งจะเป็นรอบที่สองคือ Advance Track ผู้เล่นจะสวมใส่หมวกกันน๊อค ตัว Luge จะมีคันโยกด้านหน้าเพื่อควบคุมความเร็ว

12.45 น. ผมต้องลงมาด้านล่างเพื่อไปจุดนัดพบท่าเรือ TSS เวลาบ่ายโมงตรง ผมกึ่งวิ่งเดินกึ่งวิ่งมาถึงที่ท่าเรือ เล่นเอาหอบเลย มองไปมองมาไม่เห็นกลุ่มคุณนู๋ญิงเลย ทำไงดี ตั๋วทัวร์อยู่กับคุณนู๋ญิงซะด้วย แต่ไม่เป็นไร ไม่ได้เที่ยวก็ดีจะได้ประหยัดไป 68 NZ แถมในระหว่างที่ผมรอ ยังบันทึกภาพเรือ TSS ที่จอดเทียบท่าไว้แล้วหลายรูป ไม่ต้องไปแล้ว

แต่แล้วความฝันต้องสลายเพราะกลุ่มคุณนู๋ญิง ปรากฏตัว ทราบว่า ลงมาจาก Gondola นานแล้วแล้วไปเดิน Shopping กันก่อนเอาของไปเก็บไว้ที่รถก่อนมาที่นี้

ระหว่างที่ต่อแถวยาวขึ้นเรือ TSS อยู่นั้นได้ยินเสียงพูด

“คนไทยมาต่อแถวเข้าตรงนี้เลยครับ” ใช่ครับเสียงคนไทยเรียก เป็นเสียงไกด์เรียกลูกทัวร์ ทำให้รู้ว่า การมากับคณะทัวร์ได้รับสิทธิ์พิเศษในการขึ้นเรือในอันดับต้น ดังนั้นเราก็มั่วไปกับคณะทัวร์ ท่ามกลางสายตาละห้อยของนักท่องเที่ยวชาติอื่นที่ยืมมอง แต่การขึ้นเรือก่อนเป็นสิ่งดีเพราะที่นั่งเต็มเร็วมาก แทบทุกตารางนิ้วเต็มไปด้วยผู้คน

ไม่เว้นแต่ด้านหน้าเรือ ซึ่งต้องทนกับความหนาวเย็นของกระแสลมของทะเลสาบ Wakatipu เป้าหมายปลายทางที่ Walter Peak หรือ ฟาร์มเชิงเขา ตามโบชัวร์ภาษาไทยที่แจกบนเรือ ทำให้เรารู้ว่า สถานที่นี้เป็นที่ยอดนิยมของนักท่องเที่ยวชาวไทยมาเที่ยวกันมากแน่ๆ ดูได้จากใบโบชัวร์ที่มีภาษาไทย นอกจากภาษาญี่ปุ่น และเกาหลี

เรือ TSS Earnskaw เป็นเรือกลไฟขาว 51 เมตร สร้างเมื่อปี 1912 เปิดเพื่อให้บริการแก่ชุมชนฟาร์มรอบทะเลสาบ สามารถบรรทุกแกะได้ 1,500 ตัวและวัวอีก 30 ตัวบนดาดฟ้า (ตอนนี้มาบรรทุกคน) เป็นเรือกลไฟไอน้ำใช้พลังงานถ่านหินปัจจุบันเหลือเพียงลำเดียวที่เขาอนุรักษ์ไว้ มีเสียงร้องโวยวายด้านหน้าของเรือ จนผมต้องออกไปดู สาววัยรุ่นชาวออสเตรีย โวยวายลั่น ที่กล้องถ่ายรูปหลุดจากมือตกลงน้ำไป แสดงว่าลมด้านหน้าเรือค่อนข้างแรง ทำให้นักท่องเที่ยวที่อยู่ด้านหน้าเรือระวังตัว นั่งกอดกล้องถ่ายรูปกันตัวกลมเลย

เรือถึงฟาร์มเชิงเขา Water Peak มีคุณป้าถือป้ายบริเวณท่าเรือ บาบีคิวด้านซ้ายมือ ทัวร์ฟาร์มด้ายขวามือ ผมลืมดูเดินตามกลุ่มคุณนู๋ญิงไป ซึ่งส่วนใหญ่เป็นกลุ่มคณะทัวร์ชาวไทย อ้าว ผิดทางต้องวิ่งกลับไปกลุ่มทัวร์ฟาร์ม ผมเห็นสุนัขเพศเมียดำดูเชื่องๆ นั่งอยู่ใกล้ๆ เลยไปลูบหัว เชื่องนะ แถมฟังภาษาไทยออกด้วย กระดิกหางเชียว สุนัขตัวนี้ ชื่อว่าเจ้า Storm เป็นสุนัขที่ฝึกมาเพื่อต้อนแกะ ถ้าไม่มีสุนัขต้อนแกะมาช่วย คงหอบกันลิ้นห้อยแน่ๆ เพราะพื้นที่เลี้ยงแกะแต่ละที่ไม่ใช่ทุ่งโล่ง เป็นแต่ภูเขา สุนัขจึงเป็นเครื่องทุ่นแรงอีกทาง และแล้วก็ถึงการแสดงของเจ้า Storm คุณลุงเป่านกหวีดสงสัญญาณเจ้า Storm ทำหน้าที่อย่างดีเยี่ยม แสดงได้สักพักคุณลุงพาพวกเรามาชมการสาธิต การโกนขนแกะ ตอนแรกผมสงสัยว่าเขาทำอย่างไร แกะถึงอยู่นิ่งได้ พอเห็นการสาธิต ถึงรู้ว่า คุณลุงใช้ท่า Head Leg Lock ที่นักมวยปล้ำใช้กันกับน้องแกะ โดยเอาหัวแกะใส่ไปหวางขาแล้วก็เอาบัตเตอเลี่ยนไถ.... เสร็จการแสดงเราก็ไปชมน้องวัว น้องแกะ แล้วสุดท้ายตามธรรมเนียมเข้าร้านของที่ระลึก ผมบอกตรงๆ การแสดงฟาร์มโชคชัยทำดีกว่าเยอะครับ แต่ของที่ระลึกฟาร์มโชคชัยราคาแพงพอๆกับที่นี้เลย

“เชิญไปรับอาหารว่าง ที่อาคารหลังถัดไป” เสียงเรียกเจ้าหน้าที่ฟาร์มตะโกนบอก พร้อมทำมือชี้บอกทิศ

เพียงได้ยินคำว่าอาหารแล้วรู้สึกหิวขึ้นมาเลย แต่แล้วลมแทบจับ อาหารว่างคือ ขนมพาย เค้ก แพนเค้ก แล้วก็น้ำชา กาแฟ

“แม่เจ้า เราจะอยู่ท้องไหมเนี่ย” ผมคิด ก่อนที่จะเริ่มตุน ตุน ตุน ขอฝากบอกคนมาฟาร์มครั้งต่อไป ว่าอย่างอื่นไม่ต้องกิน กินแต่แพนเค้กอย่างเดียวอร่อยมาก ครีมที่ราดอร่อยมาก หลังจากนั้นเขาก็ปล่อยให้เราเดินเล่นแถวๆทะเลสาบหน้าฟาร์ม ไม่ไหวครับ อากาศก็เริ่มเย็น เรือ TSS ก็ไม่อยู่ ที่ท่า สงสัยวิ่งกลับไปรับลูกค้าอีกรอบแน่ๆ

ผมคิดว่า เราเสียเวลาที่ฟาร์มมากไป เพราะ Activity ที่ฟาร์มมีน้อยเกินไป เวลา 4 โมงเย็นเรือ TSS มารับเรากลับไปท่าเรือเมือง Queenstown นั่งดูเวลาแล้วยังพอมีเวลาเที่ยว นั่งคิดก่อนว่าจะไปเที่ยวไหนต่อดี

“ที่พักเป็น Motel หรือไม่ เพราะถ้าไม่เป็น Motel เราต้องเข้าที่พักก่อนออกเที่ยว”ผมถามคุณนู๋ญิง

สรุปได้ใจความว่าที่พักเป็น Motel “คืนนี้เราพักที่ Amity Lodge” คุณนู๋ญิงบอก แถมไม่ได้พักคืนเดียวแต่พักถึง 2 คืน

“พักทำไมตั้งสองคืน” ผมคิดในใจแต่ไม่กล้าพูด ไม่ได้ลองหาข้อเสนอใหม่ให้คุณนู๋ญิงดีกว่า

“เราน่าจะไปพักที่ Te anau เพื่อไปเที่ยว Milford Sound กัน” ผมแนะนำคุณนู๋ญิง

“เพื่อนบอกว่า วิวที่ Milford Sound ไม่สวยเท่าที่นอร์เวย ที่เคยไปเที่ยวมาแล้ว เลยไม่อยากไปดู” คุณนู๋ญิงตอบ

“อ้าว แล้วคนที่ไม่เคยไปทั้งนอร์เวยและ Milford Sound เป็นอย่างไร” ผมแอบนินทาในใจ

“พรุ่งนี้ว่าจะซื้อทัวร์เที่ยวใน Queenstown ดีกว่า” คุณนู๋ญิงพูดแล้วยกเหตุผล “คิดดูซิ นั่งรถตั้งไกล แล้วได้นั่งเรือชมวิวเพียงนิดเดียวไม่คุ้มกับเวลานั่งรถเลย”

ผมเริ่มเข้าใจแล้วว่า ทำไมโปรแกรมเที่ยวจึงไม่มีรายการ Milford Sound เลย ต่อไปทัวร์คุณนู๋ญิงต้องกำหนดคุณสมบัติคนไปเที่ยวตอนท้ายว่า คนมาเที่ยวโปรแกรมนี้ควรผ่านการเที่ยวนอร์เวยมาก่อน....

ผมยกข้ออ้างใน Internet ว่า สิ่งที่ต้องเที่ยวนิวซีแลนด์อันดับแรกที่ต้องไปคือ Milford Sound

แต่กระนั้นก็ไม่อาจล้มล้างความตั้งใจคุณนู๋ญิงที่ยืนยันไม่ไปเหมือนเดิม

เรือถึงท่าเรือ คุณนู๋ญิงขอไปแวะ i-site เพื่อจองทัวร์วันพรุ่งนี้ พระเจ้าช่วยกล้วยทอด คุณนู๋ญิงกลับจองทัวร์ไปเที่ยว Milford Sound ผมรู้สึกเริ่ม งง อุตสาห์เลือกวิธีเที่ยวโดยการขับรถเที่ยวแต่กลับมาเลือกจองทัวร์เที่ยวแทน แต่แล้วประทานโทษ ทัวร์นั่งเครื่องบินไปเที่ยวนะครับ อ้าว

“อย่างนี้แล้วผมหละ” ผมคิด พร้อมได้ยินเสียงแว่วในหัว “เรื่องของแกซิ ...”

ทำไงดี ผมเริ่มอยู่อาการไม่เป็นสุข ดูโปรแกรมทัวร์ไป Milford Soundโดยรถบัสก็ไม่ต่ำกว่า 200-300 NZ คงไม่ต้องคิดเลยว่าโปรแกรมขึ้นเครื่องบินไปเที่ยว Milford Sound จะราคาเท่าไร ผมคาดว่าน่าจะไม่ต่ำกว่า 300 NZ

ผมพยายามโน้มน้าวคุณนู๋ญิง “ไปด้วยกันซิ ผมรับอาสาขับรถให้เอง”

แต่คุณนู๋ญิงยังยืนกรานว่า ไม่อยากเสียเวลานั่งรถนาน.....

ผมเริ่มเครียดคิดหนัก ทำอย่างไรดี ตอนนี้เรากลายเป็นเนื้องอกไปโดยปริยาย เริ่มร่างแผนหาทางเลือก

โปรดติดตามตอนต่อไป .....