Bloggang.com : จ่าสิบเอกโจ : ... แมว ...

... แมว ...

...

สองฝั่งของโถงทางเดินแคบ ๆ บนชั้น 3 มีบานประตูสีเทาเรียงรายอยู่เป็นระยะ
สุดปลายโถงทางเดินมีแสงแดดส่องเฉียง ๆ ลอดช่องหน้าต่างบานเกล็ดที่มือหมุน
เปิดปิดชำรุด แม้กระนั้นมันก็ยังเปิดโอกาสให้บางส่วนของความสว่างเบื้องนอก
เข้ามาขับไล่เงาหม่นทึบทะมึนของโถงทางเดินแคบ ๆ ดังเช่นประกายแสงที่ปลาย
อุโมงค์

หญิงชราควานมือลงไปค้นหาลูกกุญแจสำหรับไขเปิดประตูห้องในถุงผ้าที่คล้อง
อยู่บนแขนของนางอย่างยากเย็น ก่อนจะหยิบมันออกจากก้นถุง แล้วบรรจงสอด
ใส่รูลูกบิดประตูห้องด้วยมือที่สั่นระริก

หลังบานประตูสีเทา แมวตัวหนึ่งนอนหรี่ตาเผยอขึ้นเล็กน้อย และมองตามร่างของ
หญิงชราที่พาร่างผ่านประตูเข้ามาภายในห้อง มันอ้าปากหาวพลางยืดเหยียดขาทั้งสี่
อย่างเกียจคร้าน ก่อนจะกระโดดลงจากโซฟาและเดินเข้าไปหาหญิงชรา เสียดสีขนนุ่มๆ
ข้างคอของมันเข้ากับขาของหญิงชรา

เธอเหลือบตามองมันผ่านเลนส์ของแว่นที่สวมใส่ แมวตัวนั้นยังคงเดินพัวพันอยู่
รอบขาของเธอ พลางส่งเสียงแง๊ว ๆ เธอหยิบกระป๋องอาหารแมวสำเร็จรูปจากใน
ถุงผ้าออกมา มือที่สั่นระริกค่อย ๆ ดึงห่วงสำหรับเปิดฝากระป๋องอาหารแมวสำเร็จรูป
อย่างยากเย็น ก่อนจะค่อย ๆ เดินไปเทใส่ชามที่มุมห้อง

แมวตัวนั้นถลาเข้าหาชิ้นเนื้อชุ่มฉ่ำซอสที่อยู่ในชาม ก่อนจะอ้าปากกินอย่างหิวกระหาย
หญิงชราก้มลงหยิบชามใส่น้ำสะอาดที่วางอยู่ใกล้ ๆ เดินเข้าไปในห้องน้ำและเทน้ำ
ในชามทิ้ง ก่อนจะเปลี่ยนน้ำใหม่ใสแจ๋ว นำมาวางไว้ใกล้ ๆ ชามใส่อาหาร แมวตัวนั้น
ยังคงก้มหน้าก้มตากินอาหารสำเร็จรูปในชามอย่างตะกละตะกราม เธอยืนมองมันอยู่
ครู่หนึ่งก่อนที่จะหันไปหยิบกล่องข้าวหน้าเป็ดสำเร็จรูปจากในถุงผ้า ยัดใส่ในตู้ไมโครเวฟ
แล้วกดปุ่มให้เครื่องทำงาน

...

ตัวอักษรสีเขียวหม่น ๆ ที่ปรากฎอยู่ที่หน้าจอตรงหน้าดูลางเลือน หญิงชราขยับตัวเข้า
ใกล้มันอีกนิดเพื่อที่จะมองมันให้เห็นชัดเจนขึ้น เธอค่อย ๆ กดปุ่มตัวเลขอย่างช้า ๆ
ในขณะที่ชายหนุ่มในชุดซาฟารีที่ยืนอยู่ถัดไปเริ่มออกอาการหงุดหงิด

"เสร็จรึยังล่ะป้า คนอื่นเขารออยู่นะ"

หญิงชรายังคงจ้องมองตัวอักษรสีเขียวเรือง ๆ บนหน้าจออย่างยากเย็น ก่อนจะเอื้อมมือ
ที่สั่นระริกไปกดปุ่ม เสียงเครื่องร้องครืดคราด ก่อนจะดันแบงค์ห้าร้อยบาทใหม่เอี่ยม
ออกมาทางช่องรับเงิน เธอค่อย ๆ เอื้อมมือดึงมันออกมาช้า ๆ ..

สลิปการใช้บัตร ATM โผล่พรวดออกมาจากอีกช่องหนึ่ง

เธอค่อย ๆ เอื้อมมือดึงมันออกมาช้า ๆ ..

บัตร ATM โผล่พรวดออกมาจากอีกช่องหนึ่ง

เธอค่อย ๆ เอื้อมมือดึงมันออกมาช้า ๆ ..

หญิงชราเก็บทุกอย่างลงในถุงผ้าที่คล้องอยู่บนแขนของเธอ ก่อนจะหันกายเดินมุ่งไปยัง
ประตูร้านสะดวกซื้อที่อยู่ถัดไป ท่ามกลางเสียงก่นด่าตามหลังของชายในชุดซาฟารี

...

หลังบานประตูสีเทา แมวตัวหนึ่งนอนหรี่ตาเผยอขึ้นเล็กน้อย และมองตามร่างของ
หญิงชราที่พาร่างผ่านประตูเข้ามาภายในห้อง มันอ้าปากหาวพลางยืดเหยียดขาทั้งสี่
อย่างเกียจคร้าน ก่อนจะกระโดดลงจากโซฟาและเดินเข้าไปหาหญิงชรา เสียดสีขนนุ่มๆ
ข้างคอของมันเข้ากับขาของหญิงชรา

เธอทรุดกายลงบนโซฟาอย่างเหนื่อยอ่อน แมวน้อยโดดขึ้นมานั่งบนตักของเธอพลาง
ส่งเสียงแง๊ว ๆ เธอยกมือลูบหัวมันเบา ๆ อย่างสิ้นแรง ก่อนจะปิดเปลือกตาลงช้า ๆ

แมวตัวนั้นมุดหัวเข้าไปในถุงผ้าที่วางอยู่ข้างเธอ อาหารอันโอชะของมันวางอยู่ในนั้น
แต่มันไม่อาจจะกินได้ มันหิวกระหายที่จะได้ขย้ำชิ้นเนื้อชุ่มฉ่ำซอสอย่างที่มันเคยได้
ลิ้มรสทุกวัน มันพยายามใช้กรงเล็บตะกุยขาของหญิงชราให้เปิดกระป๋องอาหารแมว
สำเร็จรูปกระป๋องนั้นให้มัน แต่เธอก็ยังนิ่งเฉย แมวตัวนั้นยิ่งตะกุยแรงขึ้น ๆ จนผิวหนัง
ของหญิงชราเกิดรอยเล็บ เลือดสีคล้ำ ๆ ค่อย ๆ ไหลซึมออกมาจากรอยแผล แต่เธอ
ก็ยังนอนนิ่งราวกับเด็กที่หลับไหล

3 ชั่วโมงผ่านไป แมวตัวนั้นเดินผ่านออกมาจากประตูห้องที่เปิดอ้า ประตูห้องสีเทา
บนโถงทางเดินแคบ ๆ บนชั้นที่ 3 สุดปลายโถงทางเดินมีแสงแดดส่องเฉียง ๆ ลอด
ช่องหน้าต่างบานเกล็ดที่มือหมุนเปิดปิดชำรุด แม้กระนั้นมันก็ยังเปิดโอกาสให้บางส่วน
ของความสว่างเบื้องนอกเข้ามาขับไล่เงาหม่นทึบทะมึนของโถงทางเดินแคบ ๆ ดังเช่น

ประกายแสงที่ปลายอุโมงค์ ...

...

Create Date : 09 กันยายน 2551

Last Update : 9 กันยายน 2551 10:14:20 น.

4 comments

Counter : 1329 Pageviews.

โดย: ดอกฝิ่นสีชมพู

วันที่: 10 กันยายน 2551 เวลา:18:30:30 น.

โอว์ อ่านแล้วขนลุก เจ๋ง!

โดย: มาตา IP: 202.91.19.204 วันที่: 11 กันยายน 2551 เวลา:20:28:34 น.

เส้าสุด ๆ... ไม่อยากให้เกิดกับใครเลย.. แม้แต่ตัวเราเอง

โดย: *C-girl*

วันที่: 20 กันยายน 2551 เวลา:20:38:33 น.

คีจัง

โดย: เดก IP: 58.8.78.77 วันที่: 1 กรกฎาคม 2554 เวลา:20:06:58 น.