ลูกแกะตัวนั้น .. มันยังส่งเสียงร้องอยู่ในความฝันของคุณใช่มั้ย .. ?

วันกล้วยไม้บาน .. ที่บ้านพ่อ

...

ทันทีที่ก้าวขาลงจากรถ เด็กชายสองคนพี่น้องต่างก็พากันวิ่งไล่กันไปตามทางเดิน
คอนกรีตเล็ก ๆ ที่ทอดตรงไปสู่บ้านชั้นเดียวยกใต้ถุนสูงสไตล์รีสอร์ทที่อยู่เบื้องหน้า
ก่อนที่จะพากันหยุดกึกราวกับมีดิกส์เบรคที่สองฝ่าเท้าก่อนจะถึงบ้านหลังนั้นเพียง
ไม่กี่ก้าว

[img]//img403.imageshack.us/img403/4967/dsci0171custom.jpg[/img]

สองข้างทางเดินคอนกรีตเล็ก ๆ มีต้นมะม่วงและชมพู่มะเหมี่ยวยืนต้นสูงราวกับเป็น
ยักษ์ผู้พิทักษ์อาณาจักรอันน้อยนิด ดอกบานไม่รู้โรยยืนกอดกอเกลียวกลมเป็นแผงพรืด
สลับกับดอกสีขาวนวลบนกิ่งก้านต้นโมกข์ ถัดไปเพียงเล็กน้อยเป็นร้านกล้วยไม้ที่แขวน
ห้อยกันอลหม่าน ทั้งหวาย ทั้งแวนด้า และกล้วยไม้แคระหน้าตาแปลก ๆ สิ่งเดียวที่ดู
จะเหมือนกันก็คือ ทั้งหมดต่างแข่งขันกันแทงช่อดอกกันขวักไขว่ ไขว้สลับซับซ้อน
ราวกับนัดกันออกดอก

[img]//img523.imageshack.us/img523/4056/dsci0149custom.jpg[/img]

และท่ามกลางหมู่แมกไม้ทั้งมวล คือฝูงผีเสื้อน้อยใหญ่ ต่างพากันโบยบินอวดปีกสีสวย
ราวกับเหล่านักแสดงที่เดินทางมาร่วมงานประกาศรางวัลสุพรรณหงษ์ทองคำ !

"อู้ฮู้ .. บ้านปู่มีผีเสื้อเยอะจังเลยเน๊อะ .. พ่อ"

น้องภู .. ลูกชายคนโตหันมาพูดกับผมที่กำลังเดินหิ้วของพะรุงพะรังตามเข้ามา ในขณะ
ที่น้องทิว ลูกชายคนเล็กกำลังสวมวิญญาณนักสำรวจเหมือนกับในสารคดี ไวลด์ แพลนเน็ต
ด้อม ๆ มอง ๆไปตามกอดอกบานไม่รู้โรย และพยายามจะเก็บตัวอย่างของผีเสื้อสีสวยเพื่อ
เอามาทำการวิเคราะห์สายพันธ์ โดยหาได้สนใจกับชายสูงอายุที่กำลังยืนยิ้มแป้นอยู่บน
ระเบียงหน้าบ้าน ...


ใครก็ไม่รู้พูดไว้ พูดไว้ที่ไหนก็ไม่รู้ .. แต่ผมดันจำไอ้ที่เขาพูดได้ว่า


"ความไร้เดียงสาของเด็ก ๆ คือความชุ่มชื่นใจของคนแก่ ... "


ไอ้ผมก็ได้แต่ยิ้ม ๆ .. ตอนที่เดินเข้าไปไหว้พ่อ


...

น่าเสียดายที่วันนี้แม่ผมไม่อยู่ เนื่องจากท่านต้องเดินทางไปต่างจังหวัด เพื่อจัดการเรื่อง
ที่ทางมรดกอันเป็นภาระผูกพันของท่านกับบรรดาน้า ๆ ของผม ไอ้สองตัวแสบเลยเจอแต่ปู่
แต่ก็ไม่น่าจะเป็นปัญหาสักเท่าไหร่ เพราะแผนการวันนี้คือ การพาปู่ไปทำบุญเนื่องในโอกาส
เทศกาลเข้าพรรษา ความตั้งใจแรกก็คือพากันไปถวายเทียนพรรษาที่วัดบางพลีใหญ่ เนื่อง
จากวัดบางพลีใหญ่อยู่ไม่ห่างจากบ้านปู่สักเท่าไหร่ แต่แล้วแผนการก็มีอันต้องเปลี่ยนแปลง
กลางคันเมื่อผมดันถามแหย่ ๆ เมียว่าไปวัดหลวงพ่อโสธรกันดีมั้ย ...

และเมียก็ยืนยันตอบกลับทันทีว่า ดี ... เพราะชั้นยังไม่เคยไป !


ขบวนการแฟมมิลี่มหากุศล ก็เลยมุ่งหน้าสู่จังหวัดฉะเชิงเทรา ด้วยประการฉะนั้น ...


...

เป็นการเดินทางด้วยรถยนต์นั่งส่วนบุคคลที่ครึกครื้น และฮึกเหิมเป็นอย่างยิ่ง เมื่อไอ้สองตัวแสบ
ยืนยันจะให้ปู่ดูวีซีดีมวยปล้ำ wcw เป็นความบันเทิงระหว่างการเดินทาง โดยไม่สนใจว่าพลขับ
อย่างผมจะหนวกหูรำราญสักปานใด ยามที่สามหนุ่มส่งเสียงเชียร์สตีฟ ออสติน ทำท่าซุปเปอร์
สแม็ชใส่คู่ต่อสู้ และไอ้พลขับก็หาได้ชำนาญเส้นทางแต่อย่างใดไม่ ดีอย่างนึงที่ที่วัดหลวงพ่อ
โสธรเป็นวัดใหญ่และเป็นที่นิยมของเหล่าพุทธศาสนิกชน จึงมีป้ายบอกทางเป็นระยะตั้งแต่แยก
จากบางนา-ตราด ไปจนถึงวัด หาไม่แล้วผมคงพาเข้ารกเข้าพง เลยไปออกพนมสารคามซะเป็นแน่

เฮ้อ ...


[img]//img15.imageshack.us/img15/7852/dsci0151custom.jpg[/img]
...

ละอองฝน เริ่มโรยตัวลงก่อนกลับถึงบ้านปู่ และหนาเม็ดขึ้นจนผมตัดสินใจพักรอชั่วครู่ที่บ้านพ่อ
ก่อนจะเดินทางกลับบ้านที่ดอนเมือง สองเด็กแสบกำลังควักจ้วงไอศครีมใส่ปากอย่างเอร็ดอร่อย
ในขณะที่ผมปลีกตัวมานั่งปล่อยอารมณ์ที่ระเบียงหน้าบ้าน


[img]//img188.imageshack.us/img188/3/dsci0167custom.jpg[/img]

แต่เล็ก จนโต ทุกครั้งที่พ่อพาผมออกไปเที่ยว ผมจะจำได้ทุกครั้งตราบจนถึงทุกวันนี้ ทุกที่ ..
ทุกแห่ง .. มันถูกจารึกราวกับเป็นรอยสักที่ผนังหัวใจ แม้วันเวลาจะผ่านเลยไปนานแค่ไหน
ขอเพียงผมมีเวลาอยู่กับตัวเอง ภาพเหล่านั้นจะถูกโรล แบ็ค กลับมาแจ่มชัดราวกับกดรีโมท
ถอยหลัง ..

วันนี้ .. ผมได้พาลูกผมออกไปเที่ยว เหมือนอย่างที่พ่อผมเคยพาผมออกไปเที่ยว


และผมได้พาพ่อผมออกไปเที่ยว เหมือนอย่างที่พ่อเคยพาผมออกไปเที่ยว ... ในเวลาเดียวกัน


ระหว่างทางกลับจากวัดหลวงพ่อโสธร ผมแอบเหลือบมาเห็นพ่อผมเอนตัวบนเบาะ
และพ่อหลับอย่างมีความสุข ในรถที่มีผมเป็นคนขับ ...



[img]//img15.imageshack.us/img15/8075/dsci0144custom.jpg[/img]

ดอกแวนด้า สีเหลือง ใต้ร้านกล้วยไม้ของแม่ยังชูช่อเบ่งบาน และผมแอบยิ้มน้อย ๆ ยามจินตนาการ
ว่าผมได้หลับอย่างเป็นสุข ในรถที่มีลูกชายผมเป็นคนขับ ....





...

" พ่อ .. ขากลับ เปิดชินจังให้ดูด้วยนะพ่อ "



เสียงเล็ก ๆ ดังขึ้นที่ข้างหลัง และมันทำลายจินตนาการแสนสวยของผมเมื่อครู่ลงไปเสียสิ้น



... เฮ้ย .. หัดเกรงใจพ่อมึงซะบ้างสิโว๊ยยย ... กูรำคาญ .. กูหนวกหู๊ .....................

...

..

.




 

Create Date : 06 กรกฎาคม 2552
2 comments
Last Update : 6 กรกฎาคม 2552 23:31:55 น.
Counter : 755 Pageviews.

 

ไม่อัพนานเป็นเดือนแล้วมั้งนี่

 

โดย: ดาริกามณี IP: 125.26.233.79 11 สิงหาคม 2552 11:03:35 น.  

 

อบอุ่นนะจ่า

 

โดย: เพื่อนปุ๊ IP: 124.122.239.88 12 สิงหาคม 2552 18:04:26 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


จ่าสิบเอกโจ
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




" I sit and talk to God

And he just laughs at my plans

My head speaks a language

I don't understand ... "

...
Group Blog
 
<<
กรกฏาคม 2552
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
6 กรกฏาคม 2552
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add จ่าสิบเอกโจ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.