Bloggang.com : Jardor : บอกได้ไหม

บอกได้ไหม

บอกได้ไหม

ดินกำลังเเห้งเเล้ง ร้อนรุนเเรงอยู่ทุกนาที
ฟ้ากำลังเปลี่ยนสี เหมือนมีสัญญาณอันตราย
นกกำลังหยุดร้อง ท้องทะเลก็เงียบสนิท
ลมกำลังเปลี่ยนทิศ เหมือนชีวิตกำลังเปลี่ยนไป

* ทุกๆอย่างมันเป็นเหมือนลางร้าย
ที่จะต้องเผชิญจากนี้

** บอกได้ไหม ฉันมีเวลาที่เหลือสักเท่าไหร่
ที่จะเเก้ไขไม่ให้เธอ ต้องเดินจากฉันไป
จะมีทางไหน ที่พอจะทำให้เธอนั้นเปลี่ยนใจ
จะยอมเเละทำทุกอย่าง
แค่เพียงขอให้เธอและฉันเป็นเหมือนเดิม

ในเเววตาคู่นั้น ฟ้องว่าใจเธอนั้นเย็นชา
คำที่เธอพูดจา ฟ้องว่าเธอกำลังเปลี่ยนไป
บางอาการบอกฉัน ฟ้องว่าเธอกำลังรำคาญ
การกระทำเหล่านั้น ฟ้องว่าเธอกำลังหมดใจ

ซ้ำ (*,**,*,**)

รู้มั้ยทำไมนู๋ถึงใช้เพลงนี้ เพราะเพลงนี้มันกำลังชี้สภาพของเราไง
จริงอยู่นู๋อาจจะเป็นคนคิดมาก แต่ไม่ใช่ว่าอยู่ๆนู๋จะมานั่งคิดมาก
รอกนะ นู๋ไม่ได้บ้าขนาดนั้น และไม่ได้ว่างขนาดนั้นด้วย แต่นู๋ชอบ
ดูการกระทำ อืมใช่...นู๋ชอบเปรียบเทียบอดีตกับปัจจุบัน การเปรียบ
เทียบจะทำให้เราไม่ลืมตัว ไม่ลืมใจ และรู้จักมองอะไรๆด้วยเหตุ
และผล มองอะไรอย่างฉลาด

ที่ทะเลาะกันวันนี้ มันทำให้นู๋ยิ่งแน่ใจเรื่องนึงมากขึ้นนะ นู๋ว่านู๋เริ่ม
เห็นว่า ความอดทนมันน้อยลง นู๋เองอาจจะด้วย แต่นั่นเพราะป๋า
ตอบสนองข้อความที่นู๋ส่งไปช้า นู๋เลยรู้สึกแบบ เอ้ย คุณเห็นฉันบ้าง
มั้ย ทำไมถึงไม่ตอบสนอง ถ้าเป็นเมื่อก่อนพิมพ์ตอบกันปุ๊บปั๊บไม่ต้อง
รอนานเป็นชาติแบบเดี๋ยวนี้ พอนู๋เริ่มจริงจังนิดนึง ป๋าก็จะพูดแบบ
เดิมๆเหมือนว่านู๋เป็นตัวปัญหา มีปัญหาอีกแล้ว แบบนั้นเสมอ แทนที่
เมื่อรู้ว่า อ่ะ...ที่เราหยอกเล่น อีนี่มันก็ง้อแล้ว มันชักจริงจังขึ้นแล้ว
เดี๋ยวจะกลายเป็นเรื่อง เพราะฉะนั้นเราควรทำให้มันไม่มีปัญหา บอก
ไปสิว่ากูหยอกมึงเล่น ก็ทำได้แต่กลับไม่ทำ แต่มาใช้คำพูดแนวให้มัน
ยิ่งมาคุ ยิ่งเป็นเรื่องเป็นราว ประเภท "จะเปนเรื่องต่อใช่ป่ะ อืม...ได้"
จะพูดแบบนี้ทำไม ไม่เคยสังเกตุเห็นเลยใช่มั้ยว่าพูดแบบนี้ทีไร นู๋จะ
มีอาการทุกครั้ง ไม่รู้จริงๆหรือว่ารู้แต่ก็ยังทำ จริงๆมันไม่ควรจะเป็น
เรื่องเลยนะ ถ้าเลี่ยงที่จะใช้คำพูดเหมือนนู๋เป็นคนชอบสร้างปัญหา
เสมอๆแบนั้น ขอร้อง เลิกประชดประชันนู๋ซะทีเถอะ อย่าทำเหมือนกับ
นู๋เป็นแบบ ขอโทดนะ แบบเจ้ก้อย ที่ป๋าชอบใช้การประชดประชันใส่
เวลาที่ไม่พอใจน่ะ คนทำอาจไม่รู้สึก แต่คนถูกกระทำมันจะเห็นอะไร
มากกว่าเสมอ

นู๋เคยบอกกี่ครั้งว่า ไอ้คำว่า "เล่นไม่ได้ก็จะไม่เล่น" ไม่ต้องพูดรอก ทุกวันนี้
นู๋ให้ป๋าเป็นใครสำหรับนู๋ นู๋ยอมทำทุกอย่างเพื่อป๋าขนาดนี้ กะอีแค่หยอกเล่น
ทำไมจะไม่ได้ อย่าทำเหมือนเราไม่รู้จักนิสัยกันหน่อยเลย ขอร้องล่ะ นู๋จำ
ทุกอย่างเกี่ยวกับป๋าหมดเลยจริงๆนะ ยังจำได้ เมื่อตอนคบกันใหม่ๆ เคย
ทะเลาะกัน แล้วนู๋เดินหนี ป๋าไม่พอใจมาก และบอกว่า ต่อไปเวลามีอะไร
ทะเลาะไรกันต้องเคลียร์ ป๋าเกลียดคนเดินหนี มันไม่เคลียร์ เออ นู๋ก็จดจำมา
ใช้จนทุกวันนี้ แล้วยังไง...ทุกครั้งที่ทะเลาะกัน ป๋ากลับเอาแต่เดินหนีเสมอๆ
บอกตรงๆนะว่า นู๋เกลียด เกลียดเวลาป๋าทำแบบนี้ พอทะเลาะกันก็ไล่นอน พอ
ทะเลาะกันก็เดินหนี บอกเดี๋ยวมา นู๋ไม่ชอบ เพราะมันไม่เคลียร์ ไอ้ที่คิดว่า
การเดินหนีจะทำให้เย็นลง จะทำให้ดีขึ้น มันใช้ไม่ได้ผลมานานแล้ว รู้ไรมั้ย
ทุกครั้งที่เป็นแบบนี้ ต่อให้ทะเลาะกันด้วยเรื่องเล็กน้อยเท่าขี้มด นู๋ก็จะต้อง
ร้องไห้ทุกครั้ง ร้องเพราะนู๋ถูกทิ้งให้อยู่กับความเครียดเหล่านั้นเพียงลำพัง
มันทำให้นู๋รู้สึกแย่ๆ มันแย่มากๆ มันชวนเสียความรู้สึกมากจริงๆนะ นู๋ไม่ชอบ
ขอร้องเลย ทะเลาะกันแล้ว อย่าใช้วิธีนี้ นู๋กินไม่ได้ นอนไม่หลับทุกครั้งจริงๆ

สิ่งหนึ่งที่ยังค้างคาใจ มันเหมือนผ้าที่เปื้อนน้ำหมึกแล้วซักไม่ออก ก็คือตอนที่
ป๋าทะเลาะกับแฟน แล้วทะเลาะกับนู๋ต่อ เรื่องที่นู๋ด่าเพื่อให้ป๋าคิด แต่ป๋ากลับ
ไม่พอใจ นั่นไม่ใช่สิ่งที่ทำให้นู๋เสียใจอะไรนักหนารอกหนะ แต่ที่เสียความ
รู้สึกมากๆก็คือ การที่ป๋าใช้วิธีเงียบหายไป 2 วัน อยากให้รู้นะว่า 2 วันของ
ป๋า มันเหมือน 2 ปีสำหรับนู๋เลยก็ว่าได้ รู้มั้ยทำไมนู๋ถึงไม่ตามหา เพราะนู๋คิด
นะ ป๋าอาจจะต้องการอยู่คนเดียวสักพัก ตอนนั้นป๋าทำเหมือน อะไรในโลกนี้
ก็ไม่สำคัญเท่าเจ้ก้อยคนเดียว ป๋าลืมแม้กระทั่งชีวิตของตัวเอง นั่นแหละที่นู๋
ยิ่งเสียความรู้สึก มันเสียมาจนกระทั่งตอนนี้ เวลานี้ มันยังกลับไปรู้สึกแบบ
เดิมไม่ได้เลย มันทำให้นู๋ทุกข์ใจมากนะ ที่ป๋าเป็นแบบนั้น อยากจะพูดจริงๆ
นะ เวลาป๋าเศร้าจะให้นู๋รู้สึกยังไง แม่ม "ถ้ามึงเศร้า กูคงมีความสุขมั้ง"

ตอนนี้ป๋ารู้อะไรมั้ย ถึงเราเจอกันทุกวัน ทักกันทุกวัน แต่นู๋กลับรู้สึกเหงา
และอ้างว้างมาก มันไม่เหมือนเดิม เหมือนยิ่งใกล้เท่าไหร่ มันก็ยิ่งไกล
นู๋คอยถามเสมอๆว่า "ป๋าเบื่อนู๋รึเปล่า" ป๋าก็ตอบเสมอ "เบื่อแล้วจะมาคุย
ทำไม" ป๋าจำที่นู๋พูดเมื่อหลายวันก่อนได้มั้ย ที่นู๋บอกว่า ป๋าเหมือนคน 2
บุคลิก ป๋าเหมือนคนที่มีความขัดแย้งในตัวเอง ปากบอกไม่เบื่อ แต่การ
กระทำหลายๆอย่าง ณ ตอนนี้มันสวนทางจริงๆนะ นู๋ก็พยายามเชื่อใจ
และเชื่อสิ่งที่ป๋าบอกเสมอๆ แต่ทำไมความรู้สึกของนู๋ มันกลับสัมผัสได้
แต่สิ่งที่สวนทางก็ไม่รู้สิ อธิบายไม่ถูก แต่หลายๆสิ่งหลายๆอย่างที่มัน
ทำให้คิดแบบนี้ จริงๆนู๋เกลียดคำนี้นะ "พี่ก็เป็นแบบนี้มาตั้งกะทีแรกแล้ว
นี่" เจ็บนะบางทีที่ได้ยิน มันเหมือนกับ เอ้ย...เราพยายามปรับตัวเพื่อคนๆ
หนึ่งขนาดนี้ เพียงเพราะคำๆเดียวคือ เรารักเค้า แต่เค้ากลับพูดแบบนี้
นั่นแสดงว่า เค้าไม่ต้องการจะปรับอะไรเพื่อเราเลยใช่มั้ย

อ่านแล้วคงจะคิดจะพูดคำเดิมอีกสินะว่า "พี่มันตัวปัญหา ไม่อยากเป็น
ตัวปัญหาให้นู๋" ป๋าไม่ใช่ตัวปัญหานะ นู๋มั่นใจว่าป๋ารู้วิธีที่จะทำให้เรา
อยู่กันอย่างเป็นสุขอยู่แล้ว มันก็เพียงแต่ป๋าจะยอมรับและทำหรือไม่แค่
นั้นเอง ความรักของนู๋ไม่ใช่เล่นๆนะ ปีกว่ามานี้ ป๋าน่าจะเห็นความจริง
ใจและจริงจังของนู๋ได้ดี นู๋เชื่ออย่างนั้น มันก็อยู่ที่ว่า ป๋าจะยอมรับมันมั้ย
และจะยอมรับหัวใจตัวเองมั้ยเท่านั้นเองนู๋ไม่คิดจะแย่งแฟนใครรอกนะ
นู๋เป็นผู้หญิงที่มีเกียรติและรักศักดิ์ศรีของตัวเอง แต่นู๋ก็กล้าที่จะให้คน
อื่นที่มันตราหน้าว่า หน้าไม่อายไปรักแฟนชาวบ้าน เพราะนู๋อยากยอม
รับความรู้สึกที่แท้จริงของตัวเอง นู๋ถึงได้ทิ้งเกียรติและศักดิ์ศรีนั่น มัน
เพราะอะไร เพราะใครกันล่ะ

ขอร้องเถอะนะ การกระทำป๋าตอนนี้มันคล้ายกับป๋ากำลังสนใจใน
ตัวนู๋น้อยลง เหมือนกำลังรำคาญ กำลังเบื่อจริงๆนะ ถึงจะบอกว่า
ไม่ได้เบื่อ แต่คำพูดและการกระทำ ณ ปัจจุบันนี้ มันแสดงให้เห็น
ว่า อะไรๆมันน้อยลง ความอดทน การยอมรอมชอมก็น้อยลง มัน
เหมือนเราเข้าใจกันน้อยลง ขอร้องเถอะนะ นู๋เจ็บปวดมากกับสิ่ง
ต่างๆเหล่านี้ ถ้าเบื่อไม่อยากจะคบกันแล้ว ขอให้บอกตรงๆ นู๋จะ
ยืดอกรับมันอย่างกล้าหาญ แต่ถ้ายังคิดว่า ป๋ายังแคร์ในตัวนู๋แบบ
ที่เป็นมาจริงๆ ก็ช่วยทำอะไรให้นู๋มั่นใจในสิ่งนี้ทีเถอะ นู๋สารภาพ
เลยนะว่า ตอนนี้ นู๋ไม่มั่นใจในเรา นู๋ไม่มั่นใจเลย มันเป็นมาตั้งแต่
ตอนป๋าทะเลาะกับแฟนแล้ว นู๋ไม่อยากให้ความรักของนู๋เป็นแค่
อากาศที่ล่องลอย เป็นอะไรที่ผ่านไปหรือจางหาย นู๋รักป๋ามากจริงๆ

น้ำผึ้งเพียงหยดเดียว ยังทำให้คนตีกันได้ มันก็ไม่ต่างจากจุดด่าง
เล็กๆน้อยๆรอก จุดเล็กๆน้อยๆที่เรามักจะมองข้าม บางทีนั่นอาจ
จะเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดก็ได้ อ่านมามากมาย สุดท้ายป๋าอาจจะมา
พูดคำเดิมกับนู๋ว่า "แล้วแต่จะคิด แล้วแต่จะทำละกัน" ขอบอกนะ
ว่า คำนี้ มันเป็นคำพูดของคนที่ไม่คิดจะแคร์กันแล้ว มันไม่ใช่บท
สรุปที่ดีรอกนะ คนเราแคร์กัน ใส่ใจกัน ไม่ใช่แค่การออนมาเจอกัน
มาทักกันไม่คุยอะไร มันก็ไม่เหมือนกันรอกนะ บางทีการพัฒนาใน
ทางที่ดีขึ้น การจูนเข้าหากัน การปรับตัวเข้าหากัน บางทีมันก็ดีกว่าการ
ที่จะยืนยันที่จะเป็นอะไรที่เหมือนตอนเริ่มแรกนะ 0 กับ 10 มันต่างกัน

คำว่าห่าง มันอยู่ใกล้ๆกับคำว่าจาก ถ้านู๋จะอยู่ นู๋ก็อยากจะอยู่อย่างมั่นใจ
หรือถ้านู๋จะไป นู๋ก็อยากจะไปอย่างมั่นใจเช่นกัน ป๋าเห็นและรู้จักตัวของ
นู๋หมดแล้ว มันยังมีอะไรที่ป๋าพูดตรงๆหรือแสดงออกตรงๆกับนู๋ไม่ได้
อีกล่ะ นู๋พูดรู้เรื่อง ขอแค่บอกให้ตรง ชัด และเคลียร์ แค่นั้นเอง เพราะ
ฉะนั้น ช่วยบอกนู๋ทีได้ไหม บอกได้ไหม . . .

อย่าว่านู๋หน้าด้านเลยนะ แต่นู๋เชื่อแบบนี้ นู๋ถึงได้เชื่อมั่นในความรัก
ที่ตัวนู๋มีให้ป๋าได้จนทุกวันนี้ ลองอ่านดูเองละกันนะ

"มาตรวัดความรักไม่ได้วัดกันตรงที่...ใครรักก่อนหรือรักทีหลัง"
คนที่รักมานาน...อาจไม่ได้รักมากกว่า และ...คนที่รักทีหลัง...อาจ
ไม่ได้รักน้อยกว่าเพราะความรักไม่ได้ขึ้นอยู่กับระยะเวลาเพียง
อย่างเดียว คนที่มาก่อน "รักก่อน" วันคืนที่ผ่านมามากมาย อาจจะ
ไม่มีค่าไม่มีความหมายเลย ถ้าหากเพียงแค่ต้องรักไปวันๆ...หรือ
รักไปเหมือนกับทุกๆวันที่เคยรัก รักอย่างเป็นหน้าที่...หรือรักเพราะ
เคยรัก...ในขณะเดียวกัน... กับวันคืนเพียงไม่กี่วันของคนที่มาทีหลัง
ก็อาจมีค่ามากเหลือเกิน ความรักจึงไม่ได้สำคัญที่ว่ารักกันมานานแล้ว
หากแต่ความรักสำคัญตรงที่ เราใช้ทุกวันให้มีค่า ให้เต็มไปด้วยความ
หมายแห่งรัก รักแล้ว...ทำสิ่งดีๆ ให้กันด้วยความเต็มใจ และกระตือ
รือร้น นั่นแหละจึงจะเรียกว่าความสำคัญของ “รัก” ใครรักมากหรือ
รักน้อยจึงไม่ได้วัดกันที่ระยะเวลาและไม่อาจเชื่อมั่นในคนที่มาก่อน
หรือไม่อาจดูถูกคนที่มาทีหลังว่าเขาไม่มีความสำคัญ ความจริงแล้ว
คนที่มาที่หลังอาจสำคัญมากกว่าคนมาก่อนก็ได้ . . .

ปล. นู๋ถามและระบายอย่างกล้าหาญ แล้วก็หวังที่จะพบกับคำตอบที่กล้าหาญเช่นกัน คำตอบที่จะยุติเหตุการณ์ร้อนๆ ไม่ใช่คำตอบที่จะเปิดสงครามใส่กันอีกระลอก แล้วเพลงนี้ คือเพลงที่นู๋อยากให้ป่าฟังมากที่สุด ฟังแล้วคิดตามดูนะ เท่านี้แหละที่ต้องการ

รักเสมอ . . . จามรี

Create Date : 13 มีนาคม 2550

Last Update : 13 มีนาคม 2550 1:29:01 น.

0 comments

Counter : 1079 Pageviews.