เอ๋จังจ๋า คิดถูกแล้วจ้ะ อะไรๆ ปล่อยวางได้ก็ปล่อยไป
อย่างเพื่อนร่วมงานคนญี่ปุ่นคนนั้น ไม่ต้องเอามาคิดให้หนักหัวเลย
คนร้อยพ่อพันแม่ จะให้เค้ามาชอบเราทุกคนคเป็นไปไม่ได้
และคนเราเนี่ย บทจะไม่ชอบหน้ากันบางทีมันก็ไม่มีสาเหตุด้วยนะ
ถ้ารู้ว่าตัวเองทำดีที่สุดแล้วก็ไปต้องไปสนใจหาเหตุผลเลย
ว่าเขาไม่ชอบเราเพราะอะไร
ถ้าไม่ชอบ ต่างคนก็ต่างอยู่กันไป แต่ก็อย่ามาทำให้เราลำบากละกันเนอะเอ๋จัง
มาเป็นกำลังใจให้ หมดใจเล้ย

ปล. เอ๋จังจ๊ะ...สิ่งที่เอ๋จังเฝ้าเพียรถามอยุ่ทุกวี่
พัชทำสำเร็จแล้ว...
เพิ่งอัพเสร็จร้อนๆ เลย รีบเข้าไปเจิมซะนะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้สู้ค่ะ เคยเจอเหมือนกันเหตุการณ์แบบนี้น่ะ อย่าไปสนใจน่ะ ดีแล้วเพราะมันบั่นทอนกำลังใจเรา เข้มแข็งและอดทนนะคะ

อ่านแล้วเข้าใจค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
อยู่ที่ไหนก็เจอค่ะคนแบบนี้ อย่าคิดมากค่ะ
และอย่างที่คุณเอ๋บอกด้วย ว่าในเมื่อเจ้าของร้าน
และคุณป้าเพื่อนร่วมงานคนอื่นๆยังรักและเอ็นดูเรา
จะไปแคร์เธอทำไม เธอไม่ใช่คนจ่ายเงินเดือนให้เราซักหน่อย
และเราก็ไม่ได้ทำอะไรร้ายๆใส่เธอ แต่เมื่อเธอหยิ่งผยองใส่
เราก็เฉยๆดีกว่าค่ะ ไม่ต้องอ่อนให้เธอด้วย เธอจะได้รู้สึกว่าทำอะไรลงไป

เอาใจช่วยค่ะ สู้ สู้

เอ๋จัง อย่าไปใส่ใจเค้าคนนั้นเลย ทำให้เครียดไปเปล่าๆ เราก็เคยเจอะมาเหมือนกันแต่เป็นผู้ชาย
ซึ่งคิดว่าไม่เคยเจอะคนญี่ปุ่นที่เลวเท่ามันไม่มีอีกแล้วง่ะ เกลียดกันมากเพราะเค้าชอบมาด่าว่าคนไทยไม่ดี
อย่างโน้น อย่างงี้ เราก็นิ่งแต่หลังๆด่ากลับ และแล้ววันนึงเค้าก็จรลีจากบริษัทไปเพราะทำไม่ดีกะบริษัท

ฉะนั้น อยากบอกเอ๋จังว่ากรรมใดใครก่อกรรมนั้นย่อมสนองแน่นอนจ้า

สู้ๆๆๆนะ เอ๋จังเก่งอยู่แล้ว หันมาคิด มาทำเรื่องสนุกๆอย่างทำอาหาร คุยเรื่องแฟชั่น อัพบล็อค อะไรอย่างงี้นะ สู้ๆๆเค้าไม่ทักก็ช่างเค้าแต่ก็ต้องทักต่อไปนะ เดี๋ยวมาร้ายใส่เอ๋จังอีก ไม่ยอมด้วย อยากจะไปช่วยดุเธอคนนั้นจัง ทำไมไรน้ำใจเสียนี่กระไร ไม่ชอบ เกลียด ความไม่ยุติธรรม คนหยิ่ง

ข้อความเรายาวเกินง่ะ โทษทีจ้า ไว้จะมาส่งกำลังใจเรื่อยๆนะจ๊ะ

อ่านแล้วเข้าใจพี่เอ๋เลยค่ะ

คือ... โอ๋ก็ไม่ชอบให้ใครมารู้สึกไม่ดีกับเรา โดยเฉพาะคนที่เราก็ทำดีด้วย ไม่รู้ว่าทำไมเค้าถึงไม่ชอบเราได้ มันอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก

แต่ว่านะ คนสนิทรอบตัว (ทั้งคุณแม่และคุณแฟน) ก็บอกว่าไม่มีใครหรอกที่จะทำอะไรก็ตามแล้วคนรอบข้างทุกคนจะชอบเราได้ ถึงแม้เราจะทำดีเพียงใด แต่ก็มีคนที่โตมาในสภาพแวดล้อมต่างกันอาจไม่ชอบสิ่งที่เราทำ คนเราร้อยพ่อพันแม่ ความคิดต่างกัน พื้นฐานจิตใจต่างกัน

อย่าสนใจเลยจ้า แล้วก็อย่างที่พี่ฟาพูดด้วยค่ะ เค้าไม่ใช่เจ้านายเราซักหน่อย แถมเพื่อนๆ ร่วมงานที่เหลือก็เอ็นดูพี่เอ๋ด้วย มีแค่คนคนเดียวเองที่เค้าไม่ถูกชะตากับพี่เอ๋ เป็นเปอร์เซนต์อันน้อยนิด อย่าสนๆ เราทำงานเพื่อเงิน 555

พี่เอ๋ก็สู้ๆ นะคะ การใช้ชีวิตในสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนไปเป็นเรื่องยากจริงๆ แต่ว่ามีคนคอยให้กำลังใจพี่เอ๋อยู่อื้อเลยจ้า ทั้งครอบครัวพี่เอ๋ ทากุจิซัง และเพื่อนๆ ในนี้ด้วยนะคะ (อย่างน้อยก็โอ๋คนนึงหละ) ในเมื่อเราเลือกมาทางนี้แล้ว ก็สู้สุดใจเลยนะคะ

สู้ๆต่ไปนะคะ คิดได้อย่างนี้ ก็ดีแล้วล่ะค่ะ

โอ้ววววววว คำคม
เปนคำที่โอเรยยน้าเอ๋
เราไปทำงาน ไม่ได้ไปหาเพื่อน
มีมนุษย์สัมพันธ์กับคนที่เค้า เฟรนลี่กับเราก้พอ
คนไหนไม่อยากญาติดีกะเรา
ก้ช่างหัวแม่มมานไปเยย ไม่ได้ ขอข้าวเค้ากินซะเมื่อไหร่ สนใจมาก เด๋วก้ เครียดเปล่าๆ

เรื่องแผ่นเกมอ่ะ แผ่นเพสามจ้า
เกมไรก้ได้ ลองดูราคาก่อน อยากรู้อ่ะ
บวกโน่น นี่ แร้วคุ้มไหม
ขอบคุนมากนะจ๊ะ ไว้ผ่านไปแร้วค่อยถามให้เราก้ได้

ถูกของคุณฟาค่ะ
และก็เข้าใจคุณเอ๋ ที่เป้นคนแคร์ความรู้สึกคนรอบข้าง นึกถึงใจคนอื่น

แต่อย่างว่าคนเรามันมีหลายแบบ
ถ้าครั้งสองครั้งยังมีการเปลี่ยนแปลงคงดีค่ะ
แต่หลายๆครั้งถ้าใจที่เราให้มันไม่ถึงเค้า ก็อย่าเสียเวลาเลยค่ะ เค้าเองอาจไม่ได้นึกถึงเราเลยเช่นกัน
ก็ต่างคนต่างอยู่ไป
ไว้วันนึงมีเหตุการ์อะไรที่ทำให้เค้าเข้าใจเราได้ด้วยตัวเค้าเองคงดีกว่า ในการจะเปลี่ยนใจคนประเภทนั้น
นึกถึงคนที่ดี ที่เข้าใจเราไว้ค่ะ จะน้อย หรือมาก แต่คนที่เข้าใจเรา ดีต่อเรา มีค่ามากกว่าที่เราจะเสียเวลาให้

คนไม่ได้สนใจเราก็ลดๆความสนใจไป
ติดต่อเท่าที่เค้ากันขอบเขตตัวเค้าเองแหละค่ะ

อ่านบล็อคคุณเอ๋วันนี้ กำลังแอบคิดว่าคุณเอ๋น่ารักดี...ตรงที่ใส่ใจคนรอบข้างนี่ล่ะค่ะ

เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ
เค้าคงอิจฉาเราที่เราเด็กและสวยกว่าฮ่าๆ
ธรรมดาอ่ะนะ คนแบบนี้มีทุกที่เลยล่ะเอ๋
การปล่อยวางเป็นสิ่งที่ดีจ๊ะ

ดีจังนะได้ทำงานตั้งหลายวัน รับทรัพย์เพียบ
อยากทำงานบ้างจัง
เมื่อไหร่จะเก่งภาษาญี่ปุ่นน๊า
ไปญี่ปุ่นคราวนี้แค่ ๑ เดือนจ๊ะ คงอยู่แถวๆโตเกียว
ว่าจะไปบ้านแม่ยา แต่ต้องกลับจากโอซากากลัวนิดๆ
เลยไม่ไปไว้ครวหน้าคราวนี้ขอไปเที่ยวก่อนหุหุ
ลูกสะใภ้ที่ดีหึหึ เป็นห่วงคนที่บ้านด้วยล่ะ
เลยต้องรีบกลับ สงสารอยู่กับน้องเหมียว(กลัวแมวตาย)

สู้ ๆ ค่ะ เป็นกำลังใจให้

ตอนเราไปทำงานเกาหลีใหม่ ๆ
เราก็ร้องให้ทุกวันเลย
ไม่ใช่เพระาะใครนะคะ
เรากดดันตัวเอง

แต่พอผ่านมาได้ มองกลับไป มันก็ขำ ๆ นะคะ

สู้ ๆ ค่ะ

เวลาเจอคนแบบนี้นี่ทำให้วันที่สดใสๆ
ของเรามันหมองลงได้จริงๆ นะคะ
เคยเจอเหมือนกัน คิดซะว่าคนจำพวกนี้
เขาคือคนที่ไม่มีความสุข เป็นคนน่าสงสาร
นะคะ ทุกวันเจอก็ทักทายต่อไป อย่าเลิกทัก
นะคะ นึกซะว่าทักฟ้า ทักใบไม้แถวๆ นั้น
อย่าให้เขามาทำให้วันที่ดีๆ ของเราเสียไป
นะคะ

คุณเอ๋เป็นคนที่เก่งมากเลย น่าชื่นชมมาก
ทำโน่นทำนี่เยอะแยะ น่าภูมิใจจังเลย
สู้ๆ นะคะ

Just dropping by to say hello ka.

Just dropping by to say hello ka.

พี่คิดเหมือนพี่วดีค่ะ ว่าคนพวกนี้จริงๆแล้วเป็นคนไม่มีความสุข หาความสุขเล็กๆน้อยให้ชีวิตของตัวเองก็ไม่เป็น

ไอ้เรื่องความรู้สึกเนี่ย มันละเอียดอ่อนจริงๆ ปากเราก็บอกว่าอย่าไปใส่ใจเรื่องแค่นี้ อย่าซีเรียส อย่าคิดมาก แต่เอาเข้าจริงกว่าจะทำใจลืมหรือลบมันออกจากใจจากหัวสมองก็นานเอาการ พี่ก็เป็นบ่อยๆ

แต่อย่างที่น้องคิดและทำอยู่ ก็ถือว่าเข้าใจและเรียนรู้ชีวิตได้ดีมากแล้วนะคะ คือคนดีดี น่ารักๆ น้ำจิตน้ำใจเป็นมิตรก็ยังมีให้พบเห็นอีกเยอะในญี่ปุ่น

ไอ้เรื่องทักทงทักทายอะไรเนี่ย พี่ว่าคนพรรค์นี้อย่าไปทักทายให้เสียปาก อย่าไปมองให้เสียประสาทตาเราเลยค่ะ ทำให้เค้าเห็นและเข้าใจไปเลย ว่าการทำตัวแย่ๆไม่นึกถึงจิตใจคนรอบข้างแบบที่เค้าทำเนี่ย มันทำง่ายนิดเดียว ใครๆเค้าก็ทำได้ เพียงแต่คนอื่นเค้าก็ไม่ทำกัน แค่นั้นเอง เค้าจะได้รู้ว่าเค้าไม่ได้มีความพิเศษอะไรเลย

พี่เมนท์ยาวไปหน่อย ต้อขอโทษด้วยนะคะ เข้าใจว่าความรู้สึกที่ไม่ชอบหน้า ไม่ถูกโฉลกแบบไม่มีเหตุผลเนี่ย มันเกิดขึ้นได้ปกติ แต่เราก็ไม่จำเป็นต้องไปชักสีหน้า ไปทำเสียงจิ๊กจั๊กอะไรออกไป ความคิดจิตใจอยู่ข้างใน ไม่แสดงออกมาใครเขาจะรู้ ใช่มั้ยคะ?

เสียดายแทนเพื่อนร่วมงานของน้องนะคะ แทนที่จะได้เพื่อนวัยเดียวกันเพิ่มอีกคน....เฮ้อ

ทำงานให้สนุกนะคะ กลับมาถึงบ้าน ถ้าเลิกคิดเรื่องที่ทำงานได้ก็จะดีกว่านะ อันนี้ความคิดพี่นะคะ

สวัสดีค่ะพี่เอ๋ สู้ๆค่ะพี่
ทำงานกับคนแบบนี้เข้าใจว่าต้องอึดอัดแน่นอนค่ะ ก็ไม่รู้ว่าเค้าคิดอะไรกับพี่เนอะ.. พี่คิดแบบนี้หนูว่าดีมากๆแล้วนะคะ เค้าจะได้รู้ว่า ญ ไทยอดทนมากแค่ไหนค่ะ ^ ^

เป็นกำลังใจให้นะคะพี่เอ๋

เอ๋ จัง อ่านแล้วน้ำตาจะไหลอ่ะ สงสารเอ๋อ่ะ แล้วก็คิดถึงอนาคตตัวเองด้วย แต่ถ้าเป็นเก่งก็คงรู้สึกเหมือนเอ๋ อาจจะรู้สึกเสียใจบ้าง แต่ถ้าเรามีคนที่เรารักอยู่เก่งว่าทุกอย่างมันก็โอเคนะ สู้ๆ สู้จ้า น้ำหนักเก่งตอนนี้ก็เท่าเดิมอ่ะ 555 พี่โทชิบอกว่า เหลือ 55 เดือนตุลาได้ไหม ก็เลยตอบไปว่าได้อ่ะ แต่ก็สู้ๆจ้า ฝันดีนะ

สู้ๆ นะคะ

อย่างน้อยก็ยังมีคนรักและเอ็นดูเราอยู่ตั้งหลายคนนะคะ

อย่าท้อไปเลยค่ะ

ที่ไหน ๆ ก็มีคนแบบเนี้ย..
อย่าไปสนใจเลยค่า...ทำงานของเราอย่างตั้งใจ
เสร็จแล้วกลับบ้านไปทำของอร่อย ๆ ให้คนที่เรารักกินดีกว่าเนอะ.....

พี่เอ๋คนเก่ง สู้สู้ นะคะ
อยากทำได้สักครึ่งนึงของพี่เอ๋จังคะ
ต่ายภาษาก้อยังไม่เก่ง .. ไปอยู่ญี่ปุ่น
ไม่รู้จะเป็นงัย .. ยังงัยพี่เอ๋ช่วยแนะนำด้วยนะคะ

ดีแล้วคะพี่เอ๋ เราก็ทำหน้าที่ของเราเนอะ อย่าไปใส่ใจคนที่ทำให้เราไม่สบายใจเลยดีกว่า

พี่เอ๋ลองเข้าไปเล่นเกมส์ Pet บ้างสิคะ เพลินดีน๊า

ชื่อ Teppe เนี่ย จริงๆแล้วเป็นเพราะตัวเองชื่อเป้ แล้วบังเอิญไปชอบพระเอก series ญี่ปุ่นเรื่องนึงเค้าชื่อ Teppe พอดี หลังจากนั้นเราเลยถือกรรมสิทธิ์มาให้เป็นชื่อใน Net ตลอดเลย ช่างบังเอิญจิงๆ

Rookies สนุกเหรอคะ เอาไว้จบแล้วต้องรอตามหาซื้อแผ่นมาดูบ้าง ช่วงนี้กำลังบ้า series ญี่ปุ่นอย่างหนักคะ ดูไปดูมาทั้งเกาหลี ไต้หวัน สุดท้ายก็ว่า ญี่ปุ่นดีที่สุด อิอิ

คิดแบบนั้นก็ทำให้สบายใจดีนะคะ
เพื่อนไม่ดีไม่จำเป็นต้องคบ สนใจเลย

ไม่ต้องไปใส่ใจเค้าคนนั้น

เป็นกำลังใจให้นะคะ

แวะมาทักทายและเอากำลังใจมาให้ค่ะ อิอิ

สู้ๆ ค่า

ดีใจที่เห็นเอ๋จังเอาปัญหาออกมาวางข้างนอก
แล้วแค่มองดูมัน ไม่ได้ใส่ใจกับมันเหมือนตอนแรกนะจ้ะ
พยายามทำให้ได้อย่างนี้ตลอดไป
เราเองจะได้มีความสุข
มีพลังในการใช้ชีวิตที่นี่ต่อไปจ้ะ
ขอเป็นกำลังใจให้กันและกันต่อ ๆ เนาะ ^^

อย่างที่บอกจ้ะ สู้เพื่อพิสูจน์ตัวเองนะ

สนใจคนอื่นมากปวดหัว คิดอย่างเอ๋คิดนะถูกแล้วละ พี่ว่า เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ

がんばって　ください。

　私はアエです。　テャイ人です。
どぞ、よろしく尾根解します。

อย่าไปสนใจเลยค่ะ คนเรา ต่างจิตต่างใจ เราไม่สามารถทำอะไรได้ตามที่ทุกคนต้องการได้หรอกค่ะ

เมื่อก่อนหนูก็เป็น คิดมาก ต้องการเอาใจทุกคน พอใครไม่ชอบเรา เราก็เสียใจ แต่ตอนนี้ ไม่เป็นแบบนั้นแล้วค่ะ หนูเลือกสนใจ ใส่ใจ แคร์เฉพาะคนที่ปฏิบัติดีกับเรา หนูสบายใจขึ้นเยอะเลยค่ะ

ยังไงก็ สู้ ๆ นะคะ เต็มที่กับงาน เอาใจช่วยค่ะ

ไม่แน่นะคนที่เราเกลียดขี้หน้าที่สุดวันหนึ่งอาจกลายมาเป็นเพื่อนที่ดีทีสุดคนหนึ่งสำรับเราก็ได้
แต่เราคิดว่าคุณเอ๋เก่งมากที่ทำงานที่ญี่ปุ่นได้
อดทนต่อแรงกดดันรอบข้างได้
ขอให้สู้ๆอดทนต่อไปนะ
　

แง๊ว...
มีคนไม่เข้าใจการบ้านเยอะมากๆ เลย
การบ้าน tag แสนยาวอันนี้ มีโจทย์อยู่ว่า... เขียนเรื่องอะไรก็ได้เกี่ยวกับตัวเองเลยก๊าบ เช่น ชื่อ พี่น้อง วันเกิด สิ่งที่ชอบ สิ่งที่เกลียด ประวัติการเรียนการทำงาน ความในใจ ความรัก ครอบครัว ความฝัน และอื่นๆ ตามที่อยากเขียนอยากเล่าเลยจ้า
ไม่จำกัดความ สั้นหรือความยาว จะกี่ข้อ ละเอียดมากน้อย ได้หมดเลยค่ะ ไม่จำเป็นต้องเขียนเหมือนของโอ๋ก็ได้จ้า แล้วแต่ว่าใครอยากเขียนเกี่ยวกับอะไรเขียนได้หมดเลย
ยังงอยู่ไหมเอ่ย ^^

หวัดดีจ้าเอ๋
เรากลับมาแล้วน๊า...
เอารูปมาฝากด้วยล่ะ อิอิ

ปล.มีเรื่องไม่สบายใจเหรอ อย่าคิดมากน๊า...
มาดูรูปเราเพลินๆดีก่า คริคริ

สู้ต่อไป เราทำของเราให้ดีที่สุด คิดซะว่าเค้าไม่ได้ทำบุญร่วมกับเรามา เจอกันไม่คุยก็เรื่องของมัน

เอาใจช่วยนะคะ ไม่ว่าที่ทำงานที่ไหนๆก็คงต้องมีคนที่เจอเรื่องแบบนี้อยู่แน่นอนค่ะ เพราะฉะนั้นอย่าเก็บมาใส่ใจดีกว่านะคะ เพราะว่าเค้าไม่ใช่คนที่สำคัญอะไรกับชีวิตเราค่ะ ^^

คุณเอ๋เป็นผู้หญิงคิดบวกมากค่ะ
ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ