บันทึกถึงลูกรักในวันเกิด
ทุกปีในวันคล้ายวันเกิดลูก นอกจากจะให้การ์ด ให้ของขวัญ ออกไปทานข้าวข้างนอกกันแล้ว เจนจะเขียนบันทึกไว้ให้ลูกเสมอ เพื่อที่เวลาผ่านไปลูกจะได้จำได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตของเขาในช่วงปีนั้น เพื่อที่จะบอกว่ามีเรื่องอะไรที่แม่ภูมิใจ เรื่องอะไรที่อยากให้เปลี่ยนแปลงแก้ไข และที่สำคัญที่สุดคือเพื่อที่จะให้ลูกได้รู้ว่าพ่อกับแม่รักเขามากเพียงใด

วันนี้น้องอิ๊กอายุครบสิบสามปีพอดี เจนก็เขียนให้ลูกเหมือนทุกปี เลยอยากจะเอามาแชร์กันเผื่อจะได้ทราบว่ามีใครทำอะไรคล้ายๆแบบนี้บ้างหรือเปล่า





13 ธันวาคม 2011


อิ๊กลูกรัก

แม่เขียนบันทึกนี้ขึ้นในวันที่หนูอยู่ในอ้อมกอดความรักของพ่อกับแม่ครบสิบสามปีพอดี ปีนี้หนูเริ่มโตเป็นสาวเริ่มมีความเปลี่ยนแปลงทางร่างกายเกิดขึ้นกับหนูหลายอย่าง แต่แม่ขอสารภาพตามตรงว่าแม่มองหนูทีไรแม่ก็ยังเห็นแต่เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆที่ชอบมาอ้อน เอาหัวมาถูกับไหล่ มาขอให้แม่ซื้อขนมซื้อของเล่นให้อยู่ดีละ และจะว่าไปมีสิ่งหนึ่งที่หนูไม่เคยเปลี่ยนแปลงเลย อะไรนะหรือ ก็ความขี้เซาของหนูยังไงละ ตั้งแต่ตอนหนูอยู่อนุบาลหนึ่ง ปอหนึ่งจนถึงตอนนี้ที่หนูอยู่มัธยม หนูก็ยังขี้เซาเท่าเดิมไม่มีเปลี่ยน แม่ปลุกหนูทีไรหนูก็ต้องขอต่ออีกห้านาที สิบนาทีแล้วก็เอาหัวมุดลงใต้หมอนทำราวกับว่าหนูเป็นเจ้ากระต่ายแล้วใต้หมอนนั้นเป็นโพรงวิเศษที่จะพาหนูหนีลงไปแอบนอนหลับต่อได้


ปีนี้หนูได้ย้ายมาเรียนในที่ๆแม่ดูแลอยู่ ก่อนหนูจะมาเรียนที่นี่เพื่อนๆแม่เอาแต่ถามถึงหนู พวกเขาคิดว่าหนูจะต้องเป็นกุลสตรีตัวน้อยๆ ที่น่ารัก เรียบร้อย ราวกับผ้าที่พับไว้ แต่ตอนนี้เพื่อนๆแม่หลายคนเริ่มซึ้งแล้วละว่าลูกสาวจอมซนของแม่ แสบ ซ่าส์ น่ารักถึงเพียงไหน แค่โครงการให้เพื่อนลงขันกันซื้อหนูแฮมสเตอร์มาเป็นสัตว์เลี้ยงประจำห้องเรียน กับ โครงการเปลี่ยนห้องเรียนให้เป็นห้องคาราโอเกะตอนพักกลางวันของหนูนั้นคงจะยืนยันถึงสิ่งที่แม่พูดได้เป็นอย่างดีจริงไหม อ้อ ครูประจำชั้นของหนูยังแอบมาฟ้องแม่อีกด้วยว่าหนูชอบนั่งพับนกในเวลาเรียน แม่รู้ว่าหนูเข้าใจวิชาภาษาอังกฤษเป็นอย่างดีอยู่แล้ว แต่แม่ว่าถ้าหนูจะตั้งใจฟังอีกสักรอบก็ไม่น่าจะมีอะไรเสียหายจริงหรือเปล่า ส่วนวิชาภาษาไทยแม่อยากให้หนูใช้ความพยายามอีกสักนิด แล้ว ตัว ฎ นะเขาอ่านว่า ดอชะดา เลิกเรียกเจ้า ฎ ว่า "ตัวอะไรก็ไม่รู้ที่คล้ายๆภอสำเพาแต่มีหางยาวๆแล้วที่หางก็ตวัดเหมือนหัวไม้กอล์ฟ" ได้แล้วนะสุดที่รักของแม่


ปีนี้แม่คิดว่าหนูเริ่มโตแล้ว แม่เลยเริ่มสอนเรื่องจิตวิทยา เรื่องต่างๆที่แม่สนใจศึกษาให้หนู แม่คิดเสมอว่าหนูสนใจที่จะฟังหรือเปล่า เพราะแม่เห็นหนูเงียบๆไม่ค่อยได้พูดอะไรในเวลาที่แม่สอน แต่ตอนนี้แม่ตระหนักดีแล้วว่าหนูตั้งใจฟังและก็ให้ความสนใจเป็นอย่างดี ทำไมแม่เชื่อเช่นนั้นนะหรือ ก็ตอนที่หนูงอแงมากๆตอนช่วงวันนั้นของเดือนยังไงละ ไม่ว่าแม่จะพูดอะไรหนูก็สามารถเอาสิ่งที่แม่สอนมาให้เหตุผลแย้งได้ทุกเรื่องเลย จำได้ไหมตอนที่หนูงอแงมากๆจนแม่เริ่มทนไม่ไหวแล้วบอกหนูว่าความอดทนของแม่ใกล้จะสิ้นสุดแล้วนะ แล้วหนูตอบกลับมาว่า "หนูรู้ว่าการอดทนต่อความงอแงของหนูมันยาก แต่หนูเชื่อว่าแม่มีศักยภาพเพียงพอที่จะทำได้" ยังไงละเจ้าตัวแสบ ตอนอายุเท่านี้หนูยังฉลาดขนาดนี้แล้วต่อไปแม่แก่ๆจะเอาอะไรไปสู้รบปรบมือกับหนูละนี่


ปีนี้เป็นปีที่ประเทศไทยรวมทั้งกรุงเทพน้ำท่วมใหญ่ โชคดีที่บ้านเราไม่ท่วม แต่บ้านคุณตาคุณยายท่วม คุณตาคุณยายก็เลยย้ายมาอยู่กับเรา แม่ชื่นชมหนูมากที่หนูช่วยดูแลคุณตาคุณยายเป็นอย่างดี หนูทำได้น่ารักเกินกว่าที่แม่คาดหวังไว้เสียอีก ตอนที่เราออกไปข้างนอกกัน แล้วเชือกรองเท้าคุณตาหลุดแล้วหนูลงไปคุกเข่าผูกให้ หนูรู้ไหมว่าหนูน่ารักมากขนาดไหน แม่เห็นแววตาของคุณตาในตอนนั้นดูมีความสุขแบบที่แม่ไม่รู้จะบรรยายเป็นตัวอักษรได้ยังไง ถึงแม้แม่จะไม่เคยสอนหนูเรื่องความกตัญญู แต่แม่ไม่เคยสงสัยเลยว่าในอนาคตหนูจะเป็นลูกที่น่ารักขนาดไหน อ้อ ส่วนตอนที่แม่เล่าเรื่องวีรกรรมของหนูให้คุณยายฟังแล้วคุณยายบอกว่าหนูเหมือนแม่ตอนเด็กๆไม่ผิดกันเลย แล้วแม่ยิ้มแล้วหนูถามแม่ว่าแม่ยิ้มอะไร แม่อยากบอกว่าตอนนั้นแม่นึกในใจว่าตอนฉันเด็กฉันแสบ ซ่าส์ขนาดนี้เลยหรือไงเนี่ย


เอาละก่อนที่บันทึกฉบับนี้จะดูเหมือนรายงานความประพฤติประจำปีของหนูมากเกินไป แม่อยากบอกว่าพ่อกับแม่รักและภูมิใจในตัวหนูเสมอ แม่อยากบอกให้หนูรู้ถึงแม้ว่าหนูจะรู้อยู่แล้วก็ตามว่าหนูเป็นสิ่งมีค่ามากที่สุดในชีวิตของพ่อกับแม่ ไม่ว่าจะวันนี้หรือวันไหนไม่ว่าจะเกิดอะไร หนูจะเป็นลูกสาวสุดที่รักของพ่อกับแม่ตลอดไปเสมอ


แม่อยากให้หนูรักษาความน่ารัก จิตใจที่ดีงาม ความสดใส ร่าเริง ความมีน้ำใจ แบบนี้เอาไว้ตลอดไป ส่วนความซน แสบ ซ่าส์ ของหนูที่หนูบอกว่ามันผูกติดกันเป็นแพคเกจไม่สามารถแยกออกจากกันได้ แม่ก็จะพยายามทำความเข้าใจแล้วก็หวังว่าหนูจะค่อยๆเปลี่ยนของแถมในแพคเกจให้แม่บ้างแล้วกันนะเจ้าตัวแสบ



จากแม่ที่รักหนูมากที่สุดในโลก



Create Date : 29 กุมภาพันธ์ 2555
Last Update : 29 กุมภาพันธ์ 2555 23:15:34 น.
Counter : 2305 Pageviews.

15 comments
  
เป็นจดหมายที่น่ารักนะครับคุณเจน
ผมเคยเขียนแต่จดหมายถึงมาดามครับ 555
หมิงหมิงนี่ยังไม่เคยเขียนจดหมายให้
แต่เขียนบล้อกไว้เยอะเชียวครับ
เพื่อให้เขาได้มานั่งอ่านตอนโต
ว่าพ่อของเขามีความคิดอย่างไรในการเลี้ยงดู
และให้ความสำคัญกับการเรียนรู้มากเพียงใด
(และด้วยความคิด ความเชื่ออย่างไร)


โดย: กะว่าก๋า วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:23:42:09 น.
  
เขียนน่ารักจริงๆค่ะ ติดตามอ่านกระทู้ครูเจนตลอดค่ะ
อยากเลี้ยงลูกให้น่ารักอย่างนี้บ้างค่ะ
โดย: เจี๊ยบ IP: 27.130.33.39 วันที่: 1 มีนาคม 2555 เวลา:10:00:45 น.
  
มาเยี่ยม ทักทายค่ะ แต่น่าจะมีรูปด้วยนะคะ
โดย: มี๊เก๋&ซีทะเล (kae+aoe ) วันที่: 1 มีนาคม 2555 เวลา:14:12:08 น.
  



*~..แวะมาทักทายจ๊ะ..ขอให้มีความสุข สดใส..หัวใจเบิกบาน..~*





..HappY BrightDaY..

โดย: *~ต้นกล้า...ของหัวใจ~* วันที่: 4 มีนาคม 2555 เวลา:20:07:50 น.
  
อรุณสวัสดิ์ครับคุณเจน




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 5 มีนาคม 2555 เวลา:6:32:35 น.
  
อรุณสวัสดิ์ครับคุณเจน







โดย: กะว่าก๋า วันที่: 6 มีนาคม 2555 เวลา:6:28:02 น.
  
ตอนนั้นยังผอมอยุ่เลยครับคุณเจน
ตอนนี้น้ำหนักผมเพิ่มมา 20 กว่าโลครับ 555


โดย: กะว่าก๋า วันที่: 7 มีนาคม 2555 เวลา:11:16:11 น.
  
อรุณสวัสดิ์ครับคุณเจน




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 8 มีนาคม 2555 เวลา:6:40:08 น.
  
สวัสดีดีค่ะ ครูเจน เป็นบันทึกที่ละเอียดมากเลยค่ะ ของบ้านเราไม่รุ้เป็นอะไร เขียนอะไรไม่ได้เยอะ ส่วนใหญ่จะบรรยายด้วยภาพซะมากกว่าค่ะ

แต่บันทึกนี่จะเขียนถึงลูกแทบทุกวันนะคะ แต่ก้อมีขี้เกียจรวบยอดก้อมีหล่ะ

ปล. น้ำตาซึมไปกับคุณตาด้วยค่ะ ที่เห็นหลานผูกเชือกรองเท้าให้

น้องอิ๊กน่ารักจริงๆ ค่ะ นี่ขนาดไมเจอตัวจริงนะเนียะ
โดย: Always & Forever วันที่: 12 มีนาคม 2555 เวลา:10:37:13 น.
  
อรุณสวัสดิ์ครับคุณเจน




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 13 มีนาคม 2555 เวลา:6:40:59 น.
  
กุ้ยโจวยังไม่ค่อยเจริญครับคุณเจน
อากาศดีมาก ผุ้คนก็น่ารักครับ

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 13 มีนาคม 2555 เวลา:10:44:20 น.
  
อรุณสวัสดิ์ครับคุณเจน




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 14 มีนาคม 2555 เวลา:5:20:34 น.
  
อรุณสวัสดิ์ครับคุณเจน






โดย: กะว่าก๋า วันที่: 15 มีนาคม 2555 เวลา:6:45:33 น.
  
สวัสดีค่ะครูเจน วันนี้เป็นไงบ้างคะ สบายดีนะคะ
โดย: Always & Forever วันที่: 15 มีนาคม 2555 เวลา:10:48:39 น.
  
ผมผ่านจีนกับอินเดียมาแล้ว
ไม่กลัวห้องน้ำที่ไหนในโลกแล้วครับคุณเจน 5555


โดย: กะว่าก๋า วันที่: 15 มีนาคม 2555 เวลา:17:59:19 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

JanE & IK
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 44 คน [?]



Group Blog
กุมภาพันธ์ 2555

 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28