BlogGang.com : : จมื่นไวกว่า : ความรักของพ่อใครว่าด้อย-3

ความรักของพ่อใครว่าด้อย-3

วานนี้เขียนถึงเรื่อง ก่อนคลอด วันนี้มาคุยต่อเรื่องวันคลอด นะครับ เขาว่าผู้หญิงนี่ เวลา คลอดลูกนี่เหมือนออกศึกเลย กลัวเจ็บกลัวแม้แต่ความตาย (เรื่องหลังสงสัยดูแม่นาคฯ มากไปหน่อย)
แฟนผมก็เช่นกันครับ ยิ่งลูกตัวใหญ่มาก ท้องใหญ่มาก ถึงวันที่คุณหมอนัดให้ไปที่โรงพยาบาลจุฬาฯ ตึกไนติงเกล(หากจำไม่ผิด) ด้านถนนอังรีดูนังค์ ไปตั้งแต่ 08.00 น.บ่ายผมก็นัดลูกค้าไว้เลย ว่า รอแป๊บหนึ่งให้แฟนคลอดลูกเสร็จ เพราะใจคิดว่า คลอดลูกนี้ไม่นานหรอก 1-2 ชั่วโมงก็คงเรียบร้อย ที่ไหนได้ ผมนั่งรอจนเที่ยงแล้ว แฟนยังไม่ออกมาเลยใจก็ห่วงแถม ก่อนหน้านี้ระหว่างที่นั่งรอ เห็นหญิงคนหนึ่งหมอเอาผ้าคลุมหน้าแล้วเข็นออกมาญาติร้องไห้ ต้อนรับเลย แสดงว่าคลอดลูกตาย
“เอาไงดีหว่า เราต้องเลือกหรือเปล่านะว่าลูกหรือเมีย “ ผมคิดเลย
หลานสาวไปด้วยตอนนั้นเขายัง อายุ แค่ 9 ปี ก็คอยให้กำลังใจว่า ไม่เป็นไรหรอก คุณน้าต้องไม่เป็นไร
สุดท้ายทนไม่ได้ เปิดห้องคลอดเข้าไป พยาบาลหน้ายังกับยักษ์ คอยรับต้อน (ไม่ได้เขียนผิดนะรับต้อนจริงๆ) ไล่ผมออกไปผมยังสวนไปว่าหากแฟนเบ่งคลอดไม่ไหว ผ่าก็ได้นะครับ แล้วผมก็โดนไล่อยู่ดี
เรื่องตรงนี้ อยากแนะคุณพ่อใหม่ว่าไม่ต้องรอเลยนะครับ ส่งเมียเสร็จ ไปกินเหล้าดีกว่า เชื่อผมเหอะ หรือไม่รู้ทำไรอย่างโรงพยาบาลจุฬา ผมว่าไปดูหนัง สยามฯ หรือเดินดูสาวแพทย์ที่จุฬายัง work กว่าเลย รอไปก็เท่านั้น พยาบาลจุฬา ดุมาก!!!
ผมรอจนไม่ไหว ก็เลยพาหลานกลับบ้านไปอาบน้ำ กันให้สบายขอเบอร์ห้องคลอดไว้แล้วก็กลับมาใหม่
ระหว่างทางซึ่งตอนนั้น 17.00 แล้ว ผมโทรไปที่โรงพยาบาล
“พระยายมราชค่ะ” พยาบาลตอบรับ
“อ้าวนี่ผมติดต่อห้องคลอดนะครับไม่ใช่ห้องดับจิต” ผมสวนแบบกวนๆ แต่ใจนึกว่า เมียข้าไปหาพระยายมแล้วหรือ
“นี่ห้องพักฟื้นค่ะ ไม่ใช่ห้องดับจิต “ พยาบาลตอบ
“คุณแรดในเรือน คลอดหรือยังครับ ลูกชายหรือหญิง” ผมถามเป็นชุด
“อ้อ คลอดแล้วค่ะ ลูกสาวนะคะ”พยาบาลตอบกลับ
เป็นอันผมได้ลูกสาว ผิดหวังนิดหน่อยเพราะ ความฝันที่จะได้ลูกชายว่าจะส่งเข้าเรียน ประจำที่โรงเรียนกลางป่าต้องการให้ลูกเป็นทุกอย่างที่เหนือเราจบไปเลย แต่ไงก็คงต้องรับชายหรือหญิงก็ลูกเรา นี่นาแล้วสมัยนี้ต้องรอให้อายุ 15จึงแจ้งเพศได้ด้วย ใจเย็นก่อน
ผมไปถึงห้องพักฟื้น เป็นห้องรวม เพราะตอนนั้นห้องพิเศษเต็มแต่ก็ดูคึกคัก ดี แม่ลูกอยู่กันเต็มไปหมด
“คุณคะ ผ้าอนามัย 20 บาทคะ” คุณพยาบาลต้อนรับแบบอบอุ่นจริงเลย เมื่อเจอหน้าพ่อมือใหม่อย่างผม(ผมว่างกนะ เจอหน้าทวงเงินเลย)
เห็นหน้าลูกครั้งแรก งงครับว่านี่ลูกหรือตัวเล็กนิดเดียวนอนคว่ำหลับอยู่ คอพับคออ่อน แฟนผมก็หลับคงเพลียมาก ผมเอามือแหย่หน่อยลูกร้องทันที แกตื่นไวมาก คราวนี้ทำไงดีละ ลูกร้อง ทำไม่เป็นด้วยเมียตื่นอีก โอยยุ่งแล้วอุ้มเด็กก็ไม่เป็น ไม่กล้าด้วย กลัวไปหมดกลัวแกตกกลัวทุกอย่าง
ตรงนี้แหละครับที่ผมไม่เข้าใจว่า ความรักของพ่อที่มีกับลูกมันมาจากไหน ผมไม่เคยเข้าใจ ความรักของพ่อแม่ที่มีกับผม ก็เข้าใจวันนี้ ชีวิตหนึ่งชีวิตที่ต้องปกป้องต้องรับผิดชอบ ต้องเทหัวใจและ ยอมสละได้แม้แต่ชีวิตเพื่อเขามันล้นเอ่อออกมา จนยากที่จะบอก ทำให้ผมไม่เข้าใจว่าพ่อแม่ที่ตีกันแล้วไปลงที่ลูก พ่อแม่ที่ขายลูกกิน เอาลูกไปเปิดบริสุทธิ์เพื่อตัวเองจะได้มีเงินเขาคิดอย่างไร หัวใจผม ขอเหนื่อยและยอมทุกอย่างเพื่อลูก เรียกว่า “แม้เลือดเนื้อเมื่อลูกต้องประสงค์ พ่อก็คงยอมให้มิได้หวง”
ในโลกนี้คงไม่มีความรักอะไรที่จะยิ่งใหญ่และบริสุทธิ์เกินกว่าความรักของพ่อแม่ที่ไม่มีความต้องการสิ่งใดตอบแทนอีกแล้วนอกจากเห็นความสำเร็จของลูกที่ตัวเองรัก
สามวันต่อมา แฟนบอกว่า คุณหมอจะมาตรวจอีกครั้งให้เตรียมเงินทิปหมอด้วย ผมก็รีบมาแต่เช้าคุณหมอเยื้อนผู้ทำคลอดแฟน เดินลิ่วมาเลยครับ ส่งซองเงินให้สามพัน เสร็จคุณหมอรีบบอกมีประชุมเลย
วันที่แฟนคลอด เด็กเกิดที่โรงพยาบาลจุฬาทั้งหมด 12 คน ชายแค่สามที่เหลือหญิงหมดผมจึงเข้าใจว่า ทำไมสังคมจึงให้ผู้ชายมีเมียได้เยอะๆ อ้อแบบนี้เอง
พรุ่งนี้จะคุยต่อเรื่องการผจญภัยกับเจ้าตัวเล็กว่าเป็นไงเรียกว่าผมเห็นดาวเลย ครับ

Create Date : 19 มกราคม 2548

Last Update : 19 มกราคม 2548 12:06:13 น.

2 comments

Counter : 294 Pageviews.

ตามอ่านค่ะ

โดย: prncess

วันที่: 20 มกราคม 2548 เวลา:15:39:13 น.

“แม้เลือดเนื้อเมื่อลูกต้องประสงค์ พ่อก็คงยอมให้มิได้หวง” .....ซึ้งครับ

โดย: _Vinjard_

วันที่: 24 มกราคม 2548 เวลา:0:50:54 น.