Group Blog
 
 
กรกฏาคม 2549
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
16 กรกฏาคม 2549
 
All Blogs
 
เพื่อว่า ..






- KoK -



เมื่อประมาณ7 ปีที่แล้ว .........

ฉันเคยถามตัวเองมาครั้งนึงว่า คนเรา ควรจะให้อภัยต่อกัน กี่ครั้ง ??

เสียงทัดทาน...... ก็คงเป็นเพียงความเห็น ที่รับฟัง แต่ไม่เคยที่ฉันจะได้ปฎิบัติตาม

และฉันเลือกที่จะให้อภัย.......



แม้จะพยายามเดินทางชีวิตให้มันตรงทางอย่างไร....... แต่ก็ปฎิเสธความจริงไม่ได้ว่า

ครั้งนึงในชีวิต... เราเอง ก็เคยผิดพลาด และไม่ได้รับการให้อภัย

ถึงแม้ จะไม่มีโทษใดๆมาจำกัดเสรีภาพ.....ในการดำเนินชีวิตที่เหลืออยู่

...ฉันสามารถไปไหนมาไหนก็ได้ ....เลือกที่จะกิน ....เลือกทางจะเดิน.....

แต่ หัวใจไม่ต่างจากการถูกกักขัง อยู่ในกรง ที่แคบ มืด และลึก

จนเกินกว่าที่มนุษย์หน้าไหน จะช่วยดึงขึ้นมา
มันเป็นสิ่งที่ ฉันเองหวาดกลัวถ้าต้องกลับไปสัมผัสมันอีก .....





กว่าจะถึงวันนี้ ....ได้เดินทางผ่านมาอย่างลำบาก...อดทน ...อดกลั้น...หวาดกลัว

ในบางครั้งที่นึกถึงอดีต .....ไม่อยากกลับไป

เกือบสิบปีทีเดียว กับการ ได้รับบทลงโทษ จากพระเจ้า

หรืออาจจะเป็นการลงโทษจากตัวฉันเอง


วันนี้ฉันสบสน .....อีกครั้ง

ฉัน........ในวันนี้

อาจกลายเป็นคนที่ "เข้าข้างคนผิด" เพียงเพราะ ฉันรู้ว่าสิ่งที่คนคนนึง
จะต้องประสบพบเจอ

ต่อไปนับจากวันนี้ มันจะปวดร้าวจนแทบจะล้มลงไปตาย ......

มันทรมาน ตรงที่ว่า คุณจะยังหายใจอยู่ กินข้าวได้ รับรู้

นอกนั้น จะไม่มีอะไรบ่งบอกถึงความมีชีวิต

มันจะขโมยความเป็นคนออกไปจากคุณอย่างช้าๆ คุณจะรู้สึกเหมือนอยาก

จะตะโกน แต่ไม่เคยมีใครสักคน ที่เดินผ่านมาจะได้ยิน

คุณอาจจะเปล่งเสียงจนดังที่สุดแล้ว

แต่มันจะดังแค่เพียงในหัวใจคุณเท่านั้นเอง ไม่มีใครช่วยคุณได้ มันคือผลกรรม





ให้ตายเหอะ .....ถ้าเลือกได้

ไม่อยากให้ใครต้องเป็นเหมือนฉัน ฉันรู้ว่าเค้าจะเจ็บปวดอย่างไร และขนาดไหน

หัวใจมนุษย์ ไม่แข็งแรง ทุกคนหรอก ......นั่นละคือสิ่งที่ฉันหวาดกลัว

...ความไม่เข้มแข็ง

จะพาเค้าไป......และเลวร้ายลงไปกว่าเดิม

และถ้าโลกนี้จะต้องมีใคร เจ็บปวดอีก ขอความเจ็บปวดทั้งหมด

มาเป็นของฉันคนเดียวจะดีกว่า

ฉันทนได้ ฉันรู้ว่าฉันจะจัดการกับมันยังไง เพราะ ฉันผ่านมันมาหมดแล้ว

ไม่มีอะไรในโลกยิ่งใหญ่มากพอจะทำร้ายฉันได้อีก แม้แต่ความตาย

หนึ่งคนตาย ล้านคนเกิด มันคุ้มกว่าไม่ใช่เหรอ ?? ทำไม สิ่งที่ถูกต้อง

จึงไม่ใช่"การอภัย" เสียทุกครั้งไป .......



คำถามเดิมกลับคืนมา ใน 7 ปีให้หลัง......ในชีวิตมนุษย์ควรได้รับการให้อภัยกี่ครั้ง

ทำไม ......ฉันไม่เข้าใจ ทุกคนเห็นว่าฉันบ้าไปแล้วเหรอ

เหมือนไม่มีใครเห็นด้วย....เหมือนทุกคนอยากให้เค้ารับโทษทัณฑ์

แล้วเค้าจะรู้กันมั๊ยเล่า.. ว่าโทษทัณฑ์ของอีกผู้หนึ่งนั้น

สุดท้ายแล้ว มันก็จะทำให้ฉัน ต้องกลับไปอยู่ในมุมที่

ลึกที่สุดโดยไม่มีมนุษย์หน้าไหนดึงขึ้นมาได้อีกครั้ง อยู่ดี.....

สุดท้ายแล้ว คงเป็นเพราะฉันเอง ที่เห็นแก่ตัว

หวาดกลัวว่าจะต้องกลับไปอยู่ที่นั่นอีก ที่ๆลึกที่สุด ที่ที่ตะโกนเท่าไหร่

ก็ไม่มีใครได้ยินเสียง....ที่ๆหนาว ในวันที่ร้อน......ที่ๆผู้คนจะเดินผ่านไปมา ...แต่ ??



๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐



ฉันเอง เคยให้อภัยแก่ทุกคน มาหลายครั้ง เพื่อที่จะได้ไม่ต้องเห็นใครเจ็บปวด

จากการถูกปฎิเสธ จากการโดนประนาม หรือจากความผิด ในสิ่งที่พวกเขาได้กระทำ

บ่อยครั้ง ที่ มันไม่เคยได้ผล และวันหนึ่งเค้าก็ทำผิดอีก...

แต่นั่น มันก็คือโอกาสที่เค้าควรจะได้รับ

และหลังจากนั้น มันสุดแต่เค้าจะเลือกเดิน




๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐



คำถามเดิมย้อนกลับมาในความคิด........



มนุษย์ ควรได้รับการให้อภัยกี่ครั้ง ในหนึ่งชีวิต ....???



Sema Think 24 Nov 2003 16.59













คืนนี้ ฉันนอนเท่าไหร่ก็ไม่ยอมจะหลับ แม้จะง่วงมาก ..นอนอยู่ดีๆน้ำตามันก็ไหล ..นึกถึงที่สวดมนต์ไป ..ถูกต้อง..ฉันยังคงสวดมนต์เผื่อใครอีกคนอยู่ทุกวัน..แล้วน้ำตาก็ไหลให้กับความใจร้าย..

วันนี้ผลของการให้อภัย ..ประจักษ์ออกมาอีกหนึ่งครั้ง เข้ไม่โกรธหรอก เพราะเข้เลือกเอง ที่จะทำอย่างนั้น ..และบทสุดท้ายของข้อความด้านบน ..จะคอยย้ำเตือนความนึกคิดและการตัดสินใจ แต่ดั้งเดิมนั้นเสมอ..นั่นคือมันสุดแต่เขาจะเลือกเดิน ..

เราไม่อาจปฏิเสธความเสียใจได้..เรายินดีรับความรู้สึกนั้นเข้ามาในใจ ..เพื่อบอกกับตัวเองให้รู้ว่าเสียใจ ..

เพื่อว่า..

วันพรุ่งนี้และวันต่อๆไป มันจะเหลือเพียงแค่ "ครั้งหนึ่ง.เราเคยต้องเสียใจ"


เพื่อว่า ..

เราจะ"ไม่เสียใจทุกๆวันอีกต่อไป"แล้ว..




เข้หวังว่า การขุดความรู้สึก แบบนี้ ออกมาทิ้ง ..วันนึง มันจะหมดไป เข้จะได้เป็นคนใหม่ .. ไม่ใช่สิ ..เป็นคนเก่า ต่างหาก คนเก่า ที่สดใสกว่านี้ ยิ้มเป็นยิ้ม ไม่ใช่เดี๋ยวยิ้มเดี๋ยวเศร้า พาลจะบ้า..
































Create Date : 16 กรกฎาคม 2549
Last Update : 18 กรกฎาคม 2549 3:47:19 น. 11 comments
Counter : 522 Pageviews.

 
แวะมาเยี่ยมเยียนค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะ

สำหรัเราแล้วให้อภัย 1 ครั้งค่ะ เอ น้อยไปเป่าเนี่ย อิอิ


โดย: Baby I love you วันที่: 16 กรกฎาคม 2549 เวลา:6:26:52 น.  

 
ดียามเช้าจ้า
สำหรับพี่ การให้อภัยถ้าไม่มีอะไรร้ายแรงก็สามารถให้ได้ตลอด..แต่ถ้าเป็นเรื่องก้ต้องมาดูด้วยเหตุและผล บางทีการที่เราเปิดโอกาสให้เค้าได้จากไป..มันอาจจะดีกว่าที่เค้ากับเราจะต้องทนกันต่อไปนะค๊า...แหะๆ ต่างคนต่างมุมน่ะ...


ยังไงเป็นกำลังใจให้น๊า


โดย: FaRaWaYGiRL วันที่: 16 กรกฎาคม 2549 เวลา:8:54:38 น.  

 

หวัดดีค่าคุณจาเข้ วันนี้อภัยให้กับตัวเอง ที่ทำอะไรผิดพลาดเสมอ ส่วนคนอื่นก็ต้องอภัย เพราะเขามีหนทางเดินของเขา เราทุกคนเป็นเพื่อนร่วมโลกกัน ยิ้มรับกับวันใหม่ค่ะ





โดย: แซนด์ซี วันที่: 16 กรกฎาคม 2549 เวลา:10:02:04 น.  

 
อย่าคิดมากนะจ๊ะคนดี เราทำดีที่สุดที่เราเลือกแล้ว หากความดีของเราส่งไปไม่ถึงคนนั้นก็อาจจะหมายความได้ว่าคนนั้นอาจดีไม่พอเลยไม่ได้รับความดีจากใครก็ได้ การให้อภัยถือเป็นทานอย่างนึงนะคะ นั่นน่าจะหมายความว่าคุณจเข้คุณจเข้ได้ทำทานแล้วแหละ ซักวันความดีที่เราทำจะปรากฏแน่น่อนค่ะ สู้ๆ


โดย: แมวมอมแมม (แมวมอมแมม ) วันที่: 16 กรกฎาคม 2549 เวลา:13:22:15 น.  

 
แอบมาให้กำลังใจค่ะ



โดย: Mrs.McCrae วันที่: 16 กรกฎาคม 2549 เวลา:15:18:01 น.  

 
เอาดอกไม้มาเปลี่ยนให้ใหม่แล้วน่ะ ตะเอง



โดย: Mrs.McCrae วันที่: 16 กรกฎาคม 2549 เวลา:15:29:25 น.  

 
คนทำผิด ถ้าสำนึก ก็ควรที่จะได้รับการให้อภัย

การจะเด็ดดอกกุหลาบที่แสนสวยมาชื่นชมได้ ต้องรู้จักเรียนรู้ว่า กุหลาบที่แสนสวยย่อมมีหนามแหลมคม ไว้ป้องกันตัวเองอยู่เสมอ

ถ้าเราถูกหนามกุหลาบตำแล้วรู้สึกเจ็บ และเลิกล้มความตั้งใจ

ต่อไปคงได้แค่ดอกหญ้ามาไว้ชื่นชม


โดย: Duke of York วันที่: 16 กรกฎาคม 2549 เวลา:18:02:08 น.  

 
ขอบคุณทุกๆคนเจ้าค่า สำหรับกำลังใจ..ตะเข้หายเศร้าแย๊วจ้าพี่ๆเพื่อนๆจ๋า จุ๊บๆๆ




วันนี้เล่าเรื่องปลาทูดีกว่านิ อิอิอิ เดี๋ยวตะเข้นั่งพิมพ์ก่อง อิอิ


โดย: ตะเข้ IP: 124.120.34.134 วันที่: 17 กรกฎาคม 2549 เวลา:0:55:43 น.  

 
เจอบล๊อกอันตรายสำหรับค่ำคืนเข้าอีกแล้ว
ไม่น่าคลิกมาอ่านตอนดึกๆ เลยแงๆ
เดี๋ยวนะ เช็ดน้ำตาแปล๊บ...

.
.
.
คนบางคนไม่สมควรให้อภัยครับ
.
แต่คนบางคนก็พร้อมให้อภัยอยู่ร่ำไป
.
.
แต่คุณรู้มั้ย...
.
.
ว่าบางครั้งคนที่ถูกให้อภัย
.
.
ก็เจ็บจนต้องซุกตัวร้องไห้อยู่ในมุมที่ลึกที่สุดเช่นกัน


โดย: พลทหารไรอัน วันที่: 18 กรกฎาคม 2549 เวลา:2:46:51 น.  

 
เข้ไม่รู้ เขาเจ็บรึเปล่า ..ดูเหมือนเข้นึกภาพไม่ออกด้วยซ้ำแล้ว ว่าเค้าจำมันได้ไหม ..สิ่งที่ผ่านไปนั้น

.....

ปัจจุบันนี้ ..

เข้คงไม่ดีใจ ถ้าเค้าต้องร้องไห้..เมื่อเดินจากไป

เช่นกัน.. เข้คงไม่ดีใจ ถ้าเค้าต้องร้องไห้ .. เมื่ออยู่กับเรา


โดย: Jakaey วันที่: 18 กรกฎาคม 2549 เวลา:3:12:35 น.  

 
... นั่นสิ่นะ


โดย: oatzinger (oatzinger ) วันที่: 25 กรกฎาคม 2549 เวลา:20:14:55 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Jakaey
Location :
กรุงเทพ Syria

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add Jakaey's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.