Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
A RooM
A SonG
A Day
ฟามลับ
A BooK
Ex
กรกฏาคม 2549
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
16 กรกฏาคม 2549
เพื่อว่า ..
All Blogs
วันนี้
โหมดแป่กหากินอิอิ
กอดรัดฟัดเหวี่ยง
เข้ว่านะ
วัฒนาเถิด
...เหตุนี้ จึงจำเป็น
พี่เข้ ขอโทษ...
คอมเมนต์
แฮ่!!~
งะ
ตอกบัตรลา
บ่น ..อีกละ
มาอีกก๊อก
มีสองก๊อก
ปลาทู
เพื่อว่า ..
ขอดูหน่อยนะ
NuNae
ยึด
ดาวก็ไกล
เพื่อว่า ..
-
๐
K
o
K
๐
-
เมื่อประมาณ7 ปีที่แล้ว .........
ฉันเคยถามตัวเองมาครั้งนึงว่า คนเรา ควรจะให้อภัยต่อกัน กี่ครั้ง ??
เสียงทัดทาน...... ก็คงเป็นเพียงความเห็น ที่รับฟัง แต่ไม่เคยที่ฉันจะได้ปฎิบัติตาม
และฉันเลือกที่จะให้อภัย.......
แม้จะพยายามเดินทางชีวิตให้มันตรงทางอย่างไร....... แต่ก็ปฎิเสธความจริงไม่ได้ว่า
ครั้งนึงในชีวิต... เราเอง ก็เคยผิดพลาด และไม่ได้รับการให้อภัย
ถึงแม้ จะไม่มีโทษใดๆมาจำกัดเสรีภาพ.....ในการดำเนินชีวิตที่เหลืออยู่
...ฉันสามารถไปไหนมาไหนก็ได้ ....เลือกที่จะกิน ....เลือกทางจะเดิน.....
แต่ หัวใจไม่ต่างจากการถูกกักขัง อยู่ในกรง ที่แคบ มืด และลึก
จนเกินกว่าที่มนุษย์หน้าไหน จะช่วยดึงขึ้นมา
มันเป็นสิ่งที่ ฉันเองหวาดกลัวถ้าต้องกลับไปสัมผัสมันอีก .....
กว่าจะถึงวันนี้ ....ได้เดินทางผ่านมาอย่างลำบาก...อดทน ...อดกลั้น...หวาดกลัว
ในบางครั้งที่นึกถึงอดีต .....ไม่อยากกลับไป
เกือบสิบปีทีเดียว กับการ ได้รับบทลงโทษ จากพระเจ้า
หรืออาจจะเป็นการลงโทษจากตัวฉันเอง
วันนี้ฉันสบสน .....อีกครั้ง
ฉัน........ในวันนี้
อาจกลายเป็นคนที่
"เข้าข้างคนผิด"
เพียงเพราะ ฉันรู้ว่าสิ่งที่คนคนนึง
จะต้องประสบพบเจอ
ต่อไปนับจากวันนี้ มันจะปวดร้าวจนแทบจะล้มลงไปตาย ......
มันทรมาน ตรงที่ว่า คุณจะยังหายใจอยู่ กินข้าวได้ รับรู้
นอกนั้น จะไม่มีอะไรบ่งบอกถึงความมีชีวิต
มันจะขโมยความเป็นคนออกไปจากคุณอย่างช้าๆ คุณจะรู้สึกเหมือนอยาก
จะตะโกน แต่ไม่เคยมีใครสักคน ที่เดินผ่านมาจะได้ยิน
คุณอาจจะเปล่งเสียงจนดังที่สุดแล้ว
แต่มันจะดังแค่เพียงในหัวใจคุณเท่านั้นเอง ไม่มีใครช่วยคุณได้ มันคือผลกรรม
ให้ตายเหอะ .....ถ้าเลือกได้
ไม่อยากให้ใครต้องเป็นเหมือนฉัน ฉันรู้ว่าเค้าจะเจ็บปวดอย่างไร และขนาดไหน
หัวใจมนุษย์ ไม่แข็งแรง ทุกคนหรอก ......นั่นละคือสิ่งที่ฉันหวาดกลัว
...ความไม่เข้มแข็ง
จะพาเค้าไป......และเลวร้ายลงไปกว่าเดิม
และถ้าโลกนี้จะต้องมีใคร เจ็บปวดอีก ขอความเจ็บปวดทั้งหมด
มาเป็นของฉันคนเดียวจะดีกว่า
ฉันทนได้ ฉันรู้ว่าฉันจะจัดการกับมันยังไง เพราะ ฉันผ่านมันมาหมดแล้ว
ไม่มีอะไรในโลกยิ่งใหญ่มากพอจะทำร้ายฉันได้อีก แม้แต่ความตาย
หนึ่งคนตาย ล้านคนเกิด มันคุ้มกว่าไม่ใช่เหรอ ?? ทำไม สิ่งที่ถูกต้อง
จึงไม่ใช่
"การอภัย"
เสียทุกครั้งไป .......
คำถามเดิมกลับคืนมา ใน 7 ปีให้หลัง......ในชีวิตมนุษย์ควรได้รับการให้อภัยกี่ครั้ง
ทำไม ......ฉันไม่เข้าใจ ทุกคนเห็นว่าฉันบ้าไปแล้วเหรอ
เหมือนไม่มีใครเห็นด้วย....เหมือนทุกคนอยากให้เค้ารับโทษทัณฑ์
แล้วเค้าจะรู้กันมั๊ยเล่า.. ว่าโทษทัณฑ์ของอีกผู้หนึ่งนั้น
สุดท้ายแล้ว มันก็จะทำให้ฉัน ต้องกลับไปอยู่ในมุมที่
ลึกที่สุดโดยไม่มีมนุษย์หน้าไหนดึงขึ้นมาได้อีกครั้ง อยู่ดี.....
สุดท้ายแล้ว คงเป็นเพราะฉันเอง ที่เห็นแก่ตัว
หวาดกลัวว่าจะต้องกลับไปอยู่ที่นั่นอีก ที่ๆลึกที่สุด ที่ที่ตะโกนเท่าไหร่
ก็ไม่มีใครได้ยินเสียง....ที่ๆหนาว ในวันที่ร้อน......ที่ๆผู้คนจะเดินผ่านไปมา ...แต่ ??
๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐
ฉันเอง เคยให้อภัยแก่ทุกคน มาหลายครั้ง เพื่อที่จะได้ไม่ต้องเห็นใครเจ็บปวด
จากการถูกปฎิเสธ จากการโดนประนาม หรือจากความผิด ในสิ่งที่พวกเขาได้กระทำ
บ่อยครั้ง ที่ มันไม่เคยได้ผล และวันหนึ่งเค้าก็ทำผิดอีก...
แต่นั่น มันก็คือโอกาสที่เค้าควรจะได้รับ
และหลังจากนั้น มันสุดแต่เค้าจะเลือกเดิน
๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐
คำถามเดิมย้อนกลับมาในความคิด........
มนุษย์ ควรได้รับการให้อภัยกี่ครั้ง ในหนึ่งชีวิต ....???
Sema Think 24 Nov 2003 16.59
คืนนี้ ฉันนอนเท่าไหร่ก็ไม่ยอมจะหลับ แม้จะง่วงมาก ..นอนอยู่ดีๆน้ำตามันก็ไหล ..นึกถึงที่สวดมนต์ไป ..ถูกต้อง..ฉันยังคงสวดมนต์เผื่อใครอีกคนอยู่ทุกวัน..แล้วน้ำตาก็ไหลให้กับความใจร้าย..
วันนี้ผลของการให้อภัย ..ประจักษ์ออกมาอีกหนึ่งครั้ง เข้ไม่โกรธหรอก เพราะเข้เลือกเอง ที่จะทำอย่างนั้น ..และบทสุดท้ายของข้อความด้านบน ..จะคอยย้ำเตือนความนึกคิดและการตัดสินใจ แต่ดั้งเดิมนั้นเสมอ..นั่นคือมัน
สุดแต่เขาจะเลือกเดิน ..
เราไม่อาจปฏิเสธความเสียใจได้..เรายินดีรับความรู้สึกนั้นเข้ามาในใจ ..เพื่อบอกกับตัวเองให้รู้ว่าเสียใจ ..
เพื่อว่า..
วันพรุ่งนี้และวันต่อๆไป มันจะเหลือเพียงแค่
"ครั้งหนึ่ง.เราเคยต้องเสียใจ"
เพื่อว่า ..
เราจะ
"ไม่เสียใจทุกๆวันอีกต่อไป"
แล้ว..
เข้หวังว่า การขุดความรู้สึก แบบนี้ ออกมาทิ้ง ..วันนึง มันจะหมดไป เข้จะได้เป็นคนใหม่ .. ไม่ใช่สิ ..เป็นคนเก่า ต่างหาก คนเก่า ที่สดใสกว่านี้ ยิ้มเป็นยิ้ม ไม่ใช่เดี๋ยวยิ้มเดี๋ยวเศร้า พาลจะบ้า..
Create Date : 16 กรกฎาคม 2549
Last Update : 18 กรกฎาคม 2549 3:47:19 น.
11 comments
Counter : 522 Pageviews.
Share
Tweet
แวะมาเยี่ยมเยียนค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะ
สำหรัเราแล้วให้อภัย 1 ครั้งค่ะ เอ น้อยไปเป่าเนี่ย อิอิ
โดย:
Baby I love you
วันที่: 16 กรกฎาคม 2549 เวลา:6:26:52 น.
ดียามเช้าจ้า
สำหรับพี่ การให้อภัยถ้าไม่มีอะไรร้ายแรงก็สามารถให้ได้ตลอด..แต่ถ้าเป็นเรื่องก้ต้องมาดูด้วยเหตุและผล บางทีการที่เราเปิดโอกาสให้เค้าได้จากไป..มันอาจจะดีกว่าที่เค้ากับเราจะต้องทนกันต่อไปนะค๊า...แหะๆ ต่างคนต่างมุมน่ะ...
ยังไงเป็นกำลังใจให้น๊า
โดย:
FaRaWaYGiRL
วันที่: 16 กรกฎาคม 2549 เวลา:8:54:38 น.
หวัดดีค่าคุณจาเข้ วันนี้อภัยให้กับตัวเอง ที่ทำอะไรผิดพลาดเสมอ ส่วนคนอื่นก็ต้องอภัย เพราะเขามีหนทางเดินของเขา เราทุกคนเป็นเพื่อนร่วมโลกกัน ยิ้มรับกับวันใหม่ค่ะ
โดย:
แซนด์ซี
วันที่: 16 กรกฎาคม 2549 เวลา:10:02:04 น.
อย่าคิดมากนะจ๊ะคนดี เราทำดีที่สุดที่เราเลือกแล้ว หากความดีของเราส่งไปไม่ถึงคนนั้นก็อาจจะหมายความได้ว่าคนนั้นอาจดีไม่พอเลยไม่ได้รับความดีจากใครก็ได้
การให้อภัยถือเป็นทานอย่างนึงนะคะ นั่นน่าจะหมายความว่าคุณจเข้คุณจเข้ได้ทำทานแล้วแหละ ซักวันความดีที่เราทำจะปรากฏแน่น่อนค่ะ สู้ๆ
โดย: แมวมอมแมม (
แมวมอมแมม
) วันที่: 16 กรกฎาคม 2549 เวลา:13:22:15 น.
แอบมาให้กำลังใจค่ะ
โดย:
Mrs.McCrae
วันที่: 16 กรกฎาคม 2549 เวลา:15:18:01 น.
เอาดอกไม้มาเปลี่ยนให้ใหม่แล้วน่ะ ตะเอง
โดย:
Mrs.McCrae
วันที่: 16 กรกฎาคม 2549 เวลา:15:29:25 น.
คนทำผิด ถ้าสำนึก ก็ควรที่จะได้รับการให้อภัย
การจะเด็ดดอกกุหลาบที่แสนสวยมาชื่นชมได้ ต้องรู้จักเรียนรู้ว่า กุหลาบที่แสนสวยย่อมมีหนามแหลมคม ไว้ป้องกันตัวเองอยู่เสมอ
ถ้าเราถูกหนามกุหลาบตำแล้วรู้สึกเจ็บ และเลิกล้มความตั้งใจ
ต่อไปคงได้แค่ดอกหญ้ามาไว้ชื่นชม
โดย:
Duke of York
วันที่: 16 กรกฎาคม 2549 เวลา:18:02:08 น.
ขอบคุณทุกๆคนเจ้าค่า สำหรับกำลังใจ..ตะเข้หายเศร้าแย๊วจ้าพี่ๆเพื่อนๆจ๋า จุ๊บๆๆ
วันนี้เล่าเรื่องปลาทูดีกว่านิ อิอิอิ เดี๋ยวตะเข้นั่งพิมพ์ก่อง อิอิ
โดย: ตะเข้ IP: 124.120.34.134 วันที่: 17 กรกฎาคม 2549 เวลา:0:55:43 น.
เจอบล๊อกอันตรายสำหรับค่ำคืนเข้าอีกแล้ว
ไม่น่าคลิกมาอ่านตอนดึกๆ เลยแงๆ
เดี๋ยวนะ เช็ดน้ำตาแปล๊บ...
.
.
.
คนบางคนไม่สมควรให้อภัยครับ
.
แต่คนบางคนก็พร้อมให้อภัยอยู่ร่ำไป
.
.
แต่คุณรู้มั้ย...
.
.
ว่าบางครั้งคนที่ถูกให้อภัย
.
.
ก็เจ็บจนต้องซุกตัวร้องไห้อยู่ในมุมที่ลึกที่สุดเช่นกัน
โดย:
พลทหารไรอัน
วันที่: 18 กรกฎาคม 2549 เวลา:2:46:51 น.
เข้ไม่รู้ เขาเจ็บรึเปล่า ..ดูเหมือนเข้นึกภาพไม่ออกด้วยซ้ำแล้ว ว่าเค้าจำมันได้ไหม ..สิ่งที่ผ่านไปนั้น
.....
ปัจจุบันนี้ ..
เข้คงไม่ดีใจ ถ้าเค้าต้องร้องไห้..เมื่อเดินจากไป
เช่นกัน.. เข้คงไม่ดีใจ ถ้าเค้าต้องร้องไห้ .. เมื่ออยู่กับเรา
โดย:
Jakaey
วันที่: 18 กรกฎาคม 2549 เวลา:3:12:35 น.
... นั่นสิ่นะ
โดย: oatzinger (
oatzinger
) วันที่: 25 กรกฎาคม 2549 เวลา:20:14:55 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Jakaey
Location :
กรุงเทพ Syria
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Friends' blogs
ผมว่ามันยังไม่ถึงเวลา
"ผมอยู่ข้างหลังคุณ"
แร้ไฟ
กุญแจทอง
Duke of York
r k i
brim
ด.ช.กึกกึก
A r t F u l l Y
sushiboy69
โจโฉฯ
คนผิดชื่อก้อง
I will see U in the next life.
ผู้หญิงบ้า
momoki
ไร้นาม
mymamee
Johann sebastian Bach
นางฟ้าตกสะพาน
anuchartbunnag
Ex-TeRMinaToR
=Lord Gary=
นายหนหวย
Rive Gauche
ลมร้อน
konku
มาแต่แห่งหนไหน?
อ้วนดำปื๊ดปื๊อ
พลทหารไรอัน
beautiful civil
ดำรงเฮฮา
chapicha
วันสบายๆ
แลงมาเถียงนา
เอ..ชีวิตมันขาดไรไปน๊า
kunlaya tarm
iwrite4u
แซนด์ซี
Love U forever.
สายลมโชยเอื่อย
ตุ๊ดตู่ โอ้เย
ศรีสุรางค์
BongKoch
nata339
Ka - Ti
หนุ่ม No.7
about_love
Deliver
น้องปลาดาว
ระเบียงดอกไม้
Together In 80s Dream
DropAtearInMyWineGlass
Analayo
วี
nature-delight
บ้านวังรุ้ง
grappa
hypnosis
Tinglish
จริง
ใสบาบา
หลังเที่ยงคืน
guzupp
mitrapap
captainfakenature
เอื้องอัยราวัณ
ผมน่ะหรอ...เจ้าชู้?
ลักกี้
kheedes
SA Student
สมันน้อย เบอร์ 14
Mommy and me
oatzinger
yinjss
R^oy_kam
bamboolerther
offita
หน้าไม้ใจเย็นยิ่ง
{showname2}
icebridy
pim(พิม)
spiralhead
บทเพลงแห่งความฝัน
NoNoTan
Due_n
win_mma
K-Birch
วีดวาด
hareluya la miserable
KiSs MoRe
A Little Catz
ชานไม้ชายเขา
paninee
Beebie
lordoflife
อุปนิกขิต
Lilac Girl
I_Andreas_I
ยายตัวร้ายกับนายอนาคิน
Aka Prita
phantomile
merf1970
wj42
~TazzSu~
Fumon
Frida
สมภพ เจ้าเก่า
เอวิตา
loykratong
PedDg
ปลาทูอยู่ในเข่ง
its_gemmi
สาวใหม
Bp_Ps_29
บลูเบิร์ด
Epinephrine
A_Mong
vistapa
แม่สลิ่ม
เค้กหอม
tiara
ลิตเติ้ลแฟรี่
tarapiw
Jonuu
แม่อบเชย
เสมอกลาง
เดียวดาย9อักษร
Prinzessin auf der Erbse
Gungrave
aquaworld
ผ้าไหมไทย
mooky mookie
kmin
ลุงแอ็ด
นักการตลาดมันไม่หมู
KENG76
ibus
ต่อตระกูล
prinsesirene
KOok_k
ดอกซากุระบานแค่เจ็ดวัน
umasa_ib
lerla
dew_monamoji
โอ่งดิน
หลั่มหมั่นเหม่ง
SupremegoD
nattabe
ดาวดวงเดียว
ปูขาเก เซมารู
Febie
เหมือนพ่อ
หมากเขียว
~Just Relax~
Triny
จ้อย..ยย
TANYANANA
bonbini
ลวิตร์
รอยใบลาน
wbj
กัมม์
Jakaey
ไม่ง่วงครับ
ปุลากง
Nilz
experimental
ช่างเฟอร์
Supparearg
jjbd
wee_nong
wsilpa18
คุณหนูพีพี
Mooky Miracle Mom
silly
muansuk
Warabimochi
ความจริงมีเพียงหนึ่งเดียว
VikingsX
แอ่นแอ๊น
รำเพย
นายสมชาย
หมาน้อยน่ารัก
kopo
ครูเกษียร
กิน ๆ เที่ยว ๆ
CandyBee
มาเรีย ณ ไกลบ้าน
Thatcha70
henggy
ดราก้อนวี
velvet-mountain
makok_82
ณธีร์
edelweiss
ฮิปโปวดี
JiGGO InLove
My life in Japan.
นังนู๋วา
alei
Merchant Dream
เจ้าหญิงยิ้ม
คนเคยดื้อ
peterkun
Clip
พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
O-Hung
ว่านน้ำ
Lilac
nidyada
riskx_ray
PaDoi
Candydolls
อาร์ท แอเรีย
moopu
Jolly Joey
good thinking
Skydiary
*C-girl*
tantan&pp
IcyRose
แม่บ้าน Uk
โสดในซอย
addsiripun
Pastel pied
praewa cute
preamika
grippini
Flowerfun
xoomer
madam_ozzy
fozzil
birdquilt
onlysweetdream
poncho
pattylala
kamuttira
chopchop
maphueng-embroidery
sakullan
ความรักทำให้โลกอ่อนหวาน
quiltmom
mornok
Adorable Corazon
puifaikpp
changtee
abiabi
kowpia-in-shanghai
cream_soda79
Webmaster - BlogGang
[Add Jakaey's blog to your web]
Links
BB
Mthai
SoFake
onopen
noknoi
mormonchic
chowcrave.
foodandbakery
maye
ราชบัณฑิตยสถาน
เครือข่ายพจนานุกรม ราชบัณฑิตยสถาน
fantasy.mrugala.net
zickr
ywvclub.net
zickr : ซิกเกอร์
ปล่อยของมาทางนี้
museumsnett
rama9art.org
lowcarb
track.thailandpost
kruaklaibaan
tipfood.
zmeal
archeep
chompoo-kitchen
gourmetthai.com
moderncake
ufmeducation.
คลังกระทู้ห้องอาหารการกิน
breakingbread
horapa.com
hankinsphotography
2how
my.opera.com/dearlotus/albums
mikrojezioro.met.pl
botany.hawaii.edu
botit.botany.wisc.edu
เรื่องอาหารหะล้าล
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
สำหรัเราแล้วให้อภัย 1 ครั้งค่ะ เอ น้อยไปเป่าเนี่ย อิอิ