Bloggang.com : แป้งทอด : ปฐมนิเทศ&กินเลี้ยงจ้า

ปฐมนิเทศ&กินเลี้ยงจ้า

วันนี้วันอังคารจ้า

เย็นนี้ทางภาควิชามีนัดเลี้ยงดินเนอร์จ้ะ
เรียกว่าเป็น First Meeting Party
โดยเชิญบรรดานักเรียนในภาคฯ ทั้งหมด ทุกระดับชั้น ตรี โท เอก รวมทั้งอาจารย์ มาสามัคคีชุมนุมกัน
คล้ายๆ ปฐมนิเทศของบ้านเรามั้ง แต่ว่าไม่เป็นทางการขนาดนั้นจ้ะ

จุดประสงค์หลักๆ คงเพื่อให้นักเรียนทั้งหมดได้รู้จักมักจี่กันไว้
เผื่อสนใจวิจัยเรื่องใกล้ๆ กันจะได้ make connection กันเอาไว้จ้ะ

เนื่องจากงานจะเริ่มตอนห้าโมงเย็น
ป้าเก๊าะเรยออกจากหอตอนบ่ายๆ
เดินอยู่เพลินๆ เก๊าะเจ๊อะกับแผงขายหนังสือเก่าข้างทางโดยบังเอิญจ้ะ ดูแปลกตาดีกว่าที่เคยเห็นในบ้านเรา

เดินผ่านทุกวันไม่ยักกะเห็น แสดงว่าคงมาตั้งขายเฉพาะวันแน่ๆ เรย

แวะเข้าไปดู พบว่าส่วนใหญ่เป็นหนังสือภาษาดัชต์จ้ะ ภาษาอังกฤษมีบ้าง
เค้าแยกประเภทหนังสือเป็นหมวดๆ เช่น หมวดมานุษยวิทยา หมวดศาสนา หมวดอินโดนีเซีย หมวดนวนิยาย ฯลฯ ดูง่ายดี แต่บ่มีที่เราต้องการจ้า

เสร็จแร้วก็แวะไปนั่งอ่านหนังสือที่ห้องสมุดก่อน
รอเวลาจนเกือบห้าโมง
จึงไปที่ภาควิชาจ้ะ

ป้ามาถึงเป็นคนแรกๆ เรย
เจ๊อะกะพี่นักเรียนคนนึงเป็นคนอินโดฯ มารออยู่เหมือนกัน เลยได้เพื่อนคนแรก
พี่เค้าเดินปรี่เข้ามาทักก่อนเรยว่า

“ยู อาร์ ฟรอม อินโดนีเซี้ย”

“โน่ ไอ ฟรอม ไทยแลนด์”

“โอ้ว เรียลลี้ บัท ยู ลุก ไลค์ อินโดนีเชี่ยน”

ไม่นึกเรยว่า บทสนทนาแบบเดียวกะข้างต้นนี้ จะเกิดขึ้นกับป้าอีกหลายต่อหลายครั้ง (กับหลายต่อหลายคน) ตลอดงานเลี้ยง จนงานเลิกนั่นแหละจ้ะ แทบทุกคนคิดว่าป้าเป็น “อินโดนีเชี่ยน” อันหมดเรยย

บางคนขนาดป้าบอกแร้ว (บอกอิก) ว่าเป็นคนไท้ยคนไทย เก๊าะยังอุตส่าห์ตั้งข้อสังเกตว่า
“แต่สำเนียงยู มาเลเซี่ยน มากเรยนะ ยู อาร์ ฟรอม เซ้าเทิ่นไทย รึป่าว”

แน้ เดาภูมิลำเนาเดิมป้าถูกอิกแน่ะ เก่งจริงๆ เพิ่งรู้เหมือนกันนะเนี่ยว่าสำเนียงอิงลิชของเราเหมือน มาเลเชี่ยน” (ตกลงจะให้ชั้นเป็นมาเลเซี่ยน อินโดนีเชี่ยนให้ได้เรยใช่แมะ)

นี่คืออาหารว่างต้อนรับจ้ะ

ส่วนนี้อาหารเย็น ได้ยินว่าเป็น อาหารอินโดฯ ร่ะ (สมกับเป็นภาควิชานี้จริงๆ)

บรรดาผู้คนก็เริ่มทยอยกันมาเรื่อยๆ จ้ะ
ระหว่างนี้ก็ทักทายคุยกะคนโน้นคนนี้ไปเรื่อยๆ คนละนิดละน้อย
ส่วนใหญ่เค้าสนใจศึกษาด้านประวัติศาสตร์กันจ้ะ

นี่คือหมู่ชนที่สนอกสนใจเรื่องราวของอินโดนีเซีย มีทั้งรุ่นตรี โท เอก (ส่วนใหญ่ตรี กะโทจ้ะ)

มองออกไปนอกระเบียง บรรยากาศเป็นหยั่งงี้แหละจ้ะ

หลังจากคนเริ่มมาครบแร้ว
ท่าน หัวหน้าภาคฯ ก็เริ่มกล่าวต้อนรับ...อย่างเป็นกันเองมั่กมาก ถือโพยไป พูดไป ขำไป สนุกดีจริงๆ
อ้อ เค้าสลับกันพูดสองภาษาด้วยนะ พูดอังกฤษเสร็จย่อหน้านึง ก็พูดอินโดฯ แปลกลับอิกทีนึง เป็นอย่างนี้จนจบจ้ะ เก๋ดีนะ

หลังจากเปิดงานแร้ว
เก๊าะได้เวลาโซ้ยจ้า

เป็นการกินอาหารอินโดฯ ครั้งแรกในชีวิตเรย

อันนี้คล้ายสลัดแขกบ้านเรา

ทานกะข้าวสวยหรือข้าวหุงเครื่องเทศ (คล้ายข้าวหมก)

อย่าถามเรยนะจ้ะว่าเค้าเรียกว่าอะไรมั่ง
บ่ฮู้เรยจ้ะ
รู้แต่ว่า อร้อยอร่อย คล้ายๆ อาหารไทย แต่ป้ากินได้ไม่หมดทุกอย่างหรอกน้า
เพราะบางอันเป็น beef จ้ะ

ทยอยกันตักอาหาร ...

สังเกตดีๆ คนสูงๆ ใส่กางเกงสีแดง คือ อาจารย์ป้าเองแหระจ้ะ (ป้ามีอาจารย์ 2 คนจ้ะ คนนี้คือคนที่คอยช่วยเรื่องงานเป็นหลัก ส่วนอีกคนนึงจะช่วยเรื่องห้องสมุดจ้า)
ส่วนคุณพี่เสื้อแดง คือนักเรียนอินโดฯ ที่เข้ามาทักป้าเป็นคนแรกนั่นเองจ้ะ

โซ้ยเสร็จ ทุ่มกว่าพอดี
ได้เวลากลับจ้า

สรุปว่า
วันนี้ เป็นวันที่ป้าได้ practice อิงลิช มากที่สุดตั้งแต่อยู่มาเรยทีเดียว
และในภาพรวม คุยถูกคอกับอาหมวยไชนีสมากที่สุดจ้า

Create Date : 12 กันยายน 2550

Last Update : 12 กันยายน 2550 16:03:48 น.

6 comments

Counter : 1032 Pageviews.

ประเดิมทักทายมานี่เป็นคนแรกละกัน

โฮะๆ ชั้นว่าแล้ว ว่าต้องมีคนทักว่ามานี่เหมือนพวก
อินโด บาหลี อะไรทำนองนี้
สมพงษ์กันแฮะ หัวข้อวิจัยกับหน้าตา (เสมือนชาติกำเนิด)
...เกิดมาเพื่อกันและกันจริงๆด้วย
เห็นหนังสือแล้ว มันแพงรึเปล่า?
มีอะไร "ใหม่" บ้าง หรือส่วนใหญ่มันจะเป็นภาษาของเค้า
แล้วก็เป็นเรื่องประวัติศาสตร์
ในห้องสมุดเองก็เป็นเรื่อง อินโดศึกษาโดยเฉพาะเลยใช่มั้ย
... อาหารท่าทางจะถูกปากเพื่อนสาวอยู่ เท่าที่มองเห็นใน
รูปน่ะ พวกนี้เค้าจะเป็น "มุสลิม" ใช่มะ

..มีเรื่องจะบอกล่ะ
นางสาวเดือน เรียนต่อแล้วนะ

แล้วค่อยคุยกัน

โดย: jantri IP: 202.28.180.201 วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:16:42:29 น.

แหม! เห็นรายการอาหารแล้วยายหิวมั่กๆๆ ตาก็เริ่มลายแล้ว หลานเอ๊ย!

โดย: Uyun IP: 202.28.48.5 วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:16:44:31 น.

อา... "ยู ลุก ไลค์ อินโดนีเชี่ยน”

บทสนทนาแบบเดียวกะข้างต้นนี้ เกิดขึ้นกับป้าตั้งแต่เมืองไทยแล้วนะ ไม่ต้องแปลกใจ

ชอบแผงหนังสือข้างทางมาก ดูน่าเข้าไปเลือกจริงๆ(แม้ว่าจะอ่านไม่ออกก็ตาม)

อาหารดูแปลกๆดี น่าลอง เอ้อ สังเกตว่าทุกเรื่องมักจะมีอาหารเป็นไฮไลท์นะเนี่ย

โดย: jojo IP: 58.64.75.62 วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:21:30:45 น.

เพื่อนก็ช่างถ่ายจริงๆ เห็นอาหารแล้ว น่าตื่นตาตื่นใจ อังกฤษไม่มีวันกินอะไรเลิศๆ แบบนี้เด็ดขาด ไม่รู้วันๆ มันกินอะไรกัน

คิดถึงเมนี่จัง อยากไปหาเร็วๆ

โดย: Artistry IP: 124.120.236.115 วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:23:06:52 น.

กลับมาระวังน้ำหนักขึ้นนะจ๊ะ

โดย: พี่วี IP: 202.12.74.75 วันที่: 15 กันยายน 2550 เวลา:14:11:36 น.

เป็น blog มาเลย์ และแปลภาษาอินโดได้ดีจริงๆครับ

โดย: ต้าโก่ว

วันที่: 12 กรกฎาคม 2554 เวลา:9:02:22 น.