Bloggang.com : ใจพรานธรรม : มาบำบัดจิต ดื่มกิน "ธรรมโอสถ"

มาบำบัดจิต ดื่มกิน "ธรรมโอสถ"

(พระ) สูตรที่นำมาใช้ในตัวยา
พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๖ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๘
ขุททกนิกาย วิมาน-เปตวัตถุ เถร-เถรีคาถา
๙. วิชิตเสนเถรคาถา
สุภาษิตเกี่ยวกับการฝึกจิต

[๓๔๓] เราจักระวังจิตนั้นไว้ เหมือนนายหัตถาจารย์ กักช้างไว้ที่ประตูนคร
ฉะนั้น เราจักไม่ประกอบจิตไว้ในธรรมอันลามก จักไม่ยอมให้จิตตกลง
ไปสู่ข่ายแห่งกามอันเกิดในร่างกาย เจ้าถูกเรากักขังไว้แล้ว จักไปตาม
ชอบใจไม่ได้ เหมือนช้างได้ช่องประตู ฉะนั้น ดูกรจิตผู้ชั่วช้า บัดนี้
เจ้าจักขืนยินดีในธรรมอันลามกเที่ยวไปเนืองๆ ดังก่อนมิได้ นายควาญ-
ช้างมีกำลังแข็งแรง ย่อมบังคับช้างที่จับได้ใหม่ ยังไม่ได้ฝึก ให้อยู่ใน
อำนาจด้วยขอ ฉันใด เราจักบังคับเจ้าให้อยู่ในอำนาจ ฉันนั้น นาย
สารถีผู้ฉลาดในการฝึกม้าให้ดี เป็นผู้ประเสริฐ ย่อมฝึกม้าให้รอบรู้ได้
ฉันใด เราจักฝึกเจ้าให้ตั้งอยู่ในพละ ๕ ฉันนั้น จักผูกเจ้าไว้ด้วยสติ
จักฝึกจักบังคับเจ้าให้ทำธุระด้วยความเพียร เจ้าจักไม่ได้ไปไกลจาก
อารมณ์ภายในนี้ละนะจิต.

ผู้ผลิตจำหน่าย : จิตมันห่วย จิตมันซังกาบ๊วย (JitZungkabuai)

ตัวแทนจำหน่าย : ใจพรานธรรม

สรรพคุณ : ช่วยลดความยึดมั่นถือมั่น ในจิตของตน สำหรับผู้ที่ยังมีกิเลสหนาแน่น ทั้งโลภะ โทสะ โมหะ

วิธีใช้ : ยามเมื่อจิตมีโลภะ โทสะ โมหะ มีความต้องการทะยานอยากในอกุศล หรือเวลาที่เริ่มรู้สึกโกรธ ไม่พอใจ หรือเวลาทำสมาธิแล้วฟุ้งซ่าน หรือเวลาทำวิปัสสนาแล้วจิตตกไปจากรูป-จากนาม ทั้งอยากมี อยากได้ วัตถุเครื่องใช้สอยต่างๆ ที่ไม่เกิดประโยชน์ และฟุ่มเฟือย
ให้ภาวนาบ่อยๆ ว่า “จิตมันห่วย จิตมันซังกาบ๊วย!”

และสำหรับผู้ที่ฝึกจิตไว้ดีแล้ว มิต้องภาวนาบ่อยๆ ใช้เมื่อยามที่รู้สึกว่าตัวเอง ยังยึดติดทั้งความสุข ความทุกข์ และความเฉยๆของจิตเท่านั้น

คำเตือน : ผู้ยังมีสติแต่กำลังยังอ่อน ควรภาวนาก่อนกิเลสจะเกิดอยู่เนืองๆ ไม่ควรทอดทิ้งคำภาวนา เพราะตัวยาจะสามารถออกฤทธิ์ให้ผล เมื่อใช้อย่างต่อเนื่องเท่านั้น

คำแนะนำ โรคไม่ได้รักษาหายได้เพราะ “ยา”
แต่โรคหายรักษาได้ เพราะการได้ “กินยา”

ธรรมะไม่ได้ช่วยให้คนเข้าถึงธรรม
การปฏิบัติตนอยู่ในธรรมนั้นล่ะ จึงได้ชื่อว่า “ตนได้เข้าถึงธรรมแท้”

ขออนุโมทนาสาธุครับ

Create Date : 21 สิงหาคม 2552

Last Update : 21 สิงหาคม 2552 15:31:44 น.

4 comments

Counter : 709 Pageviews.