Bloggang.com : ใจพรานธรรม : ความโกรธ ความไม่พอใจ ก็คือความพอใจ อยู่นั่นเอง

ความโกรธ ความไม่พอใจ ก็คือความพอใจ อยู่นั่นเอง

ความโกรธ ความไม่พอใจ ก็คือความพอใจ อยู่นั่นเอง

ความโกรธ ความไม่พอใจ ก็คือความพอใจ ยินดีติดใจ อยู่นั่นเอง(วิภวตัณหา)

กล่าวเพียงเท่านี้หลายท่านก็เข้าใจ บางท่านก็อาจสงสัยว่าเพราะเหตุใด ความไม่พอใจ ก็คือความโกรธ ก็ไม่พอใจในอารมณ์นั้นๆอยู่แน่นอน แล้วจะว่าพอใจ ได้อย่างไร?

ก็เพราะโมหะปิดบัง ทำให้เกิดอวิชชาความไม่รู้มาโดยตลอดว่าเป็นเช่นนั้นจริง ด้วยเพราะจิตอันใดก็ตามที่เกิดปรุงแต่งขึ้นด้วยอกุศล (รวมถึงกุศลจิตที่เป็นไปในสังสารวัฏ) นั้นก็เนื่องมาจากตัณหา และตัณหานี้ก็มี ๓
คือกามตัณหา คือ ความยินดีติดใจทะยานอยากในกาม
ภวตัณหา คือ ความอยากเป็นนั่น อยากเป็นนี่
วิภวตัณหา คือ ความอยาก"ไม่"เป็นนั่น อยาก"ไม่"เป็นนี่

เมื่อเรารู้สึกไม่พอใจจิตที่เป็นโทสะ คือมีความเร่าร้อนย่อมเกิดขึ้น ให้เราไม่พอใจในอารมณ์นั้น เช่นเราไม่พอใจในคนที่ด่าว่าเรา กดขี่เรา ดูถูกเรา ทำให้เราเสียใจบ้าง โกรธบ้าง อาฆาตบ้าง เราก็โกรธ ไม่พอใจ กับคนนั้นบ้าง กับสิ่งวัตถุนั้นๆ เป็นต้น

แต่จิตที่เป็นโทสะความโกรธที่เกิดขึ้นแก่เรานี้เอง เราไม่เคยโกรธมัน ไม่เคยที่จะไม่พอใจมัน มีแต่ยินดี ทำไมถึงกล่าวว่ายินดี ก็ถ้าไม่ยินดี เราก็ต้องทิ้งไม่สนใจ ไปยุ่งไปใส่ใจจิตที่เป็นโทสะนี้ ให้จิตมันเป็นโทสะทำไม

แต่เพราะกิเลสก็เป็นกาม คือกามกิเลส ทั้งโทสะกิเลสรวมไปถึงกิเลสอื่นๆ ก็เป็นกามกิเลส คำว่ากามนี้แปลว่า สิ่งที่น่าใคร่น่าปราถนา
ทั้งโทสะ โลภะ และโมหะ นี้เองจิตจึงมีความพอใจ พอใจในความไม่รู้ พอใจในความโลภ พอใจในโทสะ

คนที่โกรธจึงโกรธต่อไปได้เรื่อยๆ แทนที่จะไม่พอใจความโกรธของตัวเอง จิตที่เป็นโทสะจะได้ดับไป แต่กลับไม่พอใจในอารมณ์ที่ตนกำลังได้รับ คือมีความต้องการในอารมณ์อื่น ไม่พอใจในอารมณ์ปัจจุบันนั่นเอง

เมื่อความโกรธที่ไม่พอใจ แต่ทำไมจึงโกรธกันอยู่ได้ บอกว่าไม่พอใจๆ ไม่ชอบ แต่ก็ยังโกรธ ก็ด้วยเพราะยังพอใจโทสะจิต เพราะอาการลักษณะอย่างนี้ๆ

..ก็เมื่อรู้ทราบอย่างนี้ ก็จักเป็นอุบายหนึ่งที่จะช่วยระงับความโกรธได้ ด้วยคิดว่านี่ตัณหาได้เกิดขึ้นแก่เราแล้ว(วิภวตัณหา) ด้วยเพราะเหตุแห่งความพอใจในโทสะของเรา โทสะที่กำลังเกิดขึ้น จึงตั้งอยู่ มิอาจข่มระงับดับลงได้

เราจึงควรละตัณหานี้เสีย ด้วยเพราะตัณหาคือเหตุให้เกิดทุกข์ เป็นสมุทัย เป็นกิจที่ควรละ เราเป็นชาวพุทธ มีพ่อคือพระพุทธเจ้า ก็ควรเชื่อฟังคำกล่าวสอน ตักเตือนของพ่อ หากเรามิอาจเชื่อฟังพ่อ เราก็ทรพีต่อพ่อของเรา เพราะไม่เคารพ ไม่เชื่อฟัง ผลที่จะได้รับย่อมเป็นความทุกข์กายและใจอย่างเป็นแน่แท้

ท่านตัณหานี้ ท่านก็ช่างฉลาดแท้ เจ้าหลอก เจ้าลวง ให้เรายึดติดอยู่กับเจ้าอันหากำหนดที่สุดไม่ได้มาช้านาน บัดนี้เราได้พบท่านแล้ว เมื่อท่านยังสร้างเรือนแก่เราต่อไปได้ เราก็จักอยู่เอาในเรือนนี้ เพื่ออาศัยทำลายท่านเช่นกัน

วันนี้ท่านอาจชนะ สักวันหนึ่งความพ่ายแพ้ฉิบหาย จักเกิดแก่ท่านแน่นอน
เพราะท่านก็เป็นไตรลักษณ์ และคำสอนของพระพุทธเจ้านี้ก็เป็นไปเพื่อทำลายท่านโดยตรง

.... ตราบใดที่ขันธ์ของเรายังมีอยู่ เราจักไม่ประมาทในคำสอนของพระพุทธเจ้านี้เลย

Create Date : 08 มีนาคม 2553

Last Update : 8 มีนาคม 2553 2:21:51 น.

4 comments

Counter : 1772 Pageviews.

อนุโมทนาค่ะ

โดย: พ่อระนาด

วันที่: 8 มีนาคม 2553 เวลา:11:15:30 น.

สำหรับจุฬาภินันท์ ความไม่พอใจเป็นเพียงความรู้สึกไม่ชอบค่ะ แต่ถ้าเป็นความโกรธจะเป็นการใส่ความคิดไม่ดีลงไปในความรู้สึกด้วย ความโกรธจึงน่ากลัวกว่าความไม่พอใจค่ะ

โดย: Chulapinan

วันที่: 8 มีนาคม 2553 เวลา:14:40:46 น.

เข้ามาอนุโมทนาครับ

ปล .ชม โครงการภาพยนต์การ์ตูนแอนนิเมชั่นพุทธศาสดา

Download หรือ ดูตัวอย่างได้ที่นี่ //buddha-thushaveiheard.com ครับ

โดย: อัสติสะ

วันที่: 10 มีนาคม 2553 เวลา:13:51:27 น.

แวะ มาทักทาย กันครับ

โดย: bigjinbook

วันที่: 21 มีนาคม 2553 เวลา:18:09:27 น.