เธอยังคงอยู่
ในห้องที่อับแสง ฉันยืนอยู่เดียวดาย ความกดดันรอบกายมิได้ทำให้ฉันร่ำไห้แม้แต่น้อย หากแต่.. บทเพลงของเธอที่ยังคงกึกก้องในความทรงจำของฉัน ทำให้อดีต..ภาพของเธอ หวนกลับมาอีกครั้ง
ภายใต้แสงไฟในยามค่ำคืน เพียงพอแล้วที่ทำให้ฉันเห็นเธอ.. รูปภาพของเธอเบื้องหน้าดูเก่าคร่ำ แต่เหตุใด.. ฉันยังคงจดจำทุกสิ่งทุกอย่างได้ชัดเจน ใบหน้าของเธอ.. คำพูดของเธอ.. และบทเพลงของเธอที่บรรเลงไม่ขาดสาย บัดนี้ เส้นเสียงเหล่านั้นสั่นร้าวปริขาดจากกัน ไม่อาจหาใครมาทำให้ศัพท์สำเนียงเหล่านั้นบรรเลงได้อีก
มันคือความเป็นไปไม่ได้, ทว่าในความฝัน ฉันกลับรู้สึกอบอุ่นทุกราตรี ไม่มีคราใดที่เธอทิ้งฉันไว้ให้เดียวดาย.. ไม่เคยเกิดความเงียบเหงาในหัวใจฉัน
ขอบคุณ ... จากความรู้สึกทั้งมวล สำหรับกระแสแห่งกาลเวลา ..ในครั้งนั้นและเธอ..
Create Date : 23 กุมภาพันธ์ 2551 |
Last Update : 23 กุมภาพันธ์ 2551 9:36:28 น. |
|
1 comments
|
Counter : 377 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|