Bloggang.com : jackfruit_k : Miracle - จิวเวลรี่ดีไซน์เนอร์

Miracle - จิวเวลรี่ดีไซน์เนอร์

เรื่อง มิราเคิล (Miracle & Miracle 2)
โดย Rika Yonezawa

เรื่องนี้ก็เป็นภาคสอง (ความเห็นขึ้นเลขสามหลัก) ของกระทู้ 'นิยาย vs การ์ตูน ความเหมือนที่บังเอิญหรือตั้งใจ' ใน Pantip ห้องสมุด ที่แนะนำมาจะครบเดือนแล้ว (และไม่มีทีท่าจะลงจากแท่นง่ายๆ) จขบ. ที่อยากรู้อยากเห็นก็เลยต้องวิ่งฝุ่นตลบหายืมมาจนได้

--- TOTAL SPOILER ---

โมโมกะ โมโมโกะ (23 ปี) อยากทำตามความฝันคือได้ทำงานตามที่รัก ซึ่งขัดแย้งกับความเห็นของพ่อที่ให้เตรียมแต่งงาน เลยหนีมาโตเกียวพร้อมกับย่าเพื่อทำงานเป็นดีไซเนอร์ในร้านจิวเวลลี่ Miracle ที่มีพนักงาน คือ (ไล่ตามความแก่) คนคัดแยกเกรดอัญมณี อาโอกิ ซูบารุ ฝ่ายขาย มิคุ โชโกะ ฝ่ายทำและซ่อมแซม ทามากิ อาคิระ และ คนซื้ออัญมณี มิโดริ ไดจิ

งานออกแบบชิ้นแรกที่ได้ทำคือเข้าประกวดออกแบบแหวนสำหรับสตรีสูงวัย โดยใช้ทัว์มาลีนสีชมพูแสดงถึงความอยากที่จะคงความน่ารักมีเสน่ห์ตลอดไป ที่ทำให้ชนะผลงานของบริษัทยักษ์ใหญ่ระดับโลกเดียร์แมนทิสไดมอนด์ที่ใช้แนวสีเทาที่เหมาะกับผู้สูงอายุ (จขบ. ต้องบอกว่าใครคิดเนี่ย) เป็นที่หมายหัวของ ประธาน (หนุ่มรูปหล่อรวยติดอันดับโลกและไม่บอกชื่อ) จนได้รับเชิญไปงานชมเพชรเม็ดใหญ่ที่สุดในโลกของเดียร์แมนทิส

โมโมโกะได้พูดคุยกับประธานและบอดี้การ์ดแว่นตาดำ ชิราสึคิ และเรื่องการแย่งลูกค้าที่หาแหวนหมั้น (พลอยที่ใช้อักษรเรียงตามความหมายกับเพชรราคาแพง ที่แพ้ของเก่า) ตามด้วยงานแต่งงานของอาโอกิและมิคุ และการขายไข่มุกที่แม่มอบให้ลูกสาว ที่ประธานเริ่มประทับใจโมโมโกะ บังคับให้แข่งออกแบบเครื่องประดับประจำเดือนทั้งปีที่มีเดียร์แมนทิสเป็นเจ้าภาพ (และคู่แข่งบริษัทขนาดลูกปลาแห่งเดียว?) หลังแถลงข่าว โมโมโกะก็ลากประธานไปทานข้าวร้านยืนกินแบบถูกๆ จนอีกฝ่ายเมาแอ๋และให้ภาพพจน์ใหม่

ลักษณะการออกแบบในการแข่งแต่ละยก เดียร์แมนทิสใช้ของแพงหรูหรา ส่วนมิราเคิลใช้ของถูก แต่เน้นความประทับใจ (จขบ. สงสัยมากว่ามันคนละตลาดกันเลย จะตัดสินกันยังไง) ยกแรกคือทับทิมสำหรับเดือนกรกฎาคม เสนอชุดทับทิม vs คัฟลิงค์คู่ชายไพลินหญิงทับทิม (เป็น corundum เหมือนกัน) เดือนสิงหาเป็นเพริด็อทที่ออกมาเป็นแหวนหัวมงกุฎ แต่มีเซอร์ไพรส์คนละแบบเพราะเดียร์แมนทิสกวาดสต๊อก ยกอความารีนย้ายไปบนเรือสำราญ (ออกทะเลสมใจ) ที่เป็นแหวนคอนเซปต์ทวีป/มหาสมุทร กับโลกหมุนรอบดวงอาทิตย์ แต่ก็จบการแข่งแค่นี้เมื่อมีผู้นำลัทธิต้องการเพชรเม็ดใหญ่ที่สุด (ตอนต้นเรื่อง) จนลงมือแย่งชิง ...

เรื่องนี้ต้องบอกว่าทำเอา จขบ. แทบตาย ไม่ตรงรสนิยม กัดฟันอ่านให้จบแบบสแกนรู้เรื่องเป็นพอ นอกจากลายเส้นไม่โดนอย่างแรงเพราะรู้่สึกว่าออกเบี้ยวและเป๋อเอ๋อแอ๊บแบ๊ว ที่สำคัญที่สุดคือเนื้อเรื่องออกเบาโหวงเหวง เน้นให้เห็นความเวอร์และไม่สมเหตุสมผล (จะให้ออกฮาก็ไม่โดน) การสอดแทรกความรู้อย่างเรื่องลักษณะแหวนที่เหมาะสมกับนิ้วก็ทำได้ไม่เนียน (นางเอกเป็นนักออกแบบเครื่องประดับนะ! ต้องให้คนอื่นมาอธิบายเรื่องนี้ มันจะเกินไปหน่อย!) หรือไม่ก็ข้อมูลพื้นฐานเกี่ยวกับเพชรขนาดใหญ่ที่สุดในโลก แถมยังจบแแบบออกทะเลตามตัวอักษรด้วย (ถ้าบอกว่าโดนตัดก็ไม่แปลกใจ) ที่สำคัญคือ ไม่สามารถสร้างความสะเทือนใจร่วมได้ (ขนาดตอนน่าซึ้งอย่างไข่มุกที่สื่อถึงความทุกข์ยากของแม่ ยังรู้สึกแป๊กเลย)

อ้อ เล่มแรกมีเรื่องอื่น คือ 'อดีตฝันวันวาน' และ 'รักติดลบ' แทรกให้เต็มเล่มด้วย เป็นเรื่องรักระดับไฮสคูลที่ดูเหมือนไม่มีอะไรแปลกใหม่เท่าไหร่ เอาเป็นว่าอ่านสองเล่มนี้แล้วต้องกุมขมับ สงสัยอย่างแรงว่าคิดผิด

ที่มา
[1] Rika Yonezawa. มิราเคิล Miracle. วิบูลย์กิจคอมมิกส์, เล่มเดียวจบ, ต้นฉบับ 1998.
[2] Rika Yonezawa. มิราเคิล Miracle 2. วิบูลย์กิจคอมมิกส์, เล่มเดียวจบ, ต้นฉบับ 1999.

Create Date : 27 พฤศจิกายน 2555

Last Update : 30 กรกฎาคม 2556 18:00:50 น.

0 comments

Counter : 1627 Pageviews.