Bloggang.com : jackfruit_k : อิลจีแม - จอมโจรพลิกแผ่นดิน

อิลจีแม - จอมโจรพลิกแผ่นดิน

เรื่อง อิลจีแม จอมโจรพลิกแผ่นดิน (Il Ji Mae)
Heo Soo-jeong (ฮอซูจอง) เขียน, อมรรัตน์ ทิราพงษ์ แปล, ครูหนอน บรรณาธิการต้นฉบับ

เรื่องนี้เข้าใจว่ามีรากฐานจากตำนานที่เคยสร้างเป็นซีรีย์แล้ว (จขบ. ไม่ได้ดูตามเคย) เรื่องจริงเป็นอย่างไรไม่ทราบสักนิดค่ะ สำหรับเวอร์ชั่นนี้ที่หน้าปกก็ดูหรูไม่เบา มีบอกว่าได้การสนับสนุนจากสถาบันการแปลวรรณกรรมเกาหลีด้วย

--- MAJOR SPOILER ALERT ---

เรื่องเกิดในโชซอนสมัย พระเจ้าซอนโจ ขุนนางแบ่งฝ่ายเป็นซออิน (ตะวันตก) และทงอิน (ตะวันออก) บัณฑิต ชองยอริบ ได้สอบเข้ารับราชการ ย้ายข้างไปอยู่กับฝ่ายทงอินและรับราชการจนเป็นถึงเสนาบดี เมื่อชองยอริบถูกบีบให้ลาออก จึงก่อตั้งขบวนการแทดงกเยเพื่อปฏิวัติ แต่ถูกลูกศิษย์ พยอนซุงบก หักหลังโดยนำข่าวไปบอกกับทางซออินที่จัดการกวาดล้างเรียบ งานนี้แกนนำสำคัญคือ ซงอิกพิล ที่โดนทงอินฟ้องจนถูกลดตำแหน่งเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านอักษร

ปลายปี 1589 ชองยอริบถูกสังหาร พรรคพวกและครอบครัวตายหมด เรื่องยังลามไปถึงคนที่ไม่เกี่ยวข้องแต่ถูกสงสัยหรือใส่ร้าย เช่น คิมฮโยอิก เพื่อนร่วมสำนักที่ถูกฆ่าทั้งบ้าน มีแต่ลูกชายวัยสิบสอง คิมจองอู ที่หนีรอดได้จากการช่วยเหลือของ ชีฮัมดู ที่เป็นนักรบมือหนึ่งของแทดงกเย ชีฮัมดูรับคิมจองอูเป็นศิษย์ พาหนีไปหมู่บ้านในป่าเขาที่ตั้งโดยชาวบ้านที่หนีการกดขี่โดยยอมไปเสี่ยงกับโจร

สุดท้ายก็ยังไม่พ้นแถมยังทำให้หมู่บ้านโดนล้าง ที่รอดชีวิตมีเพียงคิมจองอูและ ยอนฮวา เด็กหญิงอายุเท่ากันที่กระโดดหนีลงน้ำจากหน้าผา ทำให้ยอนฮวาเสียความทรงจำ หลังการระเหเร่ร่อน ยอนฮวาถูกพยอนซุงบกจับตัวได้และเลี้ยงไว้เผื่อเป็นตัวประกัน ส่วนคิมจองอูได้เป็นศิษย์กึ่งลูกชายของ ชิบะตะ โฮะโกะโนะซุเกะ ซามูไรยอดนักดาบที่หนีมาโชซอนหลังนายรบแพ้ โทะโยโตะมิ ฮิเดะโยชิ

ในด้านราชสำนัก ฝ่ายทงอินทรุดหนัก ซออินเรืองอำนาจ ซอนบิ (บัณฑิตไร้ตำแหน่ง) ฮอคยุน ที่สนิทกับชองยอริบได้วางแผนทำลายผู้นำฝ่ายซออิน ทำให้ขั้วอำนาจแตกออกเป็นฝ่ายพุกอิน (เหนือ) และนัมอิน (ใต้) ที่ชนะและแตกเป็นโซพุกอิน (เหนือเล็ก) และ แทพุกอิน (เหนือใหญ่) ... หัวข้อที่ฮอคยุนใช้สร้างความแตกแยกคือการแต่งตั้งรัชทายาทที่กำลังเริ่มร้อนเพราะพระเจ้าซอนโจไม่มีโอรสกับมเหสี ส่วนโอรสจากพระสนมนั้น อิมแฮ องค์ใหญ่ที่ได้รับการยอมรับจากแผ่นดินหมิงนิสัยโหดเหี้ยมไร้ความยุติธรรมจนขุนนางไม่ยอมรับ พระราชาโปรดองค์ชายสี่ ชินซอง แต่โอรสที่ปราดเปรื่องที่สุดคือองค์ชายรอง ควางแฮ

หลังโชซอนปฏิเสธการเปิดเส้นทางไปตีจีน ญี่ปุ่นบุกเมื่อต้นปี 1592 และยึดเมืองหลวงฮันยางได้อย่างรวดเร็ว พระราชาลี้ภัยเอาตัวรอด ชาวบ้านไร้ศรัทธาจนเผาพระราชวังคยองบกจนราบ มีขุนนางที่ปลุกระดมชาวบ้านให้ก่อนกบฏและจับองค์ชายอิมแฮส่งให้ทหารญี่ปุ่น ยังดีคือองค์ชายควางแฮที่ถูกตั้งเป็นรัชทายาทโดยด่วนได้ตั้งมั่นระดมพลเตรียมสู้ระหว่างที่รอหมิงมาช่วย แต่กองทัพจีนก็สร้างความทุกข์ยากไม่แพ้ญี่ปุ่น ความหวังของชาวบ้านทั่วไปคือจอมโจรคุณธรรมโพกผ้าดำสองคนที่ออกสั่งสอนขุนนางกังฉิน ฆ่าทหารญี่ปุ่นและทิ้งกิ่งเหมยอันเป็นสัญลักษณ์ความกล้าหาญองอาจของเหล่าซอนบิ โดยเฉพาะเมื่อครั้งช่วยองค์ชายควางแฮที่ติดกับญี่ปุ่นจนองค์ชายประทานชื่อว่า อิลจีแม (กิ่งเหมยหนึ่งเดียว) ...

ในฐานะคนอ่านนิยายที่ไม่ได้ดูซีรีย์ ก็รู้สึกว่าเรื่องมันยืดๆ อย่างไรไม่ทราบ ครึ่งเล่มแรกส่วนใหญ่เป็นการชิงอำนาจในราชสำนักที่จบลงด้วยการฆ่าล้างบาง (ถ้าเน้นตรงนี้ทั้งหมด จขบ. น่าจะโดนมาก ^_^) เรื่องของจองอูออกมานิดเดียว ส่วนครึ่งเล่มหลังก็เป็นส่วนญี่ปุ่นบุก ช่วงนี้ถึงอิลจีแมจะออกมาน้อยก็เป็นจุดสำคัญ แต่จบลงอย่างห้วนๆ ไปหน่อย โดยมีการสรุปเรื่องต่อเป็นหัวข้อย่อยอีกยาว ที่ จขบ. รู้สึกสงสัยมากว่าทำไมไม่เขียนต่อล่ะ

สำหรับความรู้สึกแทบทั้งหมดที่ได้คือเรื่องความแตกแยกชิงดีชิงเด่นในราชสำนักและความทุกข์ยากของราษฎรที่ไม่ได้รับการสนใจ (แม้แต่พวกที่บอกว่าสนใจก็ยังรู้สึกว่าไม่จริงใจเท่าไหร่) การดำเนินเรื่องไม่ค่อยโดนใจนัก โดยเฉพาะบทบู๊ของอิลจีแมที่รู้สึกว่าถ้าเป็นความจริงน่าจะตายไปนานแล้ว (อะไรกัน สองคนวิ่งเข้าหาซึ่งหน้า ฝ่าห่ากระสุนดงดาบเป็นสิบ ซึ่งแบบนี้มีเยอะ โดยเฉพาะตอนช่วยยอนฮวาและฉากจบที่ฮอคยุนได้เป็นกุนซือขององค์ชายควางแฮและขอให้อิลจีแมไป) หรือไม่ก็สงสัยเรื่องการวางแผนรับมือที่ส่งดาบเข้าไปก่อน ถ้าพลาดพลั้งค่อยส่งปืนเข้าไปสู้ (แปลกดี เคยเห็นแต่ปืนก่อนทั้งนั้น) พูดง่ายๆ คือ จขบ. รู้สึกว่าบทบู๊แบบนี้ออกสไตล์พงศาวดารที่ไม่ถูกโฉลกในนิยายที่ไม่ใช่กำลังภายในน่ะค่ะ

สำนวนการแปลก็รู้สึกมีหลุดสำนวนสมัยใหม่มาบ้าง แต่ที่ทำให้สะดุดมากคือความฟุ้งซ่านระหว่างทาง อย่างตอนพระเจ้าซอนโจวางแผนจะลี้ภัยสงครามหนีข้ามไปอินโดจีน (?? นึกมาตลอดว่าหมายถึงระหว่างอินเดียและจีน) เรื่องความสามารถของโฮะโกะโนะซุเกะที่บอกว่าเป็นทั้งซามูไรและยอดนินจา (ที่ปกติเป็นคนละชนชั้นเลยนะ)

ตัวละครเยอะมาก ดีที่มีสรุปให้ในรูปสี่หน้าแรกให้พลิกมาดูได้ แต่ก็ยังรู้สึกว่าที่สรุปไว้ไม่ค่อยพอ อย่างไม่มีชื่อรองที่เรียกกันบ่อยกว่าชื่อจริงในบทสนทนา ยิ่ง จขบ. ไม่ค่อยชินชื่อเกาหลีเลยออกมึนเหมือนกัน สรุปสุดท้ายคืออ่านไปเรื่อยๆ ไม่ได้ประทับใจอะไรน่ะค่ะ

ที่มา
[1] Heo Soo-jeong (อมรรัตน์ ทิราพงษ์ แปล). อิลจีแม จอมโจรพลิกแผ่นดิน. สำนักพิมพ์เอโนเวล, 352 หน้า, 2553 (ต้นฉบับ 2008).

Create Date : 12 กันยายน 2556

Last Update : 30 มิถุนายน 2557 10:42:09 น.

2 comments

Counter : 1394 Pageviews.

ชอบเรื่องนี้ค่ะ ต้องหามาไว้ครอบครองซะแล้ว
ขอบคุณมากๆนะคะ

โดย: lovereason

วันที่: 13 กันยายน 2556 เวลา:0:24:47 น.

ชอบซีรียส์ชุดนี้มาก ดูไปไม่ต่ำกว่าห้ารอบแล้ว
แต่ไม่คิดอยากอ่านหนังสือค่ะ เกรงจะสับสนกับชื่อตัวละครอ่ะ

โดย: แม่ไก่

วันที่: 13 กันยายน 2556 เวลา:11:44:02 น.