Bloggang.com : jackfruit_k : มหากาพย์เทพมรณะ - มือสังหารโดยกำเนิด

มหากาพย์เทพมรณะ - มือสังหารโดยกำเนิด

เรื่อง มหากาพย์เทพมรณะ (SASIN)
โดย ซ็อลบง (Seol Bong) แปลโดย บุปผาหิมะ

ใช้เล่ม 5-8 ตอบ 2015 Bookish Bingo Challenge, เล่ม 9-11 ตอบเกมบิงโกพิชิตกองดอง #8 และ เล่ม 12 ตอบเกมบิงโกพิชิตกองดอง #9 นะคะ

--- MAJOR SPOILER ALERT ---

ยุทธภพภาคกลางชิงชังมือสังหารอย่างยิ่ง สำนักธรรมะทั้งแปดจะไล่ล่าคนร้ายและลงทัณฑ์ด้วยบทลงโทษสิบประการ คือ สำนักเส้าหลินจากเขาซุงซันควักนัยน์ตาขวา สำนักมูดังข้างซ้าย สำนักอามีและฮวาซันทำลายแก้วหู สำนักช็องซ็องกับชงนัมตัดแขน สำนักคงดงและช็อมชังตัดขา สำนักแฮนัมทำลายพลังฝีมือ พรรคกระยาจกทำลายจุดตันเถียน (ตรงนี้ขอละเอียดเพื่อเก็บรายชื่อสำนัก) โดยหากเจ้าสำนักกระทำผิดและยอมรับโทษโดยดีก็จะยอมให้คนในสำนักมีเวลาหนีล่วงหน้าสามวันก่อนไล่ฆ่าให้สิ้นซาก ถ้าบุตรของผู้ถูกไล่ล่าฝึกฝีมือก็ต้องโดนกำจัดเช่นกัน หากไม่ฝึกให้จับบวชที่เส้าหลิน (ทำเอาอยากถามว่าแน่ใจนะว่าเป็นพรรคธรรมะ?) มีเพียงสำนักคุนหลุนแห่งมณฑลช้องแฮที่ไม่เห็นด้วย ทำให้ผู้ถูกไล่ล่ามักพยายามหนีไปช้องแฮหรือออกนอกด่าน

หัวหน้าสำนักวิญญาณลี้ลับของเหล่ามือสังหาร เทพบุตรประหารฟ้า ไปฆ่า กระบี่เทพนพเก้า ในยอดยุทธ์สามคุณธรรม จากคำขอร้องของคู่รักเก่า ย็องย็อง ที่เป็นเมียน้อยของกระบี่เทพนพเก้า ทำให้โดนบทลงโทษสิบประการ โดยน้องร่วมสาบานลำดับที่หก คงชีจัง อยู่ดูแล อีกสี่คนรับเด็กที่มีแววเป็นศิษย์ ใช้เวลาหนึ่งวันสอนการใช้ของวิเศษแล้วพาหลบหนี จุดประสงค์หลักคือให้เด็กที่รอดตายเป็นผู้ติดตามของทายาทสำนักวิญญาณลี้ลับ โซโก หรือ อูวันกึม หลานย่าของย็องย็องกับสามีคนแรกที่อายุ 12 ปี

มือสังหารสวรรค์แย้มสรวล ที่เป็นน้องสองเลือกหัวโจกท์กลุ่มอันธพาลที่ข่มขืนฆ่าสตรี ยาอีกัน (11 ปี) ที่เลือกถุงบรรจุลูกเหล็กกลม, น้องสาม ฝ่ามือวานรเหินเวหา เลือก ช็อกซา ที่มีรังสีอำมหิตรุนแรงและใช้กำไลข้อมือทองเหลือง, น้องสี่ บัณฑิตหยก เลือก ซังซู หรือ โซยอึน (12 ปี) ธิดานางคณิกาที่ล้างแค้นแขกที่ฆ่ามารดา ให้ใช้ดาบเงิน, น้องห้านักฆ่าดรรชนีอสูร ซงย็อง มอบถุงมือไหมหิมะให้ ชงนีชู (10 ขวบ) ล้างแค้นให้พี่ชายที่ถูกคนของสำนักประตูสวรรค์มรณะที่เป็นกลุ่มมือสังหารได้สำเร็จอย่างถือว่ามีแววมากที่สุดจนเทพบุตรประหารฟ้าให้สืบทอดเคล็ดวิชาลับ

พรรคกระยาจกไล่ล่านักฆ่าดรรชนีอสูรที่ใช้เวลากว่าหกเดือนเดินทางกับอดีตภรรยา แพกึมฮยัง (หัวหน้าสาขาสำนักปัจฉิมทิวา) และชงนีชูไปได้ถึงอุนนัม ถือเป็นคนแรกที่หนีสำเร็จ ทั้งสามกลายเป็นครอบครัวที่อาศัยอยู่กับเผ่าฮงนีที่นำโดยสตรี คูแม็ก เริ่มจากเป็นที่หวาดกลัว แต่ได้รับการยอมรับเมื่อเกิดการสู้รบกับเผ่าอัมย็อนซึ่งหัวหน้าเผ่า โมจีนา ได้เรียนวิทยายุทธภาคกลางจากราชามารห้าพิษที่ถูกบทลงโทษสิบประการแบบถูกป้ายสีความผิด โมจีนามีความทะเยอทะยานในการปกครอง แต่ด้วยสังคมที่ไม่เอื้อทำให้ท้อแท้ จนได้เจอชงนีชูที่มีแววอย่างยิ่ง เลยมอบเวลาให้เตรียมตัวสองปีก่อน ซึ่งชงนีชูก็ไม่ทำให้ผิดหวัง ชนะพนันได้เป็นเจ้านายของโมจีนา หลังจากหลบซ่อนมาสิบปี ชงนีชูอายุ 22 ปี ก็ได้เวลากลับภาคกลางกันเสียที โดย ออริน สาวน้อยอดีตทายาทหัวหน้าเผ่าคูแม็กที่สละตำแหน่งตามมาด้วย

[02/07/14, 04/09/14]

การเคลื่อนไหวของสำนักวิญญาณลี้ลับนับจากนี้จะเป็นของเด็กที่ถูกพี่น้องสำนักวิญญาณลี้ลับทั้งสี่เป็นหลัก ในสี่คนมีเพียงชงนีชูที่ยอมสาบานต่อโซโก แต่ในการประลองกันบนเกาะร้างทั้งหมดก็ยอมติดตามและสนับสนุนโซโกให้เป็นมือสังหารคนแรกที่เป็นยอดฝีมืออันดับหนึ่งของแผ่นดินในเบื้องต้น (จุดที่น่าสนใจในกำลังภายในเกาหลีคือฝ่ายหญิงดูจะอายุเฉลี่ยสูงกว่านิยายจีนนะ ^_^) ยุทธจักรตอนนี้สำนักประตูสวรรค์มรณะเป็นกลุ่มมือสังหารอันดับหนึ่ง โซโกจึงให้ทั้งสี่คนแยกย้ายกันตั้งสำนักขึ้นมาคนละแห่ง โดยอาศัยทรัพย์สินลับของสำนักวิญญาณลี้ลับที่มี ผู้เฒ่าช็อน ดูแล แต่มีเพียงชงนีชูคนเดียวที่ปฏิบัติงานได้อย่างยอดเยี่ยม แถมได้หัวหน้าสาขาสำนักปัจฉิมทิวา พย็องนีกุน ที่ดูแลสำนักคณิกามาหลงรักทั้งที่อายุมากกว่ามาก

ในขั้นต่อไป โซโกตั้งจุดบัญชาการสำนักวิญญาณลี้ลับที่สำนักแพทย์สวรรค์บันดาลในป่าลึกโดยมีสำนักแสงจันทราบังหน้า ส่วนชงนีชูเปิดสำนักรับจ้างสังหารพิฆาตฟ้าที่มณฑลฮานัม มีพย็องนีกุนเป็นผู้ตรวจการ การเปิดตัวอย่างเอิกเกริกทำให้เป็นที่จับตามอง เมื่อสำนักช็องนิมแห่งนักยังลงมือจริงเลยโดนล้างแค้นเสียราบ พรรคกระยาจกส่งผู้อาวุโสมาสังเกตการณ์ เจ้าอาวาสวัดเส้าหลิน ฮเยกง ส่งจดหมายเชิญตัวไปพบ เมื่อสำนักพิฆาตฟ้าช่วยชีวิตเจ้าสำนักประตูสวรรค์มรณะที่โดนลูกน้องปฏิวัติ และช่วยอดีตเจ้าสำนักปัจฉิมทิวา อุมุนกิล คืนสู่ตำแหน่ง ก็แสดงให้เห็นว่ามีกำลังโดดเด่น สำนักธรรมะจึงหาเรื่องที่ศิษย์ยอดยุทธ์ไตรศาสตรา ชองอุนฮู ในยอดยุทธ์สามคุณธรรม ถูกฆ่าตายลงมือกำจัด งานนี้นำโดยสำนักคงดงและสำนักประตูสวรรค์มรณะ ซึ่งชงนีชูก็จัดการสลายสำนัก เสียมือสังหารไปบ้าง แต่ส่วนใหญ่แสร้งตาย (แต่พวกสำนักใหญ่ก็รู้นะ) สำนักคงดงสูญเสียหนัก สำนักประตูสวรรค์มรณะถูกสำนักแสงจันทราล้มล้างและขึ้นมาแทนที่

ชงนีชูไปตั้งหลักที่เกาะกว่าหนึ่งปีก่อนจะกลับภาคกลางอีกครั้ง เริ่มโดยการช่วย จอมมารเงาโลหิต จากบทลงโทษสิบประการ จัดการสายสำนักเส้าหลิน และฆ่ายอดยุทธ์ไตรศาสตรา สำนักแสงจันทราที่กลายเป็นฝ่ายทำงานสกปรกให้สำนักธรรมะก็ถูกให้มาจัดการ ยาอีกันในฐานะ ฮย็อนมูกิล ของสำนักคุนหลุนก็ทรยศกลางอากาศ แต่รอดได้เพราะชงนีชูมาช่วย สองสำนัก แต่ยาอีกันก็จะให้ล้มไปในคราเดียวด้วยการทำลายขุมดำลังลับคือสมบัติที่ผู้เฒ่าช็อนและยี่สิบแปดองครักษ์

[29/09/14, 29/10/14, 09/01/15, 12/01/15, 05/02/15]

สำนักพิฆาตฟ้าปักหลักล่อที่หุบเขาพัลบูได้สำเร็จ ฝ่ายธรรมะพยายามบุกแต่ไม่สำเร็จ วัดเส้าหลินสูญเสียถึงขนาดประกาศปิดสำนักสามปี เมื่อสำนักพิฆาตฟ้าและแสงจันทราเริ่มแสดงอำนาจ แปดพรรคฝ่ายธรรมะก็สร้างมือสังหารของตนเอง เรียกว่าอาคันตุกะพิรุณ โดยให้ศิษย์ฝีมือดีเก้าสิบคนตัดขาดสำนักไปฝึกวิชาของสำนักสิ้นอาดูร (ก่อนฆ่าล้างพรรคปิดปาก) ส่วนพวกมรรคาสวรรค์ที่เป็นกลุ่มธรรมะหัวรุนแรงที่มีฐานบนเกาะแม่ลูกกลางแม่น้ำฮวังฮา (ฮวงโห) ก็สร้างอาคันตุกะสวรรค์โดยให้ฝึกวิชาต้องห้ามของพรรคกระยาจกคือลมปราณเก้าวิสุทธิ์ที่ใช้สัตว์พิษ มีที่สำเร็จเพียงเจ็ดคน โดยอันดับหนึ่งคือ แพ็กช็อนอึย แต่ความสำเร็จสูงส่งจนทลายสมดุลของอำนาจ เข้ายึดอำนาจ ออกกำจัดทั้งคนที่ไม่เห็นด้วยและศัตรู กลายเป็นกลียุคแห่งยุทธภพ ...

ธรรมะสูงหนึ่งคืบ อธรรมสูงหนึ่งศอก แต่นั่นเป็นเพียงการแยกแยะวุ่นวายของมนุษยโลก เรื่องราวในโลกยากจำแนกผิดถูก ชนะแล้วเป็นไร แพ้แล้วเป็นไร รุ่งเรืองแล้วเป็นไร เสื่อมโทรมแล้วเป็นไร ของเพียงเรารู้แน่แก่ใจ ทุกประการล้วนไม่ต้องจำนรรจา

ในคำนำเล่มแรกบอกว่าเรื่องนี้เป็นนิยายกำลังภายในเกาหลีที่ได้รับการยกย่องจากนักอ่านให้เป็น 1 ใน 10 นวนิยายกำลังภายในที่ต้องอ่านก่อนตาย (ส่วน จขบ. ไม่เชื่อจนกว่าพิสูจน์) เท่าที่อ่านมาก็ใช้ได้เลยล่ะค่ะ โดยเฉพาะเมื่อมีเรื่องการบริหารและภาวะความเป็นผู้นำ (ถึงจะอ่านแล้วสำนวนสมัยใหม่ก็ตาม 555) ในบางจุดแปลกดี อ่านจับใจความง่าย อัตราส่วนระหว่างน้ำและเนื้ออยู่ในเกณฑ์กำลังดี การจบเรื่องไร้ปมค้างคาใจ ส่วนสำนวนแปลก็ยังยึดมั่นในสำเนียงเกาหลี แต่ไหงยกเว้นสำนักเส้าหลิน (โซริมซา) กับจุดตันเถียนที่ใช้แบบจีน? และมีที่ใช้คำไม่สม่ำเสมออยู่บ่อยครั้ง ซึ่งในภาพรวม จขบ. ว่าเป็นนิยายกำลังภายในที่สนุก แต่ออกจะแหวกขนบอยู่นะ ^_^

[09/03/15, 01/06/15, 25/06/15, 04/07/15, 03/08/15]

ที่มา
[1] ซ็อลบง (บุปผาหิมะ แปล). มหากาพย์เทพมรณะ. 12 เล่มจบ, สยามอินเตอร์บุ๊คส์, 240 + 208 + 224 + 240 + 232 + 224 + 224 + 224 + 224 + 224 + 208 + 216 หน้า, 2557-2558 (ต้นฉบับ 2002).

Create Date : 02 กรกฎาคม 2557

Last Update : 21 สิงหาคม 2558 21:16:16 น.

9 comments

Counter : 22233 Pageviews.

ยังไม่เคยอ่านงานกำลังภายในของเกาหลีเลยค่ะ
ไม่รู้ว่าเหมือนหรือต่างจากจีนแค่ไหน

โดย: Serverlus

วันที่: 4 กรกฎาคม 2557 เวลา:21:20:33 น.

อ่านมาก็สนุกใช้ได้ ในบางจุดแปลกดี แต่ยังไม่ได้รู้สึกประทับใจเป็นพิเศษ

"เหมือนกัน" แต่ถ้าเล่มสองออก ก็คงซื้ออะนะ เพราะอย่างน้อยมุขก็ไม่ซ้ำเรื่องอื่น

โดย: ผ่านมา IP: 223.206.203.168 วันที่: 7 กรกฎาคม 2557 เวลา:20:39:42 น.

คุณ Serverlus > รู้สึกว่าของเกาหลีแตกต่างกับจีนนะคะ ถ้าไม่นับเรื่องชื่อ เหมือนมีปรัชญาะการดำเนินเรื่องที่แตกต่างกันอยู่บ้าง ที่เห็นแตกต่างชัดก็เรื่องแก๊กน่ะค่ะ

โดย: jackfruit_k

วันที่: 7 กรกฎาคม 2557 เวลา:22:19:03 น.

ลองอ่าน ราชันย์มารสะท้านปฐพี ดูจิคราบ สนุกมาก

โดย: ราชันมาร์ IP: 49.48.241.107 วันที่: 17 พฤศจิกายน 2557 เวลา:23:36:53 น.

^ อ่านแล้วค่ะ

โดย: jackfruit_k

วันที่: 19 พฤศจิกายน 2557 เวลา:0:25:50 น.

เคยอ่านนิยายกำลังภายใน(เรื่องแปล)มาหลายเรื่องมากๆทั้งของน.นพรัตน์,ว ณ เมืองลุงและอื่นๆ แต่มาประทับใจนิยายกำลังภายในเกาหลีหลายเรื่อง ด้วยลีลาการเขียนที่กระชับ เนื้อเรื่องชวนติดตาม โดยเฉพาะเรื่องมหากาพย์เทพมรณะนี้ การันตีได้เลยว่าอ่านสนุกชวนตื่นเต้นตลอดเรื่องดำเนินเรื่องกระชับสำนวนแปลดีมาก ขณะนี้หากเทียบนิยายกำลังภายในของจีนกับเกาหลี เริ่มมีมาตรฐานใกล้เคียงกันแล้ว ของจีนออกมานานมากเรื่องหลายเรื่องเนื้อหาชวนขว้างทิ้งเนิบนาบมีแนวอีโรติกมากเกิน รับรองได้ว่ามหากาพย์เทพมรณะสนุกสูสีพยัคฆราชซ่อนเล็บทีเดียวแต่มีฉากการต่อสู้มากกว่าสนุกครับท่าน

โดย: ดร.กำลังภายใน IP: 118.172.100.236 วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2558 เวลา:15:33:55 น.

เกาหลีเท่าที่อ่านมา

-ประกาศิตจอมราชันย์ แรกๆสนุก พระเอกออกแนวดาคๆ หน่อย กลางเรื่องเริ่มอึดอัด ยิ่งพอตัวเอกกลายเป็นพระเอกสีขาว ความสนุกหมดทันที

-จอมโจรจอมราชัน เป็นเรื่องที่คิดว่าสนุกที่สุด วรยุทของตัวเอกแปลกใหม่มาก

-เกาทัณฑ์สะท้านภพ สนุก สะใจ แต่จบค้างคา

-ราชันย์มารสะท้านปฐพี สนุกมาก เนื้อเรื่องไม่อึดอัด ไม่มีหงุดหงิด จบได้ดีที่สุด เสียอย่างเดียวฉากต่อสู้มีแต่ เปรี้ยง ๆๆ
แค่นั้นศัตรู ตายหมด ถือว่าเป็นเรื่องที่ทำฉากต่อสู้ได้แย่มาก -*-

-มหากาพย์เทพมรณะ อ่านไป8เล่ม ตัวเอกเทพดี แต่เนื้อเรื่องเหมือนจะยืดไป 8เล่มไปไม่ถึงไหน ตัวดีๆ ตายหมด ตัวร้าย สุขสบาย ไล่ปล้ำสาวไปทั่ว

โดย: เท้าปุย IP: 1.10.218.14 วันที่: 18 มีนาคม 2558 เวลา:5:13:40 น.

สนุกดีครับ กำลังรอเล่ม 10 หายเงียบไปเลย

โดย: นักอ่าน IP: 1.1.226.69 วันที่: 14 เมษายน 2558 เวลา:13:29:40 น.

ชอบ จอมโจรจอมราชันย์นะสนุกมากการดำเนินเรื่องเร้าใจมากอ่ะ
ส่วนประกาศิตจอมราชันย์สะท้อนให้เห็นถึงกรรมต่าง ๆ ที่ทำมาในเล่ม 7 พระเอกจะสีขาวอะ
เกาทัณฑ์สะท้านภพ สนุก สะใจ แต่จบแบบค้างคาเหหมือนที่คุณ เท้าปุย บอก ราชันย์มารสะท้านปฐพี พระเอกโหดมาก แค่คิดจะฆ่าใคร เปริ้ยง เดียวไม่ต้องมีดาบหรือกระบี่ แค่ส่งสายตาก็ตายล่ะ เทพมารสยบปฐพี นี่ ผมให้รองลงมาจากจอมโจรจอมราชันย์เลยล่ะ สนุกมาก

ส่วนมหากาพย์เทพมรณะนี่ความส่วนเหนือกว่าประกาศิตจอมราชันย์ ครึ่งหนึ่งนะเพราะเรื่องมันยังช้า ๆ อยู่นะครับ สุดท้ายเรื่องจอมกระบี่เทพสังหาร ความมันส์นี่เท่ากับจอมโจรจอมราชันเลย

โดย: ไอย๊ะ IP: 1.4.225.56 วันที่: 15 เมษายน 2558 เวลา:17:44:07 น.