สักกี่ฟ้ากี่เขาที่เราห่าง สักกี่ทางทอดยาวให้ร้าวไหว สักกี่น้ำทอดกว้างให้ห่างไกล สักกี่ไมล์ทอดถอนให้รอนราน สักกี่คืนจะคืนกลับจะรับขวัญ สักกี่วันหวั่นไหวจะคลายหวาน สักกี่ท้อกี่หมองต้องทนทาน อีกสักกี่ราตรีกาลต้องเดียวดาย กี่เม้นมากมายเท่าไหร่หนอจะพออ่าน กี่คำหวานกี่โทรถึงจะซึ้งไหว กี่ความฝันกันหนอจะพอใจ สักกี่ใจจะพอซึ้งคิดถึง...เสมอนะ
ซอมม์ คิดถึง น๊า
ดูแลสุขภาพ ให้สุขสบายกาย-ใจ นะคะ
ภาระกิจผีเสื้อสีน้ำเงิน....เอาอีกแล้ว ตาโจ รบกวนเพื่อนๆ อีกแล้ว..ยังคงไร้มารยาทเหมือนเดิมหลุดจากประชุมผู้บริหาร2วันที่แทบตีกันตาย มาได้แทนที่จะตอบข้อความที่เพื่อนๆฝากไว้ดันมา มาขอความช่วยเหลืออีกแล้ว ละอายจิงๆ..โปรดอภัยในความไร้มารยาท น้องเจ้ ของเราหัวใจดวงน้อยๆ ที่ต้องการพลังชีวิต"เธอคือ คนที่ทำให้ฉันยิ้มได้เสมอ เมื่อนึกถึง ...ผีเสื้อสีน้ำเงิน"
คิดถุงๆๆๆๆๆๆๆไปเจอตัวนี้ที่แฟชั่นไอซ์แลนด์เลย จิก มาฝาก อิๆๆๆๆๆตัวตั้งหลายพันเลยมะจื้อโจจัง
กะจะตั้งชมรมเบาหวานออน์ไลน์ อิๆๆๆสรุปทั้งชมรมมีผมเป็นประธานเป็นสมาชิกและเป็งภารโรงคนเดียว ก๊ากๆๆๆๆๆเริ่มไปออกกำลังแย้วไปเดินที่สวนสาธารณะแต่กำลังจะเปลี่ยนไปสวนหลวง อิๆๆๆๆแล้วจะมารายงานผลค้าบน้ำตาลล่าสุด 170 ปกติต้อง 130แต่ก็เคยเห็นบางคนตัวนิดเดียวน้ำตาล 600 จ๊ากกิงยาอยู่ต้องลดพุงด่วน งะขอบคุงทุกพลังที่ส่งมาสู้ๆ
ซื้อหนมมาฝากบ้าง
เสียงเค้าว่ากันพรรณนั้น จ๊ะ