Episode Finale น้ำท่วม ขี้หมูไหล คนน่ารัก เกี่ยวไหมเนี่ย

เอาล่ะมาถึง มหากาพย์ภาคสุดท้าย ของ ปรากฏการณ์น้ำท่วมโลกกันเสียที
หลังจากที่ลากยาวเรียก Rating มาได้ สี่งวดเต็มๆ (หลังๆ Rating เริ่มตก อิอิ)
พอดีมี Issue พิเศษมาสอดแทรกซะก่อน นั่นคือ Episode Dinner อันแสนจะหวานชื่น (ทานแห้วลอยแก้ว)

สำหรับตอนนี้ ขอตั้งหลักเล่าเรื่อง Serious แล้วนะครับ
หลังจากผมย้ายเข้าที่พักแห่งแรก (House of Fleas) ในวันที่ 21 June
ผมก็ติดต่อ บริษัท Internet ชื่อ Time Warner (มาอีกและ น้ำท่วมทีไรเกริ่นเรื่อง Net ทู๊กที)
ซึ่งเขาจะมา ติดตั้ง ให้ในวันพฤหัส ที่ 29 June
ก่อนหน้านั้นผมไปอาศัยเล่น Net ที่ Binghamton University (SUNY) โดยนั่งรถเมล์ไป เที่ยวละเหรียญ
ที่นี่รถเมล์ตรงเวลาดีมากครับ ไม่ขาดไม่เกิน 5นาที เท่าที่สังเกต
และเห็นได้ชัดว่า รถออกแบบมาเพื่อให้คนพิการสามารถใช้บริการได้อย่างสะดวกสบาย
ดูแล้วคนพิการที่นี่ มีกำลังใจดีมากเลยครับ ร่าเริง ได้รับเกียรติ และไมตรีจากทุกๆคนรอบข้าง
เป็นตัวอย่างที่น่าชื่นชม ทีเดียว และหน้ารถที่มีคานเหล็กไว้ใส่รถจักรยาน ถ้าใคร เอาจักรยานมาด้วย

อือม์ ตอนขึ้นครั้งแรก ขึ้นได้ แต่ลงไม่ได้ หาออดไม่เจอ (ก็ไม่คิดว่ามันจะไม่มีนี่หว่า)
เห็นจู่ๆ เวลามีคนจะลง ก็มีไฟขึ้นที่หน้าคนขับว่า “Stop request” อ๊ะ มันมาได้ยังไงกัน
มองไปทุกเสาในรถก็ไม่เห็น ออด หรือกริ่งใดๆ ใกล้ป้ายลงแล้วสิ เอาไงดีฟะ
แล้วรถก็เลยป้ายที่เราจะลง แงๆ ทำไงดี
เดชะบุญ มีคุณป้าจะลงป้ายถัดไป ก็เลยเพิ่งเห็นว่ามันมีเชือก ขึงพาดจากหลังรถมาด้านหน้ารถ
นึกภาพบ้านเราที่มีสายสิญจน์ ล้อมบ้านได้ไหมครับ ประมาณนั้น
เวลาลง เขาก็ เอามือ ดึงสายอันนี้ล่ะ ไฟก็จะขึ้นให้คนขับทราบ
แหม ลงหลังไปแล้วป้ายนึง ก็ โอเคน่ะ ได้เดินชมวิว

แต่ช่วงก่อนหน้านั้น ตั้งแต่ วันอังคารที่ 27แล้วครับ ผมอยู่บ้านได้ยินเสียง รถหวอ เป็นระยะๆ ตลอด
ทั้งกลางวันและกลางคืน ผมก็นึก ตำรวจที่นี่ท่าจะว่างจัด เอะๆ ก็เปิดหวอ ทำตัวเป็น หน่วยกู้ภัยบ้านเราไปได้
ด้วยความที่เพิ่งย้ายเข้า ไม่มี โทรทัศน์ วิทยุ หรือ สื่อใดๆเลย อยู่กับความเงียบ
เลยยิ่งทำให้ผมหดหู่ เอามือถือมาจากไทย แต่ไม่กล้าโทร ไม่กล้ารับ (ผมใช้ AIS) เพราะแพง
แต่ที่เอามาเพราะ ผมสามารถรับ Short Message ได้ฟรี คนส่งจากไทยก็ส่งราคาปกติ
แต่ถ้าผมส่ง SMS จะครั้งละ 10 บาท ก็พอไหว ดีกว่าไม่มีอะไรติดต่อได้เลย
แล้วก็ไปเปิด Promotion ชื่อ Real ไว้ คือ ไม่โทรเลยก็ไม่ต้องจ่าย ไม่มีรายเดือนใดๆ ก็เลยโอเค

และด้วยความที่อยู่ในกะลา ทำให้ไม่รู้เรื่องอะไรเลย
และมัวแต่จัดของด้วย ปรับตัวด้วย ช่วงนั้นเลยไม่ได้เข้ามหาลัย (ยังปิดเทอม ไม่ค่อยมีคน)
อย่างมากก็เดินไป Super market ซื้อของกิน
พอวันที่ 29 June ที่เขาจะมาติดตั้ง Net นัดเวลาบ่ายสอง
ผมก็รอใจจดใจจ่อ เอ๊ะ ทำไมไม่มาซักที จนสี่โมงเย็น เลยโทรไปตาม
ไม่มีคนรับสาย โมโหมาก แต่จะโทรไป ถ้าเขารับสายขึ้นมา จะด่าอะไรได้วะเนี่ย
นอกจากพวก Vocabulary ที่อาจารย์ Smartupid สอนไว้ในหนังสือของท่าน
อยากรู้มีคำไรบ้าง ก็เช่น ไอ้รูก้น(Asshole) อุนจิ(Shit) น้องหมาเพศเมีย(Bitch) และอีกหลายคำ
แหะๆ จำได้ดีเลยแหละ แต่คงไม่ดีแน่ อิอิ สำหรับคราวนี้
เอ่อ ขอแนะนำเด็กๆ ด้วยความเห็นส่วนตัวนะครับ คือถ้ายังไม่ปีกล้าขาแข็ง แรกๆมานี่พยายามอย่าอุทานด้วยคำเหล่านี้
กลัวเดี๋ยวจะมีปัญหา ซะเปล่าๆ และดูไม่น่ารักเท่าไร
ผมเองพยายามจำ แต่คำว่า Oh! My Goodness เวลาตกใจแล้วอุทาน มันน่ารักดี (สมหน้าตา)

เรื่อง Net ต่อดีกว่า ก็ รอเช้าวันศุกร์ โทรไป ก็ไม่รับอีก เอ๊ะ บริษัทนี้มันปิด กิจการเหรอวะ
เพราะที่โทรก็วันทำงาน เวลาทำงาน ชัก งง
ไปเล่น Net ที่มหาลัยแล้วกัน เดินไปรอรถเมล์ ปกติก็ต้องมาทุก 30นาที
ไปนั่งรอ เอ๊ะ รถทำไมเกินเวลาไป 45นาทีแล้ว
แล้วปกติ Zone ที่ผมอยู่มันเป็น Residence สงบ ไม่ค่อยมีรถเท่าไร

แต่วันนี้ ตอนรอรถ เห็น รถติดเป็นแถวยาวพรืด แต่ละคัน ขนข้าวขนของกัน เต็มรถ
ลูกเด็กเล็กแดงเต็มไปหมด เอ๊ะชักยังไง
ใจก็นึก อ๋อสงสัยวันหยุดราชการแหงเลยว่ะ เลยหอบลูกหอบเต้า ไปCamping
มิน่า เจ้า Time Warner ไม่ยอมทำงาน โทรไปเลยไม่รับสาย
แต่ทำไมคนเขาพร้อมใจไปถนนเส้นเดียวกันหมดเลยนะ
รถติดมากอีกต่างหาก
ที่สำคัญ รถเมล์ไม่มีแม้แต่คันเดียว ไม่ใช่แค่ขาเข้ามหาลัย
ขอออกมหาลัยที่ควรจะวิ่ง ก็ไม่มีเลย
เอ๊ะยังๆ แล้วนะ รอต่อไป ได้ชั่วโมงครึ่ง
เห็น Helicopter บินผ่านระดับต่ำๆ และ เห็น หวอวิ่งกัน ทั้ง กาชาด ตำรวจ รถพยาบาล
อือม์ ท่าจะไม่ดีแล้วสิ เห็น มีเจ้แว่น (ฝรั่งใส่แว่นอ่ะ)เดินมากับลูกสาว เลยถามไปว่าเกิดไรขึ้น
เจ้บอกหน้าตาตื่นว่า Flooding!! และสะพานจมน้ำ ใช้งานไม่ได้
ผมก็นึก ตายล่ะ แม่น้ำ Susquhanna (เป็นแม่น้ำใหญ่มาก) มันอยู่ห่างเราแค่ Block เดียว ทำไงดีๆๆๆ พระเจ้าาา

หึๆ ด้วยความเป็น ไทยมุงโดยสายเลือด (แบบว่าที่เมืองไทย แถวบ้านผม ถ้ามีเสียงโครม รถชน ไม่ต้องมองหา หม่อมแม่ผมเลยนะ
เพราะ ท่านจะไปถึงที่เกิดเหตุก่อนตำรวจทุกครั้ง พอกลับมาก็บ่นอย่างอารมณ์เสียว่า ชนนิดเดียว นั่นล่ะ แม่หนูล่ะ)
ผมเดินตรงดิ่งไปเลยครับ ที่สะพานที่ เจ้แว่นบอก โห แม่น้ำเดิมอยู่ต่ำกว่า สะพาน ประมาณ สี่ ห้าเมตร
ขอโทษครับ ตอนนี้สะพาน จมน้ำอยู่ แปลว่าระดับน้ำ ขึ้นสูงมากๆ
ไม่ได้การ! ต้องเดินไปดูให้ใกล้กว่านี้ อิอิ
โห!!! ริมแม่น้ำมี ตลิ่งสูงเมตรกว่ากั้นไว้ น้ำปริ่มรอจะทำลักเข้ามาได้ทุกเมื่อ
แบบในรูปนี้ครับ ||--------------- ระดับน้ำ
ถนน_________||

และน้ำสีแดงโคลน ไหลเชี่ยวมาก มี ทั้งหลังคาบ้าน ถัง เก้าอี้ ไหลมาปะปนกันเต็มไปหมด
มีน้ำไหลเข้ามาตามรอยแยกของกำแพง บ้านเรือนแถวนั้นเงียบฉี่
คนอพยพกันไปหมดแล้ว มิน่า สองสามวันนี้ ไม่มีเด็กมาวิ่งเล่นแถวที่พักเราเลย
ทหารมาถึงพอดี เริ่มตรึงกำลัง ช่วยอพยพผู้คน และกัน พวก ฝรั่งมุงออกจาก สะพานดังกล่าว

ฮ่าๆ ผมทำใจกล้าเดินไปเลียบกำแพง แล้วก็ ถ่ายรูปครับ ยิ้มชูสองนิ้วข้างกำแพงนั่นล่ะ
แหมเหตุการณ์ น่ากลัวระดับนี้ พลาดได้ไง
แล้วก็ เผ่นกลับบ้านทันที ไปตั้งหลัก เอาไงดีฟะ
โทรหาที่บ้าน พี่บอกให้ไปซื้อ TV ด่วน จะได้รู้ข่าว ฮ่วย จะไปซื้อที่ไหน รถบัสก็ไม่วิ่ง
ที่ Supermarket ก็ขายแต่อาหาร ของใช้
เอาน่ะลองไปดูหน่อย ก็เลยไป Supermarket Giant
พอดีมี Cvs (ร้านขายของแบบ Wartsons บ้านเรา) เห็นมี TV ขาวดำจิ๋ว ขาย 25 USD
แถมฟังวิทยุได้ เลยคว้ามาก่อน แล้วก็จะไปซื้อของกิน ตุนซักหน่อย
โหย หมดเรียบบบบบ พวกของสด หมูไก่ อะไรทั้งหลาย ที่สำคัญ
น้ำดื่ม เกลี้ยงแผงเลยครับ เอาล่ะสิ ทำไงดีฟะ
เลยซื้อเหยือกกรองน้ำมาใช้แทน

เพราะผมเดาว่า เหตุการณ์แบบนี้ น้ำประปาน่าจะมีปัญหาแน่นอน
เพราะก่อนหน้าจะมีเรื่อง เคยกินน้ำประปา โหยท้องอืดเลย
เคยถาม Advisor แสนดีของผมว่า จำเป็นต้องซื้อที่กรองน้ำไหม
ท่านบอกว่า ไม่ต๊องงงงงงงงงงงงงง น้ำที่นี่คุณภาพดีระดับสากล
กินจากก๊อก(Tap water) ได้เล้ยยยย
อืมม์ ไม่รู้ไงนะ ผมเลยถามต่อไปว่า
แล้ว Advisor กินน้ำจากก๊อกรึเปล่า
ท่านก็อ้อมๆ แอ้มๆว่า ที่บ้านก็ติดเครื่องกรองน้ำเหมือนกัน
เป็นไงล่ะน่ารักไหม Advisor เรา

พอกลับบ้าน เปิด TV โหย น้ำท่วมครั้งนี้เป็นครั้งประวัติศาจร์รอบร้อยปีของ Broome County
ถนน High wayขาดเป็นหลุมลึกขนาด รถสิบล้อตกลงไป สองคัน คนขับตายคาที่
มีคนสูญหาย และบาดเจ็บมากมาย
บ้านหลายหลังจมอยู่ใต้น้ำ มิดหลังคา
ที่สำคัญมันท่วมมาตั้งแต่วัน อังคารที่ 27 Oh! MY Goodness (มารู้เรื่องวันที่ 29) เราทำบ้าไรอยู่วะเนี่ยยยยย!!!
ชาวบ้าน อพยพ ไปอยู่ Union Hall ของ Binghamton University กันเรียบร้อยแล้ว
กาชาดไปตั้งจุดช่วยเหลืออยู่ที่นั่น
และประกาศ State Emergency ร้านค้าปิดเรียบบบ
อือม์ ในภาพข่าวก็ไปถ่าย สะพานเจ้ากรรมที่ผมเพิ่งไปมาสักครู่
แถมออกข่าว ด่า พวกไม่รู้เรื่องรู้ราว น้ำจะท่วมตาย ยังไปเดินชมวิวกันอยู่ได้
ฮ่าๆๆๆ ตูนี่แหละ ไปถ่ายรูปซะด้วย แหะๆ ก็ไม่รู้นี่หว่า

แล้วก็ไปสัมภาษณ์ คุณยาย แกร้องห่มร้องไห้ ว่าแกหมดแล้ว ไม่เหลืออะไรแล้ว
แกบอก ตั้งแต่เกิดมา บ้านแกไม่เคยน้ำท่วมเลย

อือม์ ฝรั่งแถวนี้คงไม่เคยเจอ น้ำท่วมจริงๆครับ
เพราะเห็นภาพข่าว คุณลุงกับคุณป้า กำลังหนีน้ำออกจากบ้าน
โดยทั้งคู่ เอาของชิ้นนึงออกมาด้วย
ทายซิครับว่าอะไร

หีบสมบัติ
ไม่ช่าย
.
.
โฉนด เอกสาร เงินสด
ไม่ช่าย
.
.
เครื่องลายคราม หรือ ของมีค่า
ก็ยังไม่ช่ายย
.
.
ทั้งสองคนขนเก้าอี้ครับ เก้าอี้โซฟานี่ล่ะครับ
แกคงอลม่าน ไม่รู้จะเอาอะไรออกมาก่อนเป็นอย่างแรก
สองคนเลยช่วยกันขน เก้าอี้โซฟา โดยช่วยกัน เอาออกมาได้เพียงตัวเดียว
อือม์ สงสารเขานะครับ เขาคงตกใจกันน่ะ

ถ้าเป็นผม คงคว้า เงินสด Notebook, Passport, มาม่า และ รูปน้องอั้ม (พัชราภา) ออกมาด้วย
ไม่ได้หรอกให้น้องอั้มจมน้ำได้ไง ผมไม่ยอมมมม

ที่ผมอยู่รอดปลอดภัยมาได้ เพราะ บ้านที่อยู่มันอยู่ ใกล้ตีนเขาครับ สูงกว่าชาวบ้าน
ใจหายเหมือนกัน
แล้วคิดดู เพิ่งมาเหยียบที่นี่ ได้ไม่ถึงอาทิตย์
มาเจออะไรที่ชาวบ้านชาวช่องเขาไม่เคยเจอเนี่ย

บ้าน Advisorคนเก่งของผมเจอลูกหลง ห้องใต้ดินท่วมมิดเลย
ส่วน รถบัสที่นั่งรอชั่วโมงกว่า ก็ปิดทำการไม่มีกำหนด
ฮ่าๆๆ อดไปไหนทั้งสิ้น เฮ้อ ชีวิต

คิดไปคิดมา เราเป็นตัวไรวะเนี่ย มาปุ๊บน้ำท่วมปั๊บ
แถมท่วมแบบ วินาศสันตะโล ซะด้วย แงๆๆ
อย่ามาว่า หนูหนักแผ่นดินน๊าาา (คิดอยู่เหมือนกันอ่ะ)
(ตอนหลังก็มาเจอ Heat Wave แสนร้อนอีก เขาก็ว่านานๆ เจอที)

ตอนหลัง เจอ Advisor มีการมาแซวผมว่า
You know? you are so Lucky ที่ได้เจออะไรที่ไม่เคยมามีก่อน.
อือม์ นะ อะไรไม่เคยเกิดก็มาเกิดเอาตอนตูมาเนี่ยล่ะวะ
แล้วพอดีเล่าให้แกฟังเรื่อง Fleas ที่มันมาดูดเลือดผมทุกเช้า
แกก็แซวว่า สงสัยYou กลับไป คงบอก Your family ว่า
ที่ เมกา มีแต่ Fleas and Flooding.
ดูมุขแกดิ ขำดีไหมเนี่ย

เดี๋ยวคงต้องขอ พักยก ไปสักระยะนะครับ เขียนยิงเป็นชุดซะเพียบ
วัตถุดิบเริ่มหมด
อาจจะไปตะลุย New York City เก็บข้อมูล อือม์ ใครจะ มีจิต เมตตา
รับอุปการะเด็กบ้านนอก หน้าตา บ๊องแบ๊ว พาเยี่ยมชมความศิวิไล ก็ บอกนะครับ
จะยินดีมากๆ อิอิ เอาแค่ แนะนำ หรือพาทัวร์
และที่สำคัญ ขอแค่ส่งผมขึ้นรถ หมาเห่า(Grey Hound) ได้ก็พอครับ เอาแบบ Trip มาเช้าเย็นกลับ
เรื่องอาหาร หนูเอา ขนมปังทาแยมมาด้วย อิอิ

แล้วถ้ามีอารมณ์ขยันพอหรือของขึ้น จะเล่าเรื่อง เกือบโดนคนดำตื๊บ ให้ฟังเด้อ
จบข่าว
เด็กบ้านนอก รายงาน

Create Date : 08 สิงหาคม 2549		11 comments
Last Update : 12 สิงหาคม 2549 0:27:50 น.
Counter : 831 Pageviews.
Share Tweet